Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.1073.2022.3.KS

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej uwzględnienia wydatków na najem powierzchni biurowej i zużycie mediów (energia elektryczna i woda) we wskaźniku nexus oraz

-prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 8 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 25 stycznia 2023 r. (wpływ 25 stycznia 2023 r.) oraz z 9 lutego 2023 r. (wpływ 9 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 2 listopada 2021 r., zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz pod kodami PKD 62.01.Z, 46.51.Z, 46.52.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 63.99.Z, 85.59.B.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy, rozbudowuje i modyfikuje oprogramowania, które są utworami według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2021, poz. 1062, dalej zwana: „ustawa o PAIPP”). Opisywana działalność wykonywana jest bezpośrednio przez Wnioskodawcę na podstawie umowy z Kontrahentem. Jak wynika z treści § 5 ust. 1 i 2 tej umowy, w razie stworzenia przez Wnioskodawcę utworu przenosi On na rzecz Zamawiającego z chwilą utrwalenia majątkowe prawa autorskie do utworów na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 i art. 74 ustawy o PAIPP. Zatem w ramach umowy Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

W oparciu o posiadaną wiedzę Wnioskodawca tworzy oprogramowanie zgodnie z założeniami projektu opracowanego na podstawie przeprowadzanych rozmów z klientem. Oprogramowanie musi zostać stworzone tak, aby spełniało zgłoszone przez klienta wymagania oraz było dopasowane pod względem sprzętowym. W trakcie tworzenia oprogramowania Wnioskodawca przeprowadza testy, a także uczestniczy w spotkaniach z klientem, aby mógł on zgłosić swoje uwagi i nanieść poprawki. Po zakończeniu prac i zaakceptowaniu oprogramowania jest ono wdrażane u klienta osobiście bądź zdalnie.

Rozbudowa oprogramowania polega na poszerzeniu już istniejącego oprogramowania klienta o nowe funkcje, których braki zostały zgłoszone przez klienta podczas wstępnych rozmów, tj. na dodaniu nowych fragmentów kodu w języku, w którym zostało napisane oprogramowanie lub w języku odznaczającym się dużą integralnością z językiem zastosowanym. Jeżeli klient zgłasza się z już stworzonym oprogramowaniem i niezbędne jest jego udoskonalenie, wówczas modyfikuje się oprogramowanie zgodnie z zaleceniami.

Modyfikacja oprogramowania polega na zmodyfikowaniu kodu źródłowego tak, aby uaktualnić go do najnowszej wersji języka lub tak, aby możliwe było zastosowanie nowych rozwiązań technologicznych.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich od innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane, czy ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest wynikiem jego własnej wiedzy oraz twórczej i indywidualnej działalności intelektualnej.

Tworzone lub rozwijane (ulepszane) oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Wnioskodawca wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności (w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania), do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów/lub usług. Systematycznie podejmuje On działania mające na celu wyszukiwanie, a następnie wykorzystywanie nowych rozwiązań oraz zasobów wiedzy, ponieważ ciągły rozwój i poszerzanie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania ułatwia pracę oraz pozwala na dopasowanie odpowiednich narzędzi informatycznych pod względem wymagań technologicznych indywidualnego klienta.

Wnioskodawca realizując każdy projekt opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już istniejących. Każdy projekt jakiego się podejmuje pod wieloma względami jest niepowtarzalny. Po pierwsze dlatego, że należy dobrać odpowiednie narzędzia do możliwości technologicznych klienta, a po drugie – sprostać jego oczekiwaniom w taki sposób, aby projekt uzyskał jak najlepsze wyniki. Ciągły rozwój pozwala na zastosowanie rozwiązań, które wcześniej nie były powszechnie wykorzystywane i często są rozwiązaniami nietypowymi oraz innowacyjnymi, wprowadzając tym samym projekt na nowe rynki zbytu, czy umożliwiając szersze zastosowanie niż przyjęte powszechnie.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca ponosi następujące koszty uzyskania przychodu:

a)koszty najmu powierzchni biurowej – biuro zapewnia ergonomiczne miejsce pracy i tworzy przestrzeń do prowadzenia wideokonferencji z klientami, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług,

b)koszty zużycia mediów (energia elektryczna i woda) – bez dostępu do energii elektrycznej nie ma możliwości wytworzenia oprogramowania,

c)koszt Internetu – dostęp do połączenia o odpowiedniej prędkości jest niezbędny do przeprowadzenia testów, przesyłania wersji na serwer oraz kontaktu z klientem,

d)koszty usług telekomunikacyjnych – abonament telefoniczny jest niezbędny do kontaktów z klientem,

e)koszty dojazdu do siedziby firmy i koszty zakwaterowania związane z wyjazdami służbowymi – wraz z postępem technologicznym, większość usług Wnioskodawcy będzie mogła być świadczona w sposób zdalny jednakże w przypadku pojawienia się potrzeby bezpośredniego spotkania z klientem, które ma na celu indywidualizację oprogramowania powstającego w ramach pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę, ponosi On koszty zakwaterowania oraz transportu do wyznaczonego miejsca spotkania,

f)koszty zakupu i eksploatacji sprzętu komputerowego i elektronicznego:

-koszt zakupu drukarki – drukarka jest potrzebna do utrwalenia dokumentacji oprogramowania,

-koszt zakupu smartfona – smartfon służy do kontaktu z klientem oraz przeprowadzenia testów wersji mobilnej lub tworzenia oprogramowania aplikacji mobilnych,

-koszt zakupu sprzętu do testowania oprogramowania – jest niezbędny do powstania Oprogramowania,

g)koszty dokształcania zawodowego – koszty zakupu dostępnej literatury tematycznej oraz kursów poszerzających wiedzę niezbędną do wykonywania przedmiotu działalności gospodarczej,

h)koszty kursów językowych – kursy są niezbędne przy współpracy i omawianiu postępów prac z klientami spoza kraju, w którym znajduje się siedziba firmy.

Każdy z wymienionych kosztów jest bezpośrednio związany z działalnością badawczo-rozwojową, ponieważ Wnioskodawca nie podejmuje się zleceń innego typu, ani nie prowadzi działalności innego rodzaju.

Wydatki, które ponosi Wnioskodawca są ponoszone na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu za rok 2021 skorzystać z ulgi umożliwiającej zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego), zgodnie z treścią przywołanych przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2021, poz. 1128; dalej zwana: „ustawa o PDOF”).

W piśmie z 25 stycznia 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, doprecyzował Pan opis sprawy o następujące informacje:

Wnioskodawca planuje skorzystać z możliwości 5% opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP za okres obowiązywania wiążącej go umowy z kontrahentem, tj. od dnia 2 listopada 2021 r., podpisanej na czas nieokreślony.

Każde ze sformułowanych pytań dotyczą stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jednocześnie, ponieważ Wnioskodawca cały czas pracuje dla jednego kontrahenta wykonując dla niego zleconą pracę na podstawie jednej umowy.

Zdarzenie ma dotyczyć lat od 2021 r. do czasu nieokreślonego jednak co najmniej 2 lata w zależności od postępu prowadzonych prac.

Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowuje dochody według skali podatkowej, jednak rozważa wybór podatku liniowego na 2023 r.

Termin „oprogramowanie” dotyczy kodu źródłowego, który zawsze odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem, nad którym Wnioskodawca pracuje zgodnie z zapotrzebowaniem klienta, który po zakończeniu wszystkich niezbędnych prac i zaakceptowaniu przez klienta będzie efektem pracy Wnioskodawcy. Pojęcia te więc określają te same efekty prac.

Różne pojęcia określają te same efekty pracy. Jako rozwijanie (ulepszanie/modyfikację/rozbudowa) Wnioskodawca ma na myśli wprowadzanie nowych, nie występujących wcześniej w kodzie funkcjonalności. Wprowadzanie ich nie wynika z rutynowej/okresowej konieczności, a raczej z odgórnego zlecenia rozwoju produktu przez Zleceniodawcę.

Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace te prowadzone są przez Wnioskodawcę od 2 listopada 2021 r. do nadal.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych usług lub produktów. Ich celem/celami było i jest wytwarzanie nowych funkcjonalności, nowych programów komputerowych, do których autorskie prawa majątkowe były/są przenoszone na kontrahenta i które są implementowane do oprogramowań klienta. Prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tym wynikiem lub wynikami będą nowe funkcjonalności, moduły oprogramowania. Wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały formę programu komputerowego. Wynik prac będzie podstawą do tworzenia lub modyfikowania innych oprogramowań. Wnioskodawca wykorzysta te wyniki jako produkt będący składową usługi programistycznej świadczonej na rzecz Zleceniodawcy. Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki we wszystkich kolejnych efektach swojej pracy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt/proces/usługę. Tym produktem jest/są programy komputerowe wytworzone w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Wnioskodawca oferuje lub będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej. Przykłady:

(…)

Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej tworzy produkty, które mają nowy i innowacyjny charakter. Ten nowy charakter produktów, procesów czy usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Między pracami rozwojowymi (efektami tych prac) a przychodami istnieje nierozerwalna zależność. W przypadku braku prowadzenia takich prac, Wnioskodawca nie stworzyłby programu komputerowego, tym samym nie mógłby on wykonać swojego zobowiązania wynikającego z umowy o świadczenie usług programistycznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (twórczej) Wnioskodawca nie podejmuje działalności obejmującej badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach tej działalności Wnioskodawca samodzielnie nie prowadził ani nie prowadzi prac o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej – pod pojęciem „program komputerowy”, „oprogramowanie” należy rozumieć programy w jakiejkolwiek formie, w tym aplikacje, oprogramowania, produkty, utwory, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe i prace rozwojowe prowadzące do wytworzenia lub rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Za przykład tworzonego Oprogramowania Wnioskodawca wskazuje:

(…)

Jak wskazano wyjaśniając pojęcie oprogramowania, wszystkie użyte pojęcia (program komputerowy, aplikacja, kod źródłowy) są użyte synonimiczne i określają te same efekty prac.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa on odpowiednio „programem komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych.

Wprowadzane zmiany nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. W każdym przypadku, zarówno tworzenia jak i rozwijania utworów, efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

W każdym przypadku tworzenie, rozwijanie oraz modyfikowanie przez Wnioskodawcę „Oprogramowania” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez niego prac rozwojowych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Dla każdego oprogramowania prowadzone są odrębne prace rozwojowe.

Wytworzone, rozwijane oraz modyfikowane „Oprogramowanie” zawsze jest efektem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę.

Rozbudowywanie, rozwijanie, modyfikowanie, ulepszanie oprogramowania następuje na podstawie umowy zawartej z kontrahentem. W wyniku rozwinięcia oprogramowania/jego części, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują/przysługiwały prawa autorskie do rozwinięcia oprogramowania/części oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawdach pokrewnych.

Rozbudowywanie, rozwijanie, modyfikacja oprogramowania prowadzi do utworzenia produktu o nowych funkcjonalnościach, tworzone są części nowego kodu, będącego przedmiotem przeniesienia praw autorskich.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swoich prac tylko w stosunku do kontrahenta.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz klienta, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu czy czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności. Jednak kontrahent jest obowiązany do udostępnienia miejsca, w którym Wnioskodawca może wykonywać zadania, jeśli jest to konieczne.

Wykonując te usługi Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z działalnością gospodarczą.

Do sprzętu do testowania oprogramowania Wnioskodawca zalicza:

-komputer i monitor,

-telefon (…),

-tablet (…),

-urządzenia zewnętrzne np. (…) (zakup tego urządzenia służy testowaniu na większych rozdzielczościach, programy komputerowe).

To właśnie z wykorzystaniem tego sprzętu komputerowego powstają wytwarzane programy komputerowe opisane we wniosku oraz testowane podczas tworzenia/rozwijania/modyfikowania. Postęp czasu i technologii wymaga dostosowywania się do urządzeń najczęściej używanych przez odbiorców końcowych oprogramowania, lub specyficznych wymagań klientów.

Wniosek w zakresie kosztów telekomunikacyjnych dotyczy kosztów związanych z opłatą za abonament telefoniczny oraz internetowy.

Wydatki na koszty dojazdu do siedziby firmy i koszty zakwaterowania związane z wyjazdami służbowymi są to: opłata za hotel, koszt dojazdu (wynajem samochodu/zakup biletu na komunikację miejską), koszty wyżywienia.

Wydatki na koszty dokształcania zawodowego są to: kursy i szkolenia z języków programowania, koszt biletów wstępu na konferencje branżowe, zakup książek technicznych.

Wydatki na koszty kursów językowych są to: koszt lekcji językowych, koszt książek wspomagających naukę języka obcego, koszt egzaminu certyfikującego.

Wydatki z pytania trzeciego są funkcjonalnie i bezpośrednio związane z działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe. Sprzęt komputerowy i inne urządzenia takie jak telefon, tablet są podstawowym sprzętem, na którym oprogramowanie jest tworzone, wdrażane i testowane. Są to zatem elementy konieczne, aby stworzyć oprogramowanie i wywiązać się z umowy z kontrahentem.

Koszt kursów i szkoleń w zakresie języków programowania i technicznych książek branżowych wiążą się z podniesienia wiedzy Wnioskodawcy koniecznej do wytwarzania oprogramowania. Koszty telefonu komórkowego oraz abonamentu niezbędne są dla umożliwienia komunikacji Wnioskodawcy z kontrahentem oraz współpracownikami.

Koszty najmu powierzchni biurowej – biuro zapewnia ergonomiczne miejsce pracy i tworzy przestrzeń do prowadzenia wideokonferencji z klientami, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług.

Koszty zużycia mediów (energia elektryczna i woda) – bez dostępu do energii elektrycznej nie ma możliwości wytworzenia oprogramowania, a zatem brak też jest możliwości wywiązania się z umowy z kontrahentem.

Koszt Internetu – dostęp do połączenia o odpowiedniej prędkości jest niezbędny do przeprowadzenia testów, przesyłania wersji na serwer, wdrażania aplikacji oraz kontaktu z klientem w celu weryfikacji postępów nad oprogramowaniem.

Koszty usług telekomunikacyjnych – abonament telefoniczny jest niezbędny do kontaktów z Klientem.

Koszty dojazdu do siedziby firmy i koszty zakwaterowania związane z wyjazdami służbowymi – wraz z postępem technologicznym, większość usług Wnioskodawcy będzie mogła być świadczona w sposób zdalny, jednakże w przypadku pojawienia się potrzeby bezpośredniego spotkania z klientem, które ma na celu indywidualizację oprogramowania powstającego w ramach pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę, ponosi On koszty zakwaterowania oraz transportu do wyznaczonego miejsca spotkania.

Koszty zakupu i eksploatacji sprzętu komputerowego i elektronicznego:

Koszt zakupu drukarki jest niezbędny w celu utrwalenia dokumentacji oprogramowania oraz dokumentacji księgowej.

Koszty kursów językowych są niezbędne przy współpracy i omawianiu postępów prac z klientami spoza kraju, w którym znajduje się siedziba firmy oraz do czytania literatury fachowej.

Działalność, którą prowadzi Wnioskodawca, jest działalnością podejmowaną w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac, w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w zakresie opisanych we wniosku czynności utożsamia się z ciągłością rozwijania Oprogramowania. Innymi słowy systematyczność należy rozumieć jako prowadzenie prac rozwojowych w sposób ciągły a nie incydentalny.

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Jest działalnością twórczą podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie z tytułu wykonywania przedmiotu umowy oraz z tytułu przeniesienia praw autorskich do utworów powstałych w wyniku wykonywania przedmiotu umowy. Wnioskodawca uzyskuje zatem wynagrodzenie za czynności polegające na tworzeniu programów komputerowych w sposób opisany we wniosku i uzupełnieniu oraz z tytułu przeniesienia praw autorskich do utworów.

Wynagrodzenie płatne jest z dołu po zakończeniu miesiąca świadczenia usług, na podstawie prawidłowo wystawionej faktury, do 10-go dnia miesiąca. W przypadku, jeśli w wyniku realizacji usług lub zgodnie ze specyfikacją Zamówienia, Wykonawca wytworzy utwory lub inne przedmioty praw własności intelektualnej (wzory przemysłowe, wynalazki), Wykonawca zobowiązany jest do określenia w raporcie czasu świadczenia usług ilości godzin poświęconych na ich wykonanie oraz wyraźnie wskazać część wynagrodzenia na fakturze, przypadającą na ich wykonanie i przekazanie autorskich praw majątkowych oraz innych praw własności intelektualnej.

Majątkowe prawa autorskie do wytwarzanego oprogramowania (części oprogramowania) są przez Wnioskodawcę przenoszone na Zleceniodawcę z chwilą ich wytworzenia, na podstawie i na warunkach łączącej Wnioskodawcę z Kontrahentem umowy.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie według następujących zasad:

1)wynagrodzenie ryczałtowe za miesiąc świadczenia usług w wysokości,

2)ewentualne dodatkowe wynagrodzenie z tytułu realizacji Zamówień na warunkach ustalonych w Zamówieniu,

3)ewentualne dodatkowe wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług ponad normy, z zastosowaniem stawki godzinowej, ustalanej każdorazowo indywidualnie przez strony, za każdą godzinę świadczenia usług ponad określone normy, z tym zastrzeżeniem, że wypłata tego wynagrodzenia wymaga przedstawienia przez Wykonawcę raportu z czasu świadczenia usług ponad normy i zaakceptowania tego raportu przez Zamawiającego.

Wynagrodzenie obejmuje przeniesienie autorskich praw majątkowych na wszystkich polach eksploatacji, o których mowa w umowie.

Wynagrodzenie płatne jest z dołu po zakończeniu miesiąca świadczenia usług, na podstawie prawidłowo wystawionej faktury, do 10-go dnia miesiąca.

W przypadku, jeśli w wyniku realizacji usług lub zgodnie ze specyfikacją Zamówienia, Wykonawca wytworzy utwory lub inne przedmioty praw własności intelektualnej (wzory przemysłowe, wynalazki), Wykonawca zobowiązany jest do określenia w raporcie czasu świadczenia usług ilości godzin poświęconych na ich wykonanie oraz wyraźnie wskazać część wynagrodzenia na fakturze, przypadającą na ich wykonanie i przekazanie autorskich praw majątkowych oraz innych praw własności intelektualnej.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Klienta/Spółki nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów jego prac na Klienta/Spółkę, gdyż taki obowiązek nie wynika z umowy łączącej Strony, ani też ich ustaleń, jak również obowiązek taki nie wynika z przepisów ustawy regulujących ulgę IP BOX. Na fakturach użyta jest ogólna nomenklatura, rozróżnienie ujmowane jest w raporcie, który Wnioskodawca przedstawia swojemu kontrahentowi.

Majątkowe prawa autorskie do wytwarzanego oprogramowania (części oprogramowania) są przez Wnioskodawcę przenoszone na Zleceniodawcę z chwilą ich wytworzenia, na podstawie i na warunkach łączącej Wnioskodawcę z Kontrahentem umowy. W przypadku, gdy wykonane na podstawie Zamówień lub przy wykonywaniu usług prace stanowić będą utwory, Wykonawca mocą umowy przenosi przysługujące mu do nich autorskie prawa majątkowe na warunkach i polach eksploatacji określonych w umowie. Wykonawca przenosi na rzecz Zamawiającego z chwilą utrwalenia, majątkowe prawa autorskie do utworów, na wszystkich polach eksploatacji, a w szczególności:

1)digitalizacja, wpisanie do pamięci komputera, udostępnienie za pośrednictwem sieci komputerowych, w tym (…), utrwalenie, zwielokrotnienie za pomocą druku, technik reprograficznych, filmu, nagrania magnetofonowego, zapisu magnetycznego, nośnika elektronicznego, nośnika cyfrowego;

2)inkorporowanie utworu do utworu multimedialnego i/lub utworu zbiorowego;

3)wprowadzenie do obrotu, używanie i najem, używanie w obrocie gospodarczym lub niegospodarczym w charakterze oznaczenia przedsiębiorstwa, znaku towarowego lub innego charakterystycznego symbolu przedsiębiorstwa albo towaru lub usługi;

4)publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnienie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

5)wystawianie i wyświetlanie, a także nadanie za pomocą wizji lub fonii przewodowej lub bezprzewodowej przez stację naziemną lub nadanie za pośrednictwem satelity;

6)sprzedaż, najem, dzierżawa, odpłatne lub nieodpłatne udostępnianie osobom trzecim utworu, a także składanie oferty w tym zakresie; wykonywanie oraz zezwalanie na wykonywanie przez osoby trzecie opracowań, w tym przeróbek i adaptacji utworu;

7)rejestracja w Polsce lub zagranicą w Urzędzie Patentowym lub innym właściwym organie w charakterze znaku towarowego, wzoru przemysłowego, wzoru użytkowego, wynalazku lub innego przedmiotu własności przemysłowej.

W stosunku do utworów, Wykonawca przenosi na Zamawiającego, z chwilą utrwalenia utworu, autorskie prawa majątkowe obejmujące pola eksploatacji, które obejmują prawo do:

1)nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania z utworów na dowolnej liczbie urządzeń technicznych oraz stanowisk komputerowych, w tym prawa do uruchamiania, wyświetlania, uzyskiwania dostępu do utworów, wprowadzania danych, aktualizacji danych, kasowania danych, dokonywania eksportu danych, zwielokrotnienia, tłumaczenia formy i modyfikowania kodu źródłowego;

2)utrwalania utworów na jakichkolwiek nośnikach;

3)wyświetlania, stosowania, przekazywania, wprowadzania i przechowywania utworów w pamięci komputera oraz innych urządzeń;

4)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym; rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii oraz publiczne udostępnienie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

5)rejestracja w Polsce lub zagranicą w Urzędzie Patentowym lub innym właściwym organie w charakterze wynalazku lub innego przedmiotu własności przemysłowej.

Wykonawca przenosi na Zamawiającego, z chwilą utrwalenia utworu, wyłączne prawo do korzystania z utworu i zezwalania na dokonywanie opracowań utworu oraz korzystanie, i rozporządzanie prawami do nich wraz z prawem udzielania dalszych zezwoleń w powyższym zakresie. Wykonawca, z chwilą przeniesienia autorskich praw majątkowych, zobowiązuje się nie wykonywać wobec Zamawiającego przysługujących mu w stosunku do utworu autorskich praw osobistych, w tym do decydowania o oznaczeniu utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo udostępnianiu go anonimowo, do nienaruszalności treści i formy utworu, do decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu nieograniczonej liczbie osób, do nadzoru autorskiego przed rozpowszechnieniem utworu oraz w trakcie korzystania z niego. Wykonawca, z chwilą przeniesienia autorskich praw majątkowych, upoważnia Zamawiającego do wykonywania w jego imieniu autorskich praw osobistych oraz do dochodzenia ich ochrony wobec osób trzecich naruszających te uprawnienia. Wykonawca zobowiązuje się nie powoływać się wobec osób trzecich w ofertach i publicznie dostępnych materiałach na własne autorstwo bądź współautorstwo w stworzeniu utworów, co do których autorskie prawa majątkowe nabył Zamawiający. Nie stanowi jednak naruszenia tego zobowiązania powołanie się na autorstwo (współautorstwo), o ile Zamawiający wyrazi uprzednio w formie pisemnej zgodę. Wykonawca zapewnia, że przysługują mu wszelkie prawa majątkowe, w tym majątkowe prawa autorskie do efektów prac powstałych w wyniku realizacji przedmiotu umowy, w szczególności utworów. Zapewnienie to nie dotyczy materiałów otrzymanych od Zamawiającego.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Na bieżąco, tj. od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozbudowania, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyodrębnia w tej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzi tę ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wyodrębnia w tej ewidencji koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 powołanej ustawy, przypadające na każde prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja jest prowadzona od 2 listopada 2021 r.

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych.

Koszty wymienione we wniosku dotyczą całości prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych. Poniesione koszty: koszty najmu powierzchni biurowej, koszty usług telekomunikacyjnych, koszty dojazdu do siedziby firmy i koszty zakwaterowania związane z wyjazdami służbowymi, koszty zakupu i eksploatacji sprzętu komputerowego i elektronicznego (telefon, drukarka), koszty dokształcania zawodowego.

Wydatki do konkretnych prac rozwojowych będącym naturalną konsekwencją wytwarzania konkretnego oprogramowania przyporządkowywane są według czasu jaki został w danym miesiącu poświęcony na wytworzenie tego oprogramowania. Wydatki jakie są ponoszone są konsekwencją zamówienia na konkretne oprogramowanie, zatem te właśnie wydatki zaliczane są pod te konkretne oprogramowanie. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego oprogramowania.

Podstawę opodatkowania ma stanowić kwalifikowany dochód z zakwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W uzupełnieniu z 9 lutego 2023 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że do kosztów dotyczących sprzętu do testowania oprogramowania Wnioskodawca zalicza:

-komputer i monitor,

-telefon (…),

-tablet (…),

-urządzenie zewnętrzne, którym jest (…) (zakup tego urządzenia służy testowaniu na większych rozdzielczościach programów komputerowych).

Pytania

1.Czy w związku z opisaną sytuacją Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania stawką w wysokości 5% podatku, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanego dochodu z zakwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę?

(pytanie sformułowano ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

2.Czy w związku z opisaną sytuacją Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania stawką w wysokości 5% podatku, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania modyfikowanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę?

(pytanie sformułowano ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

3.Czy wydatki poniesione bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na najem powierzchni biurowej, zużycie mediów, Internet, usługi telekomunikacyjne, dojazd do siedziby firmy i zakwaterowanie związane z wyjazdami służbowymi, zakup i eksploatację sprzętu komputerowego i elektronicznego (drukarka, smartfon, sprzęt do testowania oprogramowania), dokształcanie zawodowe oraz kursy językowe w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 ustawy o PDOF należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PDOF, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca, w związku z opisaną sytuacją, będzie mógł skorzystać z opodatkowania stawką 5% podatku, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania zarówno wytwarzanego przez Wnioskodawcę, jak i przez niego modyfikowanego i ulepszanego.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę polega na świadczeniu usług tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania, co ma charakter twórczy i służy tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań na indywidualne potrzeby klienta. Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego. Do tworzenia i ulepszania oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje własną wiedzę i umiejętności informatyczne. Usługi te mają charakter systematyczny i służą rozwojowi nowoczesnego oprogramowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PDOF, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o PDOF. Dochód otrzymany ze zbycia Oprogramowania w ramach świadczenia usług na podstawie umowy zawartej z Kontrahentem stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PDOF. Stanowi on bowiem dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PDOF. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 marca 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.27.2020.2.MC; Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 kwietnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.26.2020.3.JŚ; Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 maja 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC; Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.496.2021.2.MM; Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 listopada 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.749.2021.3.SR).

W związku z powyższym Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PDOF, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b+ c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone, w ramach wykonania umowy, na Zamawiającego. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową ponosi on wydatki na najem powierzchni biurowej, zużycie mediów, Internet, usługi telekomunikacyjne, dojazd do siedziby firmy i zakwaterowanie związane z wyjazdami służbowymi, zakup i eksploatację sprzętu komputerowego i elektronicznego (drukarka, smartfon, sprzęt do testowania oprogramowania), dokształcanie zawodowe oraz kursy językowe.

Powyższe Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PDOF i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PDOF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ww. ustawy, zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, może odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika m.in., że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy, rozbudowuje, rozwija, ulepsza, modyfikuje Pan oprogramowania. Opisywana działalność wykonywana jest bezpośrednio przez Pana na podstawie umowy z Kontrahentem. Z Umowy wynika, że przenosi Pan autorskie prawa majątkowe do Utworu na rzecz Zamawiającego. Jak Pan wskazał, samodzielnie prowadził i prowadzi Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace te prowadzone są przez Pana od 2 listopada 2021 r. do nadal. Prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tym wynikiem lub wynikami będą nowe funkcjonalności, moduły oprogramowania. Wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały formę programu komputerowego. W wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt/proces/usługę. Tym produktem jest/są programy komputerowe wytworzone w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Oferuje Pan lub będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej. Wprowadzane zmiany nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. W każdym przypadku, zarówno tworzenia jak i rozwijania utworów, efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i praw pokrewnych. Działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Jest ona działalnością twórczą podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

a)są podejmowane w sposób systematyczny,

b)mają charakter twórczy,

c)obejmują prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podsumowując, podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 / a + b+ c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a-prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b-nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego.

c-nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d-nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu ;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

  • dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  • dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
  • dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że:

1)tworzy Pan, rozbudowuje, rozwija, ulepsza i modyfikuje oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,

2)tworzy, rozbudowuje, rozwija, ulepsza i modyfikuje Pan oprogramowanie w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)wytworzone, rozbudowane, rozwijane, ulepszane i modyfikowane przez Pana oprogramowania zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

4)przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych na rzecz Kontrahenta na mocy umowy łączącej Strony,

5)od 2 listopada 2021 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Autorskie prawo do programów komputerowych wytwarzanych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych przez Pana usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan w opisanej wyżej sytuacji rozliczyć uzyskany kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego oraz modyfikowanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych w okresie od 2 listopada 2021 r. oraz za 2022 r. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Przechodząc do kwestii, czy wydatki ponoszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, wyjaśniamy, co następuje.

Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan następujące koszty:

a)koszty najmu powierzchni biurowej,

b)koszty zużycia mediów (energia elektryczna i woda),

c)koszt Internetu,

d)koszty usług telekomunikacyjnych (opłata za abonament telefoniczny oraz internetowy),

e)koszty dojazdu do siedziby firmy i koszty zakwaterowania związane z wyjazdami służbowymi (opłata za hotel, koszt dojazdu (wynajem samochodu/zakup biletu na komunikację miejską), koszty wyżywienia),

f)koszty zakupu i eksploatacji sprzętu komputerowego i elektronicznego (koszt zakupu drukarki, smartfona),

g)koszt zakupu sprzętu do testowania oprogramowania (komputer i monitor, telefon (…), tablet (…), urządzenie zewnętrzne, którym jest (…)),

h)koszty dokształcania zawodowego (kursy i szkolenia z języków programowania, koszt biletów wstępu na konferencje branżowe, zakup książek technicznych),

i)koszty kursów językowych (koszt lekcji językowych, koszt książek wspomagających naukę języka obcego, koszt egzaminu certyfikującego).

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym będzie Pan korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Tym samym wydatki poniesione przez Pana na:

a)Internet,

b)usługi telekomunikacyjne (opłata za abonament telefoniczny oraz internetowy),

c)dojazd do siedziby firmy i koszty zakwaterowania związane z wyjazdami służbowymi (opłata za hotel, koszt dojazdu (wynajem samochodu/zakup biletu na komunikację miejską), koszty wyżywienia),

d)zakup i eksploatację sprzętu komputerowego i elektronicznego (zakup drukarki, smartfona),

e)zakup sprzętu do testowania oprogramowania (komputer i monitor, telefon (…), tablet (…), urządzenie zewnętrzne, którym jest (…)),

f)dokształcanie zawodowe (kursy i szkolenia z języków programowania, bilety wstępu na konferencje branżowe, zakup książek technicznych),

g)kursy językowe (koszt lekcji językowych, koszt książek wspomagających naukę języka obcego, koszt egzaminu certyfikującego),

mogą stanowić koszt, o którym mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Natomiast nie może Pan ująć we wskaźniku Nexus wydatków poniesionych na najem powierzchni biurowej oraz zużycie mediów (energia elektryczna i woda).

Odnosząc się do kwestii uznania za koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności kosztów poniesionych na najem powierzchni biurowej oraz zużycie mediów (energia elektryczna i woda) należy mieć na uwadze treść przywołanego wyżej art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej m.in. w szczególności kosztów związanych z nieruchomościami.

W tym miejscu należy przywołać stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., gdzie w akapicie 118 wyjaśniono, że „do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Kosztami nieujętymi we wskaźniku nexus będą na przykład koszty utrzymania nieruchomości, w której prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa zmierzająca do wytworzenia kwalifikowanego IP, czy też odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości. Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. OECD jako przykład braku możliwości ustalenia bezpośredniego związania kosztu z kwalifikowanymi IP podaje koszt budynku (nabycia, utrzymania, etc.), w którym wytwarzane są kwalifikowane IP. Taki koszt jest kosztem pośrednio związanym z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku nexus”.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że użycie na końcu listy skrótu etc. w ww. objaśnieniach ma na celu zobrazowanie kosztów związanych z nieruchomościami i zostało zamieszczone dla zaznaczenia, że inne – podobne elementy nie zostały wymienione, np. koszt najmu budynku lub lokalu, koszty mediów związane z utrzymaniem nieruchomości itp. Należy również zauważyć, że na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „kosztów związanych z nieruchomościami”, dlatego dla właściwego zrozumienia tego pojęcia należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”. Zatem do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami.

Mając na uwadze powyższe, wydatki na najem powierzchni biurowej oraz zużycie mediów (energia elektryczna i woda) są wydatkami dotyczącymi nieruchomości, w związku z czym nie mogą stanowić kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W konsekwencji koszty te nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wydatki poniesione przez Pana na Internet, usługi telekomunikacyjne (opłata za abonament telefoniczny oraz internetowy), dojazd do siedziby firmy i koszty zakwaterowania związane z wyjazdami służbowymi (opłata za hotel, koszt dojazdu (wynajem samochodu/zakup biletu na komunikację miejską), koszty wyżywienia), zakup i eksploatację sprzętu komputerowego i elektronicznego (zakup drukarki, smartfona), zakup sprzętu do testowania oprogramowania (komputer i monitor, telefon (…), tablet (…), urządzenie zewnętrzne, którym jest (…)), dokształcanie zawodowe (kursy i szkolenia z języków programowania, bilety wstępu na konferencje branżowe, zakup książek technicznych), kursy językowe (koszt lekcji językowych, koszt książek wspomagających naukę języka obcego, koszt egzaminu certyfikującego) – które Pan ponosi lub będzie ponosił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie do kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie może Pan zaliczyć wydatków na najem powierzchni biurowej oraz zużycie mediów (energia elektryczna i woda), ponieważ nie stanowią one kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń,

-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00