Postanowienie SN z dnia 30 sierpnia 2022 r., sygn. I PSK 267/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka

w sprawie z powództwa S. F. i C. K.
‎przeciwko "S." […] w N.
‎o ustalenie stosunku pracy i odszkodowanie,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 30 sierpnia 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej powódek od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy
‎i Ubezpieczeń Społecznych w N.
‎z dnia 28 kwietnia 2021 r., sygn. akt IV Pa […],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od S. F. na rzecz S. […] w N. 900,00 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego
‎w postępowaniu kasacyjnym,

3. zasądza od C. K. na rzecz S. […] w N. 900,00 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego
‎w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Powódka C. K. w pozwie skierowanym przeciwko S. […] w N. domagała się ustalenia pomiędzy powódką a pozwanym istnienia stosunku pracy, w okresie od 15 lutego 2020 r. do 31 maja 2020 r., nawiązanego na podstawie umowy o pracę, na czas nieokreślony, na stanowisku zastępcy kierownika sklepu i zasądzenia od pozwanej odszkodowania w wysokości 9.513,- zł tytułem nieuzasadnionego i niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę.

Natomiast powódka S. F. w pozwie skierowanym przeciwko S. […] w N. domagała się ustalenia pomiędzy powódką a pozwanym istnienia stosunku pracy, w okresie od 15 lutego 2020 r. do 31 maja 2020 r., nawiązanego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku zastępcy kierownika sklepu oraz zasądzenia od pozwanej odszkodowania w wysokości 10.575,- zł tytułem nieuzasadnionego i niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę.

Sąd Rejonowy w N. wyrokiem z dnia 12 października 2020 r. oddalił oba powództwa oraz zasądził od powódek na rzecz pozwanej Spółdzielni koszty postępowania. Sąd Rejonowy ustalił, że powódki w dniu 12 lutego 2020 r. podpisały pisma, z których treści wynika, że są to oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę na mocy porozumienia stron. Zdaniem Sądu powódki nie mogą się zdecydować w swych twierdzeniach czy: złożyły w ww. zakresie oświadczenia woli choć obarczone wadą, czy też może w ogóle nie złożyły takich oświadczeń a tylko się podpisały na potwierdzenie przyjęcia pisma. Obydwa te argumentacje logicznie wzajemnie się wykluczają. Argumentacja zawarta w pismach powódek z 13 lutego 2020 r. jest całkowicie sprzeczna z treścią dokumentów z 12 lutego 2020 r. a poza tym, w pozwie powódki przyznają jednak, że porozumienie z 12 lutego 2020 r. podpisały. W kolejnych pismach z 28 lutego 2020 r. powódki uchyliły się od skutków swych oświadczeń woli z 12 lutego 2020 r. jako złożonych pod wpływem błędu i groźby. Zdaniem powódek groźba pracodawcy miała polegać na tym, że zasugerował on wyciągnięcie względem nich dalej idących skutków prawnych, nie wyłączając rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Błąd miał polegać na tym, iż powódki nie były świadome, że składając takie oświadczenia woli zostaną pozbawione pracy i wynagrodzenia za okres wypowiedzenia oraz zasiłku dla bezrobotnych. Sąd Rejonowy ustalił, że nikt, w szczególności osoby obecne podczas rozmowy, nie groziły powódkom. Samo poinformowanie pracownika o różnych wariantach zakończenia stosunku pracy nie stanowi groźby w sytuacji, gdy po stronie pracodawcy istnieją rzeczywiste podstawy do rozważenia rozwiązania umowy bez wypowiedzenia. Działanie pracodawcy było nakierowane na to aby „iść na rękę” pracownikom i oszczędzić ewentualnych konsekwencji związanych z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia. Jak ustalił Sąd pierwszej instancji powódki zajmowały w jednym ze sklepów pozwanej stanowiska kierownika i zastępcy kierownika. Z zajmowanymi stanowiskami wiązał się szereg obowiązków spoczywających na powódkach. Obowiązki te były przez nie naruszane już w 2019 r. Powódki dopuściły się szeregu uchybień zarówno w zakresie planowania czasu pracy jak i zamawiania towaru oraz sprzedaży klientom towaru nie nadającego się do spożycia. Pomimo przeprowadzenia kilku rozmów dyscyplinujących sytuacja nie uległa poprawie. Uchybienia zostały ponownie potwierdzone w trakcie kontroli z 5 lutego 2020 r., a następnie w rozmowie z jedną z pracownic. W niniejszej sprawie według Sądu nie można uznać, że powódki działały pod wpływem błędu co do treści czynności prawnej.