Postanowienie SN z dnia 29 września 2022 r., sygn. III CO 11/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Krzysztof Strzelczyk
‎SSN Karol Weitz

w sprawie ze skargi M. J.
‎na przewlekłość postępowania przed Sądem Najwyższym

w sprawie o sygn. I NSW 5932/20
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 29 września 2022 r.,

odrzuca skargę.

UZASADNIENIE

Skarżący M. J. w piśmie z 29 października 2020 r. wniósł skargę na przewlekłość postępowania w sprawie oznaczonej sygnaturą I NSW 5932/20, której przedmiotem było wznowienie postępowania w sprawie wniesionego przez niego protestu przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej, zarejestrowanej pod sygnaturą I NSW 4977/20. Skarżący domagał się stwierdzenia przewlekłości tego postępowania oraz zasądzenia od Sądu Najwyższego na jego rzecz kwoty, jaką Sąd uzna za właściwą w celach prewencyjnych, jednak nie mniej niż 2000 zł.

W uzasadnieniu skarżący wyjaśnił, że we wniesionym proteście złożył wniosek o wyłączenie od orzekania imiennie wskazanych osób, jako niemających - w świetle uchwały Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2020 r. (BSA I-4110-1/20, OSNKW 2020/2/7) - statusu sędziów sądu powszechnego Unii Europejskiej ‎i nieuprawnionych do orzekania w tej sprawie. Wniosek ten został odrzucony przez jedną z osób, których dotyczył, a protest nie został uwzględniony. W związku z tym skarżący złożył skargę o wznowienie postępowania w sprawie dotyczącej protestu, w której zawarł wniosek o wyłączenie od jej rozpoznania imiennie wskazanych osób. Jednak trzy z tych osób: Janusz Niczyporuk, Marek Dobrowolski i Krzysztof Wiak rozpoznawały jego sprawę i w dniu 6 lipca 2021 r. wydały dwa „postanowienia”, których skarżący nie uważa za orzeczenia sądowe. Wskazując na wykładnię przyjętą w pierwszej tezie uchwały z 23 stycznia 2020 r., zgodnie z którą nienależyta obsada sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. albo sprzeczność składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c. zachodzi także wtedy, gdy w składzie sądu bierze udział osoba powołana na urząd sędziego Sądu Najwyższego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 3), stwierdził, że osoby wydające postanowienia z 6 lipca 2021 r. zostały powołane na urząd sędziego Sądu Najwyższego w sposób zakwestionowany w tej uchwale. Podniósł ponadto, że wyrokami wydanymi 6 lipca 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny – po rozpoznaniu odwołań od uchwał Krajowej Rady Sądownictwa z 24 i 28 sierpnia 2018 r. w sprawie przedstawienia (nieprzedstawienia) wniosków ‎o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego – uchylił uchwały, stanowiące podstawę powołania osób orzekających w sprawie skarżącego, co oznaczało, jego zdaniem, że osoby te nie zostały skutecznie powołane na stanowisko sędziego sądu powszechnego Unii Europejskiej, a wydane przez nie orzeczenia nie były orzeczeniami sądu, nie wywarły żadnych skutków prawnych, ‎w tym nie spowodowały zakończenia postępowania w sprawie o wznowienie postępowania.