Interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.8.2023.2.MS

Możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Interpretacja indywidualna stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·nieprawidłowe – w części uznania dokumentacji projektowej rozumianej jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałyby przekształcić je do postaci kodu źródłowego za autorskie prawo do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania ich 5% stawką podatku.

·prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 29 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnili go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 marca 2023 r. (wpływ 15 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, dalej: „ustawa o PIT”).

Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy o PIT.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawiera z kontrahentami umowy o świadczenie usług programistycznych (dalej: „Umowa”), w ramach których przede wszystkim tworzy utwory w rozumieniu przepisów ustawy z 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm., dalej jako: „ustawa o PAiPP”), uzewnętrzniane w szczególności w formie części kodu źródłowego, wraz z dokumentacją techniczną niezbędną do prawidłowego wykorzystywania oraz możliwości rozwijania w przyszłości utworzonego kodu źródłowego, algorytmów oraz interfejsów (dalej jako: „utwory”).

Kontrahentami Wnioskodawcy są podmioty niepowiązane oraz powiązane, w tym spółki kapitałowe.

Wnioskodawca rozważa zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej od dochodów kwalifikowanych osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z przepisem zawartym w art. 30ca ustawy o PIT (dalej jako: „IP Box”).

Utwory tworzone przez Wnioskodawcę

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta zazwyczaj polegają na tworzeniu lub rozwijaniu istniejącego oprogramowania (tj. aplikacji, systemu itp.), należącego do kontrahenta lub klienta kontrahenta (tj. do podmiotu trzeciego), o nowe lub ulepszone funkcjonalności.

W przypadku, w którym Wnioskodawca jest zaangażowany w rozwijanie istniejącego już oprogramowania (tj. aplikacji czy systemu itp.), należącego do kontrahenta lub klienta kontrahenta (tj. do podmiotu trzeciego), o nowe lub ulepszone funkcjonalności, zasadniczo, rozwijanie oprogramowania polega na tworzeniu przez Wnioskodawcę od zera utworów, a następnie implementowaniu utworów do tego oprogramowania. Implementacja utworu polega przede wszystkim na dodawaniu lub nadpisywaniu części kodu źródłowego do oprogramowania. W wyniku implementacji wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów rozwijane oprogramowanie jest optymalizowane lub wyposażane w nowe lub ulepszone funkcjonalności.

Utwory wytworzone przez Wnioskodawcę i implementowane do istniejącego oprogramowania stanowią logicznie uporządkowany ciąg instrukcji, przeznaczony do uzyskania, za pośrednictwem sprzętu komputerowego, wyniku pożądanego przez kontrahenta lub klienta kontrahenta.

Wnioskodawcy zawsze przysługują prawa autorskie do utworzonych przez Niego i przenoszonych na podmioty trzecie utworów (tj. elementów tego oprogramowania).

W każdym przypadku utwory, do których prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na podmioty trzecie, są tworzone przez Niego od podstaw. Są one rezultatem Jego twórczej i indywidualnej pracy podejmowanej w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych zastosowań, które posiadają cechy oryginalności i innowacyjności. Utwory są utrwalane w postaci elektronicznej lub rzadziej pisemnej.

Prace twórcze

Zakres i charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę prac zależy od uzgodnionego przez strony (tj. Wnioskodawcę i danego kontrahenta) modelu współpracy oraz bieżącego zapotrzebowania biznesowego danego kontrahenta lub klientów, na rzecz których działa kontrahent. Należy bowiem wskazać, że w praktyce Wnioskodawca jest często podwykonawcą swojego kontrahenta, gdyż z uwagi na specyfikę danego projektu mikroprzedsiębiorstwa nie mają możliwości podjęcia bezpośredniej współpracy z finalnym zleceniodawcą. Stąd, tworzenie lub rozwijanie istniejącego oprogramowania (tj. aplikacji, systemu itp.) o nowe lub ulepszone funkcjonalności odbywa się w praktyce często za pośrednictwem spółki świadczącej usługi programistyczne, podzlecającej wykonanie określonych prac.

Wnioskodawca prowadzi prace twórcze, uwzględniając ogólne wytyczne, co do zastosowania, czy też funkcjonalności tworzonego utworu, przekazane przez kontrahenta lub przez finalnego klienta kontrahenta. Wymaga to stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Wnioskodawca w sposób ciągły zwiększa zdobywaną wiedzę, którą potencjalnie może wykorzystać w przyszłości do tworzenia nowych zastosowań.

Co istotne, pracom twórczym prowadzonym przez Wnioskodawcę towarzyszy niepewność co do efektów tych prac. Oznacza to, że Wnioskodawca, przyjmując zlecenie od kontrahenta nie ma pewności, czy i w jakim stopniu utwór wytworzony przez Wnioskodawcę odpowiadać będzie zapotrzebowaniu biznesowemu kontrahenta. Stąd, osiągnięcie pożądanych efektów często wymaga podjęcia wielu prób i błędów.

Zazwyczaj Wnioskodawca prowadzi prace we współpracy z innymi programistami będącymi współpracownikami kontrahenta, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne lub będącymi, podobnie jak Wnioskodawca, niezależnymi przedsiębiorcami świadczącymi usługi programistyczne na rzecz tego kontrahenta (dalej jako: „programiści”). Wnioskodawca nie zawiera z programistami osobnych umów o współpracy. Łączy Go wyłącznie Umowa z kontrahentem.

Harmonogram prac, podział zadań itp. dokonywany jest pomiędzy poszczególnych programistów, w tym Wnioskodawcę, zaangażowanych w realizację danego projektu albo przez samych programistów wewnątrz zespołu, albo ustalany jest przy współpracy z kontrahentem lub bezpośrednio z klientem kontrahenta, na rzecz którego realizowany jest projekt. Bieżące zlecenia i zapotrzebowanie biznesowe na implementację określonych funkcjonalności wymagających utworzenia utworów przekazywane są zazwyczaj zespołowi projektowemu (tj. programistom oraz Wnioskodawcy) za pośrednictwem dedykowanych aplikacji służących zarządzaniu zespołem oraz ustnie w ramach bieżącej komunikacji.

W zależności od projektu, Wnioskodawca (samodzielnie lub w ramach zespołu programistów) projektuje i analizuje wymagania biznesowe i potrzeby użytkownika końcowego, oraz bada konsekwencje jakie będzie miało wdrożenie danego elementu zarówno w kontekście już wytworzonego utworu, jak i utworu, który ma dopiero powstać. Na tej podstawie, prowadzone są prace wdrożeniowe, polegające zazwyczaj na tworzeniu utworów, których funkcjonalności odpowiadają zapotrzebowaniu biznesowemu przedstawionemu przez kontrahenta lub bezpośrednio przez klienta kontrahenta. Po utworzeniu utworów, przeprowadzana jest ich walidacja, tj. potwierdzenie, że powstały utwór jest zgodny z założeniami oraz prowadzi do zamierzonych rezultatów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca realizował oraz będzie realizować w przyszłości projekty o podobnym charakterze, tj. polegające na tworzeniu utworów celem tworzenia nowego oprogramowania (tj. aplikacji, systemów itp.) od podstaw lub rozwijania istniejącego oprogramowania o nowe lub ulepszone funkcjonalności. Zaangażowanie bowiem w projekty o charakterze innowacyjnym i badawczo-rozwojowym stanowi specjalizację Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie czynności. Niektóre z umów zawartych przez Wnioskodawcę zawierają postanowienia przewidujące karę umowną za nieprzestrzeganie warunków Umowy.

Zlecone czynności nie są wykonywane pod kierownictwem zleceniodawcy, który ogranicza się przede wszystkim do określenia długoterminowego oraz bieżącego zapotrzebowania biznesowego na realizację prac oraz terminu realizacji zlecenia.

Przeniesienie praw autorskich

Z uwagi, że Wnioskodawca zazwyczaj pracuje w zespole programistów, mogą zdarzyć się sytuacje, w których nie będzie On wyłącznym twórcą i autorem przenoszonych na kontrahentów utworów, lecz jedynie ich współautorem. W każdym przypadku, Wnioskodawca będzie wnosił jednak swój indywidualny i twórczy wkład w tworzenie utworu.

Autorskie prawa do utworów tworzonych przez Wnioskodawcę są przenoszone na kontrahenta z chwilą ustalenia utworu, za wynagrodzeniem, którego zasady ustalenia określa Umowa zawarta z kontrahentem. W rezultacie, podmiot, na rzecz którego został przeniesiony utwór wytworzony przez Wnioskodawcę staje się jego właścicielem.

Niektóre Umowy o współpracy, na podstawie których Wnioskodawca świadczy lub będzie świadczyć usługi mogą zawierać (co jest powszechną praktyką w branży IT) restrykcyjne postanowienia dotyczące zachowania poufności. W szczególności mogą nakładać one na Wnioskodawcę, po zakończeniu współpracy lub na wyraźne życzenie kontrahenta lub klienta kontrahenta, bezwzględny obowiązek usuwania wszelkich utworów, do których Wnioskodawca przeniósł prawa autorskie oraz innych informacji, które Wnioskodawca pozyskał od kontrahenta lub klienta kontrahenta w związku z realizacją projektu. Tak restrykcyjne postanowienia o zachowaniu poufności wynikają w szczególności z wysokiej konkurencyjności rynku usług IT. Większość podmiotów działających na tym rynku dąży do utrzymania w tajemnicy swoich planów biznesowych, realizowanych projektów oraz know-how.

Wobec powyższego, Wnioskodawca nie może, w większości przypadków, archiwizować utworów, do których przeniósł prawa autorskie na podmioty trzecie. Wynika to z obiektywnych względów biznesowych, na które Wnioskodawca nie ma wpływu, a także z postanowień zawieranych umów o współpracy.

Wynagrodzenie

Wnioskodawca z tytułu świadczenia usług, w tym także za przeniesienie na kontrahenta praw autorskich od wytworzonych przez siebie utworów, otrzymuje od kontrahenta wynagrodzenie, którego wysokość ustalana jest jako wynagrodzenie ryczałtowe za każdy dzień świadczenia usług lub iloczyn czasu pracy poświęconego w danym okresie rozliczeniowym odpowiednio na świadczenie usług oraz stawki za godzinę pracy określoną w Umowie.

Wynagrodzenie rozliczane jest w okresach miesięcznych i płatne w terminie określonej ilości dni od dnia wystawienia faktury. Faktura dokumentująca wykonanie usług na podstawie Umowy wystawiana była i jest raz w miesiącu i zawiera jedną pozycję: Usługi programistyczne. Warunkiem wypłaty wynagrodzenia jest akceptacja przez Zleceniodawcę Ewidencji, o której mowa poniżej.

Ewidencja prowadzona na podstawie umowy

Wnioskodawca jest zobowiązany, na podstawie Umowy z kontrahentem, do prowadzenia ewidencji godzin poświęconych na wykonywanie czynności związanych z wykonaniem przedmiotu Umowy wedle schematu ustalonego przez Strony (dalej: „Ewidencja”).

Ewidencja zawiera informacje o czasie pracy poświęconym przez Wnioskodawcę na wykonanie przedmiotu Umowy. Ewidencja zawiera również opis wykonanych czynności pozwalający na ustalenie czy wykonane czynności mają związek z tworzeniem utworów, czy innymi czynnościami wchodzącymi do zakresu świadczonych usług. Prowadzenie Ewidencji ma na celu w szczególności umożliwienie Wnioskodawcy określenie proporcji czasu poświęconego na pracę twórczą w stosunku do ogółu czasu poświęconego na świadczenie usług na rzecz kontrahenta.

Zbieranie informacji zawartych w Ewidencji jest uzasadnione specyfiką prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Ułatwiają one bowiem Wnioskodawcy szacowanie w przyszłości oczekiwanego przez Niego wynagrodzenia na potrzeby negocjacji warunków współpracy z przyszłymi kontrahentami lub ewentualnego renegocjowania warunków współpracy z obecnymi kontrahentami. Ewidencja umożliwia również wiarygodne określenie listy utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę i zbytych na podmioty trzecie w danym miesiącu. Ewidencja stanowi załącznik do faktury wystawianej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta.

Koszty działalności

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi wydatki na:

a)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)abonament telefoniczny,

c)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

d)materiały biurowe,

e)obsługę księgową.

Wszystkie wymienione wyżej koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę autorskimi prawami do utworów. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia utworów, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego utworu (jako osobnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

Sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (np. telefon, laptop), abonament telefoniczny oraz koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego są niezbędne Wnioskodawcy, gdyż utwory wytwarzane są przy pomocy komputera i specjalistycznego oprogramowania informatycznego, a następnie zapisywane w jego pamięci. Bez wykorzystania tego rodzaju narzędzi niemożliwe byłoby ich odtworzenie. Jednocześnie sprzęt ten nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia utworów przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych metod. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego, sprzętu komputerowego, akcesoriów komputerowych oraz nowoczesnego oprogramowania. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Dla przykładu zakup telefonu, oprócz możliwości sprawdzania kompatybilności tworzonych utworów, umożliwia również konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego utworu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Kontrahenta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowane produktu.

Wnioskodawca precyzuje, że pod pojęciem sprzęt komputerowy rozumie zakup komputera czy telefonu. Sprzęt komputerowy nie stanowi środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawca jest w stanie potwierdzić, że w przeważającej części wspomniany sprzęt komputerowy wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowanie. Zdarza się, że kontrahent, z którym współpracuje Wnioskodawca wymaga, aby Wnioskodawca świadczył swoje usługi przy wykorzystaniu sprzętu komputerowego udostępnianego Wnioskodawcy przez tego kontrahenta. Wówczas koszt udostępnienia tego sprzętu jest ujęty w wynagrodzeniu Wnioskodawcy. W pozostałych przypadkach, Wnioskodawca świadczy usługi przy wykorzystaniu własnego sprzętu.

Obsługa księgowa przez biuro rachunkowe umożliwia Wnioskodawcy prawidłowe wywiązywanie się z obowiązków związanych z rozliczaniem zobowiązań podatkowych. Koszty obsługi księgowej wykazują związek z działalnością polegającą na tworzeniu utworów. Działalność ta generuje większość przychodów Wnioskodawcy, które powinny zostać prawidłowo ujęte w ewidencjach i deklaracjach podatkowych, w tym także poprzez prawidłowe ujęcie w deklaracji rocznej w podatku PIT informacji o korzystaniu z ulgi IP Box.

Ewidencja dochodu kwalifikowanego

Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia pełnej księgowości (ksiąg rachunkowych). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Na potrzeby skorzystania z IP Box, obok Ewidencji, Wnioskodawca prowadzi odrębną od księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT (dalej jako: „Ewidencja IP Box”).

Sposób prowadzenia Ewidencji IP Box zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej do utworów oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej do utworu oraz pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej do utworu, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Jednocześnie, jeżeli w danym miesiącu Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie zarówno za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytworzonych przez siebie utworów, jak i za inne czynności wykonane na rzecz kontrahenta, wysokość przychodów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej Wnioskodawca ustala na podstawie Ewidencji tworzonej na podstawie Umowy.

Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za czynności, które nie prowadzą do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wynagrodzenie to, wyodrębniane na podstawie Ewidencji, nie jest uwzględniane przy kalkulacji dochodu z kwalifikowanego IP i tym samym nie jest wykazywane w Ewidencji IP Box.

Prowadzona przez Wnioskodawcę Ewidencja IP Box ma postać arkusza kalkulacyjnego, pozwalającego na zestawienie przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodu i dochodów (strat) związanych z poszczególnymi projektami wraz z korespondującymi z nimi dokumentami (faktura), potwierdzającymi przychód oraz poniesione wydatki. Ewidencja IP Box umożliwia uzyskanie zestawienia wymienionych kwot i dokumentów dla poszczególnych praw własności intelektualnej w sposób narastający - od początku prowadzenia arkusza (1 kwietnia 2022 r. ) do końca danego miesiąca.

Forma prowadzonej ewidencji IP Box przewiduje agregację poszczególnych wyodrębnionych kwalifikowanych praw własności intelektualnej do utworów oraz związanych z nimi przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw w grupy przypisane do poszczególnych klientów kontrahenta.

Dodatkowe informacje

Wytworzenie oraz ulepszanie i modyfikacja utworów ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi prace w sposób systematyczny oraz w sposób zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca podkreśla, iż nie zaklasyfikował swojej działalności jako badawczo-rozwojowej i taka klasyfikacja jest przedmiotem zadanego przez Niego we Wniosku pytania numer 2.

Wnioskodawca zamierza skorzystać (w przypadku potwierdzenia przez Organ prawidłowości stanowisk na poszczególne zagadnienia podatkowe) z ulgi IP Box jedynie w odniesieniu do wynagrodzenia obejmującego przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów.

W związku z tworzeniem utworów, Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności (ulepszania lub powstawania nowych produktów lub usług).

Wnioskodawca na etapie zdania efektów swojej pracy kontrahentom jest finalnym twórcą programu lub jego części. W wyniku czego sami kontrahenci oraz inni specjaliści mogą w późniejszym czasie ingerować w oddany przez Niego program, ponieważ Wnioskodawcy nie będą już przysługiwały autorskie prawa majątkowe do przeniesionego już programu (program później ulepszony nie będzie własnością ani współwłasnością Wnioskodawcy).

 Natomiast w przypadku dalszego rozwijania/ulepszania (modyfikacji) programu, Wnioskodawcy będą przysługiwały prawa majątkowe (prawo własności) do składowych (części oprogramowania), które modyfikują bądź ulepszają program, ale tylko do momentu przeniesienia ich na rzecz kontrahenta. Części oprogramowania mają na celu ulepszenie danego programu. Można stwierdzić, że nowe funkcjonalności (części programu), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Konkludując, w wyniku prowadzonych prac powstaje autorskie prawo do tworzonych przez Wnioskodawcę utworów lub ich części podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy PAiPP.

W efekcie podejmowanych przez Wnioskodawcę przedsięwzięć, o których mowa we wniosku, powstają programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy PAiPP.

Zarówno ulepszanie jak i rozwijanie programu jest objęte postanowieniami obowiązującej strony Umowy, w której Wnioskodawca zobowiązuje się odpłatnie (za wynagrodzeniem) przenieść wszelkie prawa autorskie do wytworzonego programu na rzecz kontrahenta.

W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza (modyfikuje) oprogramowanie komputerowe lub jego część, którego nie jest właścicielem/współwłaścicielem, działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania, za jego zgodą. Tym samym, Wnioskodawca dokonuje opracowania cudzego utworu poprzez jego przerobienie (ulepszenie), a zatem tworzy tzw. utwór zależny w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który jest przedmiotem prawa autorskiego. Ulepszenie (rozwinięcie) programu następuje w oparciu o umowę o współpracy zawartą z kontrahentem będącym właścicielem oprogramowania.

Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez Niego przedsięwzięć. Mianowicie program lub jego część (nowe funkcjonalności), które stworzył Wnioskodawca są utworem w rozumieniu art. 74 ustawy PAiPP. Należy dodać, że finalny program (produkt) składa się z wielu części, a Wnioskodawca jest autorem jednej z owych części tego (finalnego) programu. Z tego powodu Wnioskodawca jest bez wątpienia twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez Niego przedsięwzięć i dochód z przeniesienia dokładnie tych autorskich praw majątkowych zamierza On opodatkować preferencyjną stawką podatku dochodowego.

Za każdym razem, gdy Wnioskodawca przenosi na kontrahenta autorskie prawa do utworu (majątkowe prawa autorskie), następuje to za określonym w Umowie wynagrodzeniem.

Wnioskodawca oświadcza, iż chce zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej począwszy za 2022 r. jednakże nie wyklucza, że jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie w stosunku do tego przedstawionego we wniosku, wówczas z preferencyjnej stawki opodatkowania wynoszącej 5% chciałby skorzystać również w przyszłych latach.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że pierwsze i drugie pytanie wskazane we wniosku odnosi się do wszystkich wskazanych we wniosku czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działalność ta polega na tworzeniu nowego oprogramowania lub rozwijaniu istniejącego oprogramowania (programów komputerowych). W celu wytworzenia nowego oprogramowania lub rozwijania istniejącego oprogramowania, Wnioskodawca podejmuje czynności wskazane we wniosku, tj. m.in. prowadzi prace twórcze oraz projektuje i analizuje wymagania biznesowe i potrzeby użytkownika końcowego. Wszystkie działania opisane we wniosku prowadzą do powstania nowego oprogramowania lub rozwijania istniejącego oprogramowania. Nie są to jednak jedyne czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej, jednak z uwagi na fakt, że pozostałe obszary działalności Wnioskodawcy nie są przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie zostały one opisane we wniosku.

Wnioskodawca nie prowadził, nie prowadzi i nie będzie prowadzić badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie prowadził, prowadzi i będzie prowadzić prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Przy czym, Wnioskodawca może prowadzić te prace również jako członek zespołu programistów. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu programów komputerowych i jego części nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Jednocześnie jest to działalność twórcza obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych rozwiązań, procesów lub usług, co wypełnia definicję prac rozwojowych.

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi prace o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jednakże nie są one przedmiotem wniosku złożonego w niniejszej sprawie i w stosunku do przychodów uzyskiwanych z tych prac, Wnioskodawca nie planuje korzystać z ulgi IP Box.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, jednak pozostają one poza przedmiotem wniosku, wobec czego pozostają irrelewantne dla sprawy.

Wytwarzane, rozwijane oraz ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe lub jego części, stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowe, ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od innych funkcjonujących rozwiązań.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności uzyskuje dochody z tytułu świadczenia usług, przy czym w przypadku uznania danego dochodu za dochód związany z wytworzeniem lub rozwinięciem prawa własności intelektualnej, wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich do tego prawa własności intelektualnej.

Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów) zawsze stanowi utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę programu komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził i prowadzi prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu komputerowego lub jego części, które są efektem pracy Wnioskodawcy.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe zawsze są efektem prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca przenosi na kontrahenta zarówno własność wytworzonych przez siebie utworów, jak również autorskie prawa majątkowe do tych utworów. Przeniesienie praw autorskich majątkowych do programu komputerowego lub jego części następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach prawa autorskiego.

Wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa autorskie majątkowe do utworów, które zostały stworzone przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania umowy, z chwilą ich ustalenia, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na polach eksploatacji wskazanych w umowie. W ramach wykonywanych przez siebie zadań, Wnioskodawca tworzy program komputerowy, który jest możliwy do zidentyfikowania i nie wymaga „wyodrębnienia”. Zgodnie z umową, do przeniesienia praw autorskich majątkowych do wytworzonego utworu nie są potrzebne żadne dodatkowe czynności prawne ani faktyczne. Działania polegające na ulepszaniu (modyfikacji) oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania;

W wyniku rozwinięcia oprogramowania/jego części, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych w ramach rozwinięcia oprogramowania lub jego części (utwory zależne).

Jak to zostało wcześniej wskazane - Wnioskodawca przenosi prawa autorskie majątkowe do wytworzonych przez siebie utworów. Wynagrodzenie za przeniesienie tych praw jest ujęte w wynagrodzeniu za świadczone przez Wnioskodawcę usługi. Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu świadczenia usług. Nie wszystkie czynności wykonywane w ramach świadczenia usługi są związane z wytwarzaniem utworów.

Wnioskodawca nie zamierza obejmować preferencyjną stawką podatkową czynności niezwiązanych z wytwarzaniem utworów. Wnioskodawca wskazuje, że wniosek dotyczy wyłącznie wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę w związku z wytwarzaniem utworów.

Wytwarzanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania dokonywane jest w ramach Jego działalności gospodarczej. Jednak z uwagi na jej usługowy charakter oraz przyjętą na rynku praktykę, Wnioskodawca często współpracuje z innymi programistami w ramach zespołu pracującego dla tego samego zleceniodawcy w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w Jego działalności. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku, gdy współpracuje w ramach zespołu programistów:

a)tworzył/tworzy część programu, która jest utworem;

b)przenosił/przenosi prawa autorskie do wytworzonej przez siebie części za wynagrodzeniem na kontrahenta;

c)w przypadku uznania danego dochodu za dochód związany z wytworzeniem lub rozwinięciem prawa własności intelektualnej, wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich do tego prawa własności intelektualnej;

d)każda część oprogramowania będąca efektem prac Wnioskodawcy stanowi odrębne prawo własności intelektualnej w rozumieniu przepisów prawa autorskiego i praw pokrewnych, nawet jeśli jest to tylko część całego programu komputerowego;

e)jak wcześniej wskazano - każda część oprogramowania stanowi prawo własności intelektualnej chronione przepisem art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności uzyskuje dochody z tytułu świadczenia usług, przy czym w przypadku uznania danego dochodu za dochód związany z wytworzeniem lub rozwinięciem prawa własności intelektualnej, wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich do tego prawa własności intelektualnej.

Wytworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja techniczna została wytworzona w ramach działalności związanej z wytworzeniem/współtworzeniem/rozwinięciem oprogramowania i podlega ochronie prawnej zgodnie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie i dokumentacja nie stanowią nierozerwalnej całości. Rezultatem pracy Wnioskodawcy jest m.in. dokumentacja projektowa, ale rozumiana jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Wnioskodawca przenosi na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez siebie dokumentacji.

 Wnioskodawca nie kwalifikuje kosztów zakupu materiałów biurowych jako kosztów uzyskania przychodu z prawa własności intelektualnej. W związku z powyższym Wnioskodawca wyłącza z zakresu pytań oznaczonych w treści wniosku numerami 3 i 4 fragment oznaczy jako podpunkt 4) „materiały biurowe”.

Wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę autorskimi prawami do utworów. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia utworów, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac. Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego utworu (jako osobnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

Pytania (po uzupełnieniu wniosku)

1.Czy prawo autorskie do utworów wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30 ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu utworów stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy wydatki na: sprzęt komputerowy oraz elektroniczny, abonament telefoniczny, koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego, obsługę księgową, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ww. ustawy?

4.Czy wydatki na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny, abonament telefoniczny, koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego, obsługę księgową, które Wnioskodawca ponosi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

5.czy dochód z odpłatnego zbycia praw autorskich do oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów) mieści się w kategorii określonej w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

6.Czy w przedstawionym stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT, wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 74 ustawy o PAiPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie (utwory) wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach umów o współpracy pomiędzy Nim, a wyżej wskazanymi podmiotami.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do utworów wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności na rzecz wymienionych podmiotów, zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad 2

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badaniami naukowymi są więc:

1)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych. Działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oprócz tego w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787 /9788388718977-pl). Według podręcznika działalność badawczo -rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu kodu źródłowego lub części kodu źródłowego do programów komputerowych w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe kontrahentów lub ich klientów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, w zależności od potrzeb Kontrahentów lub ich klientów, z którymi współpracuje, którzy z kolei mają na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań, w zależności od swoich potrzeb;

b)nieprzewidywalność: każdy z podmiotów, z którym Wnioskodawca współpracuje oczekuje od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań, pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dotychczasowych rozwiązań. Nie w każdym wypadku osiągnięcie celu oczekiwanego przez kontrahenta jest możliwe przy uwzględnieniu istniejących metod informatycznych i języków programistycznych. W takim wypadku ryzyko związane z brakiem osiągnięcia zamierzonego celu obciąża Wnioskodawcę;

c)metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów z kontrahentami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahentów i przedstawionym przez nich planem;

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz kontrahentów jest przeniesienie autorskich praw majątkowych wytworzonych w ramach świadczenia usług na owe podmioty, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez kontrahentów.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, można stwierdzić, że tworzenie przez Niego utworów spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zastosowanie cedułowości (teorii źródeł) wiąże się z konsekwencjami, zwłaszcza w zakresie możliwości stosowania specjalnych stawek opodatkowania lub kosztów normatywnych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania Umów na kontrahentów. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Zważając na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi on Wydatki na:

1)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

2)abonament telefoniczny,

3)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

4)obsługę księgową.

Powyższe Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia utworów, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone Wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie utworów, w tym obliczone według powyższej proporcji, należy uznać za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Ad 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania Umowy na rzecz określonego kontrahenta.

Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, ponosi On wydatki na:

1)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

2)abonament telefoniczny,

3)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

4)obsługę księgową.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego utworu, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ad 5

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Według art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie. Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie z postanowieniami Umowy z chwilą ustalenia tychże utworów przenoszone na kontrahenta są:

1)wszelkie majątkowe prawa autorskie;

2)prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego; tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała; rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii;

3)prawo do udzielenia zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych do tych utworów, w stosunku do utworów w postaci programów komputerowych, wytworzonych w zakresie świadczenia przez Wnioskodawcę usług.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Powyższe wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy dochód otrzymany ze zbycia utworów w ramach świadczenia usług na podstawie Umowy zawartej z kontrahentem stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Stanowi on bowiem dochód z utworu będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.

Ad 6

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo -rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).

Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że w ramach działalności gospodarczej samodzielnie prowadził, prowadzi i będzie prowadzić Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Pana działalność polega na tworzeniu, rozwijaniu programów komputerowych i jego części, nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Działalność prowadzona jest przez Pana w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Jednocześnie jest to działalność twórcza obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych rozwiązań, procesów lub usług, co wypełnia definicję prac rozwojowych. W wyniku prowadzonych prac powstaje autorskie prawo do tworzonych przez Pana utworów lub ich części podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy PAiPP. Jest Pan wyłącznym twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez Pana przedsięwzięć. Program lub jego część (nowe funkcjonalności), które Pan stworzył są utworem w rozumieniu art. 74 ustawy PAiPP. Przenosi Pan na kontrahenta autorskie prawa do utworu (majątkowe prawa autorskie), następuje to za określonym w Umowie wynagrodzeniem. W ramach prowadzonej działalności uzyskuje Pan dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich z tytułu świadczenia usług związanych z wytworzeniem lub rozwinięciem prawa własności intelektualnej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy stwierdzam, że prowadzona przez Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych – w zakresie, w jakim jest pracami rozwojowymi w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednocześnie podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych usług, ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu, usługi.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu:

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Jak wynika z art. 30ca ust. 8 ww. ustawy, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 23o ust. 1 ww. ustawy, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Zgodnie natomiast z ust. 2 powołanego przepisu, jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Z treści art. 30ca ust. 8 ww. ustawy, wynika, że przepis art. 23o i art. 23p ww. ustawy stosuje się odpowiednio wyłącznie w stosunku do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

-wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawczyni uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

-wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej,

·dochód z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1. W ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy Pan i rozwija i modyfikuje programy komputerowe.
2. W ramach działalności samodzielnie prowadził Pan, prowadzi i będzie prowadzić prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
3. Wytwarzane, rozwijane oraz ulepszane przez Pana oprogramowanie komputerowe lub jego części, stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.
4. W ramach prowadzonej działalności zawiera Pan z kontrahentami umowy o świadczenie usług, w ramach których przede wszystkim tworzy utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych, uzewnętrzniane w szczególności w formie części kodu źródłowego, wraz z dokumentacją techniczną niezbędną do prawidłowego wykorzystywania oraz możliwości rozwijania w przyszłości utworzonego kodu źródłowego, algorytmów oraz interfejsów.
5. Wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
6. Pana Działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
7. W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe, ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od innych funkcjonujących rozwiązań.
8. Efekty Pana pracy w postaci oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów) zawsze stanowi utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
9. W każdym przypadku tworzenie przez Pana programu komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadził i prowadzi Pan prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu komputerowego lub jego części, które są efektem Pana pracy.
10. Przenosi Pan na kontrahenta zarówno własność wytworzonych przez siebie utworów, jak również autorskie prawa majątkowe do tych utworów. Przeniesienie praw autorskich majątkowych do programu komputerowego lub jego części następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach prawa autorskiego.
11. W wyniku rozwinięcia oprogramowania/jego części, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.
12. Przysługują Panu prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych w ramach rozwinięcia oprogramowania lub jego części (utwory zależne).
13. Wskazał Pan, że wytworzona przez Pana dokumentacja techniczna została wytworzona w ramach działalności związanej z wytworzeniem/współtworzeniem/rozwinięciem oprogramowania i podlega ochronie prawnej zgodnie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
14. Wytworzone przez Pana oprogramowanie i dokumentacja nie stanowią nierozerwalnej całości.
15. Rezultatem Pana pracy jest m.in. dokumentacja projektowa, ale rozumiana jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego.
16. Przenosi Pan na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez siebie dokumentacji.
17. W ramach prowadzonej działalności uzyskuje dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich do tego prawa własności intelektualnej.
18. Zamierza Pan skorzystać z ulgi IP Box jedynie w odniesieniu do wynagrodzenia obejmującego przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów.
19. Od 1 kwietnia 2022 r. prowadzi Pan odrębną od księgi przychodów i rozchodów ewidencję. o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT:

Autorskie prawo do programu komputerowego (kodu źródłowego, części kodu źródłowego, algorytmów oraz interfejsów wytwarzane, współwytwarzane i rozwijane przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskiwany przez Pana dochód z odpłatnego zbycia praw autorskich do oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów) jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Może Pan opodatkować dochody z tego tytułu wyliczone zgodnie z art. 30ca według 5% stawki podatku dochodowego. Może Pan skorzystać z tej ulgi w zeznaniu rocznym.

Tym samym stanowisko Pana odnośnie pytań nr 1, 5 i 6 w tej części należy uznać za prawidłowe.

Jednakże, za program komputerowy nie można uznać dokumentacji projektowej rozumianej jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania.

Tym samym nie można uznać, że w przedstawionym przypadku powstało autorskie prawo do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i że w tej części dochody z tego tytułu może Pan opodatkować 5% stawką podatku.

Stanowisko Pana w tej części w zakresie pytania nr 1, 5 i 6 jest nieprawidłowe.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za:

·koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz

·koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku do0chodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi Pan następujące koszty:

a)na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)abonament telefoniczny,

c)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

d)obsługę księgową.

Ponadto wyjaśnił Pan, że wszystkie poniesione przez Pana koszty są związane z wytwarzanymi autorskimi prawami do utworów oraz wykazał Pan przesłanki świadczące o powiązaniu poszczególnych grup kosztów z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, w związku z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc zaprezentowane wyżej wyjaśnienia odnoszące się do ustalenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania będą wszelkie koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Pana działalnością badawczo-rozwojową, tj. w analizowanej sprawie wydatki poniesione na:

a)na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)abonament telefoniczny,

c)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

d)obsługę księgową.

Zdaniem Organu, w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 22 ust. 3a ww. ustawy:

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, wnioskodawca winien przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

 Podsumowując, wydatki ponoszone przez Pana na:

a)na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)abonament telefoniczny,

c)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

d)obsługę księgową,

które ponosi Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu właściwej proporcji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, wydatki ponoszone przez Pana na:

a)na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)abonament telefoniczny,

c)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

d)obsługę księgową,

mogą stanowić koszty, o których mowa art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia praw do oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia praw do oprogramowania do przychodów, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ponadto, w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, koszt zakupu takich środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP), nie może zostać uwzględniony w całości w kosztach uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), ani też nie może zostać uwzględniony w całości we wskaźniku nexus (art. 30ca ust. 4 ww. ustawy). Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Może Pan zatem wydatki poniesione na:

a)na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

b)abonament telefoniczny,

c)koszty zakupu licencji specjalistycznego oprogramowania informatycznego,

d)obsługę księgową,

ująć we wskaźniku nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo – rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

W związku z powyższym, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 3 i 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.