Postanowienie SN z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. I CSK 1771/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Tyczka-Rote

w sprawie z wniosku A. S. R.
‎z udziałem S. R. oraz Rzecznika Praw Dziecka
‎o ustalenie, że orzeczenie sądu obcego nie podlega uznaniu,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 czerwca 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
‎od postanowienia Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 8 lipca 2021 r., sygn. akt I ACz (…),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni A. S. R. wniosła o ustalenie, że orzeczenie belgijskiego Sądu Odwoławczego w (...) z 28 maja 2018 r., sygn. akt 2015/FK/25 – (…) nie podlega uznaniu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Jako podstawę wniosku wskazała art. 1148 k.p.c. oraz art. 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) Nr 1347/2000 ( dalej „rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003”). Uczestnikami postępowania byli S. V. R. oraz Rzecznik Praw Dziecka.

Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2021 r. Sąd Okręgowy w P. na podstawie art. 235 § 1 pkt 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. pominął wnioski o przesłuchanie uczestnika postępowania, o przesłuchanie w charakterze świadka M. R. oraz o przeprowadzenie dowodów z dokumentów niedołączonych do akt sprawy, a w kolejnych punktach oddalił wniosek o ustalenie, że orzeczenie sądu obcego nie podlega uznaniu i orzekł o kosztach postępowania. Ustalił, że w postępowaniu o wydanie dzieci toczącym się w trybie uregulowanym przepisami konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w Hadze z dnia 25 października 1980 r. (Dz.U. 1995 Nr 108, poz. 5 , dalej „konwencja haska”). Sąd Okręgowy w P. postanowieniem z 20 czerwca 2017 r. oddalił wniosek o wydanie wspólnych dzieci małżonków R. do Holandii. Wydział Rodzinny Sądu Pierwszej Instancji w (...) został zawiadomiony o tej decyzji w ramach procedury przewidzianej w art. 11 ust. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 i podjął postępowanie w trzech połączonych sprawach. W postępowaniu tym Sąd Apelacyjny w (...) wydał wyrok z 28 maja 2018 r., którego dotyczy niniejszy wniosek. W orzeczeniu tym przyznał ojcu wyłączne prawo do opieki nad dziećmi, ustalił, że dzieci będą miały przy nim główne miejsce zamieszkania oraz stwierdził, że decyzje te pociągają za sobą powrót dzieci do Belgii. Sporządzone zostało także świadectwo przewidziane w art. 42 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003.