Interpretacja indywidualna z dnia 28 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.25.2023.1.JS

Powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w związku ze sprzedażą czystego glikolu propylenowego oraz czystej gliceryny w postaci pojedynczych substancji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczące braku powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w związku ze sprzedażą czystego glikolu propylenowego oraz czystej gliceryny w postaci pojedynczych substancji – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 26 stycznia 2023 r., dotyczący braku powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w związku ze sprzedażą czystego glikolu propylenowego oraz czystej gliceryny w postaci pojedynczych substancji, wpłynął 30 stycznia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego 

(…) Sp. z o. o. jest spółką z siedzibą w (…) (dalej Spółka), prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej płynów do e-papierosów i produktów im podobnych.

Spółka planuje poszerzyć asortyment i sprzedawać produkty w postaci czystej gliceryny oraz czystego glikolu propylenowego (dalej określanych jako: „produkty”). Produkty będą więc produktami jednosubstancyjnymi (nie zaś mieszaninami kilku różnych substancji). W tej postaci produkty będą mogły znaleźć zastosowanie uniwersalne. Obydwie ww. substancje znajdują bowiem szerokie zastosowanie – zarówno w kosmetologii jak i przemyśle chemicznym.

Opisane wyżej produkty Spółka zamierza sprzedawać klientom detalicznym w ramach działalności obejmującej prowadzenie sieci sklepów z płynami do e-papierosów i produktami im podobnymi.

Pytanie

Czy sprzedaż produktów w postaci czystego glikolu propylenowego i czystej gliceryny roślinnej na rzecz konsumentów w ramach sieci sklepów zajmujących się sprzedażą płynów do e-papierosów rodzi po stronie Spółki obowiązek podatkowy w zakresie podatku akcyzowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy działalność, którą Spółka planuje rozpocząć tj. sprzedaż czystego glikolu propylenowego i czystej gliceryny w sklepach zajmujących się również sprzedażą płynów do e-papierosów i im podobnych artykułów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (tj. Dz.U. z 2022 r. poz. 143 dalej: „ustawa”), „wyroby akcyzowe” to: wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy bez względu na kod CN został wymieniony płyn do papierosów elektronicznych.

Za papierosy elektroniczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 34 ustawy rozumie się urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki.

Natomiast za płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę, przy czym roztwór uważa się za przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, gdy jest używany albo ze względu na jego skład i właściwości fizykochemiczne może być użyty w papierosach elektronicznych, bez względu na miejsce jego sprzedaży bądź oferowania na sprzedaż.

Z treści ww. przepisów wyraźnie wynika, że ustawodawca za wyrób akcyzowy – płyn do papierosów elektronicznych – uznaje tylko wyroby w postaci roztworu.

Pod pojęciem roztworu (w chemicznym oraz słownikowym znaczeniu tego pojęcia) należy natomiast rozumieć „jednorodną mieszaninę co najmniej dwóch substancji”. Taka definicja „roztworu” pozostaje w zgodności z definicją przedstawioną m.in. w Słowniku języka polskiego PWN.

A contrario należy uznać, że pojedyncza substancja, nie zmieszana (nie połączona) z inną substancją nie może stanowić roztworu w powszechnym rozumieniu tego słowa. Ustawa nie zawiera natomiast definicji odmiennej. Innej niż słownikowa definicji słowa „roztwór” nie wypracowano także w orzecznictwie czy też literaturze przedmiotu.

Należy więc przyjąć, iż także definicja ustawowa pojęcia „roztwór” obejmuje wyłącznie mieszaniny dwóch lub większej ilości substancji.

Za słusznością takiego stanowiska przemawiają wyjaśnienia przedstawione na posiedzeniu Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej w dniu 30 listopada 2022 r. przez Sekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów – pana Artura Sobonia, który oświadczył wprost: „(...) Poszczególne komponenty, które nie stanowią roztworu lub ich skład i właściwości fizykochemiczne nie wskazują na użycie w papierosach elektronicznych w celu efektywnej konsumpcji, jak np. sama gliceryna czy glikol, nie podlegają opodatkowaniu akcyzą”.

Jak wynika dalej z przedstawionych przez pana Artura Sobonia wyjaśnień, dopiero zmieszanie takich komponentów z innymi substancjami np. aromatami „może stanowić przesłankę do uznania takiego roztworu jako płynu do e-papierosów” (vide sprawozdanie stenograficzne z 67 posiedzenia Sejmu RP z dnia 30.11.2022 r.).

W związku z przedstawionymi powyżej rozważaniami, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż działalność objęta zapytaniem nie będzie podlegać opodatkowaniu, ponieważ ustawodawca wyraźnie wskazuje, że aby zakwalifikować dany produkt jako płyn do e-papierosów, musi on mieć charakter roztworu – a więc stanowić mieszaninę co najmniej dwóch substancji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w odniesieniu do postawionego pytania jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Płyn do papierosów elektronicznych, bez względu na kod CN, został wymieniony w poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy. Jednocześnie, wyrób ten nie został wskazany w załączniku nr 2 do ustawy.

W rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 34 ustawy:

Za papierosy elektroniczne rozumie się urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.):

Płyn do papierosów elektronicznych to roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę, przy czym roztwór uważa się za przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, gdy jest używany albo ze względu na jego skład i właściwości fizykochemiczne może być użyty w papierosach elektronicznych, bez względu na miejsce jego sprzedaży bądź oferowania na sprzedaż.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r.), przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) produkcja wyrobów akcyzowych;

2) wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3) import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem:

a) importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,

b) importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,

c) przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;  importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5) wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6) wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1) użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2) dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3) sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4) nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak wynika z art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą ( ).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zamierzają Państwo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedawać produkty w postaci czystej gliceryny oraz czystego glikolu propylenowego. Jak wskazano wprost w opisie sprawy, produkty te będą produktami jednosubstancyjnymi – nie zaś mieszaninami kilku różnych substancji. W tej postaci, produkty będą mogły znaleźć zastosowanie uniwersalne. Obydwie ww. substancje znajdują szerokie zastosowanie zarówno w kosmetologii jak i przemyśle chemicznym.

Pytanie Spółki dotyczy powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą ww. czystego glikolu i czystej gliceryny, niezmieszanych z innymi substancjami,na rzecz konsumentów w ramach sieci sklepów zajmujących się sprzedażą płynów do e-papierosów.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości zauważyć należy, że na mocy art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 2707), zmianie uległa definicja płynu do papierosów elektronicznych zawarta w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 143 ze zm.).

Zgodnie z brzemieniem tego przepisu, od 1 stycznia 2023 r., płynem do papierosów elektronicznych są wszelkie roztwory, w tym bazy do tych roztworów, przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Przepis ten precyzuje również, że roztwór uważa się za przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, gdy jest używany albo ze względu na jego skład i właściwości fizykochemiczne może być użyty w papierosach elektronicznych, bez względu na miejsce jego sprzedaży bądź oferowania na sprzedaż.

Jednocześnie, dla uznania danego roztworu za płyn do papierosów, nie ma znaczenia kod CN tego roztworu (zgodnie z poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy).

Zaznaczenia wymaga, że wprowadzona w powyższej nowelizacji ustawy zmiana, definiuje płyn do papierosów elektronicznych jako roztwór, czyli w powszechnym rozumieniu tego pojęcia, jednorodną mieszaninę dwóch lub więcej związków chemicznych. Tymczasem ani gliceryna, ani glikol (jako pojedyncze substancje) takimi mieszaninami nie są. Zatem nie spełniają one przesłanki wynikającej z przedmiotowej definicji.

W stosunku do poprzedniego stanu prawnego, w ww. nowelizacji doprecyzowano również pojęcie „przeznaczenie do wykorzystania w papierosach elektronicznych” zgodnie z ratio legis tego przepisu. Oznacza to, że warunkiem zakwalifikowania wyrobu jako płyn do e-papierosów jest jego użycie albo możliwość takiego użycia w papierosach elektronicznych, wynikająca z jego składu i właściwości fizykochemicznych.

Poszczególne komponenty, które nie stanowią roztworu lub ich skład i właściwości fizykochemiczne nie wskazują na użycie w papierosach elektronicznych w celu efektywnej konsumpcji, jak np. sama gliceryna czy sam glikol propylenowy, nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

W konsekwencji, mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że sprzedaż czystego glikolu propylenowego i czystej gliceryny (niebędących roztworami, a pojedynczymi substancjami, jak wynika to wprost z opisu sprawy) przez Wnioskodawcę w sklepach zajmujących się również sprzedażą płynów do e-papierosów i im podobnych artykułów – nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Stanowisko Spółki, ściśle w odpowiedzi na postawione pytanie, należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie odnośnie przedstawionego we wniosku pytania Spółki, w odniesieniu do opisanych produktów: czystego glikolu propylenowego i czystej gliceryny w postaci pojedynczych substancji, tj. niestanowiących roztworów przeznaczonych do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Przy czym, kwestia ta (stwierdzenie, że przedmiotowy czysty glikol i czysta gliceryna są pojedynczymi substancjami i tym samym, nie są roztworami) stanowiła element opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego jednoznacznie przez Wnioskodawcę – i nie podlegała ona ocenie w ramach wydawania interpretacji.

Organ nadmienia, że w trybie wydawania interpretacji indywidualnej opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawiony we wniosku jest wyłączną podstawą do wydania rozstrzygnięcia. Z kolei ocena, czy dane surowce oferowane przez Wnioskodawcę na sprzedaż stanowią rzeczywiście pojedyncze substancje i w konsekwencji stwierdzenie, czy są wyrobami akcyzowymi, może być dokonywana wyłącznie przez właściwe organy, w których kompetencjach leży dokonywanie takiej analizy i badań w ramach prowadzonych przez nie postępowań. Jednocześnie wskazać należy, że w trakcie kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego właściwy organ może badać okoliczności sprawy i przesądzić, czy sprzedawane przez Wnioskodawcę wyroby w konkretnym przypadku spełniają warunki uznania ich za wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we ( ). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.