Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.825.2022.3.ZK
1. Czy czynności podejmowane przez Spółkę w ramach projektów badawczo-rozwojowych opisanych w niniejszym wniosku stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT? 2. Czy Koszty Projektów tj.: - wynagrodzenia osób biorących udział w realizacji działań z obszarów B+R posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje i doświadczenie, z którymi Spółka zawarła umowę o pracę oraz koszt ubezpieczeń społecznych sfinansowany przez Spółkę; - koszty odpisów amortyzacyjnych dotyczących środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego projektu (obszary B+R) w części, która nie została zwrócona w formie dotacji z UE; ponoszone przez Spółkę w ramach działalności badawczo - rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT?
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, i w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek, z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 stycznia 2023 r. oraz pismem z 21 stycznia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
„D” spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.; dalej: „Ustawa CIT”).
Głównym przedmiotem działalności Spółki jest przetwarzanie tworzyw sztucznych. Wnioskodawca od początku swojej działalności inwestuje w park maszynowy. W 2013 r. rozpoczęto produkcję worków foliowych na skalę masową. W 2015 r. rozpoczęto badania związane z podwyższeniem wydajności i jakości wyrobów gotowych i uzyskano wymierne efekty tych prac. W związku z ciągłym rozwojem Spółka rozpoczęła nową inwestycję, która wdroży technologię wytwarzania 2 warstwowych (...). Przedmiotem projektu inwestycyjnego, jest wdrożenie innowacyjnej technologii wytwarzania (...), co w konsekwencji umożliwia również produkcję (...). Rezultatem powyższego jest wdrożenie nowych i udoskonalonych, innowacyjnych produktów będących wynikiem prac B+R zarówno własnych, jak i naukowców z Politechniki (...) oraz opatentowanej wiedzy technicznej.
Zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych (opisanych powyżej) umożliwi wprowadzenie do oferty dwóch nowych produktów (...) i znacząco ulepszonych towarów (...), które wyróżniać się będą tym, iż będzie można w nich zastosować (...), nadając im w ten sposób unikalne właściwości fizyczne, które mogą być projektowane indywidualnie dla każdego z odbiorców firmy. Zatem możliwe będzie oferowanie dotychczas nie wytwarzanych przez firmę D, (...) z materiałów wtórnych (firma D byłaby pierwszym przedsiębiorstwem w Polsce wytwarzającym tego typu folie) i (...) dwuwarstwowej o podwyższonej wytrzymałości oraz regranulatów o właściwościach oraz parametrach jedynych w swoim rodzaju.
Projekt inwestycyjny zakłada również wykorzystanie prac badawczych B+R w procesie produkcji regranulatu oraz wdrożenie innowacyjnych rozwiązań w zakresie produkcji folii przy jednoczesnym zastosowaniu najnowszych zdobyczy technologii ICT. Inwestycja umożliwi uruchomienie w firmie produkcji 2 nowych produktów oraz 1 udoskonalonego produktu. Ponadto, zostanie wdrożone specjalistyczne oprogramowanie do:
- zarządzania biologiczną oczyszczalnią ścieków,
- pomiaru współczynnika płynięcia.
Projekt polega na nabyciu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do zaspokojenia zdefiniowanych potrzeb przedsiębiorstwa i likwidacji występujących problemów i barier oraz przyczyni się do osiągnięcia zakładanych celów.
W ramach projektu wykorzystane zostaną efekty przeprowadzonych badań B+R w zakresie wykorzystania mieszalnika do (...). Lepiej zhomogenizowany oraz ujednorodniony (...) podczas wytłaczania przekłada się bezpośrednio na lepszą jakość gotowego (...), co z kolei przekłada się na wyższą jakość wyrobów gotowych, np. folii. Dodatkowo możliwość wykorzystania modyfikatorów mineralnych takich jak (...), pozwoli na poprawę właściwości regranulatu, dzięki czemu będzie on nadawał się do produkcji folii (...).
Planowany projekt wykazuje cechy wysokiej innowacyjności, takie jak:
- Innowacja produktowa - wprowadzony w wyniku realizacji projektu nowy produkt tj. (...) jest innowacyjnością produktową. Ze względu na fakt, że do chwili obecnej w Polsce właściwie nie istnieje w/w produkt o takiej charakterystyce i wysokiej jakości, innowacyjność produktową projektu określono jako nieprzekraczającą 3 lat w skali kraju oraz 5 lat w skali świata. Stworzenie (...) o niespotykanej jakości pozwoli z kolei na rozpoczęcie produkcji folii typu (...) z (...), która również stanowi innowację produktową, gdyż dotychczas w Polsce nikt nie produkuje folii (...) z (...), stąd też innowacyjność produktową projektu określono jako nieprzekraczającą 3 lat w skali kraju oraz 5 lat w skali świata.
- Innowacja procesowa - innowacyjność nowej technologii przejawia się poprzez zastosowanie urządzeń technologicznych unikalnych w skali kraju i świata rozwiązań. Dostępność maszyn jest krótsza niż 3 lata w skali świata, stąd też innowacyjność procesową określono w skali kraju jako nieprzekraczającą 3 lat oraz 5 lat w skali świata.
- Innowacja nietechnologiczna - w projekcie zostaną zastosowane rozwiązania w dziedzinie ICT, przyczyniające się znacząco do zwiększenie efektywności zarządzania wszystkimi procesami związanymi z procesem produkcji (...) i (...). Ponadto, zastosowanie wszystkich nabywanych maszyn i urządzeń oraz oprogramowania w ramach jednej linii do produkcji regranulatu jest kompleksowym rozwiązaniem, niespotykanym do tej pory. Wdrażane rozwiązania nietechnologiczne są stosowane na świecie nie dłużej niż 3 lata, stąd poziom innowacyjności nietechnologicznej w skali świata określono jako nie przekraczający 3 lat.
Szczegóły dotyczące zakresu i okresu stosowania powyższych innowacji opisano w studium wykonalności oraz w opinii o innowacyjności pt. „(...)” wystawionej przez Instytutu Technologii (...) i Zarządzania Politechniki (...). Inwestycja zostanie zrealizowana w ramach jednego etapu. Projekt będzie realizowany od 1 lipca 2019 roku do 30 czerwca 2021 r. Projekt będzie polegał na nabyciu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do zaspokojenia zdefiniowanych potrzeb przedsiębiorstwa i likwidacji występujących problemów i barier oraz przyczyni się do osiągnięcia zakładanych celów.
W ramach inwestycji przewiduje się wykonanie następujących działań inwestycyjnych:
- Zakup myjni płatka foliowego;
- Zakup oczyszczalni ścieków technologicznych wykorzystująca mikroorganizmy czynne organicznie;
- Zakup wytłaczarki do wytwarzania regranulatu PE ze specjalnym układem uplastycznienia;
- Zakup linii do produkcji folii „(...)”;
- Zakup plastometru;
- Zakup oprogramowania do pomiaru współczynnika płynięcia.
Cześć w/w działań inwestycyjnych zostanie sfinansowania z dotacji w ramach projektu WRPO 1.5.2. Podkreślenia wymaga fakt, że firma D bierze udział w międzynarodowym projekcie pod kierownictwem prof. dr hab. inż. A.B. w zakresie projektu „(...)”, w ramach którego prowadzone są badania w zakresie doboru kompozytów mineralnych. Głównym celem prac badawczych jest opracowanie nowych (...). Mają one charakteryzować się wytrzymałością właściwą na poziomie ich odpowiedników wzmacnianych (...) oraz (...). Opracowywane metody modyfikacji (...) mają zapewnić korzystną relację właściwości kompozytu do jego kosztu. W ramach prac badawczych oprócz firmy D udział biorą również:
- (...) Uniwersytet Technologiczny w (...), Polska – Lider;
- (...) Technical University, Łotwa;
- (...) University of Technology, Litwa;
- M. R. X, Polska;
- X K.J. (...) sp. k., Polska.
Wszystkie powyższe prace badawcze były podstawą do prac badawczych w ramach niniejszego projektu w zakresie opracowania odpowiedniej mieszanki kompozytów mineralnych w celu uzyskania możliwości produkcji folii (...). Przeprowadzone prace badawczo-rozwojowe B+R związane były z wytwarzaniem regranulatów:
- z wykorzystaniem wytłaczarki z zainstalowanym mieszalnikiem statycznym z dodatkiem nanokompozytów,
- z wykorzystaniem wytłaczarki z zainstalowanym mieszalnikiem statycznym z dodatkiem kompozytów mineralnych,
- z wykorzystaniem wytłaczarki z zainstalowanym specjalnym układem uplastycznienia.
Celem badań B+R było określenie:
- Czy nanokompozyty nadają się do produkcji folii typu (...)?
- Czy kompozyty mineralne nadają się do produkcji folii typu (...)?
- Które kompozyty mineralne nadają się do produkcji folii typu (...)?
- Konstrukcji układu uplastycznienia właściwego do mieszania kompozytów.
Pierwszym celem badań było zweryfikowanie tezy czy (...). Potwierdzenie tej tezy pozwoliło na kontynuowanie badań i wyznaczyło kolejny cel polegający na postawieniu kolejnej tezy dotyczącej konkretnego (...). Ostatnim etapem prac B+R było opracowanie specjalnej konstrukcji (...), aby (...).
W opinii Zarządu Spółki, bez innowacji przedsiębiorstwo nie może się dalej rozwijać w dotychczasowym tempie, a opóźnienia technologiczne mogą doprowadzić do osłabienia jego konkurencyjnej pozycji zarówno w kraju jak i za granicą. W kontekście konkurencyjności, jednym z celów strategicznych Spółki było i jest prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej na szeroką skalę, pozwalającej na utrzymywanie innowacyjności oferowanych możliwości przetwarzania surowców wtórnych (tworzyw sztucznych). Opisane prace są i będą prowadzone przez Spółkę w sposób systematyczny - planowo, w oparciu o przyjętą metodykę i określony harmonogram dla poszczególnych czynności podejmowanych w ramach prac projektowych. Działalność badawczo-rozwojowa w przypadku Spółki jest stałym procesem, a nie jednorazowym działaniem uzależnionym od zapotrzebowania danego klienta Spółki. Cała działalność gospodarcza Spółki polega właśnie na zdobywaniu nowej wiedzy i umiejętności, a w dalszym etapie wykorzystywaniu tej wiedzy, umiejętności oraz posiadanych środków technicznych do przetwarzania surowców sztucznych.
W odniesieniu do opisanych powyżej prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, związanych z realizowanymi projektami z obszarów B+R należeć będą następujące pozycje kosztowe:
a. Wynagrodzenia osób biorących udział w realizacji działań z obszarów B+R posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje i doświadczenie oraz koszt ubezpieczeń społecznych sfinansowany przez Spółkę:
- Spółka zatrudnia obecnie pracowników, którzy w ramach swoich obowiązków wykonują czynności z zakresu przetwarzania surowców sztucznych przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy oraz doświadczenia. Wnioskodawca współpracuje, z tymi osobami na podstawie umów o pracę;
- Należy wskazać, iż osoby zatrudnione w Spółce w ramach prac rozwojowych, zajmują się w szczególności przygotowaniem koncepcji, specyfikacji, analiz, tj. szeregiem czynności wymaganych do stworzenia i prawidłowego wdrożenia opisanego projektu;
- Ponadto, w proces rozwojowy opracowania projektu włączone są osoby sprawujące nadzór nad pracownikami zaangażowanymi w projekty które stanowią wsparcie merytoryczne oraz czynnie uczestniczą w tworzeniu projektu. Spółka ponosi koszty wynagrodzeń pracowników obejmujące m.in.:
- wynagrodzenie zasadnicze które Spółka, jako płatnik zalicza do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, dalej: „ustawa PIT”);
- składki z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300, z późn. zm. dalej: „ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych”) - finansowane przez Spółkę, jako płatnika składek.
Wnioskodawca będzie dysponować ewidencją czasu pracy, która w jasny i bezsprzeczny sposób wskaże, ile godzin poświęcił dany pracownik na działalność przy obszarach B+R, jeżeli dana osoba zajmowała się będzie również innymi zadaniami, które nie będą kwalifikowane do projektów z obszarów B+R.
b. koszty amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego projektu (obszary B+R) w części jaka została sfinansowana z własnych środków.
Spółka ponosi także koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „WNiP”) wykorzystywanych przez pracowników bezpośrednio do prac rozwojowych, dotyczących w/w projektu inwestycyjnego:
1. Myjnia płatka foliowego
2. Oczyszczalnia ścieków technologicznych wykorzystująca mikroorganizmy czynne organicznie
3. Wytłaczarka do wytwarzania regranulatu (…) ze specjalnym układem uplastycznienia
4. Linia do produkcji folii „(…)”
5. Plastometr
6. Oprogramowanie do pomiaru współczynnika płynięcia.
Przy czym należy wskazać, iż Spółka może dokonać odpowiedniego wyodrębnienia środków trwałych i WNiP używanych do prac badawczo-rozwojowych co umożliwi określenie wysokości kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i WNiP. W konsekwencji powyższego, możliwe jest dokładne przypisanie kosztów ponoszonych przez Spółkę do projektów rozwojowych związanych z w/w projektem inwestycyjnym.
Reasumując, Wnioskodawca zauważa, że realizowane projekty, które Spółka planuje zrealizować w obszarach B+R:
- są prowadzone w sposób systematyczny, według metodologii i harmonogramów określanych przez dedykowanych pracowników posiadających wiedzę, niezbędne doświadczenie oraz specjalistyczne wykształcenie zawodowe oraz doświadczenie zawodowe;
- są dokumentowane w ewidencji Wnioskodawcy, również w przypadku, gdy projekt nie zostanie zakończony sukcesem;
- dotyczą wdrażania innowacyjnych rozwiązań na skalę przedsiębiorstwa oraz kraju.
Dodatkowo Wnioskodawca:
- będzie prowadzić działalność w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości;
- nie prowadzi/nie będzie prowadził działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;
- odliczy koszty kwalifikowane od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 18d Ustawy CIT;
- będzie prowadzić ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, pozwalającą wyodrębnić koszty działalności w zakresie opisanym powyżej;
- nie posiada/nie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;
- nie otrzymał zwrotu w jakiejkolwiek formie kosztów wynagrodzeń pracowników, wykorzystywanych do realizacji projektów z obszarów B+R;
- w odniesieniu do amortyzacji środków trwałych i WNiP łączenia ulgi z dotacją na te same koszty kwalifikowane, do ulgi będzie wykorzystać jedynie tę część kosztu, która nie została zwrócona w formie dotacji z UE;
- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT;
- wykaże koszty kwalifikowane w zeznaniach podatkowych składanych za poszczególne lata podatkowe. Koszty kwalifikowane, wykazane w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy, będą jednocześnie stanowiły koszt uzyskania przychodu w tym roku podatkowym.
Ponadto, przychody, jakie na ogół uzyskuje Spółka stanowią przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, jednak Spółka nie wyklucza, iż może się zdarzyć sytuacja, w której osiągnie również przychody z zysków kapitałowych. W takiej sytuacji zastosuje odpowiednie regulacje związane z Ulgą B+R, a w szczególności koszty kwalifikowane będą odliczane od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy CIT. Kwota odliczeń nie będzie przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Pismem z 11 stycznia 2023 r. oraz pismem z 21 stycznia 2023 r., uzupełniono opis stanu faktycznego, w następujący sposób:
1. działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością o charakterze twórczym, a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy a także wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
2. Przedmiotem pytania, oznaczonego we wniosku nr 1, są prace polegające na:
a) opracowywaniu nowych produktów, które stanowią:
- regranulat modyfikowany (...),
- modyfikowana (...);
b) wdrażaniu oprogramowania, X, które zostało nabyte od innego podmiotu;
c) nabyciu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do produkcji nowych i udoskonalonych produktów:
- modernizacja hali produkcyjnej spełniającej wymagania nowej linii technologicznej-1 komplet,
- zakup myjni standardowej z sortownią - 1 szt.,
- zakup kompletu sit łukowych z systemem pomp wstępnego oczyszczania wody – 1 szt.,
- zakup oczyszczalni ścieków technologicznych - 1 szt.,
- zakup prasy do wyciskania wody ze ścieków - 2 szt.,
- zakup wózka widłowego z chwytakiem do sprasowanej folii - 1 szt.,
- zakup stacji transformatorowej z transformatorem - 1 szt.,
- zakup mieszalnika statycznego do homogenizacji i ujednorodniania masy - 1 szt.,
- zakup wytłaczarki do regranulatu - 1 szt.,
- zakup oprogramowania do zarządzania przedsiębiorstwem - 1 szt.
3. Pracownicy Wnioskodawcy wykonują poniżej opisane prace:
- Kierownicy i pracownicy działu technicznego - nadzór nad produkcją nowych produktów w skali masowej, prace nad rozwojem nowych produktów. Prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług oraz wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;
- Pracownicy produkcji w ramach swoich obowiązków wykonują czynności z zakresu przetwarzania surowców sztucznych przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy oraz doświadczenia.
4. Prowadzona działalność obejmuje:
- prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
- prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
5. Prowadzona działalność polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
6. Pracownicy, których wynagrodzenie Wnioskodawca odlicza/zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę.
7. Z uwagi, że pracownicy, których wynagrodzenie Spółka odlicza w ramach ulgi badawczo- rozwojowej, zatrudnieni są tylko na podstawie umowy o pracę, to ich koszty nie stanowią należności pracowników, o których mowa art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym wypadku za koszty kwalifikowane uznajmy poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. oraz finansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
8. W skład wynagrodzeń wchodzą tylko elementy wynagrodzenia zasadniczego.
9. W skład ww. wynagrodzeń nie wchodzi wynagrodzenie za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika.
10. Koszty, o których mowa we wniosku zostały przez Wnioskodawcę odliczone od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w części, która nie została pokryta otrzymaną dotacją. Tym samym, kosztami kwalifikowanymi są u Wnioskodawcy wyłącznie te koszty uzyskania przychodów, które zostały pokryte z własnych środków.
Pytania
1. Czy czynności podejmowane przez Spółkę w ramach projektów badawczo-rozwojowych opisanych w niniejszym wniosku stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT?
2. Czy Koszty Projektów tj.:
- wynagrodzenia osób biorących udział w realizacji działań z obszarów B+R posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje i doświadczenie, z którymi Spółka zawarła umowę o pracę oraz koszt ubezpieczeń społecznych sfinansowany przez Spółkę;
- koszty odpisów amortyzacyjnych dotyczących środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego projektu (obszary B+R) w części, która nie została zwrócona w formie dotacji z UE;
ponoszone przez Spółkę w ramach działalności badawczo - rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Definicję „działalności badawczo-rozwojowej” zawarto w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, z którego wynika, że termin "działalność badawczo-rozwojowa" oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”. W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (winno być: stanu faktycznego), prace realizowane przez Spółkę mają charakter twórczy ze względu na cel ich przeprowadzenia, obejmujący wypracowanie nowych rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności. Prace realizowane przez Spółkę mają charakter twórczy, oryginalny i indywidualny i są ukierunkowane na opracowywanie nowych rozwiązań oraz koncepcji, które są wykorzystywane do przetwarzania surowców sztucznych opisanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (winno być: stanu faktycznego).
Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy CIT, są: działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (na podstawie art. 4 ust. 3 Ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce).
Ustawodawca w art. 18d ust. 2 pkt 1a Ustawy CIT doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa PIT”), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: „Ustawa ZUS”), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu. Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 Ustawy CIT).
Stosownie do art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
- w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust 2-3a;
- w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a-150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
- w przypadku pozostałych podatników -100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
W myśl art. 18d ust. 8 Ustawy CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Odnosząc powyższe do projektów realizowanych przez Spółkę w ramach Obszarów B+R należy zauważyć, że wszystkie projekty:
- dotyczą opracowywania nowych rozwiązań i nie są to również rutynowe bądź okresowe zmiany;
- są prowadzone w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu oraz planu nakreślonego przez Pracowników oraz osoby nadzorujące dany projekt;
- mają charakter twórczy, gdyż działania Spółki nakierowane są na stworzenie innowacyjnego produktu;
- są realizowane przez Pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę do tworzenia nowych oraz udoskonalania istniejących Maszyn;
- nie zostały zwrócone Spółce w żadnej formie.
W ocenie Spółki, podejmowane przez nią projekty z Obszarów B+R będą spełniały definicję „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 4a pkt 26 i pkt 28. Dodatkowo, mając na względzie charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, istotne znaczenie ma aktywna postawa Spółki w zakresie wykorzystywania nowych technologii oraz szukania nowych rozwiązań pozwalających na stworzenie całkiem nowych lub udoskonalenie/nadanie nowych funkcjonalności produktom już znajdującym się w ofercie Spółki (prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej do tworzenia nowych produktów, a także ulepszania tych obecnie oferowanych). W przypadku Spółki nie mamy do czynienia z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Istotą natomiast jest wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład Spółki w tworzenie nowych funkcjonalności.
W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa „okresowy”. Podobnie jak powyżej należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa „okresowy”: „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa „okresowy” sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika zatem, że przedstawiona działalność Spółki nie wypełnia znamion okresowości. Niezależnie od faktu, że w prowadzonych przez Spółkę projektach w ramach Obszarów B+R nie sposób znaleźć spełnienia powyżej przywołanych przesłanek, należy zaznaczyć również, że wyłączeniu podlegać będzie działalność spełniająca obie przesłanki jednocześnie, dlatego wystąpienie tylko jednej z nich, nie powinna skutkować brakiem możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Projekty z Obszarów B+R są prowadzone w sposób systematyczny, świadczy o tym jasny i etapowy przebieg prac, taki jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (winno być: stanu faktycznego).
Reasumując, realizowane projekty wpisują się w definicje prac badawczo-rozwojowych zawartą w Ustawie CIT, ponieważ mają charakter twórczy, są prowadzone w sposób systematyczny według określonych harmonogramów, przez Pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie. Realizowane przez Spółkę projekty z Obszarów B+R nie są prowadzone w sposób rutynowy oraz okresowy. Zostały więc spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 4a pkt 26 i pkt 28 Ustawy CIT, co w rezultacie uprawnia Spółkę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 18d Ustawy CIT.
Ad. 2.
Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 Ustawy CIT obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.
Stosownie do art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Zgodnie z art. 18d ust. 3k Ustawy CIT, do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.
Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 Ustawa CIT).
Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jak wynika z art. 15 ust. 4 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne, co do zasady, w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Natomiast, w przypadku pośrednich kosztów uzyskania przychodów, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy CIT, koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W myśl art. 15 ust. 4g Ustawy CIT, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.
Zgodnie z art. 15 ust. 4h Ustawy CIT, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:
1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.
W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d Ustawy CIT.
Stosownie do treści art. 15 ust. 6 Ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.
Zgodnie z brzmieniem art. 16b ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
1. koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
a. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
b. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
c. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii, - zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.
W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 15 ust. 4a Ustawy CIT, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:
1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.
W świetle przywołanych regulacji należy stwierdzić, że aby Spółce przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową;
- koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy CIT;
- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 Ustawy o CIT;
- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu Ustawy CIT, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów;
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;
- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;
- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w Ustawie CIT;
- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie. W przypadku łączenia ulgi z dotacją na te same koszty kwalifikowane, do ulgi można wykorzystać jedynie tę część kosztu, która nie została zwrócona w formie dotacji. Co więcej, koszt kwalifikowany może być odliczony w części niepokrytej dotacją, w części stanowiącej wkład własny wnioskodawcy (interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 stycznia 2018 r., 0111-KDIB1-3.4010.508.2017.1.MST).
W związku z powyższym z uwagi na fakt, iż kosztem kwalifikowalnym w ramach ulgi na B+R mogą być:
- „odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodu” oraz fakt, iż realizacja dalszych prac rozwojowych przy wykorzystaniu maszyn nabytych w ramach projektu dofinansowanego w ramach działania 1.5.2 WRPO jest spójne po pierwsze z celem projektu, po drugie z Regulaminem konkursu 1.5.2 WRPO., realizacja projektu w ramach działania 1.5.2 WRPO nie wyklucza wnioskodawcy z możliwości ubiegania się o ulgę na działalność B+R w postaci odpisów amortyzacyjnych naliczonych od wkładu własnego przeznaczonego na środki trwałe nabyte w ramach projektu dofinansowanego z 1.5.2 WRPO, wykorzystywane w prowadzonej działalności rozwojowej.
Przenosząc wyżej przytoczone przepisy oraz warunki które musi spełnić Spółka na grunt analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że Spółka spełnia wszystkie powyższe wymagania. W ocenie Wnioskodawcy bowiem, poniesione wydatki są przeznaczone na działalność badawczo-rozwojową (Obszary B+R), koszty te stanowią również koszty uzyskania przychodu, wszystkie koszty mieszczą się w katalogu zamkniętym, koszty zostały wyodrębnione (co zostało dokładnie opisane) oraz koszty nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz 2587 ze zm., dalej: „uCIT”, „updop”):
przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „Ustawa SWIN”), badania naukowe są działalnością obejmującą:
a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop:
ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 3 Ustawy SWIN:
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop:
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
W myśl art. 18d ust 2 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in. :
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
Za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT, uznaje się również:
dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Stosownie z art. 18d ust. 5 uCIT:
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 18d ust. 6 uCIT:
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Stosownie do art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 1 stycznia 2022 r.
kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
W myśl art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.
kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Stosownie do art. 18d ust. 8 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 1 stycznia 2022 r,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Stosownie do art. 18d ust. 8 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 uCIT,
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu uCIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b uCIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.
Ad. 1
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy podkreślić wyraźnie należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług.
Ponadto, w objaśnieniach dotyczących ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, zawartych na stronach internetowych Ministerstwa Finansów wskazano, że każda ulga w podatku dochodowym ma charakter wyjątkowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania. Ulgi podatkowe z jednej strony zmniejszają obciążenia fiskalne podatnika, z drugiej zaś dochody sektora finansów publicznych. W konsekwencji, wszelkie przepisy prawa podatkowego, które dotyczą szeroko rozumianych preferencji podatkowych, w tym przepisy o działalności badawczo-naukowej należy interpretować ściśle.
Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 uCIT, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.
Twórczy charakter prac może przejawiać się w szczególności poprzez opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 Ustawy SWIN:
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Prace rozwojowe muszą spełniać kryteria „twórczości”, „systematyczności” i „zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Wynika to wprost z konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej, która to posługuje się ww. kryteriami wobec m.in. prac rozwojowych.
Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
W piśmie uzupełniającym z 11 stycznia 2023 r., Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 1, są prace polegające na:
a) opracowywaniu nowych produktów, które stanowią:
- regranulat (...),
- modyfikowana (...);
b) wdrażaniu oprogramowania, X, które zostało nabyte od innego podmiotu;
c) nabyciu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do produkcji nowych i udoskonalonych produktów:
- modernizacja hali produkcyjnej spełniającej wymagania nowej linii technologicznej-1 komplet,
- zakup myjni standardowej z sortownią - 1 szt.,
- zakup kompletu sit łukowych z systemem pomp wstępnego oczyszczania wody – 1 szt.,
- zakup oczyszczalni ścieków technologicznych - 1 szt.,
- zakup prasy do wyciskania wody ze ścieków - 2 szt.,
- zakup wózka widłowego z chwytakiem do sprasowanej folii - 1 szt.,
- zakup stacji transformatorowej z transformatorem - 1 szt.,
- zakup mieszalnika statycznego do homogenizacji i ujednorodniania masy - 1 szt.,
- zakup wytłaczarki do regranulatu - 1 szt.,
- zakup oprogramowania do zarządzania przedsiębiorstwem - 1 szt.
Analizując przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że czynności podejmowane przez Spółkę, w ramach projektów, opisanych we wniosku, stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, tylko w zakresie opracowywania nowych produktów, które stanowią: regranulat modyfikowany nenokompozytem montmorylonitu oraz modyfikowana folia PE, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 2 i 3 uCIT, wyłącznie w zakresie pkt a).
Jak wcześniej wspomniano, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 uCIT, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.
Natomiast, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie uznania za działalność badawczo-rozwojową prac polegających na wdrażaniu oprogramowania X, które zostało nabyte od innego podmiotu (pkt b) oraz nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do produkcji nowych i udoskonalonych produktów (pkt c) i związanego z tym prawa do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 2 i 3 uCIT, jest nieprawidłowe.
Zarówno, wdrażanie nabytego od innego podmiotu oprogramowania jak i nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie spełnia przesłanek do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową, ponieważ działania te nie stanowią działalności twórczej obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe. Ponadto, nie są podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Dodatkowo, jak wskazano powyżej, w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Wdrażanie gotowego oprogramowania oraz nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi prac opierających się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika także, aby wdrożenie nabytego oprogramowania oraz zakup środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiło wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Dlatego też, prac tych nie można uznać za działalność badawczo-rozwojową, prowadzoną przez Wnioskodawcę.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy czynności podejmowane przez Spółkę w ramach projektów badawczo-rozwojowych opisanych w niniejszym wniosku stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT w zakresie prac będących przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 1 polegających na:
a) opracowywaniu nowych produktów, jest prawidłowe;
b) wdrażaniu oprogramowania X, które zostało nabyte od innego podmiotu, jest nieprawidłowe;
c) nabyciu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do produkcji nowych i udoskonalonych produktów, jest nieprawidłowe.
Ad. 2
Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą możliwości uznania ponoszonych Kosztów Projektów jako koszty kwalifikowane i jako takie Wnioskodawca wskazał:
- wynagrodzenia osób biorących udział w realizacji działań z obszarów B+R posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje i doświadczenie, z którymi Spółka zawarła umowę o pracę oraz koszt ubezpieczeń społecznych sfinansowany przez Spółkę;
- koszty odpisów amortyzacyjnych dotyczących środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego projektu (obszary B+R) w części, która nie została zwrócona w formie dotacji z UE.
Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.
Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm., dalej: „updof”):
za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Należy również zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas choroby/innej usprawiedliwionej absencji czy też urlopu wypoczynkowego oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. W takiej sytuacji zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że „(...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).” Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.
Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:
- wynagrodzenia osób biorących udział w realizacji działań z obszarów B+R posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje i doświadczenie, z którymi Spółka zawarła umowę o pracę oraz koszt ubezpieczeń społecznych sfinansowany przez Spółkę, stanowią koszty kwalifikowane - w zakresie prac polegających na opracowaniu nowych produktów, które stanowią regranulat modyfikowany (…) oraz modyfikowana (…), jest prawidłowe;
- wynagrodzenia osób biorących udział we wdrażaniu oprogramowania X, które zostało nabyte od innego podmiotu oraz nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, stanowią koszty kwalifikowane, jest nieprawidłowe. Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1, prace te nie stanowią działalności badawczo-rozwojowej, dlatego nie można uznać ich za koszty kwalifikowane.
Następnie, w myśl art. 18d ust. 3 uCIT,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Spółka ponosi także koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „WNiP”) wykorzystywanych przez pracowników bezpośrednio do prac rozwojowych, dotyczących w/w projektu inwestycyjnego:
1. Myjnia płatka foliowego
2. Oczyszczalnia ścieków technologicznych wykorzystująca mikroorganizmy czynne organicznie
3. Wytłaczarka do wytwarzania regranulatu (…) ze specjalnym układem uplastycznienia
4. Linia do produkcji folii „(…)”
5. Plastometr
6. Oprogramowanie do pomiaru współczynnika płynięcia.
Spółka zaznacza, że może dokonać odpowiedniego wyodrębnienia środków trwałych i WNiP używanych do prac badawczo-rozwojowych co umożliwi określenie wysokości kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i WNiP. W konsekwencji powyższego, możliwe jest dokładne przypisanie kosztów ponoszonych przez Spółkę do projektów rozwojowych związanych z w/w projektem inwestycyjnym.
Co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o CIT.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Stanowisko Spółki, w zakresie dotyczącym uznania kosztów odpisów amortyzacyjnych dotyczących środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności, związanej z realizacją danego projektu (obszary B+R), w części, która nie została zwrócona w dotacji z UE, stanowią koszty kwalifikowane, jest prawidłowe.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia czy:
- czynności podejmowane przez Spółkę w ramach projektów badawczo-rozwojowych opisanych w niniejszym wniosku stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT w zakresie prac będących przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 1 polegających na:
a) opracowywaniu nowych produktów, jest prawidłowe;
b) wdrażaniu oprogramowania X, które zostało nabyte od innego podmiotu, jest nieprawidłowe;
c) nabyciu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do produkcji nowych i udoskonalonych produktów, jest nieprawidłowe;
- Koszty Projektów, ponoszone przez Spółkę w ramach działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT, w części:
- wynagrodzenia osób biorących udział w realizacji działań z obszarów B+R posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje i doświadczenie, z którymi Spółka zawarła umowę o pracę oraz koszt ubezpieczeń społecznych sfinansowany przez Spółkę w zakresie:
- prac polegających na opracowaniu nowych produktów, które stanowią regranulat modyfikowany nenokompozytem montmorylonitu oraz modyfikowana folia PE, jest prawidłowe.
- prac polegających na wdrażaniu oprogramowania, X, które zostało nabyte od innego podmiotu oraz nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jest nieprawidłowe.
- kosztów odpisów amortyzacyjnych dotyczących środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego projektu (obszary B+R) w części, która nie została zwrócona w formie dotacji z UE, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako: „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right