Interpretacja indywidualna z dnia 28 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-24010.37.2023.2.EJ

Dotyczy ustalenia: - czy w przypadku dokonywania opłat na rzecz B za najem samochodów ciężarowych Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 21 ust. 3-7 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, - czy Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia także w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 PLN, tj. bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy w przypadku dokonywania opłat na rzecz B za najem samochodów ciężarowych Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 21 ust. 3-7 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

- czy Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia także w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 PLN, tj. bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo pismem z 16 lutego 2023 r. (wpływ do Organu 23 lutego 2023 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 marca 2023 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z 16 lutego 2023 r. oraz 17 marca 2023 r.)

A Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Podstawowa działalność Spółki obejmuje transport drogowy towarów.

Zgodnie z danymi zawartymi w KRS od (...) lutego 2023 r. jedynym udziałowcem Spółki jest podmiot B z siedzibą na Litwie.

Główna działalność B związana jest ze świadczeniem usług przewozowych i spedycyjnych. B podlega na Litwie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania oraz nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

B oddaje w najem na rzecz Spółki samochody ciężarowe na ustalonych w umowach warunkach. Warunki transakcji są rynkowe. Wnioskodawca z tego tytułu płaci do B opłaty za wynajem samochodów ciężarowych.

B jest rzeczywistym właścicielem należności wypłacanych przez Wnioskodawcę z tytułu wynajmu samochodów ciężarowych, co oznacza, że B:

-otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części;

-nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi;

-prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą (usługi przewozowe i spedycyjne) w kraju siedziby (Litwa), uwzględniając charakter oraz skalę prowadzonej działalności w zakresie otrzymanej należności.

Ponadto, Wnioskodawca:

-posiada certyfikat rezydencji podatkowej, który potwierdza, iż B jest rezydentem podatkowym Litwy,

-dochowuje należytej staranności zgodnie z art. 26 ust. 1 zd. 3 i 4 ustawy o CIT.

B posiada całość (100%) udziałów Spółki. Obecnie nie jest spełniony warunek posiadania udziałów nieprzerwanie przez dwa lata. Spółka zakłada jednak, że warunek ten będzie spełniony w przyszłości - B będzie posiadać co najmniej 25% udziałów Spółki nieprzerwanie przez dwa lata.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

1. Zgodnie ze złożonym uzupełnieniem wniosku z dnia 16 lutego 2023 r., zmieniającym wskazany opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych, w wyniku dokonanych zmian w strukturze udziałowej Spółki, jedynym udziałowcem Spółki nie jest podmiot C, lecz podmiot B (zgodnie z danymi zawartymi w Krajowym Rejestrze Sądowym, zmiana udziałowca od (...) lutego 2023 r.).

W związku z powyższymi zmianami, B posiada 100% udziałów w kapitale Spółki.

B oddaje w najem na rzecz Spółki samochody ciężarowe na ustalonych w umowach warunkach. Wnioskodawca z tego tytułu płaci do B opłaty za wynajem samochodów ciężarowych.

2. Okres 2 lat posiadania udziałów przez B upływa po dniu uzyskania przez B przychodów z tytułu opłaty za wynajem samochodów ciężarowych. Obecnie nie jest spełniony warunek posiadania udziałów nieprzerwanie przez dwa lata. Spółka zakłada jednak, że warunek ten będzie spełniony w przyszłości - B będzie posiadać co najmniej 25% udziałów Spółki nieprzerwanie przez dwa lata.

3. B posiada 100% udziałów w kapitale Spółki, posiadanie to wynika z tytułu własności.

4. B jest spółką ustanowioną według prawa litewskiego.

5. Wypłacane przez Spółkę opłaty za najem środków transportowych nie stanowią przychodów wymienionych w art. 21 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

6. Negatywne przesłanki o których mowa w art. 22c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie występują w opisanym stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym). Dokonywane czynności mają rzeczywisty charakter, związany z prowadzoną działalnością. Celem jest realizacja interesów biznesowych, a skorzystanie ze zwolnienia nie jest głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji.

7. Wnioskodawca oraz B są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, B posiada 100% udziałów w kapitale Spółki.

Pytania

1. Czy w przypadku dokonywania opłat na rzecz B za najem samochodów ciężarowych Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 21 ust. 3-7 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT?

2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, to czy Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia także w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 PLN, tj. bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym), przy spełnieniu warunków wynikających z art. 21

ust. 3-7 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

1. Spółka ma prawo do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła;

2. Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia także w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 PLN, tj. bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

UZASADNIENIE

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym), przy spełnieniu warunków wynikających z art. 21 ust. 3-7 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT Spółka ma prawo do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób pranych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepis art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska (art. 21 ust. 2 ustawy o CIT).

Zgodnie z opisem sytuacji faktycznej Wnioskodawca wynajmuje od B samochody ciężarowe. B jest rezydentem Litwy. Wobec tego do wskazanej transakcji zastosowanie znajdują przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (t. j. Dz. U. z 1995 r. Nr 51, poz. 277, dalej: „UPO”).

Na podstawie art. 12 ust. 3 UPO, określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla telewizji lub radia, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego albo za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Wnioskodawca uważa, że wynajmowane od B samochody ciężarowe są urządzeniami przemysłowymi w rozumieniu przywołanych powyżej definicji. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 kwietnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 1509/16) wskazano, że „Normatywne zaliczenie do urządzeń przemysłowych także środków transportu, i to bez żadnych ograniczeń, wskazuje, że określenie „urządzenia przemysłowe” należy rozumieć możliwie szeroko, jako wszelkie urządzenia, które racjonalnie rzecz biorąc mogą być wykorzystywane w przemyśle”. Wobec tego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT w zw. z art. 12 ust. 3 UPO płatności za wynajem samochodów ciężarowych od B stanowią należności licencyjne.

Na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:

a) spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Polski albo

b) położony na terytorium Polski zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce;

2. uzyskującym przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest spółka podlegająca w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

3. spółka:

a)o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, lub

b)o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4. rzeczywistym właścicielem należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:

a)spółka, o której mowa w pkt 2, albo

b)zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 3a-3c oraz art. 21 ust. 8 ustawy o CIT zwolnienie z opodatkowania podatkiem u źródła ma zastosowanie w przypadku, jeżeli:

1. spółka uzyskująca dochody (przychody) z tytułu płatności podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła posiada nie mniej niż 25% udziałów w spółce wypłacającej te należności, nieprzerwanie przez okres dwóch lat,

2. posiadanie udziałów (akcji) wynika z tytułu własności spółki uzyskującej dochody (przychody),

3. spółka uzyskująca dochody (przychody) nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania,

4. forma prawna spółki uzyskującej dochody (przychody) została wymieniona w załączniku nr 5 ustawy o CIT.

Wskazane powyżej warunki wynikające z art. 21 ust. 3-7 ustawy o CIT są spełnione:

1. wypłacającym wynagrodzenie z tytułu najmu urządzenia przemysłowego jest Wnioskodawca, a więc spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Polski;

2. uzyskującym dochody z tytułu najmu urządzenia przemysłowego jest B, która podlega opodatkowaniu w Litwie podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w konsekwencji nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania od całości swoich dochodów;

3. B posiada od ponad 2 lat więcej niż 25% akcji w Spółce;

4. B, co wskazano w stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym), jest rzeczywistym właścicielem należności wypłacanych przez Wnioskodawcę;

5. spółki ustanowione według prawa litewskiego zostały uwzględnione w załączniku nr 5 ustawy o CIT (pozycja 16).

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji podatkowej, który potwierdza, iż B jest rezydentem podatkowym Litwy oraz Spółka dochowuje należytej staranności zgodnie z wymogami art. 26 ust. 1 zd. 3 i 4 ustawy o CIT w szczególności poprzez uzyskanie odpowiednich oświadczeń od B, uzyskanie odpowiedniej dokumentacji oraz konsultacje w tym zakresie z doradcą podatkowym.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym), przy spełnieniu warunków wynikających z art. 21 ust. 3-7 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka ma prawo do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku spełnienia ww. warunków Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła także w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 PLN, tj. bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1.z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e ustawy o CIT;

2.bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy UPO, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jest to tzw. system pay and refund.

Jak zostało wskazane powyżej, zdaniem Wnioskodawcy, należności płacone za wynajem samochodów ciężarowych objęte są zakresem art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, więc jeśli wypłacane są do podmiotu powiązanego, to objęte są systemem pay and refund.

Niemniej jednak do 31 grudnia 2022 r. obowiązywało Rozporządzenie Ministra Finansów z 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2275), gdzie mocą § 2 ust. 1 pkt 7 wyłączono stosowanie obowiązkowego poboru podatku u źródła do płatności powyżej 2 000 000 zł z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego.

Od 1 stycznia 2023 r. obowiązuje Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2022 r. w sprawie wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2852, dalej: „Rozporządzenie”), które podtrzymuje wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT w przypadku wypłat należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia: Wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku wypłat należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego.

Zgodnie z § 2 ust. 2 Rozporządzenia w przypadku wypłat należności, o których mowa w ust. 1 pkt 6, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT stosuje się jedynie do wypłat należności na rzecz podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z Litwą spełnia te warunki.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT ma zastosowanie do płatności z tytułu najmu samochodów ciężarowych, ponieważ płatności te stanowią należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, które zostały wyłączone na mocy Rozporządzenia, a pomiędzy Polską a Litwą została zawarta UPO regulująca w art. 28 kwestię wymiany informacji podatkowych pomiędzy podatnikami.

Zgodnie z § 4 Rozporządzenia przepisy § 2 i § 3 stosuje się, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak zostało to wskazane powyżej, w ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym) spełnione zostały warunki do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku spełnienia warunków ww. Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła także w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 PLN, tj. bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:

Jak stanowi art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

I tak, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT wynika, że:

Zgodnie z art. 21 ust. 3 ustawy o CIT:

W myśl art. 21 ust. 3a ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 21 ust. 3b ustawy o CIT:

W art. 21 ust. 3c ustawy o CIT:

W myśl art. 21 ust. 4 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 21 ust. 5 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 21 ust. 6 ustawy o CIT:

W myśl art. 21 ust. 7 ustawy o CIT:

Podkreślić należy, że na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy o CIT:

W załączniku tym w poz. 16 wskazano „spółki ustanowione według prawa litewskiego”.

Zgodnie z art. 22a ustawy o CIT:

W myśl art. 22b ustawy o CIT:

Stosownie do art. 22c ustawy o CIT:

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Natomiast, w myśl art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 26 ust. 2ea ustawy o CIT:

W myśl art. 26 ust. 2g i 2h ustawy o CIT:

Powołany przepis art. 26 ust. 2g ustawy o CIT dopuszcza możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej (wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania) lub zwolnieniu, pomimo przekroczenia progu 2 000 000 zł, jeżeli wypłacający należności posiada obowiązującą opinię właściwego organu podatkowego wydaną na podstawie art. 26b ustawy o CIT.

Stosownie do art. 26b ust. 1 ustawy o CIT:

Z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT wynika, że:

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy w przypadku dokonywania opłat na rzecz B za najem samochodów ciężarowych Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 21 ust. 3-7 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości zauważyć należy, że jak wskazano we wniosku:

1. wypłacającym należność z tytułu najmu samochodów ciężarowych jest Wnioskodawca, a więc spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Polski;

2. uzyskującym dochody z tytułu najmu samochodów ciężarowych jest B, która podlega opodatkowaniu w Litwie podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania oraz nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania od całości swoich dochodów;

3. B będzie w przyszłości posiadać co najmniej 25% udziałów Spółki nieprzerwanie przez dwa lata w przyszłości (obecnie nie jest spełniony warunek posiadania udziałów nieprzerwanie przez dwa lata); a posiadanie udziałów wynika z tytułu własności;

4. B jest rzeczywistym właścicielem należności wypłacanych przez Wnioskodawcę;

5. Spółka A jest spółką według prawa litewskiego;

6. wypłacone przez Spółkę opłaty za najem środków transportowych nie stanowią przychodów wymienionych w art. 21 ust. 6 ustawy o CIT;

7. nie występują negatywne przesłanki wskazane w art. 22c ustawy o CIT.

Zatem, jak wskazano powyżej przy spełnieniu, warunków wynikających z art. 21 ust. 3-7 ustawy o CIT (w tym m.in. nieprzerwanego posiadania udziałów 25% przez 2 lata), Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła od należności wypłacanych na rzecz B z tytułu umowy najmu samochodów ciężarowych.

Resumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w przypadku dokonywania opłat na rzecz B za najem samochodów ciężarowych Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła przy spełnieniu warunków wynikających z art. 21 ust. 3-7 ustawy o CIT (w tym m.in. nieprzerwanego posiadania udziałów 25% przez 2 lata) w zw. z art. 26 ust. 1 tej ustawy - jest prawidłowe.

Mając na uwadze okoliczność ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia także w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 zł, tj. bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ww. ustawy wskazać należy, na przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2022 r. w sprawie wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2852, dalej: „Rozporządzenie Wyłączające”) w zakresie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Jak wspomniano powyżej, zgodnie z Rozporządzeniem Wyłączającym niektóre płatności są trwale wyłączone z zakresu zastosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

I tak, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Wyłączającego:

Co istotne, wyłączenie to jest trwałe - nie jest ograniczone żadnym terminem. Ustawodawca zrezygnował z obarczenia obostrzeniami niektóre rodzaje płatności z uwagi na „niewielkie ryzyko nadużyć w tym obszarze” (tak w uzasadnieniu projektu Rozporządzenia Wyłączającego z 2022 r.). Aby to trwałe wyłączenie mogło być zastosowane, muszą być spełnione przesłanki z § 2 ust. 2 Rozporządzenia Wyłączającego, zgodnie z którym:

Zgodnie § 4 Rozporządzenia Wyłączającego:

Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisana 20 stycznia 1994 r. (t. j. Dz.U. z 1995 r. Nr 51, poz. 277) zmodyfikowana przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Litwę dnia 7 czerwca 2017 r.,  zawiera podstawę prawną do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby spółki litewskiej - odbiorcy płatności (art. 28 UPO).

Warunki wskazane w § 2 ust. 2 Rozporządzenia Wyłączającego są zatem spełnione w przypadku wypłat dokonywanych przez Wnioskodawcę do spółki litewskiej.

Spółka nie ma obowiązku stosowania mechanizmu wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, z uwagi na obowiązujące regulacje wynikające z § 2 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Wyłączającego.

W związku z powyższym, stosowanie mechanizmu pay and refund zostało bezterminowo wyłączone w odniesieniu do płatności dokonywanych z tytułu należności za użytkowanie samochodów ciężarowych.

Tym samym, Spółka nie ma obowiązku stosowania ww. mechanizmu w odniesieniu do płatności dokonywanych na rzecz B a dotyczących należności z tytułu użytkowania samochodów ciężarowych w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł tytułem opłat za najem samochodów ciężarowych.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia także w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 zł, tj. bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT w przypadku spełnienia warunków wynikających z art. 21 ust. 3-7 ustawy o CIT (w tym m.in. nieprzerwanego posiadania udziałów 25% przez 2 lata) w zw. z art. 26 ust. 2e tej ustawy - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).