Interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.52.2023.1.SG

Czy otrzymanie przez Spółkę środków pieniężnych od Dystrybutora tytułem partycypacji w kosztach uruchomienia produkcji nowych serii przeciwwybuchowych silników będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe (dotyczy pytania oznaczonego we wniosku nr 1).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2023 r. wpłynął za pośrednictwem platformy ePUAP Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy otrzymanie przez Spółkę środków pieniężnych od Dystrybutora tytułem partycypacji w kosztach uruchomienia produkcji (...) silników (…) oraz (...) w klasie sprawności (...) będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy (dotyczy pytania oznaczonego we wniosku nr 1).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) Spółka Akcyjna, zwana dalej „Wnioskodawcą” lub „Spółką” jest wiodącym polskim producentem (…). Spółka posiada ponad (...) doświadczenie w (…) - jest jednym z głównych dostawców (…). Spółka posiada Zintegrowany System Zarządzania (...) potwierdzający spełnienie wymagań dla zachowania odpowiedniego poziomu jakości wykonywanych badań silników elektrycznych, Certyfikat oceny zdolności do wykonywania remontów silników elektrycznych oraz Certyfikat o zapewnieniu jakości dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach (...) (silniki ...). Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności Spółka współpracuje m.in. ze spółką XYZ, zwaną dalej „Dystrybutorem”, który sprzedaje silniki elektryczne na rynkach zagranicznych. Dystrybutor jest także polskim rezydentem podatkowym i jest jednocześnie podmiotem powiązanym ze Spółką (oba podmioty wchodzą w skład Grupy Kapitałowej C.).

W dniu 1 października 2019 r. weszło w życie Rozporządzenie Komisji Europejskiej Nr 2019/1781 ustanawiające wymogi dotyczące ekoprojektu dla silników elektrycznych i układów bezstopniowej regulacji obrotów na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 641/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych wolnostojących i pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych zintegrowanych z produktami oraz uchylającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 640/2009 (Dz.U.UE.L.2019.272.74), w zakresie silników niskiego napięcia, w szczególności w wykonaniu przeciwwybuchowym, co wymusiło na producentach opracowanie dodatkowej dokumentacji oraz certyfikacji.

Dystrybutor pozyskiwał z rynku oferty na sprzedaż silników niskiego napięcia, także po wejściu w życie ww. rozporządzenia i do dnia dzisiejszego je nadal pozyskuje.

Ponadto, obecnie trwają prace w zakresie tworzenia regulacji dotyczących maszyn elektrycznych średniego i wysokiego napięcia (podobnie jak istniejące Rozporządzenie z 2019 r. dotyczące silników niskiego napięcia).

Użytkownicy/Odbiorcy już dzisiaj oczekują od producentów wysokosprawnych silników średniego i wysokiego napięcia, w tym od Spółki, spełnienia przez te produkty minimalnych wymogów sprawności, co skutkuje koniecznością ponoszenia dodatkowych nakładów w celu wytworzenia coraz to sprawniejszych urządzeń elektrycznych. W ramach zapytań na silniki średniego i wysokiego napięcia w wymaganiach technicznych dotyczących parametrów silników pojawia się minimalny wymóg sprawności określony przez kupującego.

W związku z powyższym Spółka jest zmuszona do modernizacji i unowocześnienia produktów w postaci stworzenia, opracowania, a następnie wytworzenia nowego omodelowania oraz oprzyrządowania.

W grudniu 2021 r., podczas spotkania Rady Dyrektorów obu Spółek, przeanalizowano oferty pozyskane w 2021 r. przez Dystrybutora na sprzedaż silników średniego i wysokiego napięcia, ze szczególnym zwróceniem uwagi na pojawiające się zapytania ofertowe na (...) silniki (...).

Analiza ww. ofert doprowadziła do wspólnego wniosku, że pojawia się nowa perspektywa rozwoju współpracy między Stronami, która może przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności Dystrybutora na rynkach zagranicznych oraz spowodować wzrost przychodów ze sprzedaży w Spółce w obszarze specjalnych silników średniego i wysokiego napięcia w wykonaniu (...).

Spółka, jako producent silników, przedstawiła na ww. spotkaniu specyfikę produkcji silników specjalnych w wykonaniu przeciwwybuchowym, co było związane z koniecznością podjęcia szeregu kosztownych działań dotyczących opracowania nowej dokumentacji konstrukcyjnej, opracowanie dokumentacji technologicznej oraz wdrożenia do produkcji wraz z wytworzeniem lub pozyskaniem nowego oprzyrządowania dla celów wykonania silników. Proces od projektu do dostawy silnika, poprzez etap wytworzenia dokumentacji konstrukcyjno-technologicznej, opracowanie i wytworzenie oprzyrządowania, wyprodukowanie silnika, przeprowadzenie testów i prób w Spółce, posiadającej nowoczesną stację prób oraz przeprowadzenie kompleksowego procesu certyfikacji w zewnętrznej jednostce notyfikowanej trwa od sześciu do osiemnastu miesięcy w zależności od złożoności projektu. Wielokrotnie przy skomplikowanych projektach Producent jest zmuszony do rozpoczęcia prac projektowo-badawczych już przed złożeniem oferty handlowej na silnik.

W związku z potrzebą:

1)dostosowania przez producentów silników niskiego napięcia swoich produktów do wymogów Rozporządzenia Komisji Europejskiej Nr 2019/1781;

2)dostosowania przez producentów silników średniego i wysokiego napięcia swoich produktów do wymogów stawianych przez użytkowników/odbiorców w zakresie spełnienia przez produkty minimalnych wymogów sprawności;

3)zwiększania liczby zamówień na silniki niskiego, średniego i wysokiego napięcia w wykonaniu specjalnym, pozwalających osiągnąć dodatkowe przychody ze sprzedaży;

oraz mając na uwadze wspólny interes obu Stron, Dystrybutor w grudniu 2021 r. zadeklarował rozważenie możliwości partycypacji w kosztach Spółki związanych z uruchomieniem produkcji silników (...) nowych serii (...) w klasie sprawności (...), tj. w zakresie kosztów:

1)opracowania przez Spółkę dokumentacji konstrukcyjno-technologicznej;

2)wytworzenia lub/i zakupu przez Spółkę oprzyrządowania i omodelowania niezbędnego do uruchomienia produkcji silników elektrycznych, zgodnych z wymaganiami Dystrybutora kierującego się oczekiwaniami odbiorców końcowych (użytkowników) w sposób zgodny z wymogami ww. Rozporządzenia;

3)wykonania przez Spółkę prototypów silników oraz przeprowadzenia pełnych badań tych silników w laboratorium zakładowym Spółki;

4)wykonania przez Spółkę badań wybuchowych oraz przeprowadzenia procesu certyfikacji ATEX w zewnętrznej jednostce notyfikowanej.

Część z tych kosztów zostało już przez Spółkę poniesione przed 2022 rokiem, w latach wcześniejszych.

Na ostatniej Radzie Dyrektorów (grudzień 2022 r.) ustalono, że Spółka w terminie maksymalnie do końca pierwszego kwartału 2023 r. potwierdzi i przedstawi ostateczną wartość kosztów związanych z uruchomieniem produkcji silników (...) nowych serii (...) w klasie sprawności (....) w postaci stosownego raportu, a następnie Dystrybutor dokona finalnej analizy i weryfikacji kosztów wynikających z otrzymanego raportu. Zatwierdzenie na piśmie ostatecznego raportu przez Dystrybutora będzie skutkowało podpisaniem między Stronami umowy o partycypacji przez Dystrybutora w kosztach Spółki, która będzie nazwana „Umową o współpracy w obszarze wdrożenia nowych rozwiązań związanych z rozszerzeniem zakresu produkcji o silnik i(...) nowych serii (...) w klasie sprawności (...)”. Partycypacja przez Dystrybutora w kosztach Spółki nie będzie stanowiła zwrotu konkretnych wydatków poniesionych przez Spółkę, tylko będzie dotyczyć partycypacji w kosztach całego procesu uruchomienia produkcji (wraz z wytworzeniem lub/i pozyskaniem nowego oprzyrządowania) nowych serii (.. silników (…) typu (...) w klasie sprawności (...). Ponadto, nie dojdzie do przeniesienia na Dystrybutora żadnych wartości intelektualnych (w szczególności praw autorskich, patentów, wzorów użytkowych, itp.), Dystrybutor nie uzyska żadnych licencji, nie dojdzie do wymiany świadczeń wzajemnych przez Strony, a płatność zrealizowana ostatecznie przez Dystrybutora na rzecz Spółki nie będzie stanowić żadnego ekwiwalentu za jakąkolwiek konkretną usługę lub dostawę. W zamian za partycypację w kosztach Dystrybutor nie otrzyma bowiem żadnego, identyfikowalnego świadczenia zwrotnego i nie dojdzie do przeniesienia na Dystrybutora prawa własności do żadnego prototypu silnika.

Spółka dotychczas poniosła szereg wydatków w związku z uruchomieniem produkcji nowych serii (...) silników (…) (...) oraz (...) w klasie sprawności (...), które zostały rozliczone przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodów w odpowiednich latach podatkowych, zgodnie z przepisami ustawy o CIT. Część wydatków została potraktowana jako koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, potrącalne w dacie ich poniesienia, natomiast część z nich została rozpoznana w kosztach jako odpisy amortyzacyjne od przyjętych do używania środków trwałych, zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Pytanie

Czy otrzymanie przez Spółkę środków pieniężnych od Dystrybutora tytułem partycypacji w kosztach uruchomienia produkcji nowych serii (...) silników (…) typu (...) w klasie sprawności (...)zgodnie z opisem stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy?

(dotyczy pytania oznaczonego we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez Spółkę w przyszłości środków pieniężnych od Dystrybutora tytułem partycypacji w kosztach uruchomienia produkcji nowych serii (...) silników (…) typu (...) w klasie sprawności (...) zgodnie z opisem stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego)  będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Przepisyustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) w zasadzie nie definiują jednoznacznie pojęcia przychodu. Przepisy art. 12 ust. 1 ustawy o CIT wymieniają jedynie przykładowy katalog świadczeń uznawanych za przychody na gruncie ustawy o CIT, przykładowo otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, a także świadczenia nieodpłatne. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W ocenie Wnioskodawcy, nie znajdą zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 48 i art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, traktujące o wyłączeniu z rachunku podatkowego zarówno wydatków, które zostały następnie podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, jak i przychodów stanowiących zwrot poniesionych wydatków niestanowiących kosztów podatkowych. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Przepisy ustawy o CIT, nie określają, jakiego to rodzaju wydatki mają być zaliczone do niniejszej kategorii, wskazując wyłącznie na kryterium, iż nie są to wydatki zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Oznacza to, że zwrot każdego wydatku poniesionego przez podatnika, który nie jest zaliczony przez tego podatnika do kosztu uzyskania przychodu, ponieważ nie jest kosztem poniesionym w celu uzyskania przychodu ze źródła przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów albo jest kosztem zawartym w katalogu określonym w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT; nie skutkuje powstaniem przychodu u podatnika otrzymującego taki zwrot.

Spółka już od 2021 r. ponosiła wydatki, na dostosowanie produkcji do nowych wymogów technicznych i prawnych, w tym część z poniesionych wydatków została już rozliczona poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne. Wydatki te spełniały bowiem podstawowe przesłanki za ujęciem ich w kosztach podatkowych wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Brak jest również ustawowego wyłączenia dla omawianych wydatków w negatywnym katalogu kosztów określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest, aby wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Z powyższych regulacji można więc wywieść, że skutki podatkowe związane ze zwrotem kosztów są generalnie uzależnione od tego, czy wydatki, które są zwracane podlegały zaliczeniu do kosztów podatkowych, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów. Natomiast w sytuacji, gdy zwrot poniesionych wydatków dotyczy kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym. Jednocześnie podkreślić należy, że aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, konieczne jest oprócz tego, by wydatek nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, żeby wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam - a nie taki sam - wydatek, który został poniesiony. Zwróconym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku, lecz nie stanowi jego zwrotu. Środki otrzymane w przyszłości przez Wnioskodawcę od Dystrybutora nie będą odpowiednikiem czy też zwrotem wydatków poniesionych przez Spółkę wynikających z realizacji działań związanych z uruchomieniem produkcji silników nowej serii. Kwota partycypacji, którą ma wypłacić Dystrybutor jest następstwem jego zobowiązania do partycypowania w udokumentowanych kosztach Spółki. Partycypacji/wsparcia finansowego w dostosowaniu silników do obecnych wymogów techniczno-konstrukcyjnych otrzymanego w przyszłości od Dystrybutora nie można zatem utożsamiać ze zwrotem poniesionych przez Spółkę kosztów na uruchomienia produkcji silników, o których mowa we wniosku, gdyż takim zwrotem nie jest.

Powtórzyć należy, że celem partycypacji przez Dystrybutora w kosztach Spółki jest wsparcie finansowe w dostosowaniu silników do obecnych wymogów techniczno- konstrukcyjnych, a nie zwrot kosztów „sam w sobie” za konkretne wydatki poniesione przez Spółkę w przeszłości, zatem w opinii Spółki nie są to zwroty o charakterze celowym. Jest zatem podstawa, aby stwierdzić, że po stronie Spółki powstanie w związku z tym przychód podatkowy. W ocenie Spółki, w odniesieniu do otrzymanych kwot nie znajdzie zastosowania żadne wyłączenie wynikające z art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca osiągnie przychód podatkowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „ustawa CIT”),

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela.

Na podstawie powołanego art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można stwierdzić, że podatek dochodowy od osób prawnych obejmuje swoim zakresem wszelkie wpływy majątkowe, powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, a także otrzymane z innych tytułów. Jednocześnie stwierdzić należy, że podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku, który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT,

Co istotne, aby zwrócone podatnikowi wydatki zostały wyłączone z przychodów podatkowych, muszą być wydatkami niepodlegającymi zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest, aby wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Kosztami mogą być zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim, tzw. koszty pośrednie) – jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT,

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy otrzymanie przez Spółkę środków pieniężnych od Dystrybutora tytułem partycypacji w kosztach uruchomienia produkcji nowych serii (...) silników (…) typu (...) w klasie sprawności (...) będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż otrzymanie przez Spółkę w przyszłości środków pieniężnych od Dystrybutora tytułem partycypacji w kosztach uruchomienia produkcji nowych serii (...)silników (…) typu (...) oraz (...) w klasie sprawności (...) będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Z powyższych regulacji można więc wywieść, że skutki podatkowe związane ze zwrotem kosztów są generalnie uzależnione od tego, czy wydatki, które są zwracane podlegały zaliczeniu do kosztów podatkowych, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów. Natomiast w sytuacji, gdy zwrot poniesionych wydatków dotyczy kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym.

Jednocześnie podkreślić należy, że aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, konieczne jest oprócz tego, by wydatek nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, żeby wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam - a nie taki sam - wydatek, który został poniesiony. Zwróconym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku, lecz nie stanowi jego zwrotu.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że środki otrzymane przez Wnioskodawcę od Dystrybutora nie są jednakże odpowiednikiem czy też zwrotem wydatków poniesionych przez Spółkę wynikających z realizacji działań związanych z uruchomieniemprodukcji nowych serii (...) silników (…) typu (...) oraz (...) w klasie sprawności (...). Kwota partycypacji wypłacona przez Dystrybutora jest następstwem umowy o partycypację, zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Dystrybutorem i wynikającego z tej umowy zobowiązania Dystrybutra do partycypowania w udokumentowanych kosztach Spółki wynikających z realizacji działań Spółki objętych umową. Partycypacji/wsparcia finansowego w dostosowaniu silników do obecnych wymogów techniczno-konstrukcyjnych otrzymanego w przyszłości od Dystrybutora nie można zatem utożsamiać ze zwrotem poniesionych przez Spółkę kosztów na uruchomienia produkcji silników, o których mowa we wniosku, gdyż takim zwrotem nie jest. Nie zmienia tego wskazanie w zdarzeniu przyszłym, że podpisanie pomiędzy Stronami umowy o współpracę nastąpi po przesłaniu przez Spółkę do Dystrybutora raportu zawierającego ostateczną wartość kosztów związanych z uruchomieniem produkcji silników (...) nowych serii (...) w klasie sprawności (...) i zatwierdzeniu go na piśmie przez Dystrybutora. Treść złożonego wniosku wprost wskazuje, że w niniejszej sprawie nie ma miejsca zwrot poniesionych wydatków. Powtórzyć należy, że celem zawartej umowy o współpracę było uzyskanie przez Wnioskodawcę wsparcia finansowego w dostosowaniu silników do obecnych wymogów techniczno-konstrukcyjnych. Z wniosku nie wynika więc, aby zawarto umowę, której istotą był zwrot poniesionych wydatków ale partycypacja w kosztach uruchomienia produkcji silników w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy.

Po drugie, jak wynika z wniosku część wydatków została rozpoznana przez Wnioskodawcę w kosztach poprzez odpisy amortyzacyjne od przyjętych do używania środków trwałych, zgodnie z przepisami ustawy o CIT. W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne, z tytułu zużycia środków trwałych od tej ich części, która m.in. została podatnikowi w jakiejkolwiek formie zwrócona. Oznacza to, że wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty oraz otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych wchodzą w zakres postanowień powołanego art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT. Należy jednak mieć na uwadze, że środki pieniężne otrzymane na podstawie umowy o współpracę mają odmienny charakter od „dopłat” rozumianych jako dotacja czy subwencja bądź środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych. W związku z powyższym, koszty poniesione na uruchomienie produkcji nowych serii (...) silników (…) typu (...) w klasie sprawności (...) nie będą stanowiły ani innych wydatków zwróconych Wnioskodawcy, o których mowa art. 12 ust. 4 pkt 6a czy też w art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że środki pieniężne otrzymane przez Państwa od Dystrybutora na podstawie umowy o współpracę tytułem partycypacji w kosztach uruchomienia produkcji nowych serii (...) silników (…) typu (...) w klasie sprawności (...) będą stanowić przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust 1 ustawy o CIT.

Zatem stanowisko Państwa w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostanie/zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).