Interpretacja indywidualna z dnia 3 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-1.4011.9.2023.2.AZG

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP BOX)

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 12 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi  na wezwanie – pismem z 8 lutego 2023 r. (o tej samej dacie wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), w ramach której świadczy  m.in. usługi programistyczne. Jego przedsiębiorstwo jest prowadzone od (…)  i od tej daty prowadzona jest także działalność rozwojowo-badawcza w zakresie prac programistycznych. Zgodnie z Polska Klasyfikacją Działalności gospodarczej działalność przedsiębiorstwa wnioskodawcy polega m.in. na 62.01.Z Działalność związana  z oprogramowaniem. Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem dochodowym liniowym  i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca zawarł w dniu 18 listopada 2021 r. umowę o świadczenie usług (dalej jako: „Usługi”). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. Omawiane  we wniosku usługi programistyczne świadczone są przez Wnioskodawcę w Polsce,  na zasadzie pracy osobistej w biurze bądź pracy zdalnej na rzecz Spółki. Stosownie do paragrafu 1 ust. 1 umowy jej przedmiotem jest świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki lub jej Klientów usług informatycznych, zgodnie z odrębnymi zamówieniami.

Wnioskodawca jest inżynierem oprogramowania ukierunkowanym na działalność  w obszarach sztucznej inteligencji (…), uczenia maszynowego (…) oraz analizy danych (…). Tworzy zautomatyzowane raporty, również customizowane z pomocą (…), projektuje (…). Prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność można każdorazowo podzielić na dwie fazy - eksploracyjną i aplikacyjną.

W fazie eksploracyjnej Wnioskodawca opracowuje techniki, modele statystyczne, algorytmy, które mają rozwiązać dany problem klienta w oparciu o dostarczone przez niego dane.  Z kolei w fazie aplikacyjnej, Wnioskodawca opracowuje rzeczywiste narzędzia (programy), dzięki którym można korzystać z wyników wykonanej przez Wnioskodawcę pracy eksploracyjnej. Ta faza pracy Wnioskodawcy polega wprost na wytwarzaniu oprogramowania, które zostało zaplanowane i zaprojektowane w fazie eksploracyjnej.

Każdorazowo, proces wytworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę poprzedzony jest rozbudowanym procesem badawczym, polegającym na analizie danych i oczekiwań przekazanych przez klienta, a następnie na wynalezieniu sposobów na spełnienie tych oczekiwań i obranie metod ich wdrożenia w formie oprogramowania. Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie opisanego wyżej oprogramowania ma miejsce (i będzie miało miejsce) w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności  o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnych systemów informatycznych wspierających i automatyzujących.

Efekty działalności Wnioskodawcy są (i będą) rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas  w praktyce gospodarczej lub są (będą) na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają (odróżnią) się od rozwiązań już funkcjonujących. Autorskie prawo do programu komputerowego jest zatem (i będzie) wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Klientów w ramach zawartych umów całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga (i będzie osiągał) dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z umową łączącą Wnioskodawcę ze Spółką, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich, w razie zgłoszenia przez nich roszczeń wobec (…), a które to roszczenia powstałyby w wyniku działania Wnioskodawcy. Wykonując czynności opisane umową Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu umowy,  tj. wynagrodzenie wypłacane mu przez spółkę Spółka za świadczone usługi programistyczne  i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych programów komputerowych  są wyodrębniane w księgach rachunkowych Wnioskodawcy, które są prowadzone zgodnie  z wymogami przewidzianymi w art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów wobec czego wszystkie przychody, koszty i autorskie prawa majątkowe do opracowywanego dzieła wykazuje w odrębnej ewidencji. Ewidencja ta jest prowadzona w sposób należyty i zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu  z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Obejmuje ona wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, jest prowadzona przez Wnioskodawcę od dnia 7 stycznia 2021 r., jako że dopiero z tym dniem rozpoczął współpracę ze Spółką. Wnioskodawca nie uzyskuje innych przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej niż z praw autorskich do programów komputerowych. Niemniej, Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję do każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi między innymi następujące koszty:

-czynsz najmu,

-dojazdy do Klientów (transport, hotel),

-płatny udział w specjalistycznych szkoleniach i konferencjach branżowych,

-zakup specjalistycznej literatury,

-zakup narzędzi i oprogramowania,

-wydatki związane ze sprzętem komputerowym.

-wydatki związane z rachunkami za telefon komórkowy,

-wydatki na dostęp do internetu.

W uzupełnieniu z dnia 8 lutego 2023 r. doprecyzował Pan treść wniosku o następujące informacje.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania „oprogramowania” spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu  art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Efekty pracy, które Wnioskodawca wskazuje we wniosku zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty  da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy, które Wnioskodawca wskazuje we wniosku zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do efektów prac wskazanych we wniosku.

„Programy komputerowe” zawsze są efektem działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wszystkie (…) to programy komputerowe, które są tworzone bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Różne pojęcia oznaczają różne efekty pracy Wnioskodawcy i nie mogą one być ogólnie zgrupowane inaczej niż oprogramowanie.

Wnioskodawca wytworzył programy komputerowe, będące samodzielnymi elementami aplikacji służącej do zarządzania projektami typu (…) lub innych dużych projektów związanych z (…), w zakresie tworzenia (…)opartych o dane zasilane z aplikacji oraz tworzenia logiki zasilania danych.

Umowa z kontrahentem reguluje kwestię wynagrodzenia Wnioskodawcy w ten sposób,  że wynagrodzenie jest płatne z dołu po zakończeniu miesiąca, po zaakceptowaniu raportu. Wynagrodzenie jest wypłacane wyłącznie za przenoszenie na kontrahenta majątkowych praw autorskich na wszelkich znanych polach eksploatacji do wytworzonych i odebranych „programów komputerowych”.

Faktury, które wystawia Wnioskodawca na rzecz kontrahenta wyodrębniają wynagrodzenie  z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac  na kontrahenta.

Przeniesienie praw autorskich jest uregulowane w umowie z kontrahentem w ten sposób,  że wszelkie prawa majątkowe do utworów będących programami komputerowymi Wnioskodawca przenosi na kontrahenta na wszelkich istniejących polach eksploatacji.  W uzgodnionych z kontrahentem terminach Wnioskodawca wydaje kody źródłowe programów komputerowych wraz z kompletną ich dokumentacją, który jest odbierany. Przeniesienie praw autorskich potwierdza raport, który jest podstawą do wypłacenia wynagrodzenia na podstawie Umowy. Sposób „przenoszenia” autorskich praw do programu komputerowego/oprogramowania każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych, w szczególności następuje  z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Wnioskodawca ponadto prowadzi ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia i rozwijania programów komputerowych poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu, która pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej.

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie są wykonywane pod kierownictwem  ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Spółka).

W ramach prowadzonej działalności będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca wytwarzał kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, a które to przenosił na rzecz Kontrahenta.

Wnioskodawca informuje, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

a. dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

b. wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (szczegółowo opisany sposób obliczania w dalszych akapitach).

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% Wnioskodawca wylicza dwie podstawowe wartości:

a. dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

b. wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Konieczne jest więc wskazanie przez Wnioskodawcę przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu.

Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą  z kwalifikowanego IP.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a. zakup sprzętu peryferyjnego np. klawiatura, mysz, monitor, słuchawki, drukarka, nośniki danych, do wytwarzania oprogramowania oraz prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie. Wnioskodawcy niezbędny jest określony sprzęt peryferyjny, który musi sobie zapewnić, w szczególności: Drukarka jest wykorzystywana w różnym zakresie:  do powszechnych czynności, jak drukowanie dokumentów, umów bądź faktur; drukowanie raportów z odbioru: drukowanie dokumentów projektowych np. makiet, schematów blokowych projektowanych systemów, diagramów przepływu danych w systemie lub innych dokumentów związanych z projektem.

Nośniki danych w pełni służą do zabezpieczenia rezultatów pracy Wnioskodawcy związanej  z wytwarzaniem, modyfikowaniem lub ulepszaniem oprogramowania w razie awarii sprzętu komputerowego. Klawiatura i mysz to podstawowe narzędzia pracy programisty, które  są wykorzystywane w wielogodzinnym pisaniu kodu źródłowego i operowaniu wskaźnikiem. Monitory - Wnioskodawca do pracy wykorzystuje co najmniej 2 monitory, by móc efektywnie programować bez potrzeby ciągłego przełączania się między różnymi programami (podgląd kodu źródłowego nad którym pracuje, tworzonej aplikacji i projektu graficznego/makiety - każda z rzeczy na osobnym monitorze). Słuchawki są konieczne do przeprowadzania telekonferencji z klientem i zespołem projektowym, umożliwiają konsultację z Klientem, co służy personalizacji tworzonego Oprogramowania lub jego części i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Klienta i jego oczekiwań,  co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu.

b. zakup licencji na programy komputerowe (w szczególności programy służące  do programowania, zintegrowane środowiska programistyczne, a także pakiety biurowe) jest Wnioskodawcy potrzebny do wytwarzania programów komputerowych, które są istotą jego działalności gospodarczej. Konkretnie będzie to szereg programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom licencyjnym.

c. zakup książek i ebooków, kursów i szkoleń stacjonarnych oraz internetowych, a także biletów na konferencje, warsztaty i wydarzenia IT poszerzających wiedzę Wnioskodawca, w ramach świadczonych usług wytwarza coraz to nowe produkty spełniające nowe funkcje oraz często wymagające zastosowania metod i/lub narzędzi, których jeszcze nie miał okazji stosować. Aby zdobyć niezbędną wiedzę na temat nowych narzędzi i technologii bierze  On udział w stosownych szkoleniach.

d. usługi księgowe pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP BOX), o której wspomniano  we wniosku. W wyniku czego koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega  na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych.

e. wydatki na transport - autobusy, komunikacja miejska dotyczą wydatków na lokomocję,  a wykorzystywanie zróżnicowanych środków transportu pozwala Wnioskodawcy pośrednio na zoptymalizowanie czasu pracy. Opisywane podróże mają za cel spotkania z Klientem,  co służy indywidualizacji tworzonego Oprogramowania oraz kodu, w tym pełnej realizacji potrzeb Klienta, w wyniku czego finalny produkt jest maksymalnie spersonalizowany.

f. artykuły biurowe - papier i tusz do drukarki, krzesło obrotowe zapewniają Wnioskodawcy ergonomiczne miejsce pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług, w wyniku czego znajduje to odzwierciedlenie w uzyskiwanych przychodach z wytwarzanego programu komputerowego. Również daje to przestrzeń do prowadzenia we właściwy sposób spotkań czy wideokonferencji biznesowych.

g. dzierżawa sprzętu komputerowego, zakup sprzętu komputerowego - dysk SSD, zakup sprzętu komputerowego, np. nowy komputer, monitor, laptop jest niezbędny Wnioskodawcy, ponieważ Oprogramowanie lub jego części wytwarzane są przy jego pomocy, zapisywane w pamięci urządzenia i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy, gdyż utrudnione byłoby sprawne tworzenie programów komputerowych przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania.

h. zakup telefonu oraz usługi telekomunikacyjne - doładowanie telefonu umożliwia konsultację z Klientem, co służy personalizacji tworzonego Oprogramowania lub jego części  i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Klienta i jego oczekiwań,  co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu. Oprócz tego telefon może służyć do sprawdzania kompatybilności programu komputerowego (testowania).

W przeważającym zakresie uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania wytworzonych przez Niego. W wyniku czego wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4  w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z poszczególnymi Projektami realizowanymi przez Niego. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie,  np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

Wnioskodawca informuje, że dokonuje odpowiedniej alokacji kosztów do przychodów  z danego programu komputerowego, przez co określa dochód ze sprzedaży określonego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, w tym jest w stanie obliczyć wartość Nexus dla każdego z nich. W celu ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego  IP w pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu. Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł  i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne "powiązanie" odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła. Wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy  o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania (jako osobnego KPWI)/suma przychodów  ze wszystkich programów komputerowych.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody  z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania przez wskaźnik,  o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt,  że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala On odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

Wniosek dotyczy dochodów za 2022 rok.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

Pytanie

Czy w tak opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy,  że do przychodów uzyskiwanych z autorskich praw do programów komputerowych uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach umowy zawartej ze swoim kontrahentem,  w ramach której wytwarza Narzędzie, tj. przychodów za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych, rozwijanych bądź ulepszanych programów komputerowych Wnioskodawca stosuje przepisy art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 5% stawkę podatku dochodowego?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi badawczo-rozwojowe w zakresie wytwarzania oprogramowania, w szczególności (…), spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa”). Zgodnie  z art. 30cb Ustawy Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Na podstawie powyższych stoi na stanowisku, iż może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do przychodów z opisanych wyżej prac badawczo-rozwojowych (wytwarzania i rozwoju Narzędzia). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2021 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa  do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w świetle obowiązującego stanu prawnego, z przyczyn wskazanych poniżej.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej  od 1 stycznia 2019 r mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.  Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193),  w Ustawie dodano art. 30ca i art. 30cb.

Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz  do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania  z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne  na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej  z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji tzw. zasady nexus, zgodnie z którą przychody związane z własnością intelektualną mogą być korzystnie opodatkowane w takim zakresie, w jakim konkretna własność intelektualna generująca przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast, zgodnie z art. 30ca ust. 2 lit. 8 Ustawy, jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej uznaje się m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi badawczo-rozwojowe na rzecz swojego kontrahenta, w zakresie tworzenia, rozwoju, testowania i aktualizowania Narzędzi. Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca sprzedaje prawa do wytworzonego oprogramowania z chwilą ustalenia utworu w ramach wynagrodzenia na rzecz kontrahenta.

Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy  z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem umowy jest w rzeczywistości sprzedaż usług badawczo-rozwojowych, których efektem jest program komputerowy (umową objęte jest wytwarzanie, wdrażanie testowanie i dokumentowanie oprogramowania), w których cenie uwzględniona jest opłata za prawo do korzystania  z własności intelektualnej Wnioskodawcy. Sprzedaż wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Oprogramowanie, o którym mowa  we wniosku, jest wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 Ustawy.

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów  i rozchodów, a w związku z tym wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji. Mając powyższe na uwadze, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - autorskiego oprogramowania składającego się na wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, kwalifikuje się  do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 Ustawy. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%. Ponieważ na podstawie umów zawartych ze spółkami Wnioskodawca przenosi na spółki całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania) opisanego we wniosku, w roku 2021 Wnioskodawca osiągał i będzie osiągał dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochody te Wnioskodawca chciałby rozliczyć korzystając z IP Box.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby korzystania z IP Box prowadzi  na bieżąco szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb Ustawy oraz pozwalającą  na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Sprzedaż wskazanych we wniosku praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą, zaś oprogramowanie zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy. Jest to działalność podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe  w celu tworzenia nowych zastosowań, przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy  i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów.

Programy, które wytwarza Wnioskodawca są same w sobie nowym oprogramowaniem narzędziowym, które umożliwia wykonywanie konkretnych analiz lub czynności w procesie rozwoju urządzenia, które będzie ulepszone w stosunku do innych podobnych oferując więcej funkcjonalności i wyższy poziom bezpieczeństwa, przez co będzie miało ono więcej funkcjonalności i zastosowań niż inne podobne. Odnośnie wartości kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca wskazuje, że na podstawie umowy zawartej  z kontrahentem, na podstawie której Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie, wykonuje on usługę informatyczną w ramach której wytwarzane są utwory, do których wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz kontrahenta za ustaloną opłatą. Wg Ustawy przez sprzedaż rozumie się „odpłatną dostawę towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów”. Tak więc w tym przypadku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej do oprogramowania.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Co istotne, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się  do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych systemów informatycznych wspierających i automatyzujących branżę, przy wykorzystaniu stale rozwijanej wiedzy Wnioskodawcy  z zakresu wytwarzania oprogramowania, sztucznej inteligencji, uczenia maszynowego  i analizy danych oraz tworzenia raportów, a same, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) charakter i są każdorazowo poprzedzone fazą eksploracyjną, mającą na celu wynalezienie najbardziej optymalnego sposobu na spełnienie potrzeb klienta. Wytwarzane oprogramowanie pisane jest  na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak aby można było na jego podstawie wycenić wartość praw własności intelektualnej związanej  z tym oprogramowaniem. Tak więc dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura wystawiana przez Wnioskodawcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku  z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy  i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy podatnik prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany  i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro  i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan, że prowadzona przez Pana działalność  w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania „oprogramowania” spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania  z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne  na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Efekty Pana samodzielnej pracy, które wskazuje Pan we wniosku zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy  o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na podstawie powyższego – dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Pana oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP.  

Ponadto z treści wniosku wynika, że posiada Pan i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT. Odrębna ewidencja dla działalności opisanej we wniosku prowadzona jest na bieżąco od 7 stycznia 2021 r.

Istotnym jest również, że prowadzi Pan ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia i rozwijania programów komputerowych poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu, która pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej.

Powyższe nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego,  a czego weryfikacja może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany  za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy, który ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Zleceniodawca zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wyżej wskazane przepisy prawa prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że do przychodów uzyskiwanych z autorskich praw do programów komputerowych uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach umowy zawartej ze swoim kontrahentem, w ramach której wytwarza Narzędzie, tj. przychodów za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych, rozwijanych bądź ulepszanych programów komputerowych Wnioskodawca stosuje przepisy  art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,  tj. 5% stawkę podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja nie rozstrzyga, czy efekty Pana pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych.  Ten element podał Pan jako okoliczność faktyczna sprawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności sprawy. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na opisie sprawy. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła. W odniesieniu natomiast do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.;  dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).