Interpretacja indywidualna z dnia 4 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.79.2023.1.PC

Czy kwoty Rabatów mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 lutego 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy kwoty Rabatów mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polską spółką prawa handlowego. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy za wpisem do KRS (wg PKD) jest produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (25.99.Z). Spółka produkuje systemy kominowe do kotłów kondensacyjnych, kotłów konwencjonalnych, kotłów na paliwa stale, elementy kominów ceramicznych, elastyczne przewody aluminiowe, nasady kominowe, rekuperatory oraz osprzęt do rekuperatorów (dalej: „Produkty”).

W stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) będącym przedmiotem wniosku, Spółka dokonuje sprzedaży wytwarzanych w ramach swojej działalności Produktów (m.in. rekuperatorów) do kontrahentów specjalizujących się w handlu hurtowym, którzy prowadzą działalność polegającą na ich dalszej odsprzedaży (dalej: „Dystrybutorzy”). Dystrybutorzy odsprzedają Produkty, w tym rekuperatory, na rynku krajowym między innymi przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie instalacji techniki grzewczej i wentylacyjnej (dalej „Instalator”). Instalatorzy dokonują sprzedaży rekuperatorów ostatecznemu nabywcy oraz dokonują ich montażu w budynku ostatecznego nabywcy. W związku z realizacją celów sprzedażowych Spółki na rynku detalicznym, w ramach przyjętej strategii biznesowej, Spółka podejmuje działania mające na celu obniżenie Instalatorom rzeczywistego kosztu zakupu rekuperatorów, wyprodukowanych przez Spółkę, a tym samym, pośrednio, zwiększenie konkurencyjności swoich Produktów na rynku.

Do działań tych należy regularnie przeprowadzany od 2020 roku program rabatów pośrednich, tj. rabatów cenowych (dalej: „Rabat”), kierowany wyłącznie do Instalatorów będących odbiorcami pośrednimi rekuperatorów. Dokonywanie przez Spółkę wypłat Rabatów na rzecz Instalatorów ma na celu obniżenie tym podmiotom rzeczywistego kosztu nabycia Produktów Spółki, a tym samym umożliwienie im dalszej odsprzedaży po cenie niższej od ceny, która byłaby stosowana w przypadku nieotrzymania omawianych wypłat (rabatów) od Spółki, przy zachowaniu zbliżonej zyskowności. Finalnym efektem opisywanych działań jest to, że Produkty Spółki dostępne w sprzedaży detalicznej mogą być sprzedawane po cenie konkurencyjnej w porównaniu z innymi podobnymi produktami oferowanymi na rynku. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę zainteresowanie Spółki intensyfikowaniem sprzedaży swoich Produktów (rekuperatorów) i intencje Instalatorów co do dokonywania zakupów Produktów Spółki od ich Dystrybutorów, Spółka przeprowadza nieprzerwanie od 2020 roku programy rabatowe, zwane przez Spółkę „Promocją”.

Promocje mają z góry określony termin ich obowiązywania. Spółka po zakończeniu jednej Promocji, ogłasza rozpoczęcie kolejnej, zakreślając czas jej trwania. W ten sposób nieprzerwanie organizuje kolejne Promocje, od 1 lipca 2020 roku, w zakresie udzielania tzw. rabatów pośrednich na rzecz Instalatorów. Spółka będzie kontynuowała organizację Promocji także w przyszłości na tożsamych zasadach i warunkach, jak obecnie je przeprowadza. Zgodnie z niezmiennymi założeniami każdej przeprowadzonej dotychczas Promocji, zasady i warunki programu rabatowego są określane każdorazowo w regulaminie Promocji (dalej „Regulamin”), który zawsze przyjmuje następujące główne założenia:

1. Organizatorem Promocji jest Spółka. Udział w Promocji jest dobrowolny.

2. Listę Produktów (modeli rekuperatorów) objętych Promocją wymienia każdorazowo załącznik do Regulaminu.

3. Promocją objęte są Produkty, które zostaną zakupione przez Instalatora i następnie zamontowane u ostatecznego nabywcy. Produkt powinien zostać także zgłoszony Spółce przez Instalatora za pośrednictwem strony internetowej Spółki.

4. Promocja obowiązuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Promocja przeprowadzana jest w celu upowszechniania na rynku polskim Produktów znajdujących się w ofercie handlowej Spółki.

6. Uczestnikiem Promocji może być wyłącznie Instalator, który w okresie Promocji zakupi Produkt w jednym z punktów handlowych dystrybuujących Produkty Spółki (Dystrybutorów) i następnie wykona usługę montażu Produktu u ostatecznego nabywcy. Potwierdzeniem wykonania montażu Produktu jest każdorazowe uzupełnienie przez Instalatora na rzecz ostatecznego nabywcy karty gwarancyjnej dołączonej do Produktu.

7. W celu wzięcia udziału w Promocji, Instalator zobowiązany jest zarejestrować się i założyć konto na stronie internetowej Spółki.

8. Celem Promocji jest uzyskanie przez Instalatora rabatu cenowego na Produkty nabyte i zamontowane u ostatecznego nabywcy.

9. Wysokość rabatu cenowego dla poszczególnych Produktów objętych Promocją, określa każdorazowo załącznik do Regulaminu.

10. Rabat cenowy przysługuje za każdy Produkt objęty Promocją. Rabat cenowy udziela Spółka.

11. Podstawą otrzymania rabatu cenowego jest łączne spełnienie przez Instalatora (uczestnika Promocji) warunków:

a) zakup przez Instalatora w okresie promocji co najmniej jednego Produktu, w jednym z punktów handlowych dystrybuujących Produkty Spółki, udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez sprzedawcę na Instalatora,

b) niedokonanie zwrotu Produktu do sprzedawcy,

c) wykonanie montażu Produktu u ostatecznego nabywcy w okresie promocji i wydanie uzupełnionej karty gwarancyjnej producenta załączonej do Produktu na rzecz ostatecznego nabywcy,

d) zarejestrowanie się przez Instalatora na stronie internetowej Spółki, w okresie Promocji,

e) zgłoszenie zamontowanego Produktu u ostatecznego nabywcy na formularzu promocyjnym zamieszczonym na stronie internetowej Spółki, z podaniem podstawowych informacji oraz skanem lub zdjęciem wypełnionej pierwszej strony karty gwarancyjnej.

12. Każdy Produkt uprawnia do jednokrotnego otrzymania rabatu cenowego.

13. Udzielenie rabatu cenowego następuje poprzez wypłatę kwoty równej wysokości przyznanego rabatu cenowego. Wypłata rabatu cenowego dokonywana jest przelewem na rachunek bankowy Instalatora.

14. Udzielenie rabatu cenowego jest każdorazowo potwierdzone wystawieniem przez Spółkę noty księgowej (uznaniowej) i przesłaniem jej na adres podany przez Instalatora.

15. Instalator nie może przenieść praw do rabatu cenowego na rzecz osoby trzeciej.

16. Zakup Produktu po zakończeniu Promocji nie stanowi podstawy do otrzymania rabatu cenowego.

17. Regulamin jest jedynym dokumentem określającym szczegółowe zasady Promocji.

18. Dokonując rejestracji na stronie internetowej Spółki, Instalator potwierdza, że zapoznał się z treścią Regulaminu oraz wyraża zgodę na warunki Promocji określone w Regulaminie.

19. Załączniki do Regulaminu każdorazowo określają listę Produktów objętych Promocją oraz wysokość rabatu cenowego dla Produktów objętych Promocją.

Udzielenie rabatu cenowego jest potwierdzane wystawieniem przez Spółkę noty księgowej (uznaniowej), która określa: datę wystawienia i numer kolejny, dane Instalatora, w tym jego NIP, dane Spółki, w tym jej NIP, dane rekuperatora, kwotę rabatu (kwotę brutto, kwotę netto oraz kwotę podatku VAT), nr faktury zakupu rekuperatora. Zapłata Rabatu następuje w terminie ustalonym w Regulaminie, po dniu wystawienia noty księgowej. Wypłaty Rabatów dokonywane są na rzecz Instalatorów, tj. podmiotów, którzy nie nabywają Produkty bezpośrednio od Spółki. Spółka nie wystawia faktury sprzedażowej na rzecz Instalatorów, tylko na rzecz Dystrybutorów. Wypłata Rabatu prowadzi do rzeczywistego obniżenia kosztu nabycia Produktów przez Instalatorów od Dystrybutorów. W ramach prezentowanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), nie dochodzi do świadczenia na rzecz Spółki usług przez Dystrybutorów lub Instalatorów, w szczególności, nie zobowiązują się wobec Spółki do dokonywania jakichkolwiek świadczeń za wynagrodzeniem.

Wszystkie kwoty wypłacane w ramach udzielanych Rabatów dotyczą wyłącznie rekuperatorów, które zostały sprzedane przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów i następnie odsprzedane na rzecz Instalatorów, a co za tym idzie, nie dochodzi do sytuacji, w której wypłacane kwoty dotyczą rekuperatorów innych niż rekuperatory pierwotnie sprzedane przez Spółkę.

Uatrakcyjnienie w ten sposób warunków zakupu rekuperatorów wpływa na zwiększenie ich sprzedaży. Możliwość uzyskania Rabatu - bonusu pieniężnego, skłania Instalatorów do kontynuowania i intensyfikacji zakupów rekuperatorów oferowanych przez Spółkę. Niewątpliwie ma to wpływ na wzrost sprzedaży oferowanych rekuperatorów, a co za tym idzie, na osiągane przez Spółkę przychody.

Pytanie

Czy kwoty Rabatów mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty wypłacane w ramach udzielonych Rabatów (odpowiadające wartości „netto” Rabatów, tj. z wyłączeniem VAT), zgodnie z art. 15 ust. 1 CIT, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z kolei, w myśl art. 12 ust. 3 CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W ustawie pojęcia „bonifikata” i „skonto” nie są zdefiniowane.

W odczytaniu znaczenia przepisu art. 12 ust. 3 CIT należy kierować się więc ich powszechnym znaczeniem. Przyjmując za „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303), „bonifikata” - to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”. Przez bonifikatę należy więc rozumieć pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru lub usługi. Bonifikata jest udzielana wówczas, gdy wystąpią okoliczności uzasadniające obniżenie ustalonej wcześniej ceny, których nie można było przewidzieć w momencie zawierania umowy sprzedaży (np. udzielenie długoletnim kontrahentom bonifikaty wyrażonej procentowo lub kwotowo w stosunku do określonej wartości zakupów w przeciągu jakiegoś ustalonego okresu czasu). Natomiast, jeżeli okoliczności wpływające na zmniejszenie ceny są znane stronom przed zawarciem umowy sprzedaży, to powinny znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w tej umowie. Zgodnie z internetowym „Słownikiem języka polskiego” Wydawnictwa Naukowego PWN S.A. „rabat” to „obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę; też: ta kwota”. W świetle powyższego, rabat finansowy polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi. Natomiast „bonus” to „dodatkowe wynagrodzenie”.

Wartość rabatu obniża kwotę należną zbywcy danego towaru, w konsekwencji czego obniża więc określony przychód u zbywcy tego towaru. Innymi słowy, konsekwencją udzielenia rabatu jest konieczność wystawienia stosownej faktury korygującej oraz skorygowania przychodów dotyczących tej sprzedaży przez zbywcę towarów i kosztów uzyskania przychodów przez kupującego.

Przenosząc powyższe na grunt ustawy CIT, wskazać należy, że wszelkiego rodzaju bonifikaty, skonta lub rabaty w znaczeniu art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. odnoszą się tylko do relacji z bezpośrednim kontrahentem podatnika (powodują obniżenie ustalonej uprzednio ceny). Co nie ma miejsca w stanie faktycznym wniosku.

Rabat (rabat pośredni) jest udzielany Instalatorowi, a więc podmiotowi niebędącemu bezpośrednim kontrahentem Spółki. Spółka dokonuje bowiem sprzedaży na rzecz Dystrybutora, a nie Instalatora. Spółka nie wystawia podmiotowi uzyskującemu Rabat (rabat pośredni) faktury VAT sprzedażowej. Są one wystawiane na rzecz bezpośrednich nabywców, czyli Dystrybutorów. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie może znaleźć zastosowania przepis art. 12 ust. 3 CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów).

Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. Należy przy tym zaznaczyć, iż sam fakt, że określony wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest również wykazanie związku ponoszonych kosztów z uzyskiwanymi przychodami.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

(1)został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

(2)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

(3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

(4)poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

(5)został właściwie udokumentowany,

(6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy badać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność polegającą na produkcji i sprzedaży między innymi rekuperatorów. Sprzedaż odbywa się bezpośrednio do Dystrybutorów, którzy następnie odsprzedają je kolejnym podmiotom gospodarczym - Instalatorom, którzy sprzedają rekuperatory wraz z ich montażem ostatecznym odbiorcom. W przedstawionym łańcuchu transakcji bezpośrednim nabywcą Produktów od Spółki są Dystrybutorzy, na rzecz których wystawiane są faktury sprzedażowe. Spółka nie dokonuje żadnej bezpośredniej sprzedaży na rzecz Instalatorów, jak i nie wystawia na ich rzecz faktur. W związku ze stosowanym modelem sprzedaży Spółka przeprowadza Promocje, których zasady i warunki przystąpienia do nich, określa każdorazowo Regulamin, na mocy którego spółka zobowiązuje się do wypłaty na rzecz Instalatorów określonych kwot pieniężnych - tj. Rabatów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), powyższe działania służą uatrakcyjnieniu w ten sposób warunków zakupu rekuperatorów przez Instalatorów, wpływają na zwiększenie ich sprzedaży. Możliwość uzyskania Rabatu, niewątpliwie skłania Instalatorów do kontynuowania i intensyfikacji zakupu Produktów oferowanych przez Spółkę. W związku z tym wpływa niewątpliwie na wzrost sprzedaży oferowanych Produktów, a co za tym idzie, na osiągane przez Spółkę przychody. Udzielanie Rabatów jest należycie dokumentowane. Noty księgowe są wystawiane zgodnie z wymogami dla dowodów księgowych, tj. zgodnie z art. 21 ustawy o rachunkowości.

Mając na uwadze powyższe, wydatki Spółki, jakie są ponoszone na wypłatę świadczeń pieniężnych w związku z udzielanymi Rabatami, o których mowa w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Spółki, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Mając na uwadze fakt, że kwota Rabatu obejmuje de facto również VAT, kosztem uzyskania przychodu jest jedynie ta część Rabatu, która obejmuje kwotę „netto”, bez VAT.

Powyższe potwierdza m.in. pismo z dnia 6 kwietnia 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak sprawy 0111-KDIB1-2.4010.106.2018.2.DP. Możliwość zaliczania Rabatów do kosztów uzyskania przychodów potwierdzają także:

-interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 września 2015 r., nr ILPB3/4510-1-321/15-3/AO,

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2017 r., nr 2461-IBPB-1-1.4510.24.2017.1.EN,

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.37.2017.JG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia „bonifikata” i „skonto” nie są zdefiniowane. W odczytaniu znaczenia przepisu art. 12 ust. 3 ww. ustawy należy kierować się więc ich powszechnym znaczeniem. Zgodnie z „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) „bonifikata” – to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”. Przez bonifikatę należy więc rozumieć pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru lub usługi. Bonifikata jest udzielana wówczas, gdy wystąpią okoliczności uzasadniające obniżenie ustalonej wcześniej ceny, których nie można było przewidzieć w momencie zawierania umowy sprzedaży (np. udzielenie długoletnim kontrahentom bonifikaty wyrażonej procentowo lub kwotowo w stosunku do określonej wartości zakupów w przeciągu jakiegoś ustalonego okresu czasu). Natomiast w przypadku, jeżeli okoliczności wpływające na zmniejszenie ceny są znane stronom przed zawarciem umowy sprzedaży, to powinny znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w tej umowie.

Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru. Natomiast „bonus” to „dodatkowe wynagrodzenie; nagroda; premia”.

W świetle powołanej wyżej definicji „rabatu” należy uznać, że w opisanym przypadku będziemy mieć do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny za towar, który co prawda nie jest bezpośrednio sprzedawany przez Wnioskodawcę Instalatorom dokonujących jego montażu w budynkach ostatecznego nabywcy, ale na podstawie prowadzonej akcji rabatowej (Promocji) będzie przyznawał rabaty Instalatorom. Spowoduje to w istocie zmniejszenie części ceny towarów (rekuperatorów).

Takie obniżenie ceny nie będzie dotyczyło bezpośrednich kontrahentów tj. Dystrybutorów – którym Spółka dokonuje sprzedaży wytwarzanych w ramach swojej działalności Produktów (m.in. rekuperatorów). Dystrybutorzy odsprzedają Produkty, w tym rekuperatory, na rynku krajowym między innymi przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie instalacji techniki grzewczej i wentylacyjnej (dalej „Instalator”). Instalatorzy dokonują sprzedaży rekuperatorów ostatecznemu nabywcy oraz dokonują ich montażu w budynku ostatecznego nabywcy. W związku z realizacją celów sprzedażowych Spółki na rynku detalicznym, w ramach przyjętej strategii biznesowej, Spółka podejmuje działania mające na celu obniżenie Instalatorom rzeczywistego kosztu zakupu rekuperatorów, wyprodukowanych przez Spółkę, a tym samym, pośrednio, zwiększenie konkurencyjności swoich Produktów na rynku.

Do działań tych należy regularnie przeprowadzany od 2020 roku program rabatów pośrednich, tj. rabatów cenowych (dalej: „Rabat”), kierowany wyłącznie do Instalatorów będących odbiorcami pośrednimi rekuperatorów. Dokonywanie przez Spółkę wypłat Rabatów na rzecz Instalatorów ma na celu obniżenie tym podmiotom rzeczywistego kosztu nabycia Produktów Spółki.

W takiej sytuacji Rabaty wypłacone przez Wnioskodawcę staną się opustem, obniżką ceny po jakiej Instalatorzy nabywają towary.

Zasady dokonywania korekt przychodów zawarte zostały w art. 12 ust. 3j - 3m ustawy o CIT.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3j ustawy o CIT:

W myśl art. 12 ust. 3k ustawy o CIT:

Na podstawie art. 12 ust. 3l ustawy o CIT:

Z regulacji zawartych w cytowanym powyżej art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, wynika, że korekta „wstecz” może być dokonana jedynie wtedy, gdy przyczyną korekty jest błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka. Przy czym, ustawodawca nie wskazuje, co należy rozumieć poprzez pojęcia „błąd rachunkowy” oraz „inna oczywista omyłka”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości kosztu na złote, etc.).

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl), przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji, za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się również będzie z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”. Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta dokonywana winna być w okresie otrzymania dokumentu potwierdzającego przyczynę korekty (w przypadku korekty kosztów uzyskania przychodów) lub w okresie wystawienia tego dokumentu (w przypadku korekty przychodów). Tylko w przypadku jednoznacznego stwierdzenia, że nieprawidłowe ujęcie przychodu bądź kosztu było bezpośrednim wynikiem błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, korekta kosztu winna być uwzględniana „wstecznie”.

Oznacza to, że w sytuacji wypłacenia Rabatu Instalatorom, należy skorygować przychody w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, lub w przypadku braku faktury inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

W konsekwencji, brak jest podstaw do zwiększenia wartości kosztów uzyskania przychodów, w związku z przyznaniem Rabatu przez Wnioskodawcę, ponieważ przyznany rabat faktycznie obniża wartość sprzedaży towarów (rekuperatorów).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy kwoty Rabatów mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).