Postanowienie SN z dnia 31 sierpnia 2022 r., sygn. II PSK 315/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka

w sprawie z powództwa I. C.
‎przeciwko S. w N.
‎o przywrócenie do pracy,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 31 sierpnia 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku
‎z dnia 26 lutego 2021 r., sygn. akt V Pa 39/20,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 26 lutego 2021 r. Sąd Okręgowy w Słupsku oddalił apelację pozwanej S. w N. od wyroku Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 15 czerwca 2020 r., przywracającego powódkę I. C. do pracy na poprzednich warunkach, zobowiązującego pozwaną do dalszego zatrudnienia powódki do czasu prawomocnego zakończenia postępowania, oraz zasądzającego od pozwanej na rzecz powódki koszty postępowania.

Sąd Rejonowy ustalił, iż wskazana przez powódkę przyczyna rozwiązania z pozwaną stosunku pracy, tj. zmniejszenie liczby oddziałów w szkole - polegająca na zmianach w planach nauczania - jest przyczyną prawdziwą i rzeczywistą, a nadto uzasadnia istnienie po stronie pracodawcy uprawnienia do rozwiązania z nauczycielem stosunku pracy z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Powódka była nauczycielem, który znajdował się w grupie pracowników o porównywalnych uprawnieniach, dlatego pracodawca zobowiązany był do dokonania wyboru jednego z pracowników, z którym rozwiązana zostanie umowa o pracę spośród grupy porównywalnych pracowników. Powódka była uprawniona do nauczania i uczyła kilku przedmiotów, w roku szkolnym 2018/2019 były to: plastyka, przyroda, biologia, technika, zajęcia techniczne, świetlica szkolna, nauczanie indywidualne, zajęcia w bibliotece. Wymiar godzinowy był następujący: plastyka - 3h, przyroda – 5 h, biologia - 5h, technika - 2 h, zajęcia techniczne — 1 h, świetlica szkolna — 1 h, nauczanie indywidualne — 1 h. Słuszny i prawidłowy był zamysł pozwanego, że powódkę należy porównać z innymi nauczycielami, którzy mogli wykonywać te same zajęcia lub prowadzili te same przedmioty. Założenia takiego pozwany jednak nie zrealizował w pełnym zakresie. Powódka nie została bowiem porównana z grupą nauczycieli, którzy prowadzili zajęcia nauczania indywidualnego, a krąg nauczycieli wybranych przez pracodawcę do porównania, w trakcie postępowania, był przez pozwanego różnie określany i definiowany. Ustalone przez siebie kryteria pozwany stosował niekonsekwentnie, a zatem grupa do porównania z powódką została określona w sposób niekonsekwentny, albowiem przynajmniej jedna osoba została w tej procedurze pominięta (nie uwzględniono jej). Inaczej kryteria zostały określone w załączniku do procedury rozwiązywania stosunku pracy z nauczycielami (co do wielkości przyznanych punktów za poszczególne kryterium), a inaczej punkty te były faktycznie przyznawane. Zdaniem więc Sądu pierwszej instancji, dobór powódki do zwolnienia nie został przeprowadzony według kryteriów, które są jasne i sprawiedliwe.