Postanowienie SN z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. I KK 272/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Paweł Kołodziejski

na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 12 lipca 2022 r.,
‎sprawy P. J.,

skazanego z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 160 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.,

z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
‎od wyroku Sądu Okręgowego w P.
‎z dnia 11 maja 2021 r., sygn. akt XVII Ka […],
‎zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w P.
‎z dnia 27 listopada 2020 r., sygn. akt III K […],

p o s t a n o w i ł :

1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;

2. obciążyć skazanego P. J. kosztami postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w P. wyrokiem z dnia 11 maja 2021 r., sygn. akt XVII Ka […], w wyniku rozpoznania apelacji oskarżyciela publicznego wywiedzionej na niekorzyść oskarżonego w części co do kary, środków karnych i rozstrzygnięcia w zakresie kosztów, a także apelacji obrońcy oskarżonego skierowanej na jego korzyść, zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w P. z dnia 27 listopada 2020 r., sygn. akt III K […] w ten sposób, że P.J. w ramach przypisanych mu czynów uznał za winnego tego, że w okresie od 10 września 2016 r. do 2 października 2016 r. w P., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc zobowiązanym do opieki nad małoletnią córką N. J. urodzoną […] 2016 r., podrzucał do góry małoletnią pokrzywdzoną mającą 3 tygodnie, prowadził „naukę chodzenia” trzymając ją za kończyny górne, a silnie przytrzymując spowodował u niej sińce głowy i szyi, natomiast w dniu 2 października 2016 r. poprzez podrzucenie dziecka do góry spowodował jej upadek, z wcześniejszym uderzeniem dziecka głową o drewnianą barierkę łóżka dziecięcego, a następnie uderzeniem o powierzchnię podłogi, w wyniku którego małoletnia doznała obrażeń ciała w postaci wielomiejscowego złamania łuski kości ciemieniowej prawej oraz niewielkiego złamania kości ciemieniowej po stronie lewej, a ponadto sińców w okolicy skroniowej prawej, obu małżowin usznych, policzka prawego i szyi po stronie prawej oraz zmian skóry w postaci zaczerwień na szyi, pod pachami i na klatce piersiowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządu ciała pokrzywdzonej na czas powyżej dni 7, narażając tym samym małoletnią na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo wystąpienia ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci obrażeń czaszkowo-mózgowych oraz rozległego uszkodzenia stawów i splotów ramiennych, tj. przestępstwa z art. 157 § 2 k.k. w zw. art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 160 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. zw. z art. 12 § 1 k.k. i za to wymierzył mu karę 3 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności. Jednocześnie na poczet orzeczonego środka karnego zakazu zbliżenia się do małoletniej pokrzywdzonej na odległość mniejszą niż 50 m oraz zakazu bezpośredniego kontaktowania się z nią zaliczył okres stosowania środka zapobiegawczego tego rodzaju od dnia 16 października 2018 r. Ponadto uchylił rozstrzygnięcie Sądu I instancji w przedmiocie zaliczenia na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4 października 2016 r. godz. 11:45 do dnia 16 października 2018 r. i na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej przez siebie kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 13 października 2017 r. godz. 11:45 do dnia 20 marca 2018 r. godz. 11:45. Kolejno, zmieniając zaskarżony wyrok zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie przygotowawcze oraz przed Sądem I instancji. Zaś w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.