Postanowienie SN z dnia 31 sierpnia 2022 r., sygn. II USK 616/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka

w sprawie z odwołania G. Ż.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w P.
‎o wysokość emerytury górniczej,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 31 sierpnia 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 13 kwietnia 2021 r., sygn. akt III AUa […],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.11.2017 r. znak: […] Zakład Ubezpieczeń Społecznych […] Oddział w P. przyznał odwołującemu G. Ż. emeryturę od dnia 06.10.2017 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Do ustalenia wysokości emerytury zakład uwzględnił odwołującemu 31 lat i 3 miesiące okresów składkowych oraz 7 miesięcy okresów nieskładkowych. W uzasadnieniu decyzji zakład ustalił, że do ustalenia prawa do emerytury nie uznano w wymiarze półtorakrotnym okresu pracy górniczej od 16.09.1985 r. do 11.10.1987 r.„ oraz od 23.10.1987 r. do 25.10.1987 r. ;od 01.11,1989 r. do 05.08.1990 r. i od 25.08. 1990 r. do 02.10. 2017 r. oraz okresu od 03.10. 2017 r. do 23.10. 2017 r.

Wyrokiem z dnia 23 listopada 2018 r. Sąd Okręgowy w K. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał G. Ż. prawo do ustalenia wysokości emerytury górniczej z zastosowaniem przelicznika 1,8 do okresów pracy górniczej od dnia 16 września 1985 r. do 11 października 1987 r.; od 23 października 1987 r. do 25 października 1987 r.; od 1 listopada 1989 r. do 5 sierpnia 1990 r.; od 25 sierpnia 1990 r. do 2 października 2017 r.; od 3 października 2017 r. do 23 października 2017 r. na stanowisku rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce bezpośrednio w przodku, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonującego prace mechaniczne, elektryczne i hydrauliczne, przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń, zgodnie z wykazem dniówek załączonym do świadectwa pracy górniczej z dnia 18 lipca 2016 r. oraz nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie istnienia okoliczności niezbędnej do wydania decyzji w sprawie i zasądził na rzecz odwołującego się koszty zastępstwa procesowego.