Postanowienie SN z dnia 21 września 2022 r., sygn. II USK 703/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera

w sprawie z odwołania A. Sp. z o.o. w B.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
‎z udziałem Z. C., K. E., M. G., R. W., K. Ś., T. S., J. P., P. K., P. S.
‎o ponowne ustalenie ustawodawstwa,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 września 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z dnia 19 maja 2021 r., sygn. akt III AUa 1645/19,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od odwołującej się spółki na rzecz organu rentowego kwotę 2.160 (dwa tysiące sto sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Gdańsku, wyrokiem z 19 maja 2021 r., zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z 11 września 2019 r. w ten sposób, że oddalił odwołania płatnika składek A. spółki z o.o. w B. od decyzji organu rentowego, odmawiającej wznowienia postępowania w sprawie wniosku o uchylenie zaświadczenia D/PL wydanego dla pracowników A. spółki z o.o. oddelegowanych w okresach wskazanych w decyzjach do pracy na terenie Niemiec: Z. C., K. E., M. G., R. W., K. Ś., T. S., J. P., P. K., P.S..

Skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku wniosła A. spółka z o.o. z siedzibą w B., zaskarżając wyrok w całości i opierając skargę kasacyjną na podstawach naruszenia: art. 83 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 83a ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585) w związku z art. 11 ust. 2 w związku z art. 12 i art. 3 umowy z dnia 25 kwietnia 1973 r. między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec o ubezpieczeniu społecznym pracowników wysyłanych przejściowo na obszar drugiego państwa (Dz.U. z 1974 r. Nr 42, poz. 250), a także w związku z art. 13 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz członków ich rodzin, przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. UE z 1971 r. Nr 149, poz. 2).