Postanowienie SN z dnia 10 sierpnia 2022 r., sygn. III USK 455/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło

w sprawie z odwołania A. Ś. i J. W.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.
‎z udziałem P. […] Spółki z oraniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.
‎o zapłatę składek,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 sierpnia 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się A. Ś. od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. akt III AUa […],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w […] wyrokiem z dnia 15 grudnia 2020 r. oddalił apelację A. Ś. od wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 2 kwietnia 2020 r., oddalającego jego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 23 grudnia 2015 r., stwierdzającej odpowiedzialności odwołującego się za zobowiązania z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej odwołujący się zaskarżając wyrok Sądu Apelacyjnego w całości, w podstawach skargi podniósł zarzut naruszenia przepisów postępowania: 1) art. 387 § 2 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c., przez niewyjaśnienie podstawy prawnej wyroku i nieobjęcie przez Sąd Apelacyjny oceną zarzutów apelacyjnych, w tym pominięcie zarzucanych Sądowi naruszeń przepisów art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 244 § 1 k.p.c., art. 6 k.c. w związku z art. 232 k.p.c. w związku z art. 116 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), art. 232 zd. 2 k.p.c. oraz art. 233 § 1 k.p.c. w związku. z art. 278 § 2 k.p.c., co w konsekwencji prowadzi do braku możliwości stwierdzenia, czy Sąd Apelacyjny, jako sąd meriti, wykonał obowiązek rozpoznania sprawy; 2) art. 385 k.p.c. w związku z art. 232 zd. 2 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c., przez oddalenie apelacji, podczas gdy Sąd pierwszej instancji ewidentnie naruszył zasadę kontradyktoryjności wskutek przeprowadzenia w całości postępowania dowodowego, przy braku aktywności organu, co wpłynęło na uznanie, że A. Ś. ponosi odpowiedzialność za długi podatkowe Spółki; gdyby natomiast Sąd nie przeprowadził postępowania dowodowego samodzielnie, to podnoszone przez organ okoliczności nie zostałyby wykazane; 3) art. 385 k.p.c. w związku z art. 278 § 2 k.p.c., przez oddalenie apelacji, podczas gdy Sąd pierwszej instancji ewidentnie naruszył zasadę swobodnej oceny dowodów, tj. przyjął za podstawę ustalenia solidarnej odpowiedzialności skarżącego dowód z opinii biegłego U. P., podczas gdy opinia ta była nierzetelna, gdyż biegła sama w sporządzonej opinii stwierdziła, że brak jest materiałów źródłowych do udzielenia jednoznacznej odpowiedzi na zadane przez Sąd pytanie, a nadto opinia ta była sprzeczna z opinią innego biegłego powołanego w sprawie, a Sąd pierwszej instancji nie uzasadnił, dlaczego dał wiarę opinii biegłej Urszuli Popis. Skarżący podniósł nadto zarzuty naruszenia prawa materialnego: 1) art. 116 § 1 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej, przez przyjęcie, że A. Ś. nie wykazał, iż nie ponosi winy w niezłożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości w sytuacji nieprawidłowo ustalonego przez Sąd stanu faktycznego, skutkujące błędnym stwierdzeniem, iż odwołujący się jest odpowiedzialny solidarnie ze spółką P.- […] sp. z o.o. za jej zaległości podatkowe; 2) art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 6 k.c., przez jego niezastosowanie i nieuznanie, że w celu dochodzenia należności od członka zarządu spółki konieczne jest wykazanie, iż egzekucja z całego majątku spółki okazała się bezskuteczna.