Interpretacja indywidualna z dnia 16 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.14.2023.1.RST

Możliwość wystawiania faktur przez osobę trzecią.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości wystawiania faktur przez osobę trzecią. Uzupełnili go Państwo pismem z 15 marca 2023 r. przesłanym za pośrednictwem ePUAP.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), podlegającą na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.; dalej jako: „UPDOP”).

Spółka jest firmą technologiczną, która świadczy dla swoich klientów usługi polegające na udostępnianiu platformy internetowej oferującej produkty z zakresu public relations, w tym m.in. oferującej bazy kontaktów, umożliwiającej tworzenie komunikatów prasowych czy też pozwalającej na prezentowanie danych o usługodawcach. Klientami Spółki są przeważnie klienci biznesowi, przy czym platforma dostępna jest także dla konsumentów.

Obecnie Spółka samodzielnie wykonuje wszystkie obowiązki związane z wystawianiem faktur obejmujących usługi świadczone przez Spółkę, które są przewidziane przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.; dalej jako: „UVAT”).

Jedynym wspólnikiem Spółki, posiadającym 100% kapitału zakładowego Spółki, jest A., będący spółką prawa amerykańskiego (dalej jako: „A”). A. nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce.

A., jako właściciel grupy podmiotów mających swoje siedziby na całym świecie, rozważa wprowadzenie zmian organizacyjnych, które miałyby funkcjonować w całej grupie. Zmiany miałyby polegać między innymi na tym, że A. zacząłby wystawiać w imieniu i na rzecz spółek, których jest właścicielem, faktury VAT.

W związku z powyższym, planowane jest, że A. będzie także w imieniu i na rzecz Spółki wystawiał faktury VAT obejmujące usługi świadczone przez Spółkę na rzecz swoich klientów. Aby umożliwić A. wystawianie faktur w imieniu i na rzecz Spółki, Spółka oraz A. zawrą umowę, która będzie zawierała upoważnienie A. przez Spółkę do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki oraz dodatkowo będzie przewidywała wynagrodzenie dla A. z tytułu świadczenia usług polegających na wystawianiu faktur.

Podkreślić należy, że czynności A. ograniczą się wyłącznie do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki, a A. nie będzie podmiotem w jakimkolwiek stopniu świadczącym usługi objęte fakturami wystawianymi w imieniu i na rzecz Spółki.

Mając na uwadze planowane zmiany w zakresie wystawiania faktur dotyczących usług świadczonych przez Spółkę, Spółka chciałaby potwierdzić możliwość wystawiania w imieniu i na rzecz Spółki faktur przez A., który nie jest podatnikiem podatku VAT w Polsce, jak również wyjaśnić skutki podatkowe związane z wystawianiem faktur w imieniu i na rzecz Spółki przez A., w związku z czym postanowiła zwrócić się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, stosownie do art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.), w zakresie poniższych pytań.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy A. jako podmiot niebędący podatnikiem VAT w Polsce oraz niezarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce może być osobą trzecią w rozumieniu art. 106d ust. 2 UVAT upoważnioną do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki?

2.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy pomimo tego, że A. będzie na podstawie art. 106d ust. 2 UVAT wystawiał faktury w imieniu i na rzecz Spółki, to w dalszym ciągu to Spółka pozostanie sprzedawcą usług objętych fakturami wystawianymi przez A. w imieniu i na rzecz Spółki oraz to Spółka jako podatnik będzie zobowiązana ujmować wystawiane faktury w swoich ewidencjach oraz rozliczać VAT od tych faktur?

3.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy A. wystawiając faktury w imieniu i na rzecz Spółki na podstawie art. 106d ust. 2 UVAT powinien stosować te same przepisy UVAT, do stosowania których byłaby zobowiązana Spółka wystawiając faktury bezpośrednio, w tym czy na fakturze powinny znaleźć się wszystkie dane wymagane przez art. 106e UVAT, przy czym A. będzie uprawniony dodatkowo do wskazania na fakturze swoich danych z oznaczeniem, że są to dane wystawcy dokumentu?

Państwa stanowisko

W Państwa ocenie na wszystkie postawione pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Ad. 1

Zgodnie z art. 106d ust. 1 UVAT, podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1) UVAT, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu, faktury, o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4) UVAT oraz faktury dokonujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2) lit. b) UVAT, jeżeli ten podmiot i podatnik zawarli wcześniej umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Zgodnie z kolei z art. 106d ust. 2 UVAT, faktury może wystawiać w imieniu i na rzecz podatnika również upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 18a UVAT. Art. 18a UVAT mówi o podatniku wskazanym w art. 15 ust. 1 UVAT, nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, podlegającym obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny.

W oparciu o powyższe, Państwa zdaniem art. 106d ust.2 UVAT w jakimkolwiek stopniu nie ogranicza kręgu podmiotów, które mogą zostać przez podatnika upoważnione do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz podatnika. Wskazuje na to chociażby sposób sformułowania art. 106d ust. 2 UVAT, który stanowi, że faktury w imieniu i na rzecz podatnika może „w szczególności” wystawiać przedstawiciel podatkowy. Oznacza to, że osobami trzecimi, o których mowa w art. 106d ust. 2 UVAT, mogą być również podmioty inne niż przedstawiciel podatkowy podatnika, w tym także podmioty, które mają siedzibę w innym kraju niż Polska oraz podmioty, które nie są polskimi rezydentami podatkowymi oraz nie są zarejestrowane jako podatnik VAT w Polsce.

W związku z tym, stwierdzić należy, że A., który jest spółką prawa amerykańskiego, który nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce, może być uważany za osobę trzecią w rozumieniu art. 106d ust. 2 UVAT i może zostać przez Spółkę upoważniony do wystawiania w imieniu i na rzecz Spółki faktur dokumentujących usługi świadczone przez Spółkę.

W świetle przedstawionych okoliczności, Państwa zdaniem na postawione pytanie nr 1 należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Ad. 2

Państwa zdaniem, w przypadku przyjęcia, że A. w świetle art. 106d ust. 2 UVAT może jako osoba trzecia zostać upoważniony do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki (tj. w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1), to czynność wystawiania faktur przez A. w imieniu i na rzecz Spółki nie spowoduje zmiany podmiotu będącego sprzedawcą usług objętych tymi fakturami.

W dalszym ciągu podmiotem świadczącym usługi (sprzedawcą usługi) pozostanie Spółka, a czynność wystawiania faktur na podstawie art. 106d ust. 2 UVAT będzie jedynie czynnością techniczną. A. wystawiając faktury w imieniu i na rzecz Spółki nie stanie się podmiotem świadczącym usługi na rzecz klientów Spółki, które będą udokumentowane tymi fakturami.

Taki wniosek uzasadnia chociażby treść art. 106d ust. 2 UVAT, która mówi o wystawianiu przez osobę trzecią faktur w imieniu i na rzecz podatnika, co potwierdza, że czynność wystawiania faktur na podstawie art. 106d ust. 2 UVAT nie pozbawi Spółki statusu podatnika w odniesieniu do tych faktur (jak również nie spowoduje, że podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia tych faktur stanie się A).

W związku z powyższym należy także przyjąć, że Spółka, jako sprzedawca usługi, będzie zobowiązana do ujmowania faktur wystawianych przez A. w imieniu i na rzecz Spółki na podstawie art. 106d ust. 2 UVAT w ewidencjach Spółki oraz rozliczania podatku VAT z tych faktur. Faktury te nie będą z kolei ujmowanie w ewidencjach ani rozliczane przez A. (usługi objęte fakturami wystawianymi przez A. w imieniu i na rzecz Spółki będą dla A. neutralne na gruncie UVAT).

W świetle przedstawionych okoliczności, zdaniem Spółki na postawione pytanie nr 2 należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Ad. 3

W przypadku przyjęcia, że A. w świetle art. 106d ust. 2 UVAT może jako osoba trzecia zostać upoważniony do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki (tj. w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1), to Państwa zdaniem A. wystawiając faktury jako osoba trzecia w imieniu i na rzecz Spółki będzie zobowiązany do stosowania tych samych zasad, do stosowania których byłaby zobowiązana Spółka, gdyby wystawiała faktury bezpośrednio, bez zastosowania art. 106d ust. 2 UVAT.

W szczególności, A. jako osoba trzecia wystawiająca faktury w imieniu i na rzecz Spółki będzie zobowiązana stosować art. 106e UVAT, wskazując na fakturze dane dotyczące Spółki oraz usług świadczonych przez Spółkę, w tym w szczególności jako podatnika wskazując Spółkę, jako nabywcę klienta Spółki, dla którego Spółka świadczyła usługę (art. 106e ust. 1 pkt 3) UVAT) oraz podając NIP Spółki (art. 106e ust. 1 pkt 4) UVAT).

W Państwa ocenie, A. będzie także uprawniony do wskazania na fakturach wystawianych w imieniu i na rzecz Spółki dodatkowo danych A. ze wskazaniem, że są to dane wystawcy faktury (wystawcy dokumentu).

Państwa zdaniem, art 106e UVAT wskazuje jedynie obowiązkowe dane, które powinny znaleźć się na wystawionej fakturze VAT, jednak nie wprowadza zakazu, aby w określonych przypadkach na fakturze znalazły się także dane dodatkowe, w tym dane osoby trzeciej wystawiającej faktury w imieniu i na rzecz podatnika na podstawie upoważnienia, o którym mowa w art. 106d ust. 2 UVAT. Można dodać, że zamieszczenie danych wystawcy dokumentu będzie wręcz sprzyjało zachowaniu przejrzystości dokumentu, jakim jest faktura VAT.

W świetle przedstawionych okoliczności, zdaniem Spółki na postawione pytanie nr 3 należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy przepisy rozdziału 1 działu XI „Dokumentacje” stosuje się do:

dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a) państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b) państwa trzeciego.

Na mocy art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Z powyższych przepisów wynika również, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawiane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punkcie 1- wymieniono:

faktura powinna zawierać:

1) datę wystawienia;

2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12) stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15) kwotę należności ogółem;

16) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:

a) obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub

b) w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty

- wyrazy „metoda kasowa”;

17) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;

18) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy ,,odwrotne obciążenie”.

Z powyższych przepisów wynika, że Spółka będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT powinna udokumentować świadczenie usług na rzecz swoich klientów, pod warunkiem, że klienci są podatnikami podatku VAT.

Natomiast wystawianie faktur przez podmiot trzeci regulują akty prawa unijnego oraz implementujące je przepisy polskie. Na omawianą kwestię wskazuje w szczególności przepis art. 220 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz art. 106d ust. 2 ustawy o VAT.

We wskazanym art. 220 Dyrektywy 2006/112/WE ustawodawca unijny stwierdził, że:

każdy podatnik upewnia się, że faktura została wystawiona przez niego, nabywcę lub usługobiorcę, lub w jego imieniu i na jego rzecz, przez osobę trzecią, w następujących przypadkach:

1) dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych przez niego na rzecz innego podatnika lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) dostaw towarów, o których mowa w art. 33 lit. a), chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej określonej w tytule XII rozdział 6 sekcja 3;

3) dostaw towarów dokonanych na warunkach przewidzianych w art. 138;

4) wszelkich zaliczek wpłaconych na jego rzecz przed dokonaniem jednej z dostaw towarów, o których mowa w pkt 1 i 2;

5) wszelkich zaliczek wpłaconych na jego rzecz przez innego podatnika lub przez osobę prawną niebędącą podatnikiem przed zakończeniem świadczenia usług.

Powyższe oznacza, że Dyrektywa wprost dopuszcza możliwość, aby faktura była wystawiona nie tylko przez podatnika, lecz także przez inny podmiot tj. nabywcę, usługobiorcę lub osobę trzecią (niebędącą stroną transakcji). Dyrektywa – prócz art. 225 – nie ustanawia przy tym jakichś dodatkowych wymogów, które muszą spełniać podmioty trzecie, aby móc dokonywać wystawiania faktury w cudzym imieniu.

Dodatkowo art. 225 Dyrektywy stanowi, że:

państwa członkowskie mogą zobowiązać podatników do spełnienia szczególnych warunków, w przypadku gdy osoba trzecia albo nabywca lub usługobiorca wystawiający fakturę ma siedzibę w państwie, w stosunkach z którym nie istnieje żaden instrument prawny dotyczący wzajemnej pomocy o zakresie podobnym do przewidzianego w dyrektywie 2010/24/UE 162 i rozporządzeniu (WE) nr 1798/2003.

Natomiast na podstawie art. 106d ust. 2 ustawy:

faktury może wystawiać w imieniu i na rzecz podatnika również upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 18a.

Powołany powyżej przepis wprowadza możliwość wystawienia faktury na rzecz i w imieniu podatnika przez osobę trzecią. Aby powierzyć wystawianie faktur osobie trzeciej, podatnik zawiera umowę na świadczenie usług polegających na wystawianiu faktur, której treść określają strony. Przepis nie określa formy umowy. Faktury, które wystawia upoważniona trzecia osoba zawierają dane zarówno usługobiorcy (nabywcy), usługodawcy (dostawcy), jak i wystawcy tych dokumentów.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…). Obecnie Spółka samodzielnie wykonuje wszystkie obowiązki związane z wystawianiem faktur obejmujących usługi świadczone przez Spółkę, które są przewidziane przepisami ustawy o VAT. Jedynym wspólnikiem Spółki, posiadającym 100% kapitału zakładowego Spółki, jest A. będący spółką prawa amerykańskiego. A. nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce. Planowane jest, że A. będzie w imieniu i na rzecz Spółki wystawiał faktury VAT obejmujące usługi świadczone przez Spółkę na rzecz swoich klientów. Aby umożliwić A. wystawianie faktur w imieniu i na rzecz Spółki, Spółka oraz A. zawrą umowę, która będzie zawierała upoważnienie A. przez Spółkę do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki oraz dodatkowo będzie przewidywała wynagrodzenie dla A. z tytułu świadczenia usług polegających na wystawianiu faktur. Czynności wykonywane przez A. ograniczą się wyłącznie do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki. A. nie będzie podmiotem w jakimkolwiek stopniu świadczącym usługi objęte fakturami wystawianymi w imieniu i na rzecz Spółki.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia:

‒czy A. jako podmiot niebędący podatnikiem VAT w Polsce oraz niezarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce może być osobą trzecią w rozumieniu art. 106d ust. 2 UVAT upoważnioną do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki (pytanie nr 1);

‒w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy pomimo tego, że A. będzie na podstawie art. 106d ust. 2 UVAT wystawiał faktury w imieniu i na rzecz Spółki, to w dalszym ciągu to Spółka pozostanie sprzedawcą usług objętych fakturami wystawianymi przez A. w imieniu i na rzecz Spółki oraz to Spółka jako podatnik będzie zobowiązana ujmować wystawiane faktury w swoich ewidencjach oraz rozliczać VAT od tych faktur (pytanie nr 2);

‒w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy A. wystawiając faktury w imieniu i na rzecz Spółki na podstawie art. 106d ust. 2 UVAT powinien stosować te same przepisy UVAT, do stosowania których byłaby zobowiązana Spółka wystawiając faktury bezpośrednio, w tym czy na fakturze powinny znaleźć się wszystkie dane wymagane przez art. 106e UVAT, przy czym A. będzie uprawniony dodatkowo do wskazania na fakturze swoich danych z oznaczeniem, że są to dane wystawcy dokumentu (pytanie nr 3).

Wskazać należy, że żaden przepis ustawy o VAT nie zabrania upoważnić inną osobę do wystawiania w jej imieniu faktur, jeżeli miałoby to stanowić wyłącznie czynność techniczną. Nie narusza zatem przepisów podatkowych zlecenie innemu podmiotowi, na podstawie umowy, czynności wystawienia faktur w imieniu i na rachunek podatnika. Dyrektywa – prócz art. 225 – nie ustanawia przy tym jakichś dodatkowych wymogów, które muszą spełniać podmioty trzecie, aby móc dokonywać wystawiania faktury w cudzym imieniu. Przepis art. 225 stanowi, że państwa członkowskie mogą zobowiązać podatników do spełnienia szczególnych warunków, w przypadku gdy osoba trzecia wystawiająca fakturę ma siedzibę w państwie nienależącym do Unii Europejskiej. Przepisy ustawy nie określają jednak żadnych dodatkowych warunków jakie powinien spełniać podmiot wystawiający faktury w imieniu i na rzecz podatnika.

Z wniosku wynika, że Spółka oraz A. zawrą umowę dotyczącą upoważnienia A. przez Spółkę do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki która dodatkowo będzie przewidywała wynagrodzenie dla A. z tytułu świadczenia usług polegających na wystawianiu faktur. Zatem, czynność wystawiania faktur przez A. będzie jedynie czynnością techniczną. W konsekwencji, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, nie ma przeszkód żeby A. jako podmiot niebędący podatnikiem VAT w Polsce oraz niezarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce był osobą trzecią w rozumieniu art. 106d ust. 2 ustawy upoważnioną do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki.

Należy przy tym zauważyć, że podmiot upoważniony do wystawiania faktur, w tym przypadku A., nie może umieszczać na dokumentach swoich danych w miejscu, gdzie powinny znaleźć się dane sprzedawcy. Upoważnienie do wystawiania faktur nie zmienia nic w kwestii podmiotów będących stronami transakcji. Sprzedawcą zatem w dalszym ciągu pozostanie Spółka, która dokona świadczenia usług. Zatem, wystawienie faktur przez A. w imieniu i na rachunek Spółki będzie równoznaczne z wystawieniem ich przez Spółkę, która jest faktycznym sprzedawcą usług i jest zobowiązana zaewidencjonować dokonaną sprzedaż i wykazać ją w deklaracji podatkowej dla celów podatku od towarów i usług. W analizowanym przypadku nie ma znaczenia kto technicznie dokona czynności wystawienia faktury, bowiem wszelkie następstwa podatkowe leżą po stronie podmiotów faktycznie dokonujących transakcji sprzedaży.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy określają minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakładają ograniczeń w zakresie umieszczania dodatkowych danych identyfikujących dostawców, nabywców, czy też innych danych, które wystawca uzna za stosowane. W konsekwencji, mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy wskazać, że na fakturach VAT wystawianych przez A. w imieniu i na rzecz Spółki, powinny znaleźć się przede wszystkim dane, które powinna zawierać faktura wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy. Przy czym, na fakturach wystawionych przez podmiot upoważniony tj. A. powinna być wskazana nazwa Spółki jako sprzedawcy oraz dane nabywcy usług i ich adresy oraz numery, pod którymi Spółka i nabywca są zidentyfikowani na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, czyli identyfikatory podatkowe. Należy także wskazać, że nie ma przeszkód, aby w wystawianych przez A. fakturach umieszczane były dodatkowo np. dane wystawcy faktury. Należy jednak pamiętać, że dane wystawcy faktury nie mogą być wskazywane zamiast danych sprzedawcy tj. Spółki.

A zatem faktury VAT, obok obligatoryjnych elementów wymienionych w art. 106e ust. 1 ustawy, m.in. danych Spółki jako sprzedawcy, mogą zawierać również inne dane, np. dane A. jako wystawcy faktury. Tak wystawione faktury, w celu zachowania przejrzystości i czytelności dokumentu, winny jednak zawierać dokładne oznaczenie każdego z wymienionych podmiotów.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań 1, 2 i 3 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi - w odpowiedniej części - wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej.

W związku z powyższym, nienależną opłatę w kwocie 40 zł, uiszczoną 22 grudnia 2022 r., zwrócimy - stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na rachunek bieżący, zgodnie z dyspozycją zawartą we wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –(t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).