Postanowienie SN z dnia 13 września 2022 r., sygn. II CSKP 1553/22

Sąd Najwyższy w składzie:

Pierwszy Prezes SN Małgorzata Manowska
‎ (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Marcin Łochowski
‎SSN Mariusz Łodko

w sprawie z wniosku B. C.
‎z udziałem P. G., R. G.

i Prokuratora Prokuratury Okręgowej w P.
‎o nakazanie powrotu dziecka,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 13 września 2022 r.,
‎skarg kasacyjnych Prokuratora Generalnego i Rzecznika Praw Dziecka

od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 11 maja 2021 r., sygn. akt I ACa 164/21,

uchyla zaskarżone postanowienie częściowo, to jest w pkt pierwszym i trzecim i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania
‎i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 8 lutego 2021 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu oddalił wniosek B. N. z 4 sierpnia 2020 r. złożony na podstawie Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenie dziecka za granicę, sporządzonej
‎w Hadze dnia 25 października 1980 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528, dalej: „Konwencja haska”), w którym domagał się on powrotu swej małoletniej córki S. C. do miejsca jej stałego pobytu w Szkocji, twierdząc, że dziecko zostało bezprawnie zatrzymane na terenie Polski po tym, jak zostało wywiezione 29 maja 2020 r. Małoletnia S. początkowo miała spędzić w Polsce okres trzech tygodni i wrócić do Szkocji. Matka dziecka wprawdzie wróciła do Szkocji, ale dziecko pozostało w Polsce z babcią ze strony mamy.

Z ustaleń Sądu pierwszej instancji wynika, że uczestniczka postępowania P. G. wyjechała z Polski do Wielkiej Brytanii w 2012 r., gdzie pracując w restauracji, poznała B. C. i od tego czasu pozostawała z nim w nieformalnym związku. W dniu […] 2013 r. w L. urodziła się ich córka - małoletnia S. C.. Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia psychicznego P. G., uczestniczka postępowania R. G. aktywnie wspierała swoją córkę w opiece nad wnuczką.

Wnioskodawca jeszcze przed narodzinami córki nadużywał alkoholu. B. C. podejmował na prośbę P. G. próby zerwania z nałogiem, jednak kończyły się one niepowodzeniem. Wnioskodawca był trzykrotnie karany - dwa razy za zakłócanie porządku w stanie nietrzeźwości i trzeci raz za posiadanie noża. Ostatnie skazanie miało miejsce w 2010 r. Po około trzech latach od narodzin córki P. G. i B. C. rozstali się. Wówczas uczestniczka postępowania wraz z małoletnią córką wyprowadziła się od wnioskodawcy, zarzucając mu nadużywanie alkoholu i przemoc seksualną. Po rozstaniu rodziców S. utrzymywała kontakt z ojcem, który potrafił bawić się z dzieckiem, miał dobry kontakt z córką, jednak obowiązki opiekuńcze sprawiały mu trudność.