Postanowienie SN z dnia 7 września 2022 r., sygn. I USK 563/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania A. L.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.
‎o emeryturę górniczą,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 7 września 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od postanowienia Sądu Apelacyjnego
‎w […] z dnia 20 lipca 2021 r., sygn. akt III AUz […],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w […] postanowieniem z dnia 20 lipca 2021 r. oddalił zażalenie wniesione przez odwołującego się A. L. na postanowienie Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 10 lutego 2021 r., odrzucające odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C. z dnia 3 czerwca 2020 r., którą ponownie odmówiono przyznania odwołującemu się prawa do emerytury górniczej. Sąd drugiej instancji podzielił bowiem stanowisko Sądu pierwszej instancji, zgodnie z którym w sprawie nie zachodziły przesłanki stosowania art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako ustawa emerytalna), gdyż odwołujący się dochodził tego samego roszczenia emerytalnego, wskazując okoliczności faktyczne oraz dowody, które zostały wzięte pod uwagę we wcześniej toczącym się postępowaniu odwoławczym. W związku z tym „zaistniała sytuacja procesowa przewidziana w art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.”, to znaczy sprawa o to samo roszczenie między tymi samymi stronami została już prawomocnie osądzona.