Interpretacja indywidualna z dnia 24 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.709.2022.2.KK

1. Czy Wnioskodawca mógł skorzystać z obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9%, na podstawie art. 19. ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., traktując za okres konieczny dla weryfikacji spełnienia przesłanki nabycia statusu małego podatnika przedział czasowy od 1 stycznia 2021 do 30 kwietnia 2021 r.? 2. Czy Wnioskodawca mógł na tej podstawie wpłacać zaliczki na podatek dochodowy w następnym roku podatkowym stosując obniżoną stawkę podatku CIT w wysokości 9% - uznając za wiążący dla poprzedniego roku podatkowego okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1. Czy Wnioskodawca mógł skorzystać z obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9%, na podstawie art. 19. ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., traktując za okres konieczny dla weryfikacji spełnienia przesłanki nabycia statusu małego podatnika przedział czasowy od 1 stycznia 2021 do 30 kwietnia 2021 r.?

2. Czy Wnioskodawca mógł na tej podstawie wpłacać zaliczki na podatek dochodowy w następnym roku podatkowym stosując obniżoną stawkę podatku CIT w wysokości 9% - uznając za wiążący dla poprzedniego roku podatkowego okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.?

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lutego 2023 r. (wpływ 21 lutego 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką komandytową, tj. spółką osobową (jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej) utworzoną dnia (...) marca 2017 r.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, a jego dochody są w całości opodatkowane w Polsce, zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium RP. Wnioskodawca w swojej działalności zajmuje się prowadzeniem restauracji, inną pozostałą usługową działalnością gastronomiczną, w powiązaniu z działalnością rozrywkową i rekreacyjną.

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) - Wnioskodawca, jako spółka komandytowa uzyskał status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Status ten Wnioskodawca, na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej uzyskał z dniem 1 maja 2021 r. postanawiając, że przepisy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosować będzie do Spółki, oraz jej przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w Spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r.

Wnioskodawca będąc podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, miał zamiar skorzystać z możliwości zastosowania 9% stawki opodatkowania (dochodów uzyskiwanych z innych źródeł niż zysków kapitałowych, na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.

Wnioskodawca ma wątpliwość jak liczyć okres z 2021 r. w rozumieniu poprzedniego roku podatkowego, który stanowić będzie o ewentualnym przypisaniu mu statusu małego podatnika z art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. Właściwie wyznaczony status podatnika, jest warunkiem materialnym do stosowania 9% obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku z 16 lutego 2022 r. (wpływ 21 lutego 2023 r.) wskazali Państwo m. in., że:

-Zarówno w latach ubiegłych, jak i obecnym roku podatkowym Spółki – rok podatkowy pokrywa(ł) się z rokiem kalendarzowym;

-Spółka na dzień 30 kwietnia 2021 r. nie sporządzała sprawozdania finansowego. Na dzień 30 kwietnia 2021 r. dokonano tylko rozliczenia i zamknięcia ksiąg w ujęciu podatkowym;

-Spółka zamierza opodatkować 9% stawką CIT dochody uzyskane w okresie od 01 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.;

Pytanie Spółki dotyczy prawa do zaliczek, nie zaś stałego opodatkowania. Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka w okresie, w którym nie był znany ostateczny poziom przychodu, miała intencje jedynie skorzystać z możliwości opłacenia zaliczek według stawki 9%. Spółka nie zamierzała skorzystać z opodatkowania ze stawką 9%, w sytuacji gdy kwota przychodów przekroczyła wartość graniczną. Dochód za okres od 01 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. przekracza limit 2 miliony EUR;

-Wysokość przychodu Spółki ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) uzyskana przez Spółkę w niżej wymienionych okresach była następująca:

- od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. - była to kwota […];

- od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. - była to kwota […];

-Wysokość wszystkich przychodów (także kapitałowych) uzyskana przez Spółkę w niżej wymienionych okresach była następująca:

- od 1 stycznia 2021. Do 30 kwietnia 2021 r. - były to przychody w wysokości […],

- od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. - były to przychody w wysokości […];

-W stosunku do Wnioskodawcy nie mają zastosowania wyłączenia wynikające z przepisów art. 19 ust. 1a i ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca mógł skorzystać z obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9%, na podstawie art. 19. ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., traktując za okres konieczny dla weryfikacji spełnienia przesłanki nabycia statusu małego podatnika przedział czasowy od 1 stycznia 2021 do 30 kwietnia 2021 r.?

2.Czy Wnioskodawca mógł na tej podstawie wpłacać zaliczki na podatek dochodowy w następnym roku podatkowym stosując obniżoną stawkę podatku CIT w wysokości 9% - uznając za wiążący dla poprzedniego roku podatkowego okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.?

Państwa stanowisko w sprawie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

Zdaniem Wnioskodawcy, okresem właściwym dla weryfikacji spełnienia przesłanki nabycia statusu małego podatnika uprawniającego do skorzystania z obniżonej 9% stawki podatku CIT, w tym do poboru zaliczek z zastosowaniem ww. stawki, jest okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. w rozumieniu poprzedniego roku podatkowego. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje mu uprawnienie wpłacania zaliczek za ten okres z zastosowaniem stawki 9%, do miesiąca, w którym przychody nie przekroczyły progu ustawowego 2 000 000 euro.

Zgodnie z art. 19 ust 1 pkt 2 ustawy o CIT, podatek wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Ust. 1a art. 19 określonej ustawy, stanowi ew. katalog wyłączający od stosowania stawki 9% podatku, niemniej nie ma on zastosowania do Wnioskodawcy. W myśl art. 19 ust. 1d ustawy o CIT podatnicy, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Na podstawie art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, przez małego podatnika rozumie się podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, przy zastosowaniu odpowiedniego przeliczenia.

Wnioskodawca, dokonując wykładni powyższych przepisów uważa, że przez pojęcie „ostatni rok podatkowy” należy rozumieć jej rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.

Wnioskodawca przyjmuje, że zasadnym dla celów ustalenia jego statusu małego podatnika, jako spółki komandytowej, która dokonała odroczenia opodatkowania do końca kwietnia 2021 r. i posiada rok podatkowy zbieżny z rokiem kalendarzowym, jest okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej, a nakładającej na Wnioskodawcę status podatnika CIT, z dniem poprzedzającym dzień uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych spółka obowiązana jest do zamknięcia ksiąg rachunkowych, przy czym przepis art. 8 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 2 ustawy zmieniającej wyraźnie w swojej mocy nakłada na spółki komandytowe status podatników CIT, gdzie art. 12 ust. 3 jednoznacznie wskazuje, że zastosowanie do tego przepisu i obowiązków prawnopodatkowych z nich powstałych ma art. 8 ust. 6 u.p.d.o.p.

Art. 8 ust. 6 u.p.d.o.p. stanowi, że jeśli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres:

- od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do zamknięcia ksiąg rachunkowych,

- w tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.), która jedyna w swojej mocy może decydować o stawce podatku dochodowego od osób prawnych i jej art. 8 ust. 6 - mamy do czynienia z jednoznacznym określeniem roku podatkowego w przedziale czasowym od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. dla spółki komandytowej, która uzyskała status podatnika CIT w terminie od 1 maja 2021 r.

Tak określony rok podatkowy na gruncie ustawy, zdaniem Wnioskodawcy uprawnia go do:

- statusu małego podatnika - w rozumieniu przepisów ustawy o CIT - w stanie faktycznym nieprzekroczenia przez Niego wartości przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w wysokości odpowiadającej 2 000 000 euro w ramach roku podatkowego określonego na okres od 1 stycznia 2021 r do 30 kwietnia 2021 r.

- wpłacania zaliczek z zastosowaniem stawki 9%

Wnioskodawca rozpatruje ustalenie wiążącego roku podatkowego na okres 1 stycznia 2021 r. - 30 kwietnia 2021 r. wyłącznie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kierując się konstytucyjną zasadą ustawowego charakteru danin publicznych. Otóż dopuszczonym jest nakładanie danin publicznych na podatników w ramach swobody politycznej władzy ustawodawczej, o ile następuje to w drodze ustawy i ustawa jest wyłączna w sprawach w niej wymienionych. Rozpatrywanie, okresów wiążących dla ustalenia wysokości stawki opodatkowania zdaniem Wnioskodawcy - powinno odbywać się tylko gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy akcesoryjnym dopuszczeniu pojęć z innych ustaw.

Dlatego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie nie powinny mieć zastosowania przepisy innych aktów normatywnych, takich jak np. ustawa o rachunkowości.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem (zob. np. wyrok WSA w Warszawie z 14 października 2015 r., Sygn.: III SA/Wa 608/15 ) przepisy ustawy o rachunkowości nie mogą decydować o sposobie ustalania podstawy opodatkowania. Rachunkowość stanowi tylko źródło informacji dla celów podatkowych. Nieskutecznym na gruncie obowiązującego systemu prawa będzie ustalanie roku podatkowego w oparciu o normy dotyczące sporządzania sprawozdania finansowego z ustawy o rachunkowości - czego rezultatem mogłoby być ewentualne przypisanie Wnioskodawcy roku podatkowego w okresie np. 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.) rok podatkowy dla spółki komandytowej, która nabyła status podatnika CIT z dniem 1 maja 2021 r. - będzie ujęty w przedziale 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r, konsekwencją czego jest:

- określenie statusu małego podatnika na podstawie przesłanek z tego okresu (zgodnie z art. 4a ust. 10 u.p.d.o.p.),

- możliwość wypłacania zaliczek za ten okres z zastosowaniem stawki 9%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”):

Zgodnie bowiem ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej „ustawa o CIT”),

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c) ustawy o CIT, należy również rozumieć spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej,

Zgodnie z ust. 2 ww. art. 12 ustawy zmieniającej,

Zgodnie ze znowelizowanym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT spółka komandytowa od 1 stycznia 2021 r. bądź w przypadku przesunięcia momentu nabycia statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem CIT. Nie jest ona zatem podmiotem, który będzie rozpoczynał działalność gospodarczą, jest ona kontynuatorem działalności prowadzonej wcześniej, tj. przed 1 stycznia 2021 r. (lub przed 1 maja 2021 r.). Nadanie spółce komandytowej statusu podatnika nie jest tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadzi nadal działalność, a jedynie zmienia się jej status podatkowy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

W myśl art. 19 ust. 1d ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 19 ust. 1e ustawy o CIT:

Konsekwencją objęcia spółki komandytowej zakresem działania ustawy CIT jest m.in. to, że jest ona uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach określonych w tej ustawie. Jak wynika z regulacji zawartych w art. 19 ustawy CIT, w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, stawka podatku dochodowego od osób prawnych wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, pod warunkiem że podatnicy stosujący tę stawkę posiadają status małego podatnika, z wyjątkiem podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Preferencyjną 9% stawkę podatku CIT mogą stosować podatnicy, którzy posiadają status małego podatnika, tj. u których przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,

Przepis art. 4a pkt 10 ustawy CIT odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego”, który w przypadku spółki komandytowej de facto nie występuje, zatem wartość przychodu ze sprzedaży powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki. Jak wskazano w wyjaśnieniach opublikowanych w dniu 21 stycznia 2021 r. na stronie internetowej podatki.gov, https://www.podatki.gov.pl/cit/wyjasnienia/spolka-komandytowa-cit-i-rok-obrotowy/:

„W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej spółka komandytowa, której rok obrotowy równy jest kalendarzowemu, stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2021 r., termin zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy 2020, wynikający z przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.), pokryje się z terminem zamknięcia ksiąg rachunkowych wynikającym z art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej – 31 grudnia 2020 r. Ten dzień poprzedza dzień uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 2 i 3 ustawy zmieniającej spółka komandytowa uzyska status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r., to wówczas jest ona obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający ten dzień (tj. na dzień 30 kwietnia 2021 r.).

Jednocześnie, art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej zawiera odniesienie do odpowiedniego stosowania przepisów art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.). Odniesienie to ma na celu wskazanie roku podatkowego spółki komandytowej, natomiast nie nakłada samoistnie obowiązku sporządzania przez spółkę komandytową sprawozdania finansowego na dzień 30 kwietnia 2021 r.”

Jednocześnie z brzmienia przepisu art. 12 ust. 4 ustawy zmieniającej wynika możliwość niezamykania ksiąg rachunkowych (jeżeli ostatni dzień roku obrotowego spółki komandytowej przypada w okresie od dnia 31 grudnia 2020 r. do dnia 31 marca 2021 r.) i kontynuacji roku obrotowego do dnia 30 kwietnia 2021 r. Z punktu widzenia rachunkowości przyjęto, iż przepis art. 12 ust. 4 stanowi lex specialis do przepisu art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości definiującego rok obrotowy. Oznacza to, że jeżeli rok obrotowy spółki komandytowej jest równy kalendarzowemu, to jej rok obrotowy w tym przypadku będzie trwał od 1 stycznia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r. i za ten okres będzie sporządzane sprawozdanie finansowe. Kolejny rok obrotowy będzie obejmował okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.

Ponadto, w odpowiedzi na interpelację nr 20382 w sprawie zasad klasyfikowania spółek komandytowych jako małych podatników z dnia 30 lipca 2021 r. Minister Finansów wyjaśnił, że:

„(…) stosowanie przez spółkę komandytową powyższych okresów roku obrotowego, wskazuje że systemowo należy odnieść te okresy do określenia roku podatkowego dla potrzeb stosowania w art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a ust. 10 ustawy CIT. Stąd też wartość przychodu ze sprzedaży (obliczana dla limitów dla małego podatnika) powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki.

Zatem spółka komandytowa, która z dniem 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i której rok obrotowy nie ulegnie zmianie (jest tożsamy z rokiem kalendarzowym), przy ustalaniu statusu „małego podatnika” uwzględniła wartość sprzedaży brutto za poprzedni rok obrotowy tj. za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

W sytuacji natomiast, gdy spółka komandytowa wydłuży rok obrotowy do 30 kwietnia 2021 r., wówczas w celu ustalenia statusu małego podatnika powinna uwzględnić wartość przychodu ze sprzedaży brutto za okres od 1 stycznia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r.”

W świetle powyższego przy weryfikacji prawa do stosowania stawki 9% podatku dochodowego od osób prawnych w roku podatkowym, który rozpoczął się 1 maja 2021 r., Wnioskodawca powinien uwzględnić przychody osiągnięte w tym roku podatkowym oraz wartość przychodu ze sprzedaży w poprzednim roku obrotowym (trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że Spółka została utworzona (...) marca 2017 r. i w swojej działalności zajmuje się prowadzeniem restauracji, inną pozostałą usługową działalnością gastronomiczną, w powiązaniu z działalnością rozrywkową i rekreacyjną. Status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawca uzyskał z dniem 1 maja 2021 r. Zarówno w latach ubiegłych, jak i obecnym roku podatkowym, rok podatkowy Spółki pokrywa i pokrywał się z rokiem kalendarzowym. Spółka na dzień 30 kwietnia 2021 r. nie sporządzała sprawozdania finansowego, dokonano tylko rozliczenia i zamknięcia ksiąg w ujęciu podatkowym, a Spółka zamierza opodatkować 9% stawką CIT dochody uzyskane w okresie od 01 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Wysokość przychodu Spółki ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) uzyskana przez Spółkę w okresie: od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. - wynosiła […]. Wysokość wszystkich przychodów (także kapitałowych) uzyskana przez Spółkę w okresie:

-1 stycznia 2021 r . do 30 kwietnia 2021 r. - były to przychody w wysokości […],

-1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. - były to przychody w wysokości […].

W stosunku do Spółki nie mają zastosowania wyłączenia wynikające z przepisów art. 19 ust. 1a i ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy:

1. Czy Wnioskodawca mógł skorzystać z obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9%, na podstawie art. 19. ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., traktując za okres konieczny dla weryfikacji spełnienia przesłanki nabycia statusu małego podatnika przedział czasowy od 1 stycznia 2021 do 30 kwietnia 2021 r.?

2. Czy Wnioskodawca mógł na tej podstawie wpłacać zaliczki na podatek dochodowy w następnym roku podatkowym stosując obniżoną stawkę podatku CIT w wysokości 9% - uznając za wiążący dla poprzedniego roku podatkowego okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.?

Odnosząc powyższe przepisy do Państwa wątpliwości stwierdzić należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT, spółka komandytowa od 1 stycznia 2021 r. bądź, jak ma to miejsce w przypadku, Wnioskodawcy od 1 maja 2021 r. – stała się podatnikiem CIT. Nie jest ona zatem podmiotem, jak już wskazano, który będzie rozpoczynał działalność gospodarczą, jest ona kontynuatorem działalności prowadzonej wcześniej, tj. przed 1 stycznia 2021 r. (lub przed 1 maja 2021 r.). Nadanie spółce komandytowej statusu podatnika nie jest tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadzi nadal działalność, a jedynie zmienia się jej status podatkowy.

Dla możliwości zastosowania 9% stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, do opodatkowania przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych w roku podatkowym trwającym od 1 maja 2021 r. – 31 grudnia 2021 r., koniecznym jest zatem aby Spółka w 2021 r. posiadała status małego podatnika.

W przypadku spółki komandytowej, która z dniem 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i której rok obrotowy nie uległ zmianie (jest tożsamy z rokiem kalendarzowym) oraz nie wydłużyła roku obrotowego do 30 kwietnia 2021 r.,  ustalenie statusu małego podatnika, zgodnie z wyjaśnieniem Ministra Finansów, dla tej spółki powinno być dokonywane w oparciu o wysokość przychodu ze sprzedaży, wynikającego z roku obrotowego, tj. z okresu od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, przy weryfikacji prawa do stosowania stawki 9% podatku dochodowego od osób prawnych w roku podatkowym, który rozpoczął się 1 maja 2021 r., Spółka powinna uwzględnić przychody osiągnięte w poprzednim roku obrotowym (trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.). W roku obrotowym rozpoczynającym się od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., Spółka osiągnęła przychód przekraczający ustawowy limit wynikający z zapisów art. 4a pkt 10 ustawy o CIT (który wynosił 9 031 000 zł) co oznacza, że za ten okres Spółka nie spełniła warunków do uzyskania statusu małego podatnika.

Podsumowując, Spółka nie spełniając warunków uzyskania statusu małego podatnika nie może skorzystać z obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9%, na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, a w związku z tym Spółka nie mogła także wpłacać zaliczek na podatek dochodowy stosując obniżoną, tj. 9% stawkę podatku CIT.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dzień zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).