Postanowienie SN z dnia 4 października 2022 r., sygn. II USK 721/21

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Piotr Prusinowski

w sprawie z odwołania A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
‎z udziałem Z. A., K. K., T. K., M. Z., T. Z.
‎o wznowienie postępowania,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 października 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z dnia 9 czerwca 2021 r., sygn. akt III AUa 1580/19,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od A. Spółka z o.o. w B. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. 240 (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 czerwca 2021 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku zmienił wyrok z dnia 28 sierpnia 2019 r. Sądu Okręgowego w Bydgoszczy w ten sposób, że oddalił odwołania oraz zasądził od A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w B. 1.080 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz 1.440 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję.

Sąd Apelacyjny doszedł do przekonania, iż pozwany organ rentowy prawidłowo uznał, że składając wniosek o wznowienie postępowania A. Sp. z o.o. nie powołała nowych dowodów ani okoliczności, które czyniłyby jej wniosek zasadnym. Sąd odwoławczy nie podzielił argumentacji Sądu pierwszej instancji, jakoby wyrok sądu niemieckiego - Sądu ds. Socjalnych w Mannheim z dnia 27 listopada 2014 r. sygn. akt S 13 3649/23 - czy też okoliczności faktyczne leżące u podstaw jego wydania mogłyby wpłynąć, jak tego wymaga art. 83a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, na odmienną ocenę kwestii podlegania przez pracowników odwołującej spółki właściwemu ustawodawstwu w zakresie ubezpieczeń społecznych w okresach wskazanych w wydanych dla zainteresowanych zaświadczeniach D/PL 101. W ocenie Sądu Apelacyjnego jeśli Spółka - domagając się od ZUS „anulowania okresu oddelegowania pracownika” - twierdzi, że nie istniały podstawy do wystawienia przez ZUS poświadczeń D/PL 101, to wniosek o wznowienie postępowania w tym zakresie powinien zostać umotywowany przez wskazanie dowodów lub okoliczności potwierdzających to, że dany pracownik w spornym okresie jednak nie podlegał ubezpieczeniu społecznemu w Polsce. Innymi słowy, odwołująca winna wskazać, które z kryteriów oddelegowania nie zostały spełnione w odniesieniu do poszczególnych pracowników. Tymczasem Spółka nie wskazała żadnych okoliczności dotyczących zatrudnienia T. Z., M. Z., K. K., Z. A., E. P. i T. K.. Ponadto, nie powoływała się na żadne okoliczności dotyczące zakresu prowadzonej na przełomie lat 2001 i 2002 działalności, w tym rodzaju działalności wykonywanej na terytorium obu państw, stosunku liczby osób zatrudnionych w Polsce i w RFN, czy obrotów osiąganych w obu państwach.