Postanowienie SN z dnia 14 września 2022 r., sygn. I PSK 45/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka

w sprawie z powództwa S. G.
‎przeciwko Izbie Administracji Skarbowej w K.
‎o przywrócenie do pracy,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 września 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy
‎i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach
‎z dnia 7 lipca 2021 r., sygn. akt V Pa 147/19,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od Izby Administracji Skarbowej w K. na rzecz S. G. kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 16 września 2019 r. Sąd Rejonowy w Kielcach przywrócił powoda S. G. do pracy w pozwanej Izbie Administracji Skarbowej w K., na poprzednich warunkach pracy i płacy, oddalił powództwo w zakresie ustalenia istnienia stosunku pracy oraz zasądził od pozwanej Izby Administracji Skarbowej w K. na rzecz powoda zwrot kosztów zastępstwa procesowego. Sąd Rejonowy ustalił, że powód S. G. w okresie od 21 sierpnia 1985 r. do 31 grudnia 1994 r. zatrudniony był w Urzędzie Skarbowym w K., w pełnym wymiarze czasu pracy. Kolejno, w okresie od 1 stycznia 1995 r. do 31 marca 2015 r. powód był zatrudniony w Drugim Urzędzie Skarbowym w K. początkowo w pełnym wymiarze czasu pracy, a następnie od 1 marca 1995 r. do 31 marca 2007 r. na część etatu, by od 1 kwietnia 2007 r. ponownie wrócić na pełny etat. Z dniem 1 kwietnia 2015 r. powód stał się z mocy prawa pracownikiem Izby Skarbowej w K. (art. 23 k.p. w zw. z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o Służbie Cywilnej) i wykonywał pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Od 2 grudnia 2016 r. do 31 sierpnia 2017 r. powód stał się pracownikiem Izby Administracji Skarbowej w K. (przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej), gdzie był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy. Z dniem 1 marca 2017 r. weszła w życie ustawa z 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. 2017 r., poz.1947) i zgodnie z treścią jej art. 165 ust. 1 pracownicy zatrudnieni w izbach skarbowych, z zastrzeżeniem art. 170, stali się pracownikami zatrudnionymi w izbach administracji skarbowej. Stosownie do treści ust. 7 art. 165 w/w ustawy, dyrektor Izby Administracji Skarbowej składał pracownikom oraz funkcjonariuszom, w terminie do 31 maja 2017 r., pisemną propozycję określającą nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby, która uwzględniać miała posiadane kwalifikacje i przebieg dotychczasowej pracy lub służby, a także dotychczasowe miejsce pracy. Do dnia 31 maja 2017 r. powód S. G. nie otrzymał od pozwanej propozycji dalszego zatrudnienia, co skutkowało wygaśnięciem stosunku pracy powoda z dniem 31 sierpnia 2017 r.