Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 19 lipca 2022 r., sygn. III USK 485/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z odwołania M. G.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C.
‎o rentę rodzinną,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 lipca 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
‎z dnia 7 maja 2020 r., sygn. akt III AUa 1639/19,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od Skarbu Państwa (kasa Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu) na rzecz adw. D. B. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł podwyższoną o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 7 maja 2020 r., sygn. akt III AUa 1639/19 Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelację odwołującego się M. G. od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z 14 listopada 2019 r., sygn. akt V U 1763/17, którym Sąd pierwszej instancji oddalił odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z 16 sierpnia 2017 r.

M. G. odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z 16 sierpnia 2017 r., którą organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do renty rodzinnej.

Wyrokiem z 14 listopada 2019 r., sygn. akt V U 1763/17 Sąd Okręgowy w Opolu oddalił odwołanie.

Apelację od tego wyroku wniósł odwołujący się, zarzucając mu naruszenie art. 233 § 1 k.p.c.

Sąd Apelacyjny oddalił apelację wnioskodawcy jako nieuzasadnioną.

Sąd drugiej instancji wskazał, że w Sąd pierwszej instancji w sposób prawidłowy ustalił stan faktyczny w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy, zaś w swych ustaleniach i wnioskach nie wykroczył poza ramy swobodnej oceny wiarygodności i mocy dowodów wynikające z art. 233 § 1 k.p.c., nie popełnił też błędów w rozumowaniu w zakresie zarówno ustalonych faktów, jak też ich kwalifikacji prawnej, albowiem prawidłowo zinterpretował i zastosował odpowiednie przepisy prawa. Sąd Apelacyjny podzielił argumenty zawarte w uzasadnieniu Sądu Okręgowego i przyjął je za własne.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00