Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 14 września 2022 r., sygn. I PSK 3/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka

w sprawie z powództwa R. W.
‎przeciwko I. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.
‎o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 września 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy
‎i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach
‎z dnia 6 sierpnia 2021 r., sygn. akt XI Pa 128/21,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2021 r. Sąd Rejonowy Katowice - Zachód w Katowicach VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zasądził od pozwanego I. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na rzecz powoda R. W. kwotę 27.356,60 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 26 października 2019 r. do dnia zapłaty - tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, w pozostałym zakresie co do odsetek powództwo oddalił, a w pozostałym zakresie postępowanie umorzył, wyrokowi w zakresie punktu 1 nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 9.000,00 zł. oraz obciążył stronę pozwaną kosztami postępowania. Sąd Rejonowy ustalił, że w piśmie z dnia 9 sierpnia 2019 r., rozwiązującym z powodem umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika, strona pozwana podała pięć przyczyn uzasadniających rozwiązanie stosunku pracy z powodem, a mianowicie: 1/ odmówienie podpisania umowy o zakazie prowadzenia działalności konkurencyjnej i umowy o obowiązku przestrzegania tajemnicy przedsiębiorstwa; 2/ odmówienie przyjęcia oferty podpisania porozumienia, na mocy którego pracownik miał zobowiązać się m.in. do pozostawania lojalnym wobec pracodawcy i nie podejmowania żadnej działalności na korzyść podmiotu konkurencyjnego H. Sp. z o.o. z siedzibą w K.; 3/ oświadczenie przez pracownika, że nie zamierza zakończyć współpracy biznesowej z podmiotem konkurencyjnym H. Sp. z o.o.; 4/ prowadzenie, zarówno przed, jak i po odmowie zawarcia umów i porozumienia działalności konkurencyjnej względem pracodawcy poprzez posiadanie udziałów w podmiocie konkurencyjnym H. Sp. z o.o.; 5/ działanie na szkodę pracodawcy poprzez m.in. przekazywanie konkurencyjnemu podmiotowi H. Sp. z o.o. informacji o cenie oferowanej przez pracodawcę w przetargu. W ocenie Sądu tylko 5 ze wskazanych przyczyn mogłaby ewentualnie stanowić podstawę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie dyscyplinarnym - zdaniem Sądu pierwszej instancji w tym zakresie strona pozwana nie dochowała jednak miesięcznego terminu do złożenia oświadczenia określonego w art. 52 § 2 k.p. Sąd pierwszej instancji podkreślił także, że fakt, iż poprzedni prezes zarządu pozwanej spółki wiedział i akceptował działania powoda, w tym m.in. fakt, iż posiada on wraz z żoną udziały w spółce H. Sp. z o.o., wpływa także na ocenę merytoryczną podanych przez pozwaną przyczyn rozwiązania umowy o pracę. Skoro bowiem przez okres kilku lat określone zachowania powoda nie budziły sprzeciwu pracodawcy, a zatem miał on świadomość, że nie stanowią one z punktu widzenia pracodawcy ciężkiego naruszenia jego podstawowych obowiązków pracowniczych, to nie można mu przypisać winy chociażby w stopniu rażącego niedbalstwa - co jest przesłanką konieczną zastosowania trybu z art. 52 k.p.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00