Interpretacja indywidualna z dnia 3 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.114.2023.2.KS

Poniesione przez Spółkę, w ramach inwestycji objętej Decyzją, ale przed wydaniem Decyzji, wydatki w formie zaliczki, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w zw. z § 9 ust. 1 Rozporządzenia. Zatem, stanowisko Spółki do pytania nr 2 zgodnie z którym kwota przekazanej zaliczki na budowę hali może być zaliczona do kosztów kwalifikowanych w momencie przyjęcia wybudowanej hali do używania i zaliczenia jej do środków trwałych Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 10 stycznia 2023 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

‒czy inwestycja (budowa hali, zakup maszyn i urządzeń, itd.) w wyniku której zostanie zmodernizowany aktualnie stosowany cały ciąg produkcyjny od momentu zakupu surowców do momentu sprzedaży wyrobów gotowych, Spółka będzie mogła skorzystać na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym całego dochodu uzyskanego przez Spółkę, wyliczonego zgodnie z art. 7 ww. ustawy, z wyłączeniem dochodu uzyskanego z produkcji i usług niewymienionych w Decyzji,

‒czy wydatki w ramach inwestycji objętej Decyzją poniesione przez Spółkę w formie zaliczki przed wydaniem Decyzji, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w zw. z § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 28 sierpnia 2018 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji,

‒czy wydatki w ramach inwestycji objętej Decyzją poniesione przez Spółkę na opracowanie dokumentacji projektowej i wykonanie fundamentów pod budowę hali przed wydaniem Decyzji, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w związku z § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 28 sierpnia 2018 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) Sp. z o.o. z/s w (…) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, którego dochody podlegają opodatkowaniu w całości na terytorium RP. Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej (siedzibę i zarząd) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie prowadzi działalność polegającą w szczególności na produkcji pojemników do selektywnej zbiórki odpadów, płyt ostrzegawczych typu (…), krzeseł stadionowych z żywic poliestrowych, wanien akrylowych, zbiorników, kontenerów i wielu innych wyrobów z żywic poliestrowych. Cały obszar objęty produkcją zaliczany jest do niżej wymienionych kodów wg Polskiej Klasyfikacji Działalności:

‒PKD 22.22.Z Produkcja opakowań z tworzyw sztucznych

‒PKD 22.23.Z Produkcja wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych

‒PKD 22.29.Z Produkcja pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych.

Ponadto Spółka świadczy usługi transportowe związane transportem wyrobów gotowych do klienta oraz sporadycznie usługi na obrabiarce (…).

Ww. działalność prowadzona jest w miejscowości (…) w budynkach położonych na działkach nr (…) o łącznej powierzchni (…) ha.

Technologia produkcji opiera się na zastosowaniu procesów laminowania i termoformowania za pomocą odpowiednich maszyn i urządzeń. Wszystkie pozostałe etapy produkcji wykonywane są ręcznie. Wyroby są przewożone pomiędzy halami, składowane na powietrzu bez zachowania „okresu dojrzewania” (laminaty) czy zabezpieczone folią stretch/kapturami (termoformowanie) co w okresie silnych opadów czy wiatrów jest niewystarczające. Jest to źródłem wysokich kosztów produkcji i strat, ze względu na częste przepakowywanie, naprawy do utylizacji włącznie. Posiadane hale produkcyjne to budynki prawie 40-to letnie o małej wysokości nie posiadające parametrów umożliwiających posadowienie w nich maszyn i urządzeń jak np. suwnica i niektóre maszyny (…).

W celu zmniejszenia kosztów i strat ponoszonych w poszczególnych fazach produkcji oraz dostosowania się do dynamicznie zmieniających się warunków rynkowych oraz utrzymania konkurencyjnej pozycji wobec innych podmiotów obecnych na rynku, Spółka zdecydowała się na realizację przedsięwzięć gospodarczych ukierunkowanych również na zwiększenie zdolności produkcyjnych istniejącego przedsiębiorstwa. Inwestycja ta została objęta decyzją o wsparciu na realizację nowej inwestycji nr (…)z dnia (…) listopada 2022 r (dalej "Decyzja"). Decyzja została wydana na wniosek Spółki złożony w dniu (…) września 2022 r. Wskazana Decyzja ważna jest przez okres 15 lat od dnia jej wydania. Ponadto, zgodnie z treścią Decyzji, Spółka zobowiązana została do poniesienia kosztów kwalifikowanych inwestycji w wysokości (…)zł w terminie do dnia (…) grudnia 2024 r. Wskazany termin jest jednocześnie datą zakończenia realizowanej Inwestycji. Decyzją udzielono Spółce wsparcia na prowadzenie działalności gospodarczej na działkach nr (…) o łącznej powierzchni (…) ha, w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) Głównego Urzędu Statystycznego:

1. Opakowania z tworzyw sztucznych - sekcja C, kategoria 22.22.1

2. Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa - sekcja C, klasa 22.23

3. Pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych - sekcja C, klasa 22.29.

Inwestycja objęta Decyzją w efekcie końcowym ma polegać na zastąpieniu wielu etapów ręcznej produkcji, procesami w części lub całości zautomatyzowanymi. Najważniejszą jednak sprawą będzie unowocześnienie procesów produkcyjnych w taki sposób, że stanie się on logiczny (bez krzyżujących się dróg ), gdzie surowiec i wyroby będą obrabiane, transportowane i przechowywane zgodnie z technologią. Inwestycja zatem służyć będzie unowocześnieniu procesów produkcyjnych. Takie rozwiązanie znacząco podniesie jakość wyrobów, a zarazem zmniejszy koszty i straty. Zakresem rzeczowym Inwestycji objęto: budowę hali, nabycie klimatyzacji termo, suwnicy stacjonarnej, suwnicy samojezdnej, wózków widłowych, wózków tzw. „paleciaków”, pakowarki/owijarki, maszyny do rozkroju, maszyny do termoformowania i laseru do cięcia blach. Największym kosztem będzie budowa hali, której koszt budowy oszacowaliśmy na kwotę (…) zł. W nowo budowanej hali, objętej przedmiotową inwestycją, będzie punkt przyjęcia surowców do produkcji, magazyn tych surowców, punkt magazynowania i wydawania wyrobów gotowych, dział regeneracji i kontroli jakości wyrobów gotowych oraz w pewnej części zostanie przeniesiona do tej hali produkcja wyrobów laminowanych.

Zakres wyrobów gotowych produkowanych przez Spółkę w wyniku inwestycji nie ulegnie zmianie i w całości dotyczy wyrobów zaliczanych wg PKWiU do klasy 22.22, 22.23 oraz 22.29.

Jak zaznaczono wyżej, inwestycja polegać będzie na zastąpieniu wielu etapów ręcznej produkcji na procesy zautomatyzowane. Nabywane maszyny wraz z już posiadanymi stworzą linie produkcyjne w których produkcja odbywać się będzie w sposób logiczny (bez krzyżujących się dróg ), gdzie surowiec i wyroby będą przetwarzane i przechowywane zgodnie z wymogami technologii.

Realizacja nowej inwestycji polega na rozbudowie istniejącego zakładu poprzez budowę nowej hali bezpośrednio sąsiadującej z obecnymi budynkami i następnie ich połączenie w jeden funkcjonalnie, nierozerwalnie funkcjonujący zakład produkcyjny. Podkreślenia wymaga fakt, że cały proces produkcyjny po realizacji nowej inwestycji, będzie ściśle ze sobą powiązany funkcjonalnie, technologicznie oraz procesowo w związku z czym stanowić będzie jeden spójny i nierozerwalny ciąg produkcyjny. Nowa inwestycja stanowi nieodłączny i zależnie funkcjonalny element w odniesieniu do już funkcjonujących w Spółce aktywów.

Od dochodów, na które wydana została Decyzja (w zakresie PKWiU wskazanych w Decyzji), przysługuje zwolnienie przedmiotowe z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie zaś z § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1713 z późn. zm.) "wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenia wystąpi wcześniej".

Spółka po złożeniu wniosku o wydaniu decyzji o wsparciu, w dniu 23 września 2022 r. podpisała umowę z wykonawcą robót budowlanych polegające na budowie budynku hali, o której mowa we wniosku. Strony umowy ustaliły następujący etapowy sposób płatności:

a)30% wartości umowy netto - tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia w terminie 14 dni od daty podpisania umowy,

b)40% wartości umowy netto - płatne po dostarczeniu gotowej konstrukcji na teren budowy,

c)30% wartości umowy netto - płatne po zakończeniu wykonania umowy.

Termin wykonania umowy został określony na dzień (…) marca 2023 roku.

W związku z tą umową wykonawca robót wystawił w dniu (…) września 2022 r., fakturę na 30% wartości umowy netto, a Spółka opłaciła tą fakturę na konto wykonawcy w dniu (…) października 2022 r.

Ponadto Spółka poniosła koszty inwestycyjne przed złożeniem wniosku o wydanie decyzji o wsparciu, między innymi na opracowanie dokumentacji projektowej i wykonanie fundamentów pod budowę ww. hali.

Pytania

1.Czy mając na uwadze powyższą inwestycję (budowa hali, zakup maszyn i urządzeń, itd.) w wyniku której zostanie zmodernizowany aktualnie stosowany cały ciąg produkcyjny od momentu zakupu surowców do momentu sprzedaży wyrobów gotowych, Spółka będzie mogła skorzystać na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587), ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym całego dochodu uzyskanego przez Spółkę, wyliczonego zgodnie z art. 7 ww. ustawy, z wyłączeniem dochodu uzyskanego z produkcji i usług niewymienionych w Decyzji?

2.Czy wydatki w ramach inwestycji objętej Decyzją poniesione przez Spółkę w formie zaliczki przed wydaniem Decyzji, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587) w zw. z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 28 sierpnia 2018 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji?

3.Czy wydatki w ramach inwestycji objętej Decyzją poniesione przez Spółkę na opracowanie dokumentacji projektowej i wykonanie fundamentów pod budowę hali przed wydaniem Decyzji, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587) w związku z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 28 sierpnia 2018 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji?

Przedmiotem interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie pytań nr 2 i 3. W zakresie pytania nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 2.

Stosownie do § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1713 ze zm.) „Wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.” Pojęcie „poniósł te koszty” w Rozporządzeniu nie zostało zdefiniowane. Zdaniem Spółki, przekazanie zaliczki na wykonanie robót nie można utożsamiać z poniesieniem kosztów kwalifikowanych.

W kontekście uznawania samych zaliczek za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą Spółka zauważa, że zgodnie z definicją zawartą w Internetowym Słowniku Języka Polskiego, PWN: "zaliczka" to "część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności". Zaliczka stanowi jedynie ułamek należności na poczet wykonania prac w przyszłości i nie ma charakteru definitywnego. Wpłata zaliczki nie jest tożsama z definitywnym dokonaniem zakupu oraz nie jest uznawana za zapłatę ceny należnej z tytułu wykonania przyszłych prac. Zaliczka jest więc jedynie częścią ceny nabycia, stąd też powinna być traktowana wyłącznie jako forma zapłaty na poczet kwoty przypadającej na rachunek przyszłych należności wierzyciela. Zaliczenie wpłaconej zaliczki do wartości początkowej środka trwałego i uznanie jej za koszt kwalifikowany inwestycji zgodnie z przepisami Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r., powinno zatem nastąpić dopiero w momencie zapłaty pozostałej części ceny nabycia.

W ocenie Wnioskodawcy, uiszczone wcześniej zaliczki utracą charakter zaliczkowy, tj. przestaną stanowić płatności na poczet ceny i staną się definitywnym elementem uiszczonej ceny należnej z tytułu wytworzenia danego środka trwałego (a więc spełnią kryteria definitywnego charakteru wydatku rzeczywiście poniesionego z tytułu zapłaty ceny należnej) w momencie dokonania zapłaty (uregulowania) ceny należnej danemu wykonawcy na poczet której wpłacona była wcześniej zaliczka.

W myśl § 8 ust. 1 ww. Rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Cytowany powyżej przepis § 8 ust. 1 pkt 2 ww. Rozporządzenia, wprowadza dodatkowy warunek zaliczenia jako koszty kwalifikowane kosztów zarówno nabytych jak i wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych, warunek zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę zdaniem Spółki, kwota przekazanej zaliczki na budowę hali może być zaliczona do kosztów kwalifikowanych w momencie przyjęcia wybudowanej hali do używania i zaliczenia jej do środków trwałych Spółki. Przekazanie zaliczki przed dniem wydania Decyzji nie wyłącza tego wydatku z kosztów kwalifikowanych ze względu na datę jej przekazania.

Ad. 3

Wydatki w ramach inwestycji objętej Decyzją o Wsparciu, ponoszone przez Spółkę w formie płatności częściowych, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w związku z § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, w momencie ich przyjęcia do ewidencji środków trwałych pomimo tego, że w formie kasowej poniesiono je przed wydaniem Decyzji. Jak zostało wskazane w uzasadnieniu do pytania nr 2, dla uwzględnienia wydatku w puli wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu przepisów ujętych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji wydatek taki musi zostać faktycznie zrealizowany i zaliczony do ewidencji środków trwałych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku do pytań 2 i 3 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 74, dalej: „ustawa o WNI”):

Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub decyzja o wsparciu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”, „ustawy CIT”):

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;

Stosownie do art. 17 ust. 4 updop,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 13 ust. 8 ustawy o WNI:

rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której rozpoczęto inwestycję, w oparciu o którą jest prowadzona działalność gospodarcza.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i wskazuje okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1) kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, albo

2) tworzenia nowych miejsc pracy w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

- z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Natomiast w myśl § 5 ust. 1 ww. Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji z dnia 27 grudnia 2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 2861), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.,

maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1) kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, których wysokość nie może być wyższa niż maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych, o której mowa w § 8 ust. 9, albo

2) tworzenia nowych miejsc pracy w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

- z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 Rozporządzenia.

Zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia o WNI, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1)kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli – pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6)ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Stosownie zaś do § 8 ust. 1 Rozporządzenia o WNI, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.,

Do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem z tytułu:

1) kosztów nowej inwestycji zalicza się koszty, będące:

a) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

b) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, kompletnych i zdatnych do użytku w dniu przyjęcia do używania, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

c) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

d) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

e) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od dnia zakończenia nowej inwestycji,

f) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów;

2) dwuletnich kosztów pracy określonych w § 5 ust. 1 pkt 2 zalicza się koszty poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie nowych miejsc pracy w związku z realizacją nowej inwestycji.

Stosownie do § 8 ust. 4 Rozporządzenia o WNI, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. (zgodnie z Rozporządzeniem obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. - § 8 ust. 5),

Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Stosownie do § 9 ust. 1 Rozporządzenia o WNI, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.,

wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Stosownie do § 9 ust. 1 Rozporządzenia o WNI, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.,

wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, z zastrzeżeniem wyjątku, o którym mowa w § 5 ust. 6.

Z kolei w § 10 Rozporządzenia określono sposób kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej. Zgodnie z § 10 ust. 1 Rozporządzenia, koszty kwalifikowane nowej inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania decyzji o wsparciu. Natomiast, dalej w ust. 3 wskazano, że zdyskontowaną wartość poniesionych kosztów otrzymanej pomocy oblicza się przy zastosowaniu wzoru, składową którego jest liczba miesięcy, jaka upłynęła od dnia uzyskania decyzji o wsparciu do dnia udzielenia pomocy.

Wskazać należy, że zgodnie z § 12 ww. Rozporządzenia z 27 grudnia 2022 r.:

Do spraw wszczętych i niezakończonych oraz decyzji o wsparciu wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1713 oraz z 2021 r. poz. 2483).

Powyższe oznacza, że treść Rozporządzenia obowiązującego od 1 stycznia 2023 r. ma zastosowanie jedynie do przedsiębiorstw, którzy złożą lub złożyli wniosek o udzielenie wsparcia po 1 stycznia 2023 r.

Z uwagi na to, że w opisie zdarzenia przyszłego mowa jest o decyzji o wsparciu wydanej w 2022 r. „nowe” Rozporządzenie obowiązujące od 1 stycznia 2023 r. w opisanej sprawienie nie znajduje zastosowania.

Analizując powołane powyżej przepisy należy zauważyć, że z cytowanego wyżej, mającego zastosowanie w stanie prawnym analizowanej sprawy § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia wprost wynika, że do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem, przytoczone powyżej przepisy, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek musi:

‒stanowić koszty inwestycji,

‒zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu i w trakcie realizacji inwestycji,

‒ponoszone wydatki będące ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, i zaliczone zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika oraz zaliczone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytań 2 i 3 jest ustalenie:

‒czy wydatki w ramach inwestycji objętej Decyzją poniesione przez Spółkę w formie zaliczki przed wydaniem Decyzji, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a updop w zw. z § 9 ust. 1 Rozporządzenia

‒czy wydatki w ramach inwestycji objętej Decyzją poniesione przez Spółkę na opracowanie dokumentacji projektowej i wykonanie fundamentów pod budowę hali przed wydaniem Decyzji, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a updop w związku z § 9 ust. 1 Rozporządzenia.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zdecydowała się na realizację przedsięwzięć gospodarczych ukierunkowanych m.in. na zwiększenie zdolności produkcyjnych istniejącego przedsiębiorstwa. Inwestycja ta została objęta decyzją o wsparciu na realizację nowej inwestycji dnia (…) listopada 2022 r. Decyzja została wydana na wniosek Spółki złożony w dniu (…)września 2022 r. Decyzja ta ważna jest przez okres 15 lat od dnia jej wydania. Zgodnie z treścią Decyzji, Spółka zobowiązana została do poniesienia kosztów kwalifikowanych inwestycji w ustalonej wysokości w terminie do dnia (…) grudnia 2024 r. Wskazany termin jest jednocześnie datą zakończenia realizowanej Inwestycji. Decyzją udzielono Spółce wsparcia na prowadzenie działalności gospodarczej na określonych działkach w określonym zakresie.

Zakresem rzeczowym Inwestycji objęto: budowę hali, nabycie klimatyzacji termo, suwnicy stacjonarnej, suwnicy samojezdnej, wózków widłowych, wózków tzw. „paleciaków”, pakowarki/owijarki, maszyny do rozkroju, maszyny do termoformowania i laseru do cięcia blach. Największym kosztem będzie budowa hali, której koszt budowy Spółka oszacowała na kwotę (…) zł. W nowo budowanej hali, objętej przedmiotową inwestycją, będzie punkt przyjęcia surowców do produkcji, magazyn tych surowców, punkt magazynowania i wydawania wyrobów gotowych, dział regeneracji i kontroli jakości wyrobów gotowych oraz w pewnej części zostanie przeniesiona do tej hali produkcja wyrobów laminowanych.

Zakres wyrobów gotowych produkowanych przez Spółkę w wyniku inwestycji nie ulegnie zmianie.

Z uwagi na to, że inwestycja polegać będzie na zastąpieniu wielu etapów ręcznej produkcji na procesy zautomatyzowane, nabywane maszyny wraz z już posiadanymi stworzą linie produkcyjne w których produkcja odbywać się będzie w sposób logiczny (bez krzyżujących się dróg ), gdzie surowiec i wyroby będą przetwarzane i przechowywane zgodnie z wymogami technologii. Realizacja nowej inwestycji polega na rozbudowie istniejącego zakładu poprzez budowę nowej hali bezpośrednio sąsiadującej z obecnymi budynkami i następnie ich połączenie w jeden funkcjonalnie, nierozerwalnie funkcjonujący zakład produkcyjny.

Spółka po złożeniu wniosku o wydaniu decyzji o wsparciu, w dniu (…) września 2022 r. podpisała umowę z wykonawcą robót budowlanych polegające na budowie budynku hali, o której mowa we wniosku. Strony umowy ustaliły następujący etapowy sposób płatności:

a)30% wartości umowy netto - tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia w terminie 14 dni od daty podpisania umowy,

b)40% wartości umowy netto - płatne po dostarczeniu gotowej konstrukcji na teren budowy,

c)30% wartości umowy netto - płatne po zakończeniu wykonania umowy.

Termin wykonania umowy został określony na dzień (…) marca 2023 roku.

W związku z tą umową wykonawca robót wystawił w dniu (…) września 2022 r., fakturę na 30% wartości umowy netto, a Spółka opłaciła tą fakturę na konto wykonawcy w dniu (…) października 2022 r.

Ponadto Spółka poniosła koszty inwestycyjne przed złożeniem wniosku o wydanie decyzji o wsparciu, między innymi na opracowanie dokumentacji projektowej i wykonanie fundamentów pod budowę ww. hali.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wydatki poniesione na działalność gospodarczą prowadzoną przed uzyskaniem decyzji o wsparciu nie stanowią kosztów kwalifikowanych będących podstawą do ustalenia wielkości dochodu podlegającego zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.

Natomiast wydatki poniesione po uzyskaniu decyzji o wsparciu a przed wygenerowaniem przychodu z działalności gospodarczej poprowadzonej na podstawie decyzji o wsparciu należy uznać za wydatki kwalifikowane, które są podstawą do ustalenia wielkości dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zatem, wydatki te będą kosztami działalności podlegającej zwolnieniu z opodatkowania na podstawie uzyskanej decyzji o wsparciu dopiero w momencie uzyskania pierwszych przychodów przedsiębiorcy z tej działalności prowadzonej w strefie.

Wyjaśnić należy, że aby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikowanych, to wyrażenie „poniesienie” musi oznaczać wydatek faktycznie poniesiony, a nie deklarację o zamiarze jego poniesienia w przyszłości. Zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wychodząc z tego założenia, należy uznać, że aby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikujących się jako koszty inwestycji, nie jest wystarczające dla obliczenia wielkości zwolnienia podatkowego (pomocy publicznej) jedynie dokonanie w księgach odpisu, niebędącego wydatkiem lub zarachowanie wydatku w księgach bez jego faktycznego poniesienia.

W odniesieniu do kwestii pojęcia „poniesionych wydatków inwestycyjnych”, pojęcie to nie zostało zdefiniowane w wyżej cytowanym Rozporządzeniu.

Jednak, żeby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikowanych jako koszty inwestycji, to „poniesienie” musi oznaczać wydatek faktycznie zrealizowany, a nie samą deklarację o zamiarze jego poniesienia, czy też zobowiązanie do poniesienia go w przyszłości. W związku z powyższym, dla obliczenia wielkości zwolnienia podatkowego nie jest wystarczające jedynie zarachowanie wydatku bez jego faktycznego poniesienia. Innymi słowy, moment poniesienia kosztów inwestycji, przy obliczaniu wielkości otrzymanej lub dopuszczalnej pomocy publicznej, należy określać zgodnie z zasadą kasową, tj. przyjmując moment faktycznego zrealizowania kosztów w znaczeniu kasowym (chwila zapłaty).

Pamiętać jednak należy, że poniesienie wydatków kwalifikowanych wg metody kasowej nie oznacza, że możliwe jest już skorzystanie z omawianego zwolnienia.

Cytowany powyżej przepis § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, wprowadza bowiem dodatkowy warunek zaliczenia jako koszty kwalifikowane kosztów zarówno nabytych jak i wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych, warunek zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem, uwzględniając fakt, że w przypadku nabycia środka trwałego musi być on kompletny i zdatny do użytkowania to należy również przyjąć, że wytworzony we własnym zakresie środek trwały musi spełniać takie same kryteria, czyli musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia go do używania.

Zatem, koszty związane z realizacją prac ponoszonych przez podatnika w ramach nowej inwestycji będące ceną nabycia lub wytworzenia środków trwałych, aby mogły stanowić koszty kwalifikowane wpływające na kalkulację dostępnego limitu pomocy publicznej oprócz poniesienia w znaczeniu kasowym, muszą spełnić dodatkowy warunek, a mianowicie nabyte oraz wytworzone środki trwałe muszą zostać zaliczone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Taka sama zasada obowiązuje w stosunku do płatności częściowych oraz uiszczonych zaliczek. Płatności częściowe ponoszone w związku z zakupem lub wytworzeniem środka trwałego, nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych już w momencie poniesienia w znaczeniu kasowym, bowiem jak już wyżej wskazano nabyte oraz wytworzone środki trwałe muszą zostać zaliczone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Również zaliczki na nabycie/wytworzenie środków trwałych nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych w momencie uiszczenia ceny należnej danemu wykonawcy/dostawcy z tytułu wykonania umowy. Tu również konieczne jest zaliczenie środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Pozostałe koszty (w tym płatności częściowe) niebędące ceną nabycia lub wytworzenia środków trwałych wymienione w § 8 ust. 1 Rozporządzenia, tj. koszty rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych oraz cena nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, mogą stanowić koszty kwalifikowane w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym.

Z cytowanego powyżej w § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, wynika również, że do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Z kolei, cenę nabycia i koszt wytworzenia ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2023 r., poz. 120).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości przez środki trwałe należy co do zasady rozumieć rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki (...). Środki trwałe oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu zalicza się do aktywów trwałych jednej ze stron umowy, zgodnie z warunkami określonymi w ust. 4.

Mając na uwadze powyższe, poniesione przez Spółkę, w ramach inwestycji objętej Decyzją, ale przed wydaniem Decyzji, wydatki w formie zaliczki, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w zw. z § 9 ust. 1 Rozporządzenia. Zatem, stanowisko Spółki do pytania nr 2 zgodnie z którym kwota przekazanej zaliczki na budowę hali może być zaliczona do kosztów kwalifikowanych w momencie przyjęcia wybudowanej hali do używania i zaliczenia jej do środków trwałych Spółki jest prawidłowe.

Prawidłowe jest również stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3, zgodnie z którym wydatki poniesione przez Spółkę na opracowanie dokumentacji projektowej i wykonanie fundamentów pod budowę hali w ramach inwestycji objętej Decyzją o Wsparciu, ponoszone przez Spółkę w formie płatności częściowych, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w związku z § 9 ust. 1 Rozporządzenia w momencie przyjęcia ich do ewidencji środków trwałych pomimo tego, że w formie kasowej poniesiono je przed wydaniem Decyzji.

Dodatkowe informacje

Interpretacja może dotyczyć tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytania postawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Inne kwestie poruszane we wniosku nieobjęte zakresem pytania np. możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji wydatków poniesionych przez Spółkę na środki trwałe wymienione we wniosku inne niż objęte pytaniem) nie mogą być przedmiotem interpretacji.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).