Interpretacja indywidualna z dnia 6 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.138.2023.2.NM

Ustalenie obowiązku podatkowego rezydenta Finlandii.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 15 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 kwietnia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (po uzupełnieniu)

Pracuje Pan poza granicami kraju. W 2022 r. rozliczył Pan podatek za 2021 r. Złożył Pan zeznanie o wysokości dochodu, PIT-36 i uiścił podatek w wysokości … zł. Podatek również uiścił Pan w Finlandii. W 2021 r. przebywał Pan poza granicami Polski 224 dni. Również w obecnym roku zdecydowaną ilość dni przebywa Pan poza Polską (2022 r. oraz obecny).

Posiada Pan zatrudnienie i adres zamieszkania w Finlandii. Zameldowany jest Pan nadal w Polsce. Nieruchomość, gdzie Pan przebywa podczas pobytu w Polsce nie jest Pana własnością a małżonki. Pomiędzy Państwem obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej, zgodnie z umową małżeńską majątkową zawartą w … r. Dodaje Pan, że Pana syn jest pełnoletni i studiuje.

Zarejestrowany jest Pan w … i tam Pan odprowadza składki społeczne oraz zdrowotne.

W Polsce nie prowadzi Pan jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a także nie uzyskuje Pan innych przychodów, np. z wynajmu, dzierżawy. Nie posiada Pan również nieruchomości na terenie Polski.

Pana obecność w Polsce posiada charakter nieregularny i incydentalny. Jednocześnie nie jest Pan członkiem żadnych organizacji społecznych, politycznych ani kulturalnych w Polsce.

W najbliższych latach planuje Pan osiedlić się na stałe poza granicami kraju.

Ośrodek Pana życiowych interesów znajduje się poza granicami kraju.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wniosek o interpretację przepisów dotyczy roku podatkowego 2022.

Odnośnie nieograniczonego obowiązku podatkowego – w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Pana miejsce zamieszkania jest na terenie Finlandii. W przypadku analizowanego 2022 r. - ilość dni przebywania na terenie Finlandii to 244 dni (ok. 8 miesięcy).

Kryteria dotyczące ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych osoby fizycznej zawarte są w art. 3 ust. 1a i określają osobę fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski jeżeli:

-posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub

-przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku

Uwzględniając powyższe przepisy prawa – Pana miejsce zamieszania jest w Finlandii, gdzie uzyskuje Pan jedyne źródło dochodów i w 2022 r. przebywał Pan przez okres 244 dni. Nie posiada Pan również interesów gospodarczych na terenie Polski. Oznacza to, że nie posiada Pan na terytorium Polski nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W roku podatkowym 2022 przebywał Pan na terenie Polski 121 dni, na terenie Finlandii 244 dni.

Centrum interesów osobistych

Na terenie Finlandii nie posiada Pan powiązań rodzinnych, tzn. ogniska domowego. Nie prowadzi Pan również aktywności społecznej, politycznej, kulturalnej, obywatelskiej. Nie przynależy Pan do organizacji/klubów, nie uprawia hobby. Analogiczna sytuacja dotyczy Polski, poza faktem posiadania małżonki oraz pełnoletniego syna. Pomiędzy Panem a małżonką obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej, zgodnie z umową małżeńską majątkową zawartą w … r.

Centrum interesów gospodarczych

Pracuje Pan na terenie Finlandii, nie posiada Pan dochodu na terenie innego kraju UE.

Wyjechał Pan do Finlandii w celu przyszłościowego osiedlenia się na stałe.

W związku z faktem, że przebywał Pan w 2022 r., w Finlandii przez okres 244 dni, oznacza to, że kraj ten traktuje Pana jako rezydenta podatkowego. Pobyt przekraczający sześć miesięcy uznaje się za stałe zamieszkanie w Finlandii. W takiej sytuacji na podatnika zostaje nałożony progresywny podatek dochodowy.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy ze względu na fakt, że w 2022 r. przebywał Pan poza granicami kraju przez okres 244 dni i nie posiadał Pan żadnego źródła dochodu w Polsce, zobowiązany jest Pan do składania rozliczeń podatkowych na terenie Polski za wskazany okres rozliczeniowy?

Pana stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)

W Pana ocenie, nie powinien być Pan traktowany jako rezydent podatkowy w Polsce i z tego tytułu nie jest Pan zobowiązany do składania rozliczeń podatkowych w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy, analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Jak wynika z opisu sprawy, w roku podatkowym 2022, którego dotyczy zapytanie, posiadał Pan fińską rezydencję podatkową. Na terenie Finlandii Pan pracował, posiadał adres zamieszkania i nie uzyskiwał Pan dochodu na terenie innego kraju UE. W roku podatkowym 2022, przebywał Pan na terenie Finlandii 244 dni natomiast na terenie Polski 121 dni. Pana ośrodek interesów życiowych znajdował się w Finlandii, nie posiadał Pan interesów gospodarczych na terenie Polski. W najbliższych latach planuje Pan osiedlić się na stałe poza granicami Polski.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że skoro posiada Pan fińską rezydencję podatkową i w roku podatkowym 2022 nie przebywał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni, a jednocześnie nie posiadał Pan ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (bo Pana ośrodek interesów życiowych jest w Finlandii), brak jest przesłanek uprawniających do uznania Pana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na terytorium Polski mógłby mieć Pan jedynie ograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, objawiający się podleganiu obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – których jednak w przedmiotowym okresie – jak Pan wskazał – nie osiągnął.

Wobec powyższego, ma Pan rację, że na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego nie powinien być Pan traktowany jako rezydent Polski i nie jest Pan zobowiązany do składania rozliczeń podatkowych w Polsce za 2022 r.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).