Interpretacja indywidualna z dnia 3 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.107.2023.2.MR

Przez ogólny czas pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R w związku z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy przez ogólny czas pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R w związku z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, prawidłowo Państwo rozumieją czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Uzupełnili go Państwo pismem z 20 marca 2023 r. (data wpływu 20 marca 2023 r. - za pośrednictwem platformy e-PUAP).

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski, tj. podatnikiem podatku dochodowego w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PDOP. Spółka jest częścią globalnej grupy (…) (dalej: „Grupa”), która prowadzi działalność w sektorze przemysłu naftowego i gazowego.

Grupa jest światowym liderem innowacji w zakresie (…). Istotną częścią prac jest także opracowanie metod zastosowania stworzonych systemów wydobycia do zróżnicowanych potrzeb konkretnych klientów i warunków w konkretnej lokalizacji. Swoją innowacyjność Spółka zawdzięcza zatrudnianiu najlepszych, dostępnych na rynku specjalistów.

Spółka jako podmiot funkcjonujący w Grupie pełni kluczowe funkcje w zakresie rozwoju technologii związanych z (…). Spółka tym samym wykonuje powierzone jej funkcje uzupełniając działalność prowadzoną przez inne spółki z Grupy. Prace te stanowią odpowiedź na zapotrzebowanie rynkowe w zakresie dostarczania rozwiązań spełniających wysokie normy jakościowe (w tym normy w zakresie bezpieczeństwa) i jednocześnie zachowując podejście ekonomiczne w zakresie kosztów (w procesie projektowania ważna jest cena materiałów produkowanych urządzeń).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka realizowała, realizuje i będzie realizować w przyszłości działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT (dalej: „Działalność B+R”), z tytułu której ponosi koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-1a ustawy o CIT. Na tej podstawie Spółka korzysta i zamierza korzystać w przyszłości z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d-e ustawy o CIT (dalej: „ulga B+R”). Jednocześnie, Spółka wskazuje, że posiada interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia (…) potwierdzającą kwalifikacje określonych prac do Działalności B+R.

W celu realizacji Działalności B+R, Spółka zatrudnia i będzie zatrudniać w przyszłości specjalistów na podstawie umów o pracę, umów o dzieło oraz umów zlecenie (dalej: „Specjaliści B+R”). W związku z tym Spółka odprowadzała, odprowadza i będzie odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych dla tych pracowników zgodnie z art. 31 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”) i w konsekwencji zobowiązana była, jest i będzie do obliczania i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku, wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, na zasadach wynikających z przepisów ustawy o PIT (dalej: „Zaliczki PIT”). W tym kontekście Spółka składa i będzie składał deklarację PIT-4R.

Spółka przewiduje, że za 2022 r. i w kolejnych latach podatkowych wygenerowane zostanie aktywo B+R w związku z odliczeniem ulgi B+R w kwocie przekraczającej uzyskany dochód.

Spółka zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT (dalej: „Ulga na innowacyjnych pracowników”) i w 2023 r. oraz w latach kolejnych planuje pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego Zaliczek PIT, tj. zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Spółkę w danym roku podatkowym.

W celu dokonania odliczenia ulgi B+R i wyłączenia godzin niedotyczących Działalności B+R, Spółka prowadzi rejestr czasu pracy, w którym zbiera informację o miesięcznym, faktycznym zaangażowaniu czasowym poszczególnych Specjalistów B+R w Działalność B+R w rozbiciu na poszczególne projekty i zadania. W związku z tym, każdy Specjalista B+R zobowiązany jest do raportowania swojego czasu pracy na prace projektowe w wewnętrznym systemie raportowania na wskazanym kodzie projektu. Na tej podstawie Spółka jest w stanie określić dla każdego Specjalisty B+R, czy w danym miesiącu poświęcił on co najmniej 50% ogólnego czasu pracy na realizację Działalności B+R. Przez ogólny czas pracy w danym miesiącu Spółka rozumie czas pracy zgodny z przepisami prawa pracy.

Spółka zaznacza, że mogą wystąpić przypadki, w których dany Specjalista B+R wykaże w ewidencji czasu pracy prowadzonej przez Wnioskodawcę, że poświęcił mniej niż 100% miesięcznego czasu pracy na Działalność B+R z jednoczesnym zachowaniem warunku ustawowego zawartego w treści art. 18db ust. 3 ustawy o CIT (tj. między 50% a 100% czasu pracy). W przypadku tych Specjalistów B+R, a także w odniesieniu do tych, którzy są zaangażowani w realizację Działalności B+R w pełni swojego miesięcznego czasu pracy, Wnioskodawca zamierza rozliczyć Ulgę na innowacyjnych pracowników w maksymalnej kwocie danej Zaliczki PIT poszczególnego Specjalisty B+R w danym miesiącu (przy czym łączna kwota rozliczenia nie przekroczy dostępnego aktywa B+R) (dalej: „Uprawniony Specjalista B+R”).

Wnioskodawca planuje dokonać rozliczenia Ulgi na innowacyjnych pracowników do wysokości zakumulowanego aktywa B+R (tj. kwot nieodliczonych przez Spółkę w ramach ulgi B+R szczególnie z poprzednich lat podatkowych). Mając na celu monitoring przysługującego odliczenia z tytułu Ulgi na innowacyjnych pracowników, Spółka prowadzi i będzie prowadzić dokumentację pozwalającą na określenie wysokości dostępnego aktywa B+R biorąc pod uwagę wysokość utylizowanej Ulgi na innowacyjnych pracowników, a także uwzględniając wartość ulgi B+R (w tym akumulowanej w przyszłości) przewyższającą potencjalną stratę lub wysokość osiągniętego przez Spółkę dochodu w roku podatkowym.

Spółka w 2023 r. planuje złożyć zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust.1 ustawy o CIT (dalej: ,,Zeznanie’’) za rok podatkowy 2022. Odpowiednio Zeznanie za kolejne lata będzie Spółka składać we właściwych terminach.

Ponadto Spółka wskazuje, że:

‒spełnia oraz będzie spełniać warunki do korzystania z ulgi B+R wskazane w art. 18d-e ustawy o CIT i korzysta oraz zamierza korzystać w przyszłości z tej ulgi;

‒spełni warunki określone w art. 18db ustawy o CIT do skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników z zastrzeżeniem kwestii będących przedmiotem niniejszego wniosku;

‒Zaliczki PIT pochodzą i będą pochodzić z tytułu:

‒stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego; i/lub

‒wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło; i/lub

‒praw autorskich;

‒przez osoby fizyczne rozumie osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w Działalność B+R, których czas:

‒pracy przeznaczony na realizację Działalności B+R pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% (w rozumieniu przepisów prawa pracy); lub

‒przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie Działalności B+R na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%;

‒nie jest i nie zamierza być zakładem pracy chronionej, zatrudniającym osoby niepełnosprawne oraz nie utracił statusu zakładu pracy chronionej w okresie ostatnich 5 lat;

‒nie przysługuje mu zwrot podatkowy z tytułu poniesienia straty lub osiągnięcia dochodu niższego niż kwota przysługującego mu odliczenia w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej.

Wniosek ma na celu potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy wskazanego w zaprezentowanych pytaniach odnoszących się do opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2022 r.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

1.Wnioskodawca wskazał, że działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest w Spółce od 2019 roku. Spółka zamierza kontynuować prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w ramach realizowanej działalności gospodarczej.

2.Wnioskodawca wskazał, że nie uzyskuje przychodów z zysków kapitałowych. Nie można natomiast wykluczyć, że w przyszłości uzyska takie przychody. Niemniej, niezależnie od możliwości uzyskania tego rodzaju przychodów, Spółka nie zamierza korzystać z odliczenia w ramach tzw. ulgi na innowacyjnych pracowników w odniesieniu do przychodów z zysków kapitałowych.

3.Spółka wskazała, że zamierza rozliczyć w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników nieodliczone koszty kwalifikowane poniesione na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową w następujących latach podatkowych:

‒roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 roku oraz

‒roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 roku.

4.Wnioskodawca wskazał, że w celu skorzystania z odliczenia B+R wyodrębnia oraz będzie wyodrębniać w przyszłości koszty działalności badawczo-rozwojowej w prowadzonej przez siebie ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego o podatku dochodowym od osób prawnych.

5.Wnioskodawca wskazał, że na podstawie prowadzonej ewidencji czasu pracy jest w stanie określić:

‒czy czas pracy Specjalistów przeznaczony na realizację działalności B+R w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% ogólnego czasu pracy w danym miesiącu oraz

‒czy czas pracy Specjalistów przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, wynosi co najmniej 50% w odniesieniu do całego czasu na wykonanie usługi w danym miesiącu.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazał, że zamierza korzystać z tzw. ulgi na innowacyjnych pracowników wyłącznie w odniesieniu do tych Specjalistów, których czas poświęcony przez nich na realizację działalności B+R w ogólnym czasie pracy/ogólnym czasie na wykonanie usługi wyniesie co najmniej 50%.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R w związku z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT rozumie czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R w związku z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT rozumie czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy

Przepisy

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Z kolei art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Na gruncie art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Wreszcie zgodnie z art. 18d ust. 8 i 9 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT. Przepisu art. 18d ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da ustawy o CIT.

Ustawą Zmieniającą wprowadzono do ustawy o CIT art. 18db, zgodnie z którym podatnicy posiadający nierozliczoną w roku poprzednim ulgę B+R mogą odliczyć od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych pobierany od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

‒stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

‒wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło,

‒praw autorskich.

Zgodnie z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT osobami fizycznymi, od których można dokonać ww. odliczenia są osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

‒pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

‒przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Stosownie do art. 18db ust. 4 ustawy o CIT przedmiotowe pomniejszenie kwot wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

Zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy Zmieniającej, pomniejszenie, o którym mowa m.in. w art. 18d ust. 3d-f i 7-9 oraz w art. 18ea-ef ustawy o CIT w brzmieniu nadanym ustawą Zmieniającą stosuje się do wydatków poniesionych po 31 grudnia 2021 r.

Zgodnie z art. 67 ust. 2 ustawy Zmieniającej, pomniejszenie, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT w brzmieniu nadanym ustawą Zmieniającą, stosuje się po raz pierwszy w 2023 r. Natomiast zgodnie z art. 67 ust. 3 ustawy Zmieniającej podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2022 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2021 r. – pomniejszenie, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT w brzmieniu nadanym ustawą Zmieniającą stosuje się po raz pierwszy w roku podatkowym rozpoczynającym się bezpośrednio po tym roku.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania

Należy zauważyć, że termin „ogólny czas pracy” nie został zdefiniowany ani w ustawie o CIT, ani ustawie o PIT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, dla potrzeb prawidłowego zakwalifikowania Specjalistów B+R do Ulgi na innowacyjnych pracowników zgodnie z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1510, z późn. zm.). W myśl przywołanego artykułu, czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Jak wynika z powyższego przepisu, czasem pracy jest czas, w jakim pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę. Oznacza to, że nie może być czasem pracy czas, w którym pracownik jest poza dyspozycją pracodawcy. W związku z tym, urlop lub inna usprawiedliwiona nieobecność nie mogą być zaliczane do czasu, w którym pracownik jest do dyspozycji pracodawcy, ponieważ w tym czasie, pracownik nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki, art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, powinien być rozumiany jako przepis uprawniający Spółkę do rozliczenia Ulgi na innowacyjnych pracowników w odniesieniu do tych pracowników, których zaangażowanie w realizację Działalności B+R wynosi co najmniej 50% czasu pozostawania danego pracownika w dyspozycji Spółki w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Na tej podstawie, zdaniem Spółki, Wnioskodawca jest uprawniony do potrącenia Zaliczek PIT dotyczących tych Specjalistów B+R w danym miesiącu zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zaproponowane podejście jest zgodne ze stanowiskiem wielokrotnie potwierdzonym w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: “Dyrektor KIS”) interpretacjach indywidualnych:

a)na gruncie przepisów dotyczących Ulgi na innowacyjnych pracowników (por. interpretacja indywidualna z 15 lutego 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.89.2022.2.AN)), a także

b)na gruncie przepisów dot. ulgi B+R, tj. przepisów również odnoszących się do “ogólnego czasu pracy”, por. m.in.:

‒interpretacja z dnia 11 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.309.2021.4.BM;

‒interpretacja z dnia 29 marzec 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.59.2019.1.JS;

‒interpretacja z dnia 22 maja 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.115.2019.1.MO;

‒interpretacja z dnia 16 grudnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.449.2019.2.JKT;

‒interpretacja z dnia 9 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.72.2021.1.JKT;

‒interpretacja z dnia 9 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.65.2021.1.IM;

‒interpretacja z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.55.2021.2.JS.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R w związku z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT rozumie czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia, czy przez ogólny czas pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R w związku z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, prawidłowo Państwo rozumieją czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy - jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 8 updop,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 9 updop,

Przepisu ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da ustawy o CIT.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.; dalej: Ustawa Nowelizująca), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na innowacyjnych pracowników”.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18db, który w ust. 1 stanowi, że

podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18db ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r.:

przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 31 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1.stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2.wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3.praw autorskich.

Natomiast, w myśl art. 18db ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.:

przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1.stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2.wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3.praw autorskich.

Zgodnie z art. 18db ust. 3 updop,

przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

1.pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

2.przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Stosownie do treści art. 18db ust. 4 updop,

uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

W myśl art. 18db ust. 5 updop,

przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do:

1. zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2. podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da.

Zgodnie z art. 18db ust. 6 updop,

jeżeli podatnik utracił prawo do odliczenia, o którym mowa w ust. 1, dolicza kwoty poprzednio odliczone w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym utracił to prawo.

Ulga umożliwia płatnikowi zmniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń pracowników wskazanych w art. 18db ust. 3 updop, o kwotę nieodliczonych wydatków kwalifikowanych. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn nieodliczonych wydatków kwalifikowanych i obowiązującej danego podatnika stawki podatku dochodowego.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy przez ogólny czas pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R w związku z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, prawidłowo Państwo rozumieją czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W związku z prowadzoną działalnością, korzystali Państwo w przeszłości z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT, oraz planują dalsze jej rozliczanie w latach kolejnych.

W celu realizacji Działalności B+R, Spółka zatrudnia i będzie zatrudniać w przyszłości Specjalistów B+R na podstawie umów o pracę, umów o dzieło oraz umów zlecenie. W związku z tym odprowadzali, odprowadzają i będą Państwo odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych dla tych pracowników zgodnie z art. 31 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji zobowiązani byli, są i będą Państwo do obliczania i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku, wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, na zasadach wynikających z przepisów ustawy o PIT.

Przewidują Państwo, że za 2022 r. i w kolejnych latach podatkowych wygenerowane zostanie aktywo B+R w związku z odliczeniem ulgi B+R w kwocie przekraczającej uzyskany dochód.

Zamierzają Państwo rozliczyć w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników nieodliczone koszty kwalifikowane poniesione na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową w następujących latach podatkowych: w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 roku oraz w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 roku.

W stosunku do ponoszonych kosztów kwalifikowanych prowadzą Państwo ewidencję, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, w której obecnie, jak i w przeszłości zamierza/zamierzają Państwo wyodrębniać koszty działalności badawczo-rozwojowej

W celu skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników będą Państwo w stanie określić, na podstawie prowadzonej ewidencji czasu pracy:

‒czy czas pracy Specjalistów przeznaczony na realizację działalności B+R pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% ogólnego czasu pracy w danym miesiącu oraz

‒czy czas pracy Specjalistów przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, wynosi co najmniej 50% w odniesieniu do całego czasu na wykonanie usługi w danym miesiącu.

Ponadto, spełniają Państwo warunki określone w art. 18db ustawy o CIT do skorzystania z tzw. ulgi na innowacyjnych pracowników.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 18db ust. 3 updop,

przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

1.pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

2.przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm., dalej: „updof”),

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Należy zauważyć, że termin „ogólny czas pracy” nie został zdefiniowany ani w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ani ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, dla potrzeb prawidłowego zakwalifikowania Specjalistów B+R do Ulgi na innowacyjnych pracowników zgodnie z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1510, z późn. zm.). W myśl przywołanego artykułu:

czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Jak wynika z powyższego przepisu, czasem pracy jest czas, w jakim pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę. Oznacza to, że nie może być czasem pracy czas, w którym pracownik jest poza dyspozycją pracodawcy. W konsekwencji, czas w którym pracownik przebywa na urlopie lub zwolnieniu lekarskim, a także okres innej usprawiedliwionej nieobecności, stanowi czas, w którym pracownik nie pozostaje do dyspozycji pracodawcy (w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy) i nie wykonuje pracy. Tym samym - urlopy, zwolnienia lekarskie i inne usprawiedliwione nieobecności nie stanowią czasu pracy i nie powinny być uwzględniane w kalkulacji „ogólnego czasu pracy” w rozumieniu art. 18db Ustawy o CIT.

Mając na względzie powyższe, zdaniem tut. Organu, art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, powinien być rozumiany jako przepis uprawniający Spółkę do rozliczenia Ulgi na innowacyjnych pracowników w odniesieniu do tych pracowników, których zaangażowanie w realizację Działalności B+R wynosi co najmniej 50% czasu pozostawania danego pracownika w dyspozycji Spółki w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Na tej podstawie, są/będą Państwo uprawnieni do potrącenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych dotyczących tych Specjalistów B+R w danym miesiącu zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT.

Tym samym, prawidłowo Państwo wskazują, że przez ogólny czas pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R w związku z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA), albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).