Postanowienie SN z dnia 30 czerwca 2022 r., sygn. III CZ 88/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
‎SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca)
‎SSN Roman Trzaskowski

w sprawie z wniosku Powiatu W. - Zarządu

Dróg Powiatowych w W.
‎z udziałem W. W., M. M. i Ł. M.
‎o rozgraniczenie,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 30 czerwca 2022 r.,
‎zażalenia uczestnika postępowania W. W.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
‎z dnia 29 września 2021 r., sygn. akt I Ca (…),

uchyla zaskarżone postanowienie w punkcie II (drugim).

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 29 września 2021 r. Sąd Okręgowy w Ł. odrzucił wniosek o sporządzenie uzasadnienia postanowienia tego Sądu z 1 września 2021 r., z uwagi na to, że jest ono niezaskarżalne (I) oraz odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez uczestnika postępowania W. W. jako nieopłaconą (II).

Sąd Okręgowy wyjaśnił, że postanowieniem z 1 września 2021 r. zwolniono uczestnika W. W. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w części, tj. w zakresie opłaty od skargi kasacyjnej powyżej kwoty 1250 zł (I), zaś w pozostałym zakresie wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych został oddalony (II). Orzeczenie to zostało doręczone pełnomocnikowi uczestnika postępowania 15 października 2021 r., z tym że strona skarżąca po jego doręczeniu, wiedząc o zakresie zwolnienia jej od kosztów sądowych, nie opłaciła skargi kasacyjnej. W związku z tym skarga kasacyjna jako nieopłacona została odrzucana na podstawie art. 398 § 2 k.p.c. Stosownej oceny, co do nieopłacenia skargi kasacyjnej, nie zmienia okoliczność, że pismem z 23 września 2021 r. W. W. wystąpił z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z 1 września 2021 r., w którym rozstrzygnięto w przedmiocie zgłoszonego przez niego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek ten podlegał odrzuceniu, bowiem postanowienie o oddaleniu wniosku o zwolnienie od opłaty od skargi kasacyjnej wydane przez sąd drugiej instancji nie jest zaskarżalne i w związku z tym nie jest uzasadniane (art. 357 § 2 w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.).