Postanowienie SN z dnia 30 września 2022 r., sygn. I CSK 2145/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Roman Trzaskowski

w sprawie z powództwa K. D.
‎przeciwko Miastu Bydgoszcz
‎o zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 30 września 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej powoda

od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z dnia 4 grudnia 2019 r., sygn. akt V AGa 53/19,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 4 grudnia 2019 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z 7 stycznia 2019 r. oddalającego jego powództwo o zapłatę.

W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, powód wskazał przyczynę kasacyjną określoną w art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c. Jego zdaniem o oczywistej zasadności skargi świadczy oczywistość postawionych w jej podstawach zarzutów. W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 278 § 1 w związku z art. 227 k.p.c. skarżący stwierdził, że niedopuszczenie dowodu na okoliczności umożliwiające ustalenie zawinienia powoda w niedotrzymaniu terminów wykonania umowy, które to ustalenie jest bezpośrednią postawą uznania prawidłowości odstąpienia pozwanego od umowy a w konsekwencji oddalenia powództwa, oczywiście narusza prawo powoda do zgłaszania w toku procesu dowodów na okoliczności mające istotne znaczenie w sprawie. W przypadku ustalenia przez biegłego, że przyczyny niedotrzymania terminu wykonania umowy są przez powoda niezawinione, odmiennej (negatywnej) ocenie podlegałaby zasadność odstąpienia przez pozwanego od umowy, a w konsekwencji - w związku z niezakwestionowaną przez pozwanego wyceną przez biegłego sądowego wartości prac wykonanych przez powoda w kwocie stanowiącej żądanie pozwu - wpływ zarzucanego uchybienia na wynik sprawy należy uznać za oczywisty.