Postanowienie SN z dnia 30 czerwca 2022 r., sygn. II CSKP 1377/22

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Joanna Misztal-Konecka (przewodniczący)
‎SSN Jacek Grela
‎SSN Jacek Widło (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku D. S.
‎z udziałem E. D. i Prokuratora Okręgowego w G.
‎o uchylenie ubezwłasnowolnienia,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 30 czerwca 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej wnioskodawcy od postanowienia Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 1 października 2021 r., sygn. akt I ACa […],

uchyla zaskarżone postanowienie Sądu Apelacyjnego
‎w […] i przekazuje sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

We wniosku z 5 maja 2019 r. D. S. żądał uchylenia ubezwłasnowolnienia całkowitego orzeczonego względem niego postanowieniem Sądu Okręgowego w G. z 16 listopada 2012 r. w sprawie XV Ns […]. Wskazał, że został niesłusznie ubezwłasnowolniony, a orzeczenie było skutkiem sfałszowanej opinii psychiatrycznej. Oświadczył, że nie jest chory psychicznie, a zdiagnozowanie u niego urojeń głosowych było efektem działań jego ojca, który zakładał pluskwy w mieszkaniu i odtwarzał mu dźwięki z miniaturowych odbiorników bezprzewodowych, aby wymusić na nim wyprowadzkę z mieszkania w związku z niepłaceniem czynszu.

Prokurator Okręgowy w G. wniósł o oddalenie wniosku D. S. o uchylenie ubezwłasnowolnienia.

Postanowieniem z 20 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w G. oddalił wniosek o uchylenie ubezwłasnowolnienia. Apelacja wnioskodawcy od tego rozstrzygnięcia została oddalona postanowieniem Sądu Apelacyjnego w […] z 1 października 2021r.

W sprawie ustalono, że postanowieniem z 16 listopada 2012 r., sygn. akt XV Ns […], Sąd Okręgowy w G. ubezwłasnowolnił całkowicie D. S. z powodu choroby psychicznej – schizofrenii paranoidalnej. Podstawę wydania orzeczenia stanowiła opinia sądowa psychiatryczno-psychologiczna, z której wynikało, że u D. S. utrzymuje się przewlekłe nastawienie urojeniowe o charakterze ksobnym i prześladowczym z urojeniową interpretacją obojętnych spostrzeżeń, cechuje go całkowity brak poczucia choroby psychicznej oraz odrzucenie pomocy otoczenia w wyniku doznań psychopatycznych. Nawroty choroby cechują się bogato rozbudowanymi urojeniami prześladowczymi i działaniami zagrażającymi otoczeniu. W konsekwencji uznano, że D. S. ma całkowicie zniesioną zdolność do samodzielnego kierowania swoim postępowaniem i prowadzenia swoich spraw.