Interpretacja indywidualna z dnia 31 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.949.2022.4.LS
W analizowanej sprawie zbycie nieruchomości mieszkalnej – z uwagi na treść art. 14 ust. 2c ustawy o PIT nie będzie skutkowało powstaniem po Pani stronie przychodu z działalności gospodarczej z uwagi na mieszkalny charakter tego budynku.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 października 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.
Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 20 grudnia 2022 r. (wpływ 27 grudnia 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pani osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym prowadzącym działalność gospodarczą, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. W 2019 r. nabyła Pani grunt zabudowany nieruchomością o charakterze mieszkalnym (cena nabycia: 1.000.000 zł, nabycie od osoby niebędącej podatnikiem VAT). Budynek wchodzi w skład małżeńskiej wspólności majątkowej.
Następnie dokonała Pani rozbudowy i przebudowy nieruchomości. Celem rozbudowy było przeznaczenie części nieruchomości do celów działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie krótkoterminowym (zakwaterowanie turystów), tj. do czynności opodatkowanych VAT. Pozostała część nieruchomości przeznaczona miała być do użytku prywatnego.
Po rozbudowie budynek składa się z:
‒piwnicy o pow. 129,5m2 (garaż, kotłownia, pomieszczenia gospodarcze),
‒parteru o pow. 106,7m2 (komunikacja 6,10m2, pokój dzienny 44m2, toaleta 3,9m2, pomieszczenie gospodarcze 6,6m2, sypialnia 9,8m2, łazienka 6m2, sypialnia 12m2, sypialnia 8,6m2, komunikacja 10,7m2),
‒poddasza o pow. 100,1m2 (komunikacja 3,7m2, pokój dzienny 19m2, łazienka 2,9m2, pokój dzienny 18,5m2, łazienka 2m2, pokój dzienny 12,6m2, sypialnia 9,8m2, łazienka 2,9m2, pokój dzienny 13,8m2, sypialnia 11,2m2, łazienka 3,7m2);
‒strychu o pow. 45,8 m2 (pom. gospodarcze).
Po zakończeniu rozbudowy nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych (31 grudnia 2021 r.).
Obecnie rozważane jest zbycie nieruchomości. Do dnia zbycia nie jest planowane dokonywanie zmian konstrukcyjnych w budynku, jednak możliwe będzie, że do wynajmu wykorzystywana będzie również część oznaczona w projekcie jako mieszkalna.
Uzupełnienie i doprecyzowanie wniosku
Założyła Pani działalność gospodarczą w maju 2014 r. Działalność ta polegała i polega nadal na prowadzeniu sklepu wielobranżowego. Rozszerzenie działalności na krótkoterminowy wynajem pokoi w nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nastąpiło od sierpnia 2021 r.
Działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy PIT. Prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów.
Nie jest zakładane wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych.
Na skutek rozbudowy zwiększyła się powierzchnia nieruchomości i powstały nowe pomieszczenia zwiększające jej powierzchnię (garaż podziemny, dodatkowa kondygnacja i pokoje).
Część powstała w wyniku rozbudowy nie jest odrębną nieruchomością pod względem prawnym i nie ma odrębnej księgi wieczystej.
Nie podejmowano innych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia nieruchomości poza opisaną rozbudową.
Posiada Pani oprócz nieruchomości będącej przedmiotem wniosku:
‒Budynek handlowo-usługowy o pow. 178 m2 na działce o pow. 9,4a, w miejscowości (…).;
‒Nieruchomość rolna o pow. 1,37 ha w miejscowości (…) (oddana w nieodpłatne użytkowanie bratu);
‒Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu o powierzchni 60,7m2, położonego w miejscowości (…) - stanowiące małżeńską wspólnotę mieszkaniową;
‒Działka budowlana o pow. 7,5a w miejscowości (…) - wspólność ustawowa małżeńska.
Żadna z powyższych nieruchomości nie jest udostępniana na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze; jedynie nieruchomość rolna jest oddana w nieodpłatne użytkowanie bratu.
Nie dokonywała Pani wcześniej sprzedaży nieruchomości.
Nie jest planowane podejmowanie działań marketingowych ani reklamowych polegających na reklamie w mediach lub Internecie. Planowane jest umieszczenie ogłoszenia na portalu internetowym przeznaczonym do zamieszczania ofert sprzedaży nieruchomości.
Pytania
Czy sprzedaż nieruchomości będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem przychód ze sprzedaży nieruchomości nie będzie stanowić przychodu z działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy PIT, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku.
Ustawa PIT nie zawiera jednak definicji budynku mieszkalnego. W Pani ocenie należy odwołać się do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Jak wskazano w części dotyczącej VAT, zgodnie z PKOB budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.
Część "mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania. Zgodnie z PKOB, hotele i budynki zakwaterowania turystycznego są kwalifikowane jako budynki niemieszkalne. Pani zdaniem sprzedaż budynku stanowiącego przedmiot wniosku będzie stanowić sprzedaż budynku mieszkalnego, w związku z czym przychód nie będzie stanowić przychodu z działalności gospodarczej. Gdyby bowiem uznać, że czasowe wykorzystywanie części mieszkalnej do krótkoterminowego wynajmu powoduje zmianę kwalifikacji budynku na budynek niemieszkalny, to podatnicy w ten sposób mogliby np. obejść zakaz amortyzacji budynków mieszkalnych. Co więcej, wystarczyłoby zaprzestanie przed sprzedażą wynajmu danej powierzchni (lub zawarcie umowy najmu długoterminowego) aby zmienić kwalifikację budynku na cele podatkowe. Gdyby bowiem uznać, że wyłącznie sposób użytkowania danej powierzchni decyduje o kwalifikacji, to wystarczyłoby na dzień sprzedaży zmienić przeznaczenie danej powierzchni (np. nie wynajmować jej tylko przeznaczyć na własne cele mieszkalne bez dokonywania jakichkolwiek zmian konstrukcyjnych).
Należy zatem uznać, że ponieważ zgodnie z projektem budowlanym wyłącznie poddasze przeznaczone jest do prowadzenia działalności usługowej, a powierzchnia tej części wynosi mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku, sprzedaż budynku nie będzie stanowić przychodu z działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Zatem, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:
‒nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
‒nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).
Jak już wcześniej wskazano, klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe, w tym również w zakresie możliwości wyboru formy opodatkowania. Możliwość wyboru formy opodatkowania mają m.in. podatnicy osiągający przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
W świetle cytowanych powyżej przepisów należy zauważyć, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten nie powstałby jedynie, gdyby sprzedaż nastąpiła po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość została wycofana z działalności.
W niniejszej sprawie istotnym jest zatem, czy zbywana zabudowana nieruchomość jest nieruchomością mieszkalną, czy też niemieszkalną.
Zauważyć należy, że klasyfikując środki trwałe do poszczególnych grup należy posiłkować się Klasyfikacją Środków Trwałych. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1864), Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym wykazem środków trwałych (obiektów) służących do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może nim być m.in. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt – obiektu zbiorczego, którym może być zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu, użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe.
Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, przez budynek należy rozumieć zadaszone obiekty budowlane, na trwale połączone z gruntem, wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.
W świetle przepisów ww. rozporządzenia, budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne, i tak:
‒budynki mieszkalne – są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych; w przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem,
‒budynki niemieszkalne – są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych.
Podział budynków na mieszkalne i niemieszkalne w KŚT oparto na Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) oraz przypisano każdemu rodzajowi KŚT odpowiedni symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).
Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych PKOB, stanowiącej załącznik do ww. rozporządzenia – budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa (50%) całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Przy czym część „mieszkalna” budynku, tj. wykorzystywana dla celów mieszkalnych obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).
Jeżeli zatem, przedmiotem odpłatnego zbycia jest budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie albo prawo użytkowania wieczystego gruntu lub udział w takim prawie, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie, to wówczas przychody uzyskane z tej umowy sprzedaży nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2019 r. nabyła Pani grunt zabudowany nieruchomością o charakterze mieszkalnym (cena nabycia: 1.000.000 zł, nabycie od osoby niebędącej podatnikiem VAT). Budynek wchodzi w skład małżeńskiej wspólności majątkowej. Następnie dokonała Pani rozbudowy i przebudowy nieruchomości. Celem rozbudowy było przeznaczenie części nieruchomości do celów działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie krótkoterminowym (zakwaterowanie turystów), tj. do czynności opodatkowanych VAT. Pozostała część nieruchomości przeznaczona miała być do użytku prywatnego. Po zakończeniu rozbudowy nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych (31 grudnia 2021 r.). Obecnie rozważane jest zbycie nieruchomości. Do dnia zbycia nie jest planowane dokonywanie zmian konstrukcyjnych w budynku, jednak możliwe będzie, że do wynajmu wykorzystywana będzie również część oznaczona w projekcie jako mieszkalna. Pani działalność gospodarcza polegała i polega nadal na prowadzeniu sklepu wielobranżowego. Rozszerzenie działalności na krótkoterminowy wynajem pokoi w nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nastąpiło od sierpnia 2021 r. Działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy PIT. Prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów. Nie jest zakładane wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych. Na skutek rozbudowy zwiększyła się powierzchnia nieruchomości i powstały nowe pomieszczenia zwiększające jej powierzchnię (garaż podziemny, dodatkowa kondygnacja i pokoje). Część powstała w wyniku rozbudowy nie jest odrębną nieruchomością pod względem prawnym i nie ma odrębnej księgi wieczystej.
Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie zbycie nieruchomości mieszkalnej – z uwagi na treść art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie skutkowało powstaniem po Pani stronie przychodu z działalności gospodarczej z uwagi na mieszkalny charakter tego budynku.
W świetle powyższego, stanowisko Pani należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Dodać należy, że tutejszy organ dokonał oceny stanowiska w kontekście wskazanej we wniosku informacji, że budynek jest budynkiem mieszkalnym. Przyjęto zatem, że zbywany budynek jest budynkiem mieszkalnymi. Przy czym, mając na uwadze rolę postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, która przejawia się brakiem kompetencji do ustalania, czy sprzedawany budynek wypełnia znamiona uznania go za budynek mieszkalny, wskazać należy, że w przypadku wszczęcia ewentualnego postępowania podatkowego (którego domenę stanowi poczynienie ww. ustaleń) to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).
POTRZEBUJESZ POMOCY?