Postanowienie SN z dnia 3 czerwca 2022 r., sygn. I KK 150/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Bojańczyk

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2022 r.

w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 3 k.p.k.),

sprawy A. K., G. K. (K.) i P. M.

skazanych z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i in.,

z powodu kasacji wniesionych przez obrońców

od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu

z dnia 1 czerwca 2021 r., sygn. II AKa 196/20,

zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 19 marca 2020 r., sygn. III K 342/18,

p o s t a n o w i ł:

1. oddalić kasacje jako oczywiście bezzasadne;

2. obciążyć skazanych A. K., G. K. (K.) i P. M. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego w częściach na nich przypadających;

3. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu adw. E. C. – Kancelaria Adwokacka w W. – kwotę 738,00 zł (siedemset trzydzieści osiem), w tym 23% podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie kasacji na rzecz skazanego G. K..

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 19 marca 2020 r., sygn. III K 342/18, m. in. oskarżony A. K. został uznany winnym czynów zakwalifikowanych z art. 258 § 1 k.k. (za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. sąd skazał go na karę 1 roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; pkt VIII), z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 273 k.k. i art. 77 ust. 1 ustawy o rachunkowości (Dz.U. t. j. z 20.02.2018 r. Nr 395) w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. (za co na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. sąd skazał oskarżonego na karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności oraz 500 (pięćset) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych; pkt IX), z art. 76 § 1 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 2 pkt 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. i art. 8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. (za to na podstawie art. 76 § 1 k.k.s. w zw. z art. 7 § 2 k.k.s. sąd skazał go na karę 4 (cztery) lata pozbawienia wolności oraz 300 (trzysta) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych, uznając na podstawie art. 8 § 2 k.k.s., że wykonaniu podlega wyłącznie kara pozbawienia wolności i grzywny orzeczona za przestępstwo opisane w punkcie lX części dyspozytywnej wyroku; pkt X), z art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. (za co na podstawie art. 299 § 5 k.k. i art. 309 k.k. sąd skazał oskarżonego na karę 5 (pięć) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz 700 (siedemset) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych; pkt XI). W pkt. XII-XIV wyroku sąd na mocy art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 2b k.k. połączył kary pozbawienia wolności i grzywny wymierzone oskarżonemu A. K. w punktach VIII, IX i XI części dyspozytywnej wyroku i wymierzył karę łączną 6 (sześć) lat i 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności oraz 1000 (tysiąc) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych; na podstawie art. 41 § 1 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzekł zakaz zajmowania przez A. K. stanowisk w organach spółek prawa handlowego w związku z czynem opisanym w punkcie VI części wstępnej wyroku przez okres 10 (dziesięciu) lat, zaś na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 21 lutego 2018 r. godz. 07:20 do dnia 31 stycznia 2020 r. godz.14:50.