Interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.115.2023.2.ACZ

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 26 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem  z 20 marca 2023 r. (wpływ 23 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach swojej działalności stale świadczy usługi, których przedmiotem jest tworzenie utworów komputerowych oraz przekazanie autorskich praw majątkowych do nich na rzecz Zamawiającego. Na potrzeby wniosku, określenie „Zamawiający” oznacza polską spółkę prawa handlowego, z którą Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej zawarł umowę o świadczenie usług.

Wnioskodawca podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Od stycznia 2023 r. Wnioskodawca korzysta z rozliczania się w formie podatku liniowego.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności tworzy i rozwija oprogramowanie dla klientów Zamawiającego w oparciu o stworzony przez siebie unikatowy kod źródłowy. Efektem pracy Wnioskodawcy jest nowe oprogramowanie lub nowe funkcjonalności oprogramowania, tworzone przy wykorzystaniu istniejących technologii informatycznych i różnych języków programowania.

Oprogramowanie, które tworzy Wnioskodawca powstaje w wyniku Jego indywidualnej pracy opierającej się na tworzeniu, rozwijaniu, a także ulepszaniu kodu źródłowego. Aby kod źródłowy spełniał indywidualne potrzeby Zamawiającego, musi być każdorazowo opracowany w inny sposób. Każdy kod źródłowy należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawcy. Zatem, stworzone, ulepszone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę oraz umiejętności w celu ulepszenia istniejących produktów oraz usług albo stworzenia innowacyjnych rozwiązań. W ramach prac prowadzonych przez Wnioskodawcę oceniana jest również przydatność danych rozwiązań technologicznych, które mogą zrewolucjonizować rynek oraz znane do tej pory rozwiązania.

Zgodnie z art. 5a pkt. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa rozumiana jest jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno w zakresie badań naukowych, jak i prac rozwojowych.

Dodatkowo, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności, są czynnościami o charakterze twórczym oraz są podejmowane w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Celem działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie oraz ulepszanie wytwarzanego przez Niego oprogramowania w sposób ciągły i zorganizowany.

Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych ani okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, a także ulepszone produkty, procesy, usługi odmienne od występujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy wiedzę oraz wieloletnie doświadczenie w zakresie tworzenia narzędzi informatycznych i oprogramowania, aby kreować coraz nowsze, lepsze rozwiązania.

W wyniku usług, które świadczy Wnioskodawca:

a)powstają programy komputerowe, które są rezultatem Jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować je jako utwór (dalej jako „Utwór”), który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062);

b)są twórczo rozwijane i ulepszane programy komputerowe, w taki sposób, że powstają nowe utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pod pojęciem rozwijania i ulepszania oprogramowania należy rozumieć podejmowanie przez Wnioskodawcę czynności zmierzających do poprawy lub poszerzenia użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania. Ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez dopełnienie go o nowy komponent (nowy kod źródłowy), w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego (uzupełnienie istniejącego programu komputerowego o nowy, zintegrowany z nim program komputerowy). Rozumiany w ten sposób program komputerowy stanowi nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ulepszenia i modyfikacje, których dokonuje Wnioskodawca na zlecenie Zamawiającego, polegające na tworzeniu nowego kodu źródłowego stanowiącego uzupełnienie istniejącego oprogramowania, dotyczą poszerzenia o nowy kod źródłowy oprogramowania zarówno wytworzonego przez Wnioskodawcę, jak i takiego uzupełnienia oprogramowania, którego On nie wytworzył. Podkreślić należy, iż w zakresie rozwijania/ulepszania oprogramowania przez Wnioskodawcę nie dochodzi w istocie do zmiany istniejącego już kodu źródłowego, a do jego uzupełnienia poprzez wytworzenie nowego kodu źródłowego stanowiącego jedynie dopełnienie, dodatkowy element kodu, który już wcześniej istniał. Skoro wiec dochodzi do powstania nowego kodu źródłowego, który nie modyfikuje już istniejącego, ale powoduje powstanie nowych funkcjonalności lub nowych sposobów działania, to należy uznać, że również w przypadku rozwoju lub ulepszenia oprogramowania mamy w istocie do czynienia z nowym programem komputerowym (Zgodnie z definicją słownika PWN: „program [gr.], inform. przepis jednoznacznie określający ciąg czynności, które mają być wykonane przez komputer”).

Zgodnie z umową, Wnioskodawca z chwilą utrwalenia Utworu przenosi na Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do rezultatów swojej pracy (tj. Utworów) – programu komputerowego (komponentu, funkcjonalności, aplikacji), na wskazanych w umowie polach eksploatacji, otrzymując za to wynagrodzenie, przy czym zamiarem Stron jest, żeby przeniesienie tych praw miało jak najszerszy zakres.

Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcą obejmuje wynagrodzenie za stworzone przez Wnioskodawcę Utwory, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz za przeniesienie majątkowych praw autorskich z nimi związanych. Wynagrodzenie jest wypłacane Wnioskodawcy z dołu w terminie 14 dni roboczych po każdym miesiącu wykonywania usług, po otrzymaniu przez Zamawiającego od Wnioskodawcy faktury VAT.

Zgodnie z zawartą z Zamawiającym pisemną umową, Zamawiający, w ramach wynagrodzenia umownego, nabywa od Wnioskodawcy, na zasadzie wyłączności, wszelkie majątkowe prawa autorskie do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania Utworem. Dodatkowo, Wnioskodawca upoważnia Zamawiającego do wykonywania swoich autorskich praw osobistych. Wnioskodawca zezwala także Zamawiającemu na wykonywanie zależnych praw autorskich. Kod źródłowy umieszczany jest na bieżąco w repozytorium Zamawiającego lub klienta Zamawiającego.

Wnioskodawca obecnie wyłącznie zajmuje się wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej – oprogramowania, a następnie przenosi wszelkie prawa autorskie do stworzonych przez Niego Utworów (oprogramowania) otrzymując za to wynagrodzenie. Zatem osiąga dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód nie dotyczy transakcji z podmiotami powiązanymi.

W przyszłości może się zdarzyć, że w ramach świadczonych usług, Wnioskodawca wykona usługi, które nie będą polegać na wytworzeniu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (np. udział w spotkaniach wewnętrznych; prace utrzymaniowe o nietwórczym charakterze). W takim przypadku, dochód z usług niepolegających na wytworzeniu i sprzedaży kwalifikowanego IP, nie będzie objęty przez Wnioskodawcę ulgą IP Box.

Co istotne, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności wobec osób trzecich. Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych za 2023 r., rozumieć należy przez to opodatkowanie ww. stawką dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę od 1 stycznia 2023 r.

Wnioskodawca od 2 czerwca 2022 r. prowadzi działalność badawczo-rozwojową związaną z tworzeniem oprogramowania i uzyskuje z tego tytułu dochody i również od  2 czerwca 2022 r. współpracuje z Zamawiającym.

Wnioskodawca w 2023 r. planuje ponieść opisane poniżej koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

·koszt nabycia laptopa;

·koszt nabycia sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor);

·koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);

·koszt abonamentu za telefon oraz Internet – dokumentowany w postaci faktur VAT wystawionych przez dostawców tych usług;

·koszt przeglądów oraz części eksploatacyjnych roweru;

·koszt comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne;

·koszt zakupu licencji na oprogramowanie potrzebne m.in. do edycji kodu źródłowego tworzonego przez Wnioskodawcę;

·koszt wyposażenia biura Wnioskodawcy (biurko, krzesło);

·koszt szkoleń, książek oraz kursów nakierowanych na poszerzanie wiedzy i umiejętności z zakresu programowania Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe koszty powinny być kwalifikowane do następujących zmiennych wskaźnika nexus:

·do litery „a” wskaźnika powinny zostać zaliczone koszty: laptopa, sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor), obsługi księgowości, abonamentu za telefon i Internet, przeglądów oraz części eksploatacyjnych roweru, comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, licencji na oprogramowanie, wyposażenia biura (biurko, krzesło), specjalistycznych szkoleń, książek oraz kursów.

Opisane powyżej koszty mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania bez profesjonalnego laptopa, który, aby zapewnić najwyższą jakość pracy musi być sprzętem najnowszej generacji.

Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania bez sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor), które umożliwiają Mu sprawną, wygodną i efektywną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz umożliwiają testowanie oprogramowania.

W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, opierającej się na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem Jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box.

Wnioskodawca także ponosi koszt użytkowania roweru, którym stale dojeżdża do siedziby Zamawiającego świadczyć swoje usługi (koszt przeglądów oraz części eksploatacyjnych); rower jest konieczny do przemieszczania się w celach zawodowych. Koszty związane z użytkowaniem roweru Wnioskodawca traktuje jako koszty kwalifikowane tylko w tej części, które będą odpowiadały dojazdom do siedziby Zamawiającego lub klienta Zamawiającego w ramach spotkań związanych z tworzonym oprogramowaniem.

Wnioskodawca jest także zobowiązany do ponoszenia comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, które jest niezbędnym i podstawowym elementem, gdyż bez poniesienia tego kosztu Wnioskodawca nie mógłby prowadzić działalności  badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania. Składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

Kluczowe dla Wnioskodawcy pozostają także ponoszone przez Niego opłaty abonamentowe na telefon oraz Internet, używane przez Niego w celach służbowych, niezbędne do pozostawania w stałym kontakcie z Zamawiającym oraz do testowania oprogramowania działającego w trybie online.

Wnioskodawca również będzie nabywać licencje na oprogramowanie, potrzebne Mu do pracy nad Jego własnym oprogramowaniem, będące m.in. edytorem kodu źródłowego.

Wnioskodawca będzie czasem świadczył swoje usługi na rzecz Zamawiającego zdalnie, a zatem będzie musiał posiadać wygodne i odpowiednie warunki do pracy, a zatem będzie musiał nabyć biurko oraz fotel do pracy nad tworzonym przez Niego oprogramowaniem.

Wnioskodawca także aby prowadzić działalność badawczo-rozwojową opierającą się na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania musi stale podnosić swoje kwalifikacje, aby być na bieżąco ze stale zmieniającą się i rozwijającą technologią, dlatego musi ponosić koszt specjalistycznych szkoleń, książek oraz kursów nakierowanych na poszerzanie wiedzy i umiejętności z zakresu programowania.

Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania.

Na moment złożenia wniosku żaden z poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów nie został wpisany na listę środków trwałych, jednak z racji, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie wyklucza takiej sytuacji w przyszłości.

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box, Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów na Zamawiającego).

W ewidencji są wyodrębnione:

a)przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów stanowiących programy komputerowe na Zamawiającego, odrębnie dla każdego miesiąca;

b)zestawienie kosztów kwalifikowanych ponoszonych w kolejnych miesiącach narastająco ze wskazaniem dat i dokumentów księgowych potwierdzających poniesienie kosztów;

c)dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej skalkulowany w oparciu o przychody i koszty wskazane w pkt a) i b).

Wnioskodawca prowadzi ww. ewidencję od 1 stycznia 2023 r. Jest ona prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia/ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności Intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa  w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca, odkąd rozpoczął prowadzenie własnej działalności gospodarczej do chwili obecnej, samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3  ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Będzie te prace prowadził i kontynuował w przyszłości. Prace rozwojowe dotyczą tworzenia programów komputerowych opisanych we wniosku. Czynności Wnioskodawcy obejmują tworzenie, projektowanie oraz modyfikowanie oprogramowania. Prace rozwojowe Wnioskodawcy kończą się pozytywnym wynikiem – ich efektem jest powstanie programów komputerowych, które Wnioskodawca przenosi (sprzedaje) na rzecz Zamawiającego. Wnioskodawca w wyniku prac rozwojowych projektuje i tworzy nowe lub ulepszone produkty w postaci programów komputerowych (kodów źródłowych) opisanych we wniosku. Wnioskodawca oferuje i będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej. W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy programy komputerowe mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Zgodnie z definicją podaną przez Encyklopedię PWN program komputerowy to „przepis jednoznacznie określający ciąg czynności, które mają być wykonane przez komputer. W trakcie cyklu opracowywania program przyjmuje kilka postaci; postać źródłowa stanowi algorytm zapisany tekstowo w pewnym języku programowania – w sposób niezależny od komputera, na którym program ma być wykonywany; postać binarna albo relokowalna powstaje po skompilowaniu (kompilacja) i zawiera ciąg instrukcji języka wewnętrznego konkretnego komputera, wartości zapisywane w pamięci (np. stałe liczbowe i tekstowe) oraz dodatkowe informacje niezbędne do współpracy z innymi programami; postać ładowalna lub wykonywalna powstaje w wyniku scalenia programu z wykorzystywanymi przezeń procedurami i zawiera dokładny początkowy obraz pamięci, który jest ładowany do pamięci komputera, w celu zainicjowania wykonywania programu w środowisku zdefiniowanym przez pewien proces (inform.)” (źródło: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/program;3962488.html).

Wnioskodawca opisując w Jego wniosku program komputerowy oraz gdy używa wymiennych określeń (zgodnie z odpowiedzią na pytanie nr 4 wezwania), odnosi się do powyższej definicji, a każdy wytworzony przez Niego program komputerowy jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca, w okresie którego dotyczy wniosek (od stycznia 2023 r.) – do tej pory, pracował nad jednym projektem, z branży e-commerce (…). Wnioskodawca w ramach tego projektu jest m.in. odpowiedzialny za stworzenie nowego API dla klienta docelowego – API jest przede wszystkim specyfikacją wytycznych, jak powinna przebiegać interakcja między komponentami programowymi. Implementacja API jest zestawem protokołów i rozwiązań informatycznych do budowy aplikacji komputerowych. Dodatkowo API może korzystać z komponentów graficznego interfejsu użytkownika. Dobre API ułatwia budowę oprogramowania, sprowadzając ją do łączenia przez programistę bloków elementów w ustalonej konwencji (https://pl.wikipedia.org/wiki/Interfejs_programowania_aplikacji).Interfejs ten ma za zadnie usprawnienie integracji sklepów i kanałów. Projektowane oraz implementowane przez Wnioskodawcę rozwiązania są innowacyjne ze względu na ocenę szybkości działania oprogramowania, jak i ze względu na wydajność wykorzystywanych zasobów.

Natomiast użyte w opisie sprawy pojęcia są używane przez Wnioskodawcę zamiennie, żeby określić ten sam efekt prac Wnioskodawcy.

Ulepszenia i modyfikacje, których dokonuje Wnioskodawca na zlecenie Zamawiającego, polegają na tworzeniu nowego kodu źródłowego, stanowiącego uzupełnienie istniejącego oprogramowania. W zakresie tej części usług świadczonych przez Wnioskodawcę nie dochodzi w istocie do ingerencji w istniejący kod źródłowy, ale jego uzupełnienie poprzez wytworzenie nowego kodu źródłowego stanowiącego jedynie uzupełnienie kodu już istniejącego. Zatem oznacza to, że Wnioskodawca zarówno tworzy, jak i rozwija oprogramowanie.

Efekty pracy Wnioskodawcy – programy komputerowe, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

·zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania, rozwijania, ulepszania Utworów – efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do wspomnianych „programów komputerowych”.

Efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie przenosi Wnioskodawca na Zamawiającego, zawsze są efektem podejmowanych przez Niego prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Zamawiającym, z chwilą utrwalenia utworu Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do rezultatów swojej pracy (tj. Utworów) – programu komputerowego (komponentu, funkcjonalności, aplikacji).

Odnosząc się do formy – autorskie prawa majątkowe do stworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego są przenoszone poprzez umieszczenie ich w repozytorium Zamawiającego, w oparciu o pisemną umowę zawartą między Stronami.

Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wszystkich stworzonych w ramach umowy Utworów, na wszystkich istniejących w chwili ustalenia Utworu polach eksploatacji. Strony ustaliły w umowie, że z tytułu tworzenia programów komputerowych oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do tych Utworów, przysługuje Wnioskodawcy wynagrodzenie w wysokości uzgodnionej przez Strony w umowie. Autorskie prawa majątkowe do poszczególnych Utworów, zgodnie z art. 64 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przechodzą na Zamawiającego z chwilą utrwalenia danego Utworu. Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku, Wnioskodawca umieszcza kod źródłowy w repozytorium Zamawiającego i wtedy następuje utrwalenie Utworu (kodu źródłowego). W związku z tym Zamawiający wie do jakich utworów nabył autorskie prawa majątkowe w danym miesiącu – do tych, których kod źródłowy został utrwalony w repozytorium w danym miesiącu, za jaką cenę je nabył (ustaloną w umowie), na jakich polach eksploatacji (wszystkich istniejących w chwili powstania Utworu), a także w którym momencie doszło do ich nabycia (z chwilą skutecznego dokonania utrwalenia Utworu).

Na podstawie zawartej z Zamawiającym umowy, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na Zamawiającego autorskich praw do programu komputerowego, który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych i który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca zawarł z Zamawiającym pisemną umowę, w której określono zasady przenoszenia praw do konkretnych stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych. Autorskie prawa majątkowe do poszczególnych Utworów, zgodnie z art. 64 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przechodzą na Zamawiającego z chwilą skutecznego utrwalenia Utworu w repozytorium Zamawiającego. Uzgadnianie z Zamawiającym rodzajów i ilości tworzonych programów komputerowych następuje na bieżąco, w zależności od potrzeb, najczęściej drogą mailową. Za każdym razem Wnioskodawca dostarcza Zamawiającemu kod źródłowy umieszczając go w repozytorium Zamawiającego – wtedy następuje przeniesienie praw do konkretnych stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych (moment utrwalenia Utworu). Umieszczenie w repozytorium stworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego stanowi potwierdzenie przeniesienia praw do konkretnych stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych.

Umieszczenie w repozytorium stworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego (moment utrwalenia Utworu) stanowi potwierdzenie przeniesienia praw do konkretnych stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych. Każdy stworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy jest osobno umieszczany w repozytorium Zamawiającego i tym samym następuje jego wyodrębnienie. Wnioskodawca jest zobowiązany do raportowania pracy w systemie Zamawiającego – ERP. Natomiast Zamawiający jest zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia Wnioskodawcy w zamian za stworzone przez Niego programy komputerowe i przeniesienie autorskich praw majątkowych do nich na Zamawiającego.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu pracy. Jest ona cały czas wykonywana z wykorzystaniem narzędzia, które używa Zamawiający – mianowicie narzędzie ERP. Jest to narzędzie, w którym dokładnie jest raportowany czas spędzony nad danym projektem realizowanym przez Wnioskodawcę. Ewidencja czasu pracy jest prowadzona przez Wnioskodawcę ze względu na wewnętrzne ustalenia umowne dokonane między Nim a Zamawiającym. Wnioskodawca nie wykonuje czynności, co do których dochody nie podlegają opodatkowaniu wg 5% stawki.

Z racji, że Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie tworzeniem oprogramowania na rzecz Zamawiającego i otrzymuje wynagrodzenie właśnie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do efektów Jego Prac (tj. oprogramowania) na rzecz Zamawiającego, wystawia On każdorazowo fakturę obejmującą jedną pozycję, odpowiadającą wynagrodzeniu za oprogramowanie, nad którym pracował Wnioskodawca w okresie objętym fakturą.

W odniesieniu do kosztów, przedstawionych przez Wnioskodawcę w pytaniu oznaczonym jako trzecie we wniosku, które Wnioskodawca chciałby uwzględnić we wskaźniku nexus, Wnioskodawca wskazuje, że musi posiadać profesjonalny laptop, który musi być sprzętem najnowszej generacji, aby móc prowadzić prace rozwojowe polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania.

Wnioskodawca także nie byłby w stanie prowadzić prac rozwojowych polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania bez sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor), które umożliwiają Mu sprawną, wygodną i efektywną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz umożliwiają testowanie oprogramowania i jego bezpieczne przechowywanie.

W celu prowadzenia prac rozwojowych polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem Jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box.

Wnioskodawca jest także zobowiązany do ponoszenia comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, które jest niezbędnym i podstawowym elementem, gdyż bez poniesienia niniejszego kosztu Wnioskodawca nie mógłby prowadzić prac rozwojowych polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania. Składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca będzie czasem świadczył swoje usługi na rzecz Zamawiającego zdalnie, a zatem będzie musiał posiadać wygodne i odpowiednie warunki do pracy, dlatego też poniesie koszt wyposażenia biura, w którym znalazły się biurko oraz krzesło biurowe, zapewniające ergonomiczną i zdrową pracę przed komputerem, umożliwiające tym samym wydajną i wygodną wielogodzinną pracę nad ww. oprogramowaniem, co ma szczególne znaczenie, gdy Wnioskodawca realizuje prace rozwojowe polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania.

Wnioskodawca także ponosi koszt użytkowania roweru, którym stale dojeżdża do siedziby Zamawiającego świadczyć swoje usługi (koszt przeglądów oraz części eksploatacyjnych). Rower jest konieczny do przemieszczania się w celach zawodowych sprowadzających się do realizowania prac rozwojowych polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania. Koszty związane z użytkowaniem roweru Wnioskodawca traktuje jako koszty kwalifikowane tylko w tej części, które będą odpowiadały dojazdom do siedziby Zamawiającego lub klienta Zamawiającego w ramach spotkań związanych z tworzonym oprogramowaniem.

Kluczowe dla Wnioskodawcy pozostają także ponoszone przez Niego opłaty abonamentowe na telefon oraz Internet, używane przez Niego w celach służbowych, niezbędne do pozostawania w stałym kontakcie z Zamawiającym oraz do testowania oprogramowania działającego w trybie Online, co jest istotne podczas realizowania prac rozwojowych polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania.

Wnioskodawca również będzie nabywać licencje na oprogramowanie, potrzebne Mu do pracy nad Jego własnym oprogramowaniem, zatem potrzebne do realizowania prac rozwojowych polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, będące  m.in. edytorem kodu źródłowego.

Wnioskodawca także aby realizować prace rozwojowe polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania musi stale podnosić swoje kwalifikacje, aby być na bieżąco ze stale zmieniającą się i rozwijającą technologią, dlatego musi ponosić koszt specjalistycznych szkoleń, książek oraz kursów nakierowanych na poszerzanie wiedzy i umiejętności z zakresu programowania.

Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania.

Pytania

1.Czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Niego w ramach umowy z Zamawiającym, kwalifikuje się jako dochód wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak, czy Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę 5% opodatkowania do uzyskanego przez Niego ww. dochodu?

2.Czy wymienione we wniosku w zdarzeniu przyszłym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, tj. laptopa, sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor), obsługi księgowości, abonamentu za telefon i Internet, przeglądów oraz części eksploatacyjnych roweru, comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, licencji na oprogramowanie, wyposażenia biura (biurko, krzesło), specjalistycznych szkoleń, książek oraz kursów, stanowią koszty wskazywane w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

3.Czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery „a” wskaźnika kosztu laptopa, sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor), obsługi księgowości, abonamentu za telefon i Internet, przeglądów oraz części eksploatacyjnych roweru, comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, licencji na oprogramowanie, wyposażenia biura (biurko, krzesło), specjalistycznych szkoleń, książek oraz kursów?

4.Czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, prawidłowe jest uwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów kwalifikowanych, tj. laptopa, sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor), obsługi księgowości, abonamentu za telefon i Internet, przeglądów oraz części eksploatacyjnych roweru, comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, licencji na oprogramowanie, wyposażenia biura (biurko, krzesło), specjalistycznych szkoleń, książek oraz kursów, w takim procencie, jaki odpowiada w danym roku procentowi przychodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości przychodu ogółem uzyskanego przez Wnioskodawcę w skali roku?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, zostały spełnione przez Niego wszystkie przesłanki ustawowe dające możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy m.in. zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062), którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności  badawczo-rozwojowej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej przedstawia art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozumiane są zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, rozumie się przez to:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oprogramowanie, które tworzy Wnioskodawca powstaje w wyniku Jego indywidualnej pracy opierającej się na tworzeniu, rozwijaniu, a także ulepszaniu kodu źródłowego. Zatem, każdy kod źródłowy stworzony w trakcie realizowania usług dla Zamawiającego należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawcy. Co istotne, napisany przez Wnioskodawcę kod źródłowy jest rezultatem Jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować go jako Utwór, który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Należy zaznaczyć, iż tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w sposób systematyczny. Stałe tworzenie przez Wnioskodawcę kodu źródłowego nie może być uznane za jednorazową czynność. Celem działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie oraz ulepszanie wytwarzanego przez Niego oprogramowania w sposób ciągły i zorganizowany.

Wnioskodawca przenosił i przenosi na rzecz Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do tworzonego przez siebie oprogramowania (kodu źródłowego) i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie. Z tego powodu, Wnioskodawca osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a zatem dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w rozliczeniu rocznym będzie mógł skorzystać ze stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia całości autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania (kodu źródłowego).

Wnioskodawca nie będzie natomiast stosował ulgi IP Box do ewentualnego przyszłego wynagrodzenia uzyskanego z tytułu usług, w ramach których nie powstanie kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Niego wydatki stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową, powiązaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Każdy z wymienionych przez Wnioskodawcę wydatków, jest i będzie wydatkiem poniesionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz ma bezpośredni związek z wykonywanymi przez Niego usługami o charakterze twórczym. Ponoszenie omówionych wydatków jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł prowadzić tego rodzaju działalność. Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania bez profesjonalnego laptopa, który, aby zapewnić najwyższą jakość pracy musi być sprzętem najnowszej generacji. Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania bez sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor), które umożliwiają Mu sprawną, wygodną i efektywną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz umożliwiają testowanie oprogramowania. W celu prowadzenia działalności  badawczo-rozwojowej, opierającej się na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem Jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca także ponosi koszt użytkowania roweru, którym stale dojeżdża do siedziby Zamawiającego świadczyć swoje usługi (koszt przeglądów oraz części eksploatacyjnych). Rower jest konieczny do przemieszczania się w celach zawodowych. Koszty związane z użytkowaniem roweru Wnioskodawca traktuje jako koszty kwalifikowane tylko w tej części, które będą odpowiadały dojazdom do siedziby Zamawiającego lub klienta Zamawiającego w ramach spotkań związanych z tworzonym oprogramowaniem. Wnioskodawca jest także zobowiązany do ponoszenia comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, które jest niezbędnym i podstawowym elementem, gdyż bez poniesienia niniejszego kosztu Wnioskodawca nie mógłby prowadzić działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania. Składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu. Kluczowe dla Wnioskodawcy pozostają także ponoszone przez Niego opłaty abonamentowe na telefon oraz Internet, urywane przez Niego w celach służbowych, niezbędne do pozostawania w stałym kontakcie z Zamawiającym oraz do testowania oprogramowania działającego w trybie Online. Wnioskodawca również będzie nabywać licencje na oprogramowanie, potrzebne Mu do pracy nad Jego własnym oprogramowaniem, będące m.in. edytorem kodu źródłowego. Wnioskodawca będzie czasem świadczył swoje usługi na rzecz Zamawiającego zdalnie, a zatem będzie musiał posiadać wygodne i odpowiednie warunki do pracy, a zatem będzie musiał nabyć biurko oraz fotel do pracy nad tworzonym przez Niego oprogramowaniem. Wnioskodawca także, aby prowadzić działalność  badawczo-rozwojową opierającą się na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, musi stale podnosić swoje kwalifikacje, aby być na bieżąco ze stale zmieniającą się i rozwijającą technologią, dlatego musi ponosić koszt specjalistycznych szkoleń, książek oraz kursów nakierowanych na poszerzanie wiedzy i umiejętności z zakresu programowania.

Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko, co do zakresu możliwości zaliczenia omawianych we wniosku kosztów do kosztów poniesionych przez podatnika bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, znajduje potwierdzenie w decyzjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych, w poniższych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:

·z dnia 24 sierpnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.464.2020.2.SJ;

·z dnia 24 sierpnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.460.2020.2.AC;

·z dnia 21 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.656.2019.2.PR.

Ad 3

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box, wskaźnik nexus oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

Poszczególne litery we wzorze oznaczają koszty faktycznie poniesione, tj. uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest ustalana jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według powyższego wzoru. Z tego powodu niezbędne jest prawidłowe podłożenie pod odpowiednią literę tego wzoru wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, aby poprawnie obliczyć wymagany do uzyskania ulgi IP Box wskaźnik nexus.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowo oblicza On wskaźnik nexus, o którym mowa  w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery „a” wskaźnika:

·kosztu nabycia laptopa;

·kosztu nabycia sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor);

·kosztu obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);

·kosztu abonamentu za telefon oraz Internet – dokumentowany w postaci faktur VAT wystawionych przez dostawców tych usług;

·kosztu przeglądów oraz części eksploatacyjnych roweru;

·kosztu zakupu licencji na oprogramowanie potrzebnej m.in. do edycji kodu źródłowego tworzonego przez Wnioskodawcę;

·kosztu wyposażenia biura Wnioskodawcy (biurko, krzesło);

·kosztu comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne;

·kosztu szkoleń, książek oraz kursów nakierowanych na poszerzanie wiedzy i umiejętności z zakresu programowania Wnioskodawcy.

Art. 30 ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż do litery „a” wskaźnika nexus zalicza się wydatki faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Do wydatków poniesionych bezpośrednio (tzw. własnych, niezlecanych zewnętrznym podmiotom) przez samego Wnioskodawcę (litera „a” wzoru nexus) bez wątpienia należy zaliczyć wydatki poczynione na: laptopa, sprzęt i akcesoria komputerowe (monitor), obsługę księgowości, abonament za telefon i Internet, przeglądy oraz części eksploatacyjne roweru, comiesięczne składki na ubezpieczenie społeczne, licencję na oprogramowanie, wyposażenie biura (biurko, krzesło), specjalistyczne szkolenia, książki oraz kursy.

Bez poniesienia powyższych kosztów Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić swojej działalności, opierającej się na wytwarzaniu i rozwijaniu kwalifikowanego IP w postaci oprogramowania; przez co należy powyższe wydatki kwalifikować jako bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Co Istotne, zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, z całą pewnością nie mogą zostać zaliczone do katalogu z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca powinien zaliczyć wydatki na sprzęt i akcesoria komputerowe (monitory, tablet, klawiatura – wymienione powyżej koszty laptopa, sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor), obsługi księgowości, abonamentu za telefon i Internet, przeglądów oraz części eksploatacyjnych roweru, comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, licencji na oprogramowanie, wyposażenia biura (biurko, krzesło), specjalistycznych szkoleń, książek oraz kursów, do litery „a” wskaźnika nexus.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitory, tablet, klawiatura – wymienione powyżej koszty laptopa, sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor), obsługi księgowości, abonamentu za telefon i Internet, przeglądów oraz części eksploatacyjnych roweru, comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, licencji na oprogramowanie, wyposażenia biura (biurko, krzesło), specjalistycznych szkoleń, książek oraz kursów, w równym stopniu mogą być przez Niego wykorzystywane zarówno w tej części Jego działalności, która jest związana z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak też w celu świadczenia innych usług na rzecz Zamawiającego.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że koszty te powinny zostać zakwalifikowane do kosztów wskazanych w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uwzględnione przy obliczaniu składnika nexus nie w całości, ale w części odpowiadającej procentowi przychodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości wynagrodzenia uzyskanego przez Wnioskodawcę od Zamawiającego w skali roku  (np. jeśli Wnioskodawca w skali roku uzyska 99% swojego wynagrodzenia z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to tylko 99% kosztów sprzętu komputerowego powinno zostać uwzględnione we wskaźniku nexus).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć  – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia  się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace  badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności,  w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji  w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac  badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ww. ustawy:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

Wskazany wyżej art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:

• Wnioskodawca w ramach swojej działalności tworzy i rozwija oprogramowanie dla klientów Zamawiającego w oparciu o stworzony przez siebie unikatowy kod źródłowy; efektem pracy Wnioskodawcy jest nowe oprogramowanie lub nowe funkcjonalności oprogramowania, tworzone przy wykorzystaniu istniejących technologii informatycznych i różnych języków programowania,
• Wnioskodawca od 2 czerwca 2022 r. prowadzi działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
• Wnioskodawca w wyniku prac rozwojowych projektuje i tworzy nowe lub ulepszone produkty w postaci programów komputerowych (kodów źródłowych),
• Wnioskodawca oferuje i będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej, natomiast w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy programy komputerowe mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług,
• efekty pracy Wnioskodawcy – programy komputerowe, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
• czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności, są czynnościami o charakterze twórczym oraz są podejmowane w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,
• stworzone, ulepszone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej),
• działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych ani okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług,
• w ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, a także ulepszone produkty, procesy, usługi odmienne od występujących dotychczas w praktyce gospodarczej,
• Wnioskodawca z chwilą utrwalenia utworu przenosi na Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do rezultatów swojej pracy (tj. Utworów) – programu komputerowego, otrzymując za to wynagrodzenie,
• Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności wobec osób trzecich,
• zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności oraz Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością,
• od 1 stycznia 2023 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco szczegółową ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności Intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Biorąc powyższe pod uwagę, skoro – w ramach prowadzonej działalności  badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – Wnioskodawca wytwarza i rozwija oprogramowania komputerowe stanowiące zawsze utwory podlegające ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – to stanowią one kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania mieszczącego się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowiącego utwór prawnie chroniony wytworzony lub rozwinięty w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ww. ustawy, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy.

Tym samym, Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym składanym za 2023 r. zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąganych od 1 stycznia 2023 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

O ile natomiast podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwestii uznania wskazanych w opisie sprawy wydatków, które Wnioskodawca zamierza ponieść w 2023 r. na: zakup laptopa, zakup sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitora), obsługę księgowości, abonament za telefon i Internet, przeglądy oraz części eksploatacyjne roweru, comiesięczne składki na ubezpieczenie społeczne, licencje na oprogramowanie, wyposażenie biura (biurko, krzesło), specjalistyczne szkolenia, książki oraz kursy, za koszty wskazane w art. 30ca ust. 4 ustawy, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5:

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5  (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Tym samym wydatki, które Wnioskodawca zamierza ponieść w 2023 r. na: zakup laptopa, zakup sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitora), obsługę księgowości, abonament za telefon i Internet, przeglądy oraz części eksploatacyjne roweru, comiesięczne składki na ubezpieczenie społeczne, licencje na oprogramowanie, wyposażenie biura (biurko, krzesło), specjalistyczne szkolenia, książki oraz kursy, będą mogły stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z objaśnień wynika również, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 22 ust. 3a ww. ustawy:

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich do programów komputerowych, będzie mógł Wnioskodawca przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów Wnioskodawcy ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Reasumując, wydatki, które Wnioskodawca poniesie w 2023 r. na: zakup laptopa, zakup sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitora), obsługę księgowości, abonament za telefon i Internet, przeglądy oraz części eksploatacyjne roweru, comiesięczne składki na ubezpieczenie społeczne, licencje na oprogramowanie, wyposażenie biura (biurko, krzesło), specjalistyczne szkolenia, książki oraz kursy, będzie można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Koszty te Wnioskodawca powinien zaliczyć do litery „a” tego wskaźnika jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Jednocześnie uwzględnienie tych kosztów we wskaźniku nexus będzie mogło nastąpić przy zastosowaniu metody przychodowej.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytań i własnego stanowiska w sprawie oceny  prawnej.

Ponadto, mimo uznania za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy „proporcję” zaproponowaną przez Wnioskodawcę, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno‑skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).