Postanowienie SN z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. I CNP 126/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Kamil Zaradkiewicz

w sprawie ze skargi powodów
‎o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku

Sądu Okręgowego w L.
‎z dnia 27 lutego 2020 r., sygn. akt II Ca (…),
‎w sprawie z powództwa J. J. i R. J.
‎przeciwko T. spółce akcyjnej w K.
‎o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 24 czerwca 2022 r.,

1) odmawia przyjęcia skargi do rozpoznania,

2) oddala wniosek T. spółki akcyjnej

w K. o zwrot kosztów postępowania wywołanego

skargą.

UZASADNIENIE

W związku ze skargą Powodów J. J. i R. J. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w L. z 27 lutego 2020 r. Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia. Jej celem jest uzyskanie prejudykatu umożliwiającego dochodzenie roszczeń odszkodowawczych za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej (art. 417 § 2 k.c.). Według ugruntowanego orzecznictwa Sądu Najwyższego niezgodność z prawem orzeczenia rodząca odpowiedzialność odszkodowawczą Skarbu Państwa musi mieć charakter kwalifikowany, elementarny i oczywisty. Orzeczenie niezgodne z prawem to orzeczenie niewątpliwie sprzeczne z zasadniczymi i niepodlegającymi różnej wykładni przepisami albo wydane w wyniku szczególnie rażąco błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania prawa, które jest oczywiste i nie wymaga głębszej analizy prawnej. Tylko w takim przypadku orzeczeniu sądu można przypisać cechy bezprawności. Istotą władzy sądowniczej jest orzekanie w warunkach niezawisłości, w sposób bezstronny, zależny nie tylko od obowiązujących ustaw, ale także od wewnętrznego przekonania sędziego oraz jego swobody w ocenie praw i faktów stanowiących przedmiot sporu. Treść orzeczenia, jak wspomniano, zależy również od wyników wykładni, które mogą być różne, w zależności od jej przedmiotu, i przyjętych metod. W związku z tym może istnieć wiele możliwych interpretacji, a sam fakt wykładni z natury rzeczy cechuje subiektywizm (zob. np. wyroki Sądu Najwyższego: z 31 marca 2006 r., IV CNP 25/05, OSNC, z. 1, poz. 17; z 17 maja 2006 r., I CNP 14/06; z 7 lipca 2006 r., I CNP 33/06, OSNC 2007, z. 2, poz. 35; z 13 maja 2009 r., IV CNP 122/08; z 3 czerwca 2009 r., IV CNP 116/08).