Wyrok SN z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. V KK 43/21

Sygn. akt V KK 43/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący)
‎SSN Rafał Malarski
‎SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)

Protokolant Łukasz Biernacki

w sprawie A. C.
‎skazanego z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.,
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie przy udziale prokuratora K. U. w dniu 24 czerwca 2022 r.,
‎kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 17 września 2020 r., sygn. akt II AKa (…),

zmieniającego wyroku Sądu Okręgowego w W.
‎z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. akt III K (…),

1) uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym;

2) nakazuje zwrócić A. C. uiszczoną opłatę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Okręgowego w W. z dnia 15 listopada 2019 r. (sygn. akt III K (…)) A. C. został uznany winnym tego, że w dniu 21 marca 2017r., w W. mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania czynu i pokierowania swoim postępowaniem, odpierając bezpośredni, bezprawny zamach D. G., który napierał na niego i wykonywał zamachy rękami chcąc uderzyć go w głowę, przekroczył granice obrony koniecznej stosując sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, w ten sposób, że oddał strzał w kierunku D. G. z broni palnej małokalibrowej powodując u niego obrażenia w postaci rany postrzałowej jamy brzusznej okolicy nadłonowej z uszkodzeniem ściany pęcherza moczowego, które spowodowały ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci długotrwałej choroby realnie zagrażającej życiu, tj. popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed 17 lipca 2017 r. w zw. art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 25 § 2 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k., za które wymierzono oskarżonemu karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności.

Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 17 września 2020 r. (sygn. akt II AKa (…)) zmienił wyrok Sądu I instancji w ten sposób, że uznał oskarżonego A. C. za winnego tego, że 21 marca 2017 r. w W., mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem w celu spowodowania u D. G. ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, oddał w jego kierunku strzał z broni palnej małokalibrowej powodując u niego obrażenia w postaci rany postrzałowej jamy brzusznej okolicy nadłonowej z uszkodzeniem ściany pęcherza moczowego, które spowodowały chorobę realnie zagrażającą życiu pokrzywdzonego tj. popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed 17 lipca 2017 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i art. 31 § 2 k.k., za który wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności.