Postanowienie SN z dnia 8 czerwca 2022 r., sygn. I KZ 39/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Eugeniusz Wildowicz

w sprawie W. S.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 8 czerwca 2022 r.

zażalenia pełnomocnika wnioskodawczyni A. L.

na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2022 r., sygn. akt I KZ 57/21,

utrzymującego w mocy postanowienie Wojskowego Sądu Okręgowego w W.

z dnia 20 października 2021 r., sygn. akt Żo (Un) (…) o umorzeniu postępowania oraz stwierdzającego, że wydatki postępowania odwoławczego ponosi Skarb Państwa,

na podstawie art. 430 § 1 k.p.k.

postanowił:

pozostawić zażalenie bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

Pełnomocnik W. S. w dniu 29 grudnia 2017 r. zwrócił się do Sądu Okręgowego w W. z wnioskiem z o podwyższenie odszkodowania i zadośćuczynienia w trybie art. 8 ust. 1 i 4 ustawy z 1991 r., przyznanego W. S. postanowieniem Sądu (…) Okręgu Wojskowego w W. z dnia 20 października 1994 r., sygn. akt Żo.Un.(…), w związku ze skazaniem go przez b. Sąd Wojsk Lotniczych w W. wyrokiem z dnia 3 marca 1952 r., sygn. akt S. Lot (…), na karę 10 lat więzienia wraz z karami dodatkowymi z powodu prowadzonej przez niego działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego. Wnioskodawca domagał się kwoty 538 948,19 zł tytułem odszkodowania i kwoty 886 500 zł tytułem zadośćuczynienia. Wcześniej, tj. wspominanym postanowieniem b. Sądu (…) Okręgu Wojskowego, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (dalej zwanej ustawą lutową), przyznano wnioskodawcy odszkodowanie w kwocie 278 964 tys. zł tytułem odszkodowania za szkodę i kwotę 135 milionów zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę (obie kwoty przed denominacją).