Interpretacja indywidualna z dnia 28 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4011.284.2022.3.KG

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 stycznia 2023 r. (o tej samej dacie wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

1. Opis działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…). Działalność jest prowadzona od 1 kwietnia 2003 r., w (…) i zarejestrowaną w CEIDG pod kodami PKD: (…). Wnioskodawca posiada NIP: (…) i REGON: (…). Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, dalej „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca rozlicza podatek, w tym również dochody osiągane z tytułu sprzedaży praw do programów komputerowych, wspólnie ze swoim małżonkiem, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o PIT.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo‑rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402, ze zm.). Działalność Wnioskodawcy polega przede wszystkim na tworzeniu, rozwijaniu oraz ulepszaniu programów komputerowych. Niezależnie od tego prowadzi on działania w zakresie (…). Ich udział w działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest jednak marginalny. Wnioskodawca jest twórcą programów komputerowych: (…). Dnia 29 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca wniósł prawa autorskie do ww. programów do spółki (…) („Spółka”) jako jeden z elementów zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy za co otrzymał udziały w Spółce. Wnioskodawca zasiada także w zarządzie Spółki otrzymując odrębne wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu.

2. Charakterystyka programów komputerowych tworzonych i rozwijanych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Programy stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę służą optymalizacji i usprawnieniu prac (…). Programy (…) są nakładkami (pluginami) do programów (…). Przez nakładkę (inaczej wtyczkę lub plugin) należy rozumieć program komputerowy, który rozszerza możliwości innego programu komputerowego (tzw. produktu wejściowego). Produktem wejściowym są w opisywanej sytuacji programy (…), a więc rodzaj programów komputerowych stosowanych w projektowaniu technicznym. Każdy z powyższych programów (nakładek) służy rozwiązaniu pewnych praktycznych problemów, (…) specjaliści z branż pokrewnych napotykają podczas wykonywania prac w środowisku (…). Cechą wyróżniającą programy Wnioskodawcy spośród innych na rynku (w skali światowej) jest ich kompatybilność z wszystkimi większymi platformami (…). Program (…) (obecnie, po zmianie nazwy, (….)) jest programem przeznaczonym na platformę (…). Służy on do generowania edytowalnych raportów z pomiarów (…) oraz posiada wiele narzędzi do tworzenia spersonalizowanych raportów z tych pomiarów. Program (…) to aplikacja do pomiarów (…) na dowolnym urządzeniu z systemem (…). Można jej używać w połączeniu z odbiornikami (…) oraz innymi urządzeniami (np. smartfony, tablety). Aplikacja posiada wiele autorskich rozwiązań wyróżniających ją spośród innych podobnych aplikacji na rynku, w szczególności wydajny silnik graficzny umożliwiający bardzo szybką pracę nawet na dużych plikach (…) oraz szereg narzędzi umożliwiających dokładny pomiar bardzo skomplikowanych i złożonych obiektów. Mimo, że działanie Wnioskodawcy polega na rozwijaniu kodów źródłowych programów należących do Spółki efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 pr. aut., a Wnioskodawca jest podmiotem, któremu przysługują pierwotnie autorskie prawa majątkowe i osobiste do tych efektów. Programy komputerowe Wnioskodawcy są rezultatami jego własnych prac twórczych o indywidualnym charakterze. W związku z tym należy uznać je za utwory zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. 2021 r., poz. 1062, dalej zwana „pr. aut.”). Działalność Wnioskodawcy w zakresie rozwijania programów komputerowych jest metodyczna, zaplanowana i uporządkowana. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie (przez co należy rozumieć każdy z programów komputerowych opisywanych we wniosku) według z góry powziętych kierunków i harmonogramu rozwoju ustalonego wspólnie ze Spółką, który jest na bieżąco weryfikowany i aktualizowany pod kątem istniejących potrzeb i zmieniającego się otoczenia rynkowego. Od momentu zawarcia umowy o świadczenie usług programistycznych między Wnioskodawcą, a Spółką wszystkie programy komputerowe są rozwijane w sposób ciągły, zaplanowany i uporządkowany.

Systematyczność prac dotyczy wszystkich elementów działalności, czyli:

(i)planowania rozwoju programów komputerowych,

(ii)implementacji nowych funkcjonalności do programów,

(iii)rozwijania, modyfikacji i dostosowywania istniejących funkcjonalności,

(iv)aktualizacji kodu źródłowego programów komputerowych w celu zapewnienia ich kompatybilności.

Programy komputerowe Wnioskodawcy są na bieżąco rozwijane, zmieniane i ulepszane. Polega to przede wszystkim na modyfikacji istniejącego kodu źródłowego i pisania nowego kodu źródłowego oraz tworzenia koncepcji technicznych nowych funkcjonalności tych programów, a następnie ich implementacji. Rozwój programów komputerowych ma na celu:

(i)dodawanie nowych funkcjonalności do programów (zgodnie z oczekiwaniami i potrzebami rynku),

(ii)modyfikację lub rozwijanie dotychczasowych funkcjonalności,

(iii)zapewnienie ich kompatybilności ze sprzętem i oprogramowaniem, z którym ono współdziała (w tym z nowymi wersjami oprogramowania i nowymi rodzajami sprzętu).

Efektem prac Wnioskodawcy jest bowiem stworzenie nowego kodu źródłowego do programów komputerowych, które wniósł do Spółki. Kod ten odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem i stanowi kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktu. Rozwój programów komputerowych przez Wnioskodawcę polega na implementacji jego oryginalnych koncepcji, a także funkcji mających optymalizować procesy wykonywania prac (…), czy branżach pokrewnych. Elementami twórczymi są zarówno nowe lub zmienione (ulepszone) funkcjonalności, jak i przede wszystkim sposób ich implementacji do istniejących programów komputerowych. Nabywane przez Spółkę efekty prac Wnioskodawcy mają zawsze twórczy i indywidualny charakter. Efekty prac Wnioskodawcy nie są więc jedynie efektem pracy o rutynowym, dającym się z góry przewidzieć i powtarzalnym charakterze i nie są jedynie techniczną realizacją projektów zlecanych przez Kontrahentów. Wnioskodawca jako twórca programów komputerowych i osoba odpowiedzialna za ich rozwój na podstawie Umowy ze Spółką na bieżąco identyfikuje i lokalizuje zasoby wiedzy zarówno w przedsiębiorstwie, jak i na rynku polskim oraz zagranicznym (dotyczą one m.in. rozwoju technologii i nowych rozwiązań w IT, (…)). Elementarnym zasobem wiedzy dla Wnioskodawcy jest kod źródłowy programów komputerowych. Wykonując prace programistyczne (tworząc nowy kod źródłowy) Wnioskodawca doprowadza do zwiększenia zasobów wiedzy przedsiębiorstwa, ale również stworzenia ulepszonych wersji programów komputerowych posiadających nowe lub ulepszone funkcjonalności. Od chwili zawarcia umowy o świadczenie usług programistycznych ze Spółką do momentu składania wniosku Wnioskodawca wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę z zakresu oprogramowania, (…) dla programów komputerowych Wnioskodawcy do rozwoju wszystkich programów komputerowych wskazanych we wniosku.

Rezultatami prac Wnioskodawcy są:

(i)dodawanie nowych funkcjonalności do programów komputerowych (zgodnie z oczekiwaniami i potrzebami rynku),

(ii)modyfikacja lub rozwijanie dotychczasowych funkcjonalności tych programów,

(iii)zapewnienie kompatybilności programów ze sprzętem i oprogramowaniem, z którym ono współdziała (w tym z nowymi wersjami oprogramowania i nowymi rodzajami sprzętu).

Działalność Wnioskodawcy skutkuje powstaniem nowych wytworów intelektu pochodzących od Wnioskodawcy (będących wyrazem jego oryginalnej ekspresji), czyli nowego kodu źródłowego oraz graficznych elementów interfejsu. Prowadzi to do ulepszenia dotychczasowo istniejących programów komputerowych. Działalność Wnioskodawcy opisywana we wniosku skutkuje powstaniem kodu źródłowego, który przy posiadaniu odpowiednich zasobów i wiedzy jest możliwy do odtworzenia. Z uwagi na oryginalny i nowatorski charakter rozwiązań Wnioskodawcy trudno jest mieć pewność co do wyniku końcowego działalności opisywanej we wniosku.

3. Dochody Wnioskodawcy z praw autorskich do programów komputerowych.

Dnia (…) Wnioskodawca zawarł z (…) („Spółka”) umowę o współpracę (dalej „Umowa”), zgodnie z którą zobowiązał się do świadczenia usług na rzecz (…). Zgodnie z (…) Umowy usługi polegają „na wykonywaniu prac programistycznych na rzecz (…), w tym zwłaszcza tworzeniu, współtworzeniu, rozwijaniu i utrzymaniu programów komputerowych, które zostały wniesione przez Usługodawcę do (…), a także, w porozumieniu z (…), na tworzeniu nowych programów komputerowych”. Na chwilę obecną Wnioskodawca nie stworzył nowych programów komputerowych po wniesieniu opisanych we wniosku praw autorskich do Spółki. Przez rozwijanie programów komputerowych, należy rozumieć dodawanie nowych funkcjonalności do programów, ulepszanie lub modyfikację dotychczasowych funkcjonalności programów, poprawę błędów i optymalizacje działania programów (dwie ostatnie czynności stanowią jednocześnie utrzymanie programów komputerowych, które to pojęcie zawiera się w pojęciu „rozwój”). Prace programistyczne Wnioskodawcy dotyczą wyłącznie programów, które zostały uprzednio wniesione do Spółki przez Wnioskodawcę. Każdy z programów komputerowych wymaga ciągłego rozwoju. Kod źródłowy wszystkich programów jest więc modyfikowany; pojawiają się w nim nowe elementy lub stare ulegają zmianie. Modyfikacja kodu źródłowego powoduje powstanie nowego kodu źródłowego, który podlega ochronie przewidzianej w art. 74 pr. aut. Jak zostało wskazane powyżej, usługi Wnioskodawcy polegają przede wszystkim na tworzeniu nowego i modyfikowaniu istniejącego kodu źródłowego do programów komputerowych wniesionych przez Wnioskodawcę do Spółki, a także opracowywaniu koncepcji nowych funkcjonalności programów komputerowych i ich implementacji. Poprzez implementowanie należy rozumieć wprowadzanie nowej funkcjonalności do programu komputerowego, co odbywa się przez rozwój jego kodu źródłowego (czyli pisanie nowego lub modyfikację starego kodu źródłowego). Opracowanie nowych funkcjonalności stanowi pracę koncepcyjną polegającą na projektowaniu kształtu funkcjonalności, która ma być implementowana. Wnioskodawca jest osobą odpowiedzialną za zaplanowanie, ustalenie kierunku i priorytetów oraz określenie harmonogramu czasowego rozwoju programów komputerowych. Czyni to w uzgodnieniu ze Spółką, opierając się z jednej strony na swoim doświadczeniu i znajomości rynku (jego oczekiwań), z drugiej strony na zmieniającym się otoczeniu prawnym i technologicznym, w którym jest rozwijane oprogramowanie. To jakie funkcjonalności będą implementowane, rozwijane lub modyfikowane przez Wnioskodawcę i w jakim terminie będzie to miało miejsce jest ustalane przez Wnioskodawcę w porozumieniu ze Spółką. Wnioskodawca nie jest jednak związany instrukcjami Spółki i nie podlega jej kierownictwu. Należy przez to rozumieć, że Wnioskodawca ma swobodę w zakresie decydowania o technicznych sposobach rozwoju programów komputerowych. Wspólnie ze Spółką ustala jedynie podstawowe kierunki rozwoju programów (np. funkcjonalności, które mają pojawić się w programach lub które mają zostać rozwinięte). Sposób wykonania prac programistycznych nie jest natomiast nadzorowany przez jakąkolwiek osobę w Spółce i Wnioskodawca jest w pełni niezależny w tym zakresie. Spółka nie wydaje mu ani instrukcji co do konkretnego sposobu rozwijania oprogramowania ani nie sprawuje kontroli nad tą kwestią. Mimo, że Spółka korzysta z prac innych osób przy rozwijaniu programów komputerowych, rozwijanie przez Wnioskodawcę programów komputerowych ma miejsce w ramach działalności gospodarczej prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca świadczy usługi w miejscu i czasie przez siebie wybranym. Wnioskodawca utrwala i przechowuje rezultaty swoich prac (przede wszystkim kod źródłowy) na komputerze Spółki, do którego Spółka ma dostęp. Należy przez to rozumieć, że kod źródłowy (i sporadycznie elementy interfejsu), który jest rozwijany przez Wnioskodawcę jest przechowywany w pamięci komputera, który został powierzony mu przez Spółkę do wykonywania prac programistycznych.

Wnioskodawca na żądanie Spółki jest zobowiązany do udostępnienia mu komputera z kodem źródłowym. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swoich prac programistycznych wobec podmiotu, z którym wiąże go umowa o świadczenie usług programistycznych, czyli wobec Spółki. Ewentualna odpowiedzialność Wnioskodawcy wynikająca z wad programów komputerowych mogłaby być dochodzona przez Spółkę na drodze regresu, w przypadku poniesienia przez nią szkody. Wnioskodawca przeniósł na Spółkę wszelkie prawa autorskie do stworzonych przez siebie programów komputerowych (…). Według stanu na chwilę wniesienia praw autorskich, podmiotem wyłącznie uprawnionym do tych programów była zatem Spółka. Aby programy komputerowe mogły być konkurencyjne na rynku i dostosowane do zmian technologicznych i branżowych niezbędny jest jednak ich dalszy rozwój. Został on powierzony Wnioskodawcy na podstawie umowy o świadczenie usług programistycznych zawartej w dniu wniesienia programów komputerowych do Spółki. Rozwijanie każdego z programów komputerowych skutkuje powstaniem nowego prawa autorskiego do „rozwiniętej” części programu komputerowego (czyli nowo napisanego kodu źródłowego lub zmodyfikowanego kodu źródłowego, lub nowo stworzonego interfejsu). Pierwotnie uprawnionym do tego „nowego” kodu źródłowego jest jego twórca, a więc Wnioskodawca. Aby Spółka mogła uzyskać to prawo musi więc je nabyć na podstawie Umowy. Wnioskodawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do rozwijanych programów komputerowych na wszelkich polach eksploatacji. Zgodnie z § 4 ust. 2 Umowy „z chwilą zapłaty Wynagrodzenia Usługodawca, bez konieczności zawierania dodatkowej umowy ani składania oświadczenia w tym przedmiocie, przenosi na (…) autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów powstałych w wykonaniu Umowy w miesiącu, za który zapłacono Wynagrodzenie”.

Jak precyzuje (…) Umowy „Przeniesienie autorskich praw majątkowych przez Usługodawcę na (…) następuje, w stosunku do każdego z utworów, na wszelkich możliwych polach eksploatacji, włączając w to: (…).

Zgodnie z (…) Umowy „jeżeli przenoszonym utworem jest program komputerowy przeniesienie autorskich praw majątkowych obejmuje, niezależnie od pól eksploatacji wskazanych powyżej, także: (…).

Umowa posługuje się tutaj pewnym skrótem myślowym. Poprzez „przeniesienie na Spółkę praw własności intelektualnej do programów komputerowych stworzonych lub zmodyfikowanych w danym miesiącu” należy rozumieć przeniesienie na Spółkę praw do nowego kodu źródłowego do istniejących programów komputerowych, który to kod został stworzony przez Wnioskodawcę w danym miesiącu. Za przeniesienie na Spółkę praw własności intelektualnej do programów komputerowych stworzonych lub zmodyfikowanych w danym miesiącu Wnioskodawca otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie w wysokości wskazanej (…). Wynagrodzenie Wnioskodawcy jest zryczałtowane, a więc ustalone odgórnie, ponieważ szacunkowy nakład pracy w danym miesiącu jest trudny do przewidzenia, co wynika ze specyfiki prowadzonej działalności (mogą zajść nadzwyczajne sytuacje skutkujące koniecznością dokonania szybkich zmian kodu źródłowego, w czasie tworzenia kodu mogą pojawić się prace wymagające większego nakładu) oraz z roli, jaką pełni Wnioskodawca (jest główną osobą odpowiedzialną za rozwój programów). Ustalenie zryczałtowanego wynagrodzenia było najkorzystniejszą formą rozliczania się dla obu stron Umowy, z uwagi na przewidywalność otrzymywanych przychodów (dla Wnioskodawcy) i wydatków (dla Spółki) oraz łatwość w obliczeniu wynagrodzenia. Wszystkie programy są rozwijane cyklicznie.

Zgodnie z (…) Umowy: Strony ustaliły, że Wynagrodzenie za przeniesienie wszelkich praw własności intelektualnej do programu:

a)(…).

Proporcja wynagrodzenia została ustalona w oparciu o nakład pracy niezbędny do rozwijania każdego z tych programów komputerowych. Wnioskodawca rozwija (…) różnych programów komputerowych. Każdy z nich jest odrębnym programem, który wymaga dalszego rozwoju, czyli pisana (modyfikowania) kodu źródłowego. Rozwój programów komputerowych wymaga nakładu pracy. Nakład ten może różnić się w zależności od stopnia skomplikowania programu komputerowego i zakresu niezbędnych zmian. Oszacowanie nakładu pracy koniecznego do rozwijania każdego z programów było niezbędne do wskazania, jaka proporcja wynagrodzenia powinna przypadać za przeniesienie praw do poszczególnych programów komputerowych. Będąc autorem kodu źródłowego do oprogramowania, dysponując wiedzą i doświadczeniem technicznym (zwłaszcza programistycznym), a zwłaszcza na temat samych programów komputerowych i szacunkowego wymiaru prac niezbędnych do ich rozwojów Wnioskodawca w porozumieniu ze Spółką był w stanie oszacować te nakłady pracy.

Zgodnie z (…) Umowy „jeżeli okaże się, że rozwój, któregoś z Programów Komputerowych wymaga większych nakładów pracy lub pojawi się konieczność stworzenia lub rozwinięcia nowego Programu Komputerowego Strony ustalą odmienny podział proporcji Wynagrodzenia”. Na ten moment nie zaszła żadna z sytuacji wskazana w zdaniu powyższym. Zgodnie (…)  „Wynagrodzenie będzie płatne w ciągu 14 dni od daty wystawienia faktury VAT lub rachunku. Faktura VAT lub rachunek za miesiąc świadczenia Usług będą wystawiane w ostatnim dniu tego miesiąca”.

4. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1)abonament telefoniczny;

2)koszty użytkowania samochodu;

3)składki na ubezpieczenie społeczne, w zakresie w jakim nie są one odliczane od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o PIT.

Korzystanie z telefonu komórkowego przez Wnioskodawcę jest niezbędne z uwagi na konieczność częstych konsultacji telefonicznych z innymi osobami odpowiedzialnymi za rozwój i utrzymanie programów, a także ze Spółką. Ponoszenie kosztów użytkowania samochodu (w szczególności kosztów paliwa, ubezpieczenia, serwisowania) umożliwia Wnioskodawcy transport w celu konsultacji dotyczących rozwijanego oprogramowania. Ponoszenie kosztów składek na ubezpieczenia społeczne jest niezbędne dla prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, bez której nie mógłby on rozwijać programów komputerowych. Podsumowując, użytkowanie samochodu, korzystanie z telefonu komórkowego oraz ponoszenie składek na ubezpieczenie społeczne jest wprost związane z rozwinięciem programów komputerowych opisanych we wniosku. Poza działalnością programistyczną Wnioskodawca prowadzi także innego rodzaju działalność (…). Jest to działalność incydentalna, niemniej jednak w przypadku pojawienia się przychodów z nią związanych, część wydatków na abonament telefoniczny, użytkowanie samochodu oraz składki na ubezpieczenie społeczne za dany miesiąc proporcjonalna do przychodów osiągniętych w tym miesiącu z pozostałej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie jest uznawana za wydatki ponoszonych przez Wnioskodawcę w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z rozwijanych programów komputerowych (koszty kwalifikowane IP Box). Wszystkie koszty są kosztami faktycznie poniesionymi i mają pośrednie powiązanie z działalnością Wnioskodawcy skutkującą rozwojem programów komputerowych.

5. Ewidencjonowanie przychodów i kosztów z działalności programistycznej Wnioskodawcy.

Począwszy od zawarcia Umowy ze Spółką (...) Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów i kosztów uzyskanych ze sprzedaży każdego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja ta zawiera wyszczególnienie każdego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawcy, czyli autorskich praw do programów komputerowych: (….).

Wynika to z tego, że Wnioskodawca wytwarza po jednym kwalifikowanym prawie autorskim do siedmiu programów komputerowych. Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży każdego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do wyżej wymienionych programów komputerowych wyłącznie na podstawie umowy ze Spółką, która jest jedynym nabywcą praw autorskich do tych programów komputerowych. Przed zawarciem Umowy ze Spółką Wnioskodawca opierając się na swojej wiedzy programistycznej, dotychczasowego nakładu prac wymaganych do rozwoju każdego z programów komputerowych, stopnia skomplikowania i zaawansowania każdego z programów oraz liczby potencjalnych zmian w danym programie komputerowym oszacował łączny nakład pracy w zakresie rozwoju każdego programu komputerowego w następujący sposób:

1)(…).

Mając na uwadze powyższe założenia co do nakładu pracy programistycznej Wnioskodawca i Spółka ustalili w Umowie, że wynagrodzenie za przeniesienie poszczególnych praw własności intelektualnej do programów komputerowych będzie wynosić analogiczną proporcję łącznego wynagrodzenia Wnioskodawcy. W związku z powyższym i mając na uwadze postanowienia Umowy Wnioskodawca wyodrębnia przychody przypadające na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej zgodnie z proporcją wskazaną powyżej. Mając na względzie specyfikę kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, zwłaszcza to, że są one związane z procesem tworzenia programów komputerowych jako całością, Wykonawca zarówno w przypadku alokowania stosunku kosztów kwalifikowanych IP Box do pozostałych kosztów, tak i przy alokacji kosztów przypadających na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej zastosował metodę proporcji, czyli metodę alokacji wskazaną w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT. W pierwszym przypadku dotyczy ona udziału przychodów ze sprzedaży wszystkich praw do programów komputerowych wskazanych we wniosku do wszystkich przychodów z działalności Wnioskodawcy. W drugim udziału przychodów ze sprzedaży praw do poszczególnych programów komputerowych będących przedmiotem wniosku do przychodów ze sprzedaży wszystkich praw do programów komputerowych wskazanych we wniosku.

6. Zastosowanie stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca zawarł Umowę ze Spółką (…) i od tego dnia prowadzi odrębną ewidencję przychodów i kosztów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca dokonał jednak zapłaty podatku za lata 2019, 2020 i 2021 bez uwzględnienia stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętego za lata 2019, 2020 i 2021. Wnioskodawca zamierza dokonać korekty deklaracji podatkowej za 2019, 2020 i 2021 r. wykazując dochód z każdego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięty za rok 2019, 2020 i 2021 i uwzględniając stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT osiągniętego odpowiednio w roku 2019, 2020 i 2021.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej nie prowadził ani nie prowadzi badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej będącej przedmiotem wniosku prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe od początku tworzenia oprogramowania. W konsekwencji są one prowadzone przez cały okres, którego dotyczy przedmiotowy wniosek.

Prace rozwojowe dotyczą projektowania i tworzenia nowych (ulepszonych) wersji programów komputerowych rozwijanych przez Wnioskodawcę. Celem prac rozwojowych Wnioskodawcy jest stworzenie ulepszonych wersji produktów Wnioskodawcy.

Prace rozwojowe obejmują:

(i)planowanie rozwoju oprogramowania, w tym weryfikację i w rezultacie wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy z zakresu oprogramowania, geodezji, funkcjonowania sprzętu geodezyjnego i innych programów komplementarnych dla programów komputerowych Wnioskodawcy,

(ii)implementacje nowych funkcjonalności do programów komputerowych,

(iii)rozwijanie, modyfikacje i dostosowywanie istniejących funkcjonalności,

(iv)aktualizację kodu źródłowego programów komputerowych w celu zapewnienia ich kompatybilności z innymi programami i sprzętem.

Dotychczasowe prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem. Wyniki prac rozwojowych mają formę kodu źródłowego, a w przypadku planowania kierunku rozwoju oprogramowania także materiały dotyczące rozwoju oprogramowania, przy czym ostateczny rezultat planowania również ma formę kodu źródłowego.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy ulepszone produkty, którymi są programy komputerowe szczegółowo wskazane we wniosku. Od momentu nabycia praw do programów komputerowych przez Spółkę, Produkty nie są oferowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej. Jednym nabywcą ulepszonych produktów od Wnioskodawcy jest Spółka.

W stosunku do dotychczasowej działalności produkty (programy komputerowe) będące przedmiotem wniosku mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów nie był ani nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej w zakresie wskazanym we wniosku nie prowadził prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W każdym przypadku rozwijanie programu komputerowego przez Wnioskodawcę wiąże się z podejmowaniem przez niego prac rozwojowych w rozumieniu prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe są prowadzone zarówno odrębnie do każdego programu, jak i (jeżeli wynika to ze specyfiki programów i prac) dla kilku lub całości z nich.

Programy komputerowe zawsze były i są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy.

(...)

Jak było wskazane we wniosku Wnioskodawca rozlicza podatek wspólnie ze swoim małżonkiem, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o PIT. Dotyczy to także dochodów, których dotyczy wniosek. Wnioskodawca zamierza dokonać korekty w tym zakresie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Wnioskodawca nie zamierza skorzystać z preferencji co do przychodu z tytułu wniesienia praw autorskich do ww. programów do Spółki.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swoich prac programistycznych wobec podmiotu, z którym wiąże go umowa o świadczenie usług programistycznych, czyli wobec Spółki. Ewentualna odpowiedzialność Wnioskodawcy wynikająca z wad programów komputerowych mogłaby być dochodzona przez Spółkę na drodze regresu, w przypadku poniesienia przez nią szkody.

Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wytwarzanie, współtworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania przez Wnioskodawcę ma miejsce w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Spółka współpracuje również z inny programistami, ale współpraca ta odbywa się na podstawie odrębnych umów, których stroną nie jest Wnioskodawca.

Prawa autorskie do wszystkich programów komputerowych, które są rozwijane przez Wnioskodawcę zostały przez niego wniesione do Spółki. Oznacza to, że Spółka stała się „właścicielem” praw autorskich do tych programów komputerowych. Przed wniesieniem programów komputerowych do Spółki „właścicielem” tych programów był Wnioskodawca.

Ponieważ rozwój programów komputerowych wymaga dostępu do kodu źródłowego i skutkuje korzystaniem z programu komputerowego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, Wnioskodawca uzyskuje licencje niewyłączną na korzystanie z tych programów komputerowych w zakresie niezbędnym do ich rozwijania.

Wynagrodzenie będące przedmiotem tego wniosku (czyli wynagrodzenie z Umowy) nie przysługuje Wnioskodawcy z tytułu innych czynności (obejmuje wyłącznie wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na Spółkę praw do programu komputerowego).

Sytuacja, w której Wnioskodawca nie stworzył czegokolwiek nowego w danym miesiącu nie miała miejsca. Ponieważ umowa przewiduje wynagrodzenie za wykonanie usług (stworzenie oprogramowania i przeniesienie do niego praw), a nie gotowość do ich wykonania, w braku stworzenia oprogramowania i przeniesienia praw w danym miesiącu, Wykonawca nie otrzymałby wynagrodzenia.

Przez stwierdzenie „Przeniesienie autorskich praw majątkowych przez Usługodawcę na (...) następuje, w stosunku do każdego z utworów, na wszelkich możliwych polach eksploatacji, włączając w to: (...).

Zapis ten (...) został sformułowany tak, aby każde potencjalne prawo własności intelektualnej do rezultatu pracy twórczej związanej z rozwijaniem programu komputerowego mogło przejść na Spółkę, niezależnie od systemu prawnego. Strony umowy nie wykluczały (chociaż nie jest to znane Wnioskodawcy), że w innych systemach prawnych rezultaty prac Wnioskodawcy mogłyby być jednocześnie chronione na innych podstawach, stąd tak szeroko sformułowany zakres.

Sposób „przeniesienia” przez Wnioskodawcę każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje i następował zgodnie z wymaganiami przewidzianymi w ustawie z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Koszty użytkowania samochodu dotyczą kosztów paliwa, ubezpieczenia oraz serwisowania. Koszty te są ponoszone na bieżąco począwszy od rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów uzyskanych ze sprzedaży każdego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wszystkie wydatki mają pośrednie powiązanie z działalnością Wnioskodawcy skutkującą rozwojem programów komputerowych, w związku z tym nie można ich przypisać do konkretnych prac rozwojowych. Dotyczą one całości prac rozwojowych wykonywanych przez Wnioskodawcę i opisanych we wniosku.

Korzystanie z telefonu komórkowego jest niezbędne w toku działalności badawczo‑rozwojowej Wnioskodawcy z uwagi na konieczność częstych konsultacji telefonicznych z innymi osobami odpowiedzialnymi za rozwój i utrzymanie programów, a także ze Spółką. Ponoszenie kosztów użytkowania samochodu (koszty paliwa, ubezpieczenia, serwisowania) umożliwia Wnioskodawcy transport w celu konsultacji dotyczących rozwijanego oprogramowania. Ponoszenie kosztów składek ubezpieczeń społecznych jest niezbędne dla prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, bez której nie mógłby on rozwijać programów komputerowych, o których mowa we wniosku. Podsumowując, użytkowanie samochodu, korzystanie z telefonu komórkowego oraz ponoszenie składek na ubezpieczenie społeczne jest wprost związane z rozwinięciem programów komputerowych opisanych we wniosku.

Wszystkie koszty są kosztami faktycznie poniesionymi i mają pośrednie powiązanie z działalnością Wnioskodawcy skutkującą rozwojem programów komputerowych. Szczegóły na temat ich funkcjonalnego związku z działalnością programistyczną zostały wskazane powyżej (...).

Wszystkie wydatki mają pośrednie powiązanie z działalnością Wnioskodawcy skutkującą rozwojem programów komputerowych, w związku z tym nie można ich przypisać do konkretnych prac rozwojowych. Dotyczą one całości prac rozwojowych wykonywanych przez Wnioskodawcę i opisanych we wniosku, a ich przypisanie do konkretnych produktów odbywa się zgodnie z metodą alokacji opisaną we wniosku.

Zarówno w przypadku alokowania stosunku kosztów kwalifikowanych IP Box do pozostałych kosztów, tak i przy alokacji kosztów przypadających na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej Wnioskodawca zastosował metodę proporcji, czyli metodę alokacji wskazaną w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT. W pierwszym przypadku dotyczy ona udziału przychodów ze sprzedaży wszystkich praw do programów komputerowych wskazanych we wniosku do wszystkich przychodów z działalności Wnioskodawcy. W drugim udziału przychodów ze sprzedaży praw do poszczególnych programów komputerowych będących przedmiotem wniosku do przychodów ze sprzedaży wszystkich praw do programów komputerowych wskazanych we wniosku.

W odpowiedzi na pytanie „Czy wydatki, których dotyczy Pana trzecie pytanie stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 updof? ”Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź na to pytanie jest bez znaczenia dla oceny stanu faktycznego. Jak zostało wskazane w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box „koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT”.

Ewidencja, o której mowa we wniosku jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Ewidencja zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów wskazanych w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Ewidencja jest prowadzona na bieżąco, od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1.Czy opisana działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT?

2.Czy prawa autorskie do opisanych programów komputerowych są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy przyjęta przez Wnioskodawcę metoda alokacji kosztów przypadających na poszczególne prawa autorskie do programów komputerowych wskazanych we wniosku stanowi wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu z każdego z tych praw, zgodnie z art. 30cb ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

4.Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do programów komputerowych opisanych we wniosku, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)

5.Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca może, po dokonaniu korekt w deklaracjach podatkowych za rok 2019, 2020 i 2021, zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej opisanych we wniosku, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT osiągniętego w roku 2019, 2020 i 2021? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy na postawione pytania powinny zostać udzielone następujące odpowiedzi:

1. Opisana działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT.

2. Prawa autorskie do opisanych programów komputerowych są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

4. Przyjęta przez Wnioskodawcę metoda alokacji kosztów przypadających na poszczególne prawa autorskie do programów komputerowych wskazanych we wniosku stanowi wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu z każdego z tych praw, zgodnie z art. 30cb ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

5. W przedstawionym stanie faktycznym jest możliwe zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do programów komputerowych opisanych we wniosku, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

6. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca może, po dokonaniu korekt w deklaracjach podatkowych za rok 2019, 2020, 2021 zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej opisanych we wniosku, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT osiągniętego w roku 2019, 2020 i 2021.

Ad 1.

Działalność Wnioskodawcy jako działalność badawczo-rozwojowa. W ocenie Wnioskodawcy jego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Pojęcia „badania naukowe” i „prace rozwojowe” również posiadają swoje ustawowe definicje, przy czym użycie spójnika „lub” w definicji z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT przesądza o tym, że za działalność badawczo-rozwojową może uznać wyłącznie badania naukowe, jak i wyłącznie prace rozwojowe, por. pkt 25 s. 9 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej „Objaśnienia”).

Artykuł 5a pkt 39 ustawy o PIT stanowi, że przez badania naukowe należy rozumieć badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619, dalej „Prawo o szkolnictwie wyższym”) oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym przez badania podstawowe rozumie się prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Artykuł 5a pkt 40 ustawy o PIT definiując pojęcie „prace rozwojowe” odsyła do art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym. Zgodnie z tym przepisem przez prace rozwojowe należy rozumieć „działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.

Poza ww. koniecznością kwalifikacji jako prace badawcze lub prace rozwojowe, wymagane jest także, aby działalność badawczo-rozwojowa spełniała kryteria „twórczości”, „systematyczności”, „zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” (pkt 27 Objaśnień).

Działalność Wnioskodawcy (w odniesieniu do każdego z programów komputerowych wskazanych we wniosku) spełnia wszystkie z kryteriów wymienionych w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Przede wszystkim mieści się w zakresie pojęcia „prace rozwojowe”. Wnioskodawca wykorzystuje bowiem aktualnie dostępną wiedzę z zakresu oprogramowania, geodezji, funkcjonowania sprzętu geodezyjnego i innych programów komplementarnych dla programów komputerowych Wnioskodawcy do projektowania i tworzenia ulepszonych produktów.

W wyniku prac Wnioskodawcy następuje:

(i)dodawanie nowych funkcjonalności do programów komputerowych (zgodnie z oczekiwaniami i potrzebami rynku),

(ii)modyfikacja lub rozwijanie dotychczasowych funkcjonalności tych programów,

(iii)zapewnienie kompatybilności programów ze sprzętem i oprogramowaniem, z którym ono współdziała (w tym z nowymi wersjami oprogramowania i nowymi rodzajami sprzętu).

Dodatkowo działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktu, nie zachodzi więc negatywna przesłanka określona w art. 4 ust. 3 in fine Prawa o szkolnictwie wyższym. To, że w wyniku prac Wnioskodawcy nie powstaje nowe oprogramowanie nie ma negatywnego wpływu na kwalifikację jego działalności jako „prace rozwojowe”. Wynika to z samej definicji prac rozwojowych, która dopuszcza projektowanie i tworzenie zmienionych lub ulepszonych produktów, usług lub procesów w jej wyniku.

Działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, skutkuje bowiem powstaniem nowego wytworu intelektu pochodzącego od Wnioskodawcy (wyrazu jego oryginalnej ekspresji). Działalność ta znacznie przewyższa próg twórczości niezbędny dla zrealizowania tej przesłanki. Ustawodawca zadecydował bowiem, że stopień twórczości nie ma znaczenia i wystarcza aby był on minimalny, czyli chociażby na skalę przedsiębiorstwa (pkt 32 i 33 Objaśnień). Programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę są jednak zdecydowanie bardziej nowatorskie i stanowią implementację jego oryginalnych koncepcji oraz funkcji mających optymalizować procesy wykonywania prac w geodezji czy branżach pokrewnych. Oryginalność przejawia się również w samym sposobie implementacji poszczególnych rozwiązań. Stopień twórczości, którym charakteryzują się programy komputerowe Wnioskodawcy wykracza zdecydowanie poza skalę przedsiębiorstwa i odnosi się do skali całego kraju, a w przypadku części rozwiązań również poza jego granicę.

Działalność Wnioskodawcy spełnia kryterium systematyczności, jest bowiem metodyczna, zaplanowana i uporządkowana. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie według z góry powziętych kierunków i harmonogramu rozwoju ustalonego wspólnie ze Spółką, na bieżąco weryfikowanego i aktualizowanego stosownie do potrzeb i zmian w otoczeniu rynkowym. Od zawarcia Umowy ze Spółką wszystkie programy komputerowe są rozwijane w sposób ciągły, zaplanowany i uporządkowany.

Dotyczy to wszystkich elementów działalności, czyli:

(i)planowania rozwoju oprogramowania,

(ii)implementacji nowych funkcjonalności do programów,

(iii)rozwijania, modyfikacji i dostosowywania istniejących funkcjonalności,

(iv)aktualizację kodu źródłowego programów komputerowych w celu zapewnienia ich kompatybilności.

Działalność Wnioskodawcy spełnia także kryterium „zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Kryterium to sprowadza się do lokalizacji i zidentyfikowania obecnych zasobów wiedzy (możliwych do zwiększenia i wykorzystania do nowych zastosowań), powiększenia tych zasobów oraz wykorzystania ich do tworzenia (rozwijania) nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Wskazuje się także, że „nie ma przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy” (Objaśnienia, pkt 45). Działalność Wnioskodawcy spełnia wszystkie wskazane powyżej wymogi.

Wnioskodawca jako twórca programów komputerowych i osoba odpowiedzialna za ich rozwój na bieżąco identyfikuje i lokalizuje zasoby wiedzy zarówno w przedsiębiorstwie, jak i na rynku polskim oraz zagranicznym (dotyczą one m.in. rozwoju technologii i nowych rozwiązań w IT, (…)). Elementarnym zasobem wiedzy dla Wnioskodawcy jest kod źródłowy programów komputerowych. Wykonując prace programistyczne (tworząc nowy kod źródłowy) Wnioskodawca nie tylko doprowadza do zwiększenia zasobów wiedzy przedsiębiorstwa, ale również stworzenia ulepszonych wersji programów komputerowych posiadających nowe funkcjonalności (czyli tworzy nowe zastosowania). Oznacza to, że opisywane tutaj kryterium również jest spełnione.

Ad 2.

Programy komputerowe rozwijane przez Wnioskodawcę jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej. W ocenie Wnioskodawcy programy komputerowe tworzone i rozwijane przez niego są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej. Uznanie prawa własności intelektualnej za kwalifikowane IP jest uzależnione od spełnienia trzech przesłanek:

1)wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2)przynależności do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

3)podleganiu ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 października 2020 r. I SA/Sz 619/20, Objaśnienia pkt 22 s. 8).

Każda z nich została spełniona w opisywanym stanie faktycznym. Programy komputerowe rozwijane przez Wnioskodawcę spełniają pierwszą z ww. przesłanek, co zostało szczegółowo wykazane w stanowisku do pytania nr 1. Programy komputerowe rozwijane przez Wnioskodawcę spełniają również drugą z przesłanek.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, prawo autorskie do programu komputerowego stanowi jedno z kwalifikowanych IP. Ani ustawa o PIT, ani ustawa o prawie autorskim nie zawierają co prawda legalnej definicji pojęcia „program komputerowy”, nie ulega jednak wątpliwości, że w jego skład wchodzi kod źródłowy (i w konsekwencji również kod wynikowy), którego rozwijanie jest przedmiotem prac Wnioskodawcy. Tylko na marginesie należy zauważyć, że pojęcie „program komputerowy” w ustawie o PIT ma szerszy zakres, niż w ustawie o prawie autorskim. Jak zostało zauważone w Objaśnieniach „pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych.

Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego autorskiego prawa do programu komputerowego” (pkt 89 Objaśnień).

Programy komputerowe rozwijane przez Wnioskodawcę są utworami w rozumieniu prawa autorskiego. Spełniają one bowiem przesłanki zawarte w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, czyli są wynikiem jego działalności, działalność ta jest twórcza i ma indywidualny charakter, są one również ustalone. Dodatkowo jako program komputerowy podlegają ochronie prawa autorskiego tak jak utwór literacki z uwzględnieniem odmienności przewidzianych w ustawie o prawie autorskim (art. 74 ust. 1 pr. aut.).

Ad 4.

Poprawność przyjętej przez Wnioskodawcę metody alokacji kosztów przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Ponownie, jak w przypadku alokowania stosunku kosztów kwalifikowanych IP Box do pozostałych kosztów, tak i przy alokacji kosztów przypadających na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej Wnioskodawca zastosował metodę proporcji udziału przychodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej do ogólnych przychodów Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Również w tym wypadku specyfika kosztów uniemożliwia ich przypisanie wyłącznie do określonego przychodu. Wiążą się one z całą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. W ocenie Wnioskodawcy zasadne jest zatem zastosowanie sposobu alokacji przewidzianego w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT. Reguluje on bowiem analogiczną sytuację, czyli sposób alokowania kosztów gdy nie jest możliwe ich przypisanie do poszczególnych. Taka metoda alokacji jest ponadto aprobowana w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawach dotyczących ulgi IP Box (por. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (...).

Ad 5.

Możliwość zastosowania stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawcy. W przedstawionym stanie faktycznym jest możliwe zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do programów komputerowych opisanych we wniosku, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Przede wszystkim, jak zostało wykazane w poprzedniej części tego wniosku, prawa do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca przenosząc te prawa na Spółkę w zamian za wynagrodzenie uzyskuje kwalifikowane dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponosi ponadto opisywane wyżej koszty na prowadzoną bezpośrednio przez siebie działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej. W przedstawianym stanie faktycznym zostały więc spełnione wszystkie przesłanki niezbędne, aby można zastosować stawkę opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do programów komputerowych opisanych we wniosku.

Ad 6.

Możliwość zastosowania stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawcy osiągniętego w roku 2019, 2020 i 2021. W ocenie Wnioskodawcy ma on możliwość zastosowania stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawcy do programów komputerowych opisanych we wniosku osiągniętego w roku 2019, 2020 i 2021. Przede wszystkim wytwarza on kwalifikowane prawa własności intelektualnej do programów komputerowych opisanych we wniosku i osiąga przychody z ich sprzedaży od 29 kwietnia 2019 r. Również od tego czasu prowadzi on odrębną ewidencję, o której stanowi art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, w której wykazuje informacje, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT w odniesieniu do programów komputerowych opisanych we wniosku. Artykuł 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa daje podatnikowi możliwość skorygowania uprzednio złożonej deklaracji, co następuje przez złożenie nowej deklaracji (art. 81 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa). Nie istnieje żaden przepis, który wyłączałby możliwość skorygowania deklaracji podatkowej w związku z zastosowaniem preferencyjnej stawki podatkowej IP Box, w związku z tym nie zachodzi negatywna przesłanka wskazana w art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa in principio. W stanie faktycznym wskazanym we wniosku (dotyczącym dochodów osiąganych najwcześniej w roku) nie upłynął ponadto 5-letni termin przedawnienia zobowiązań podatkowych (art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa). Oznacza to, że Wnioskodawca może dokonać korekty deklaracji podatkowych za 2019, 2020 i 2021 r. stosując stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do programów komputerowych opisanych we wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w części dotyczącej pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 4, 5, 6. W pozostałym zakresie wniosku, tj. pytania oznaczonego we wniosku nr 3 dotyczącego kosztów uzyskania przychodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo‑rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

- od (…) prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, która polega przede wszystkim na tworzeniu, rozwijaniu oraz ulepszaniu programów komputerowych,

- efektem Pana prac jest stworzenie nowego kodu źródłowego do programów komputerowych, które wniósł Pan do Spółki jako jeden z elementów zorganizowanej części Pana przedsiębiorstwa za co uzyskał Pan udziały w Spółce. Kod ten odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem i stanowi kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

- w ramach swojej działalności gospodarczej będącej przedmiotem wniosku prowadzi Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce od początku tworzenia oprogramowania,

- dotychczasowe prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem, którym jest kod źródłowy, a w przypadku planowania kierunku rozwoju oprogramowania także materiały dotyczące rozwoju oprogramowania, przy czym ostateczny rezultat planowania również ma formę kodu źródłowego,

- rozwija Pan oprogramowanie (programy komputerowe opisywane we wniosku) według z góry powziętych kierunków i harmonogramu rozwoju ustalonego wspólnie ze Spółką, który jest na bieżąco weryfikowany i aktualizowany pod kątem istniejących potrzeb i zmieniającego się otoczenia rynkowego. Od momentu zawarcia umowy o świadczenie usług programistycznych między Panem, a Spółką wszystkie programy komputerowe są rozwijane w sposób ciągły, zaplanowany i uporządkowany, systematyczność prac dotyczy wszystkich elementów działalności,

- efekty Pana prac mają zawsze twórczy i indywidualny charakter, nie są więc jedynie efektem pracy o rutynowym, dającym się z góry przewidzieć i powtarzalnym charakterze i nie są jedynie techniczną realizacją projektów zlecanych przez Kontrahentów,

- jako twórca programów komputerowych i osoba odpowiedzialna za ich rozwój na podstawie Umowy ze Spółką na bieżąco identyfikuje Pan i lokalizuje zasoby wiedzy zarówno w przedsiębiorstwie, jak i na rynku polskim oraz zagranicznym. Wykonując prace programistyczne (tworząc nowy kod źródłowy) doprowadza Pan do zwiększenia zasobów wiedzy przedsiębiorstwa, ale również stworzenia ulepszonych wersji programów komputerowych posiadających nowe lub ulepszone funkcjonalności.

W związku z powyższym, opisana przez Pana działalność polegająca na rozwijaniu i ulepszaniu (modyfikowaniu) oprogramowania, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto, we wniosku wskazał Pan, że rozwijane (modyfikowane) kody źródłowe programów komputerowych, tj. efekty Pana pracy zawsze są programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przysługują Panu pierwotnie autorskie prawa majątkowe i osobiste do tych efektów. Ponadto, Pana programy komputerowe są rezultatami Pana własnych prac twórczych o indywidualnym charakterze.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak Pan wskazał w treści wniosku – efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – to autorskie prawo do programu komputerowego rozwijanego (modyfikowanego) przez Pana w ramach Pana jednoosobowej działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem Pana prac badawczo‑rozwojowych – jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano w opisie sprawy przenosi Pan na Spółkę autorskie prawa majątkowe do rozwijanych programów komputerowych na wszelkich polach eksploatacji, zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i osiąga Pan przychody ze sprzedaży każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Prowadzi Pan (…) na bieżąco i od początku odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. Ewidencja zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów wskazanych w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco, od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w zeznaniach rocznych składanych za rok podatkowy 2019, 2020 i 2021 będzie Pan mógł zastosować stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym, uzyskiwanego z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przechodząc do kwestii korekty zeznania podatkowego za rok 2019, 2020 i 2021 Organ wyjaśnia, co następuje.

Stosownie do art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej:

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na przepis art. 3 pkt 5 ustawy – Ordynacja podatkowa, który stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

Stosownie do art. 81 § 2 tejże ustawy:

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy).

Zatem, jeżeli w złożonym w terminie zeznaniu rocznym nie zastosował Pan obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty deklaracji oraz skorzystanie z preferencji, zgodnie z cytowanym wyżej art. 81 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.

Jak już wskazano powyżej, może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej o których mowa we wniosku. W związku z powyższym, Prowadząc „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo‑rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, będzie Pan uprawniony do dokonania korekty złożonych w urzędzie skarbowym zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za lata podatkowe 2019, 2020 i 2021.

Zaznaczyć również należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo‑rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wynika bowiem, że:

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- być właściwie udokumentowany.

Z powyższego wynika zatem, że kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkiego rodzaju koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy.

Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Objaśnienia, nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei na podstawie art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów.

Przy czym, to Pan zobowiązany jest wykazać związek danego wydatku z uzyskanym przychodem bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

Należy dodać, że mimo uznania przez organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy metodę alokacji kosztów zaproponowaną przez Pana, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja nie rozstrzyga, czy prowadzi Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz, czy efekty Pana pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Te elementy podał Pan jako okoliczności faktyczne sprawy.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zastrzec należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy określone (szczegółowo opisane we wniosku) wydatki wypełniają ustawową definicję kosztu uzyskania przychodów, jak również, który wydatek i w jakim stopniu przyczynił się do uzyskania przychodu ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie wnioskodawcy chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.)