Interpretacja indywidualna z dnia 17 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.14.2023.1.RR

Skutki podatkowe wypłaty byłemu wspólnikowi kwoty zasądzonej przez Sąd

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 2 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty byłemu wspólnikowi kwoty zasądzonej przez Sąd. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1)Zainteresowany będący stroną postępowania: (…)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania: (…)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jednym z przedmiotów działalności Spółki Jawnej jest reemisja programów TV w posiadanych niewielkich sieciach telewizji kablowej. Przed 2019 r. w skład Spółki wchodziło trzech wspólników - A ,B i C posiadających po 33,33% udziałów. Z końcem 2018 r. wspólnik A przekazał w formie darowizny swoje udziały synowi, który tym samym stał się Jej wspólnikiem (w uproszczeniu wspólnik D), wspólnik B wystąpił ze Spółki, wspólnik C pozostał nadal w Spółce. Od 2019 r. w skład Spółki Jawnej wchodzi zatem dwóch wspólników mających po 50% udziałów. Spółka prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów.

Zgodnie z art. 65 Kodeksu spółek handlowych na dzień 31 grudnia 2018 r. został sporządzony bilans uwzględniający wartość zbywczą majątku Spółki. Sporządził go biegły rzeczoznawca. Występujący ze Spółki wspólnik B otrzymał 1/3 majątku Spółki.

W wycenie tej był również uwzględniony środek trwały (sieć telewizji kablowej), którego sprzedaż stała się przedmiotem sporu. Jego wartość wyceniono jednak znacznie niżej niż kwota, za którą później został sprzedany. Spłata udziału kapitałowego została, za porozumieniem stron, rozłożona na raty.

W lutym 2019 r. (po wystąpieniu ze Spółki wspólnika B) Spółka sprzedała sieć telewizji kablowej. Była ona całkowicie zamortyzowana, a więc przychód uzyskany ze sprzedaży stanowił zarazem dochód Spółki. Od uzyskanych dochodów wspólnicy zapłacili 19% podatek liniowy.

W 2021 r. wspólnik B, po otrzymaniu całości udziałów kapitałowych, złożył do Sądu pozew o zapłatę przeciwko Wspólnikom pozostałym w Spółce, z żądaniem spłaty 1/3 wartości sprzedanej sieci TVK. W uzasadnieniu powołał się na art. 65 § 5 Kodeksu spółek handlowych, który stanowi, że wspólnik występujący albo spadkobierca wspólnika uczestniczą w zysku i stracie ze spraw jeszcze niezakończonych. Jak uzasadniał, rozmowy w sprawie sprzedaży sieci TVK rozpoczęły się jeszcze w 2018 r., gdy był jeszcze wspólnikiem Spółki.

W 2022 r. Sąd prawomocnym wyrokiem przyznał rację byłemu Wspólnikowi i nakazał właścicielom Spółki zapłatę żądanej kwoty wraz z odsetkami liczonymi od dnia sprzedaży środka trwałego.

Spółka, stosując się do nakazu Sądu, zapłaciła powyższą kwotę.

Pytania

1.Czy wypłacona byłemu wspólnikowi kwota (należność główna zasądzona przez Sąd Apelacyjny w maju 2022 r.) pomniejszy w momencie wypłaty, tj. w czerwcu 2022 r. przychód Spółki podlegający opodatkowaniu?

2.Czy zapłacone odsetki od należności głównej i koszty postępowania sądowego są kosztem uzyskania przychodu?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Zainteresowanych, kwota wypłacona byłemu wspólnikowi pomniejszy w dniu wypłaty przychód Spółki. W przeciwnym razie prowadziłoby to do podwójnego opodatkowania tych samych dochodów. W przypadku prowadzenia działalności w formie spółki jawnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wspólnicy posiadający w Spółce po 50% udziałów, od uzyskanych dochodów w 2019 r. zapłacili 19% podatek liniowy. Były wspólnik w 2022 r. od kwoty wypłaconej mu przez Spółkę również zapłaci 19% podatek liniowy.

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Były wspólnik , występując ze Spółki, nie miał już prawa do udziału w zyskach. Wspólnicy Spółki postąpili prawidłowo w 2019 r. wykazując do opodatkowania po 50% dochodu ze sprzedaży sieci TVK. Nowe okoliczności, jakie zaistniały w 2022 r., spowodowały, że wspólnicy musieli oddać część swoich dochodów byłemu wspólnikowi. Zasądzona przez Sąd Apelacyjny kwota należności głównej powinna zatem w momencie faktycznej wypłaty byłemu wspólnikowi pomniejszyć przychody Spółki.

Ad 2

Zdaniem Zainteresowanych, zapłacone odsetki od należności głównej i koszty postępowania sądowego stanowią koszt uzyskania przychodu.

Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Odsetki i koszty postępowania sądowego nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy. Zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

-pkt 14) kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań,

-pkt 18) odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Kwota wypłacona byłemu wspólnikowi nie wynikała z niedotrzymania określonych terminów czy niewykonania zobowiązań. Spółka postąpiła zgodnie z art. 65 Kodeksu spółek handlowych. Na dzień wyjścia wspólnika ze Spółki został sporządzony przez biegłego rzeczoznawcę bilans uwzględniający wartość zbywczą majątku Spółki. Występujący ze Spółki wspólnik otrzymał 1/3 majątku Spółki, zatem uwzględnianie go w bieżących zyskach było bezzasadne. Inaczej jednak zadecydował Sąd Apelacyjny. Wspólnicy Spółki, chcąc dalej prowadzić działalność, a więc zabezpieczyć źródło przychodów, zastosowali się do wyroku Sądu i wypłacili byłemu wspólnikowi żądaną kwotę.

Zdaniem Zainteresowanych, odsetki zapłacone od zasądzonej kwoty oraz koszty postępowania sądowego powinny stanowić koszty uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks spółek handlowych:

 Kwestie wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej i rozliczenia jego udziału kapitałowego reguluje art. 65 ustawy Kodeks spółek handlowych.

Stosownie do art. 65 § 5 ustawy Kodeks spółek handlowych:

Przechodząc na grunt ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) należy wskazać, że w myśl art. 5a pkt 26 tej ustawy:

Z kolei, zgodnie z art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w takiej spółce, tj. innej niż wskazana w art. 5a pkt 28 ww. ustawy, uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika.

Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Za spółkę niebędącą osobą prawną w rozumieniu powyższych przepisów należy zatem uznać m.in. spółkę jawną osób fizycznych.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki jawnej osób fizycznych, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka, tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Co do zasady, do przychodów z działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 omawianej ustawy podatkowej.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku wypłaty na rzecz wspólnika B kwot zasądzonych wyrokiem sądu po stronie Wspólników pozostających w Spółce, nie dojdzie do powstania przysporzenia, w tym również w formie świadczenia w naturze bądź nieodpłatnego świadczenia.

Brak jest na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jakiejkolwiek regulacji, która mogłaby znaleźć zastosowanie w przedmiotowej sytuacji i decydować o możliwości pomniejszenia przychodu i rozpoznania kosztów uzyskania przychodów Spółki w sytuacji gdy do zapłaty kwot zasądzonych wyrokiem zobowiązani byli wspólnicy (tj. Zainteresowani). Dokonane przez Państwa wypłaty nie odnoszą się do stosunku prawnego między byłym wspólnikiem a spółką, ale do relacji między Państwem (wspólnikami) a byłym wspólnikiem.

Reasumując, dla Państwa jako wspólników pozostających w spółce neutralna podatkowo jest wypłata byłemu wspólnikowi zarówno kwoty należności głównej, jak i odsetek od należności głównej i kosztów postępowania sądowego zasądzonych przez Sąd Apelacyjny. To z kolei skutkuje brakiem możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zapłaconych odsetek od należności głównej i kosztów postępowania sądowego.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja rozstrzyga o skutkach podatkowych, jakie w przedmiotowej sprawie wystąpią po Państwa stronie. Nie odnosi się natomiast do skutków, jakie wystąpią po stronie byłego wspólnika.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan X (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2561 ze zm.).