Interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.835.2022.2.AK

Jeżeli uchwała o wypłacie zaliczek na poczet dywidendy zostanie podjęta w drugiej połowie roku kalendarzowego, to czy w takiej sytuacji podatek dochodowy od wypłaconych zaliczek na poczet dywidendy, Spółka powinna wpłacić do 20. dnia siódmego miesiąca następnego roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym wypłacono zaliczkę?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy jeżeli uchwała o wypłacie zaliczek na poczet dywidendy zostanie podjęta w drugiej połowie roku kalendarzowego, to czy w takiej sytuacji podatek dochodowy od wypłaconych zaliczek na poczet dywidendy, Spółka powinna wpłacić do 20. dnia siódmego miesiąca następnego roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym wypłacono zaliczkę.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 lutego 2023 r. (wpływ 15 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…). Wspólnikami spółki są osoby fizyczne. Spółka, począwszy od 1 stycznia 2021 r. dokonała wyboru rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych wedle zasad określonych w Rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Rok obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym i trwa od stycznia do 31 grudnia. W dniu 14 października 2021 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwalę nr (…) na mocy której podjęto uchwałę o wypłacie zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy za rok 2021 według zasad określonych w Kodeksie Spółek Handlowych (dalej: „k.s.h.”) w łącznej wysokości (…), proporcjonalnie do posiadanych przez wspólników udziałów. Zaliczka płatna była w dwóch ratach:

1) do dnia 31.10.2021 r. - w wysokości (…) zł

2) do dnia 28.02.2022 r. - w wysokości (…) zł.

Wobec powyższego, nie budzi żadnych wątpliwości, że zdarzenie inicjujące powstanie zobowiązania nastąpiło w październiku 2021 r. Spółka dokonała zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych od części zaliczki na poczet dywidendy wypłaconej w miesiącu październiku 2021 r. w dniu 22 listopada 2021 r.

Zaliczkowa dywidenda do momentu zatwierdzenia sprawozdania finansowego została ujęta przez Spółkę odrębnie w bilansie - w pozycji VII kapitału własnego pn. „Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna)”.

Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Jeżeli uchwała o wypłacie zaliczek na poczet dywidendy zostanie podjęta w drugiej połowie roku kalendarzowego, to czy w takiej sytuacji podatek dochodowy od wypłaconych zaliczek na poczet dywidendy, Spółka powinna wpłacić do 20. dnia siódmego miesiąca następnego roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym wypłacono zaliczkę?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota wypłaconej wspólnikowi zaliczki na poczet dywidendy, w okresie stosowania przez Spółkę zasad określonych w Rozdziale 6b ustawy CIT, stanowiła podstawę opodatkowania Ryczałtem od dochodów spółek i termin zapłaty przez Spółkę podatku od kwoty wypłaconej zaliczki na poczet dywidendy, wynosił do 20 dnia siódmego miesiąca roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym wypłacono zaliczkę tj. 20 lipca 2022 r.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”): Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3) wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4) nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5) sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6) wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Stosownie do art. 28m ust. 2 ustawy o CIT: Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).

W myśl art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT: Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Stosownie do art. 28n ust. 2 ustawy o CIT: Podział lub pokrycie wyniku finansowego netto podatnika są dokonywane do końca szóstego miesiąca następującego po ostatnim dniu roku podatkowego, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe.

Jeżeli uchwała o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto podjęta zostanie w terminie późniejszym, przyjmuje się, że uchwała ta została podjęta ostatniego dnia tego szóstego miesiąca. Zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT: Podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego.

Interpretacja prawna przestawionego stanu fatycznego nie może odbywać się jedynie na gruncie ustawy o CIT, w oderwaniu od innych przepisów prawa. Podstawowe znaczenie w niniejszej sprawie ma sama instytucja uregulowana w przepisach kodeksu spółek handlowych tj. zaliczkowa wypłata na poczet dywidendy. Artykuł 195 Kodeksu spółek handlowych konkretyzuje aspekty związane z zaliczkowymi wypłatami na poczet dywidendy, która może być wypłacona za aktualny (obecny) lub upływający rok obrotowy, po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za poprzedni rok obrotowy, od końca którego należy mierzyć okres sprawozdawczy kończący się dniem bilansowym ustalającym wartość tymczasowego zysku.

Z przepisu tego wynikają następujące zasady wypłaty zaliczek: tylko umowa spółki może upoważnić do wypłaty zaliczek wspólnikom, tylko zarząd może być organem upoważnionym do wypłaty zaliczek, a spółka musi posiadać wystarczające środki na wypłatę zgodnie z art. 195 k.s.h., tj. gdy sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy wykazuje zysk. W momencie zamierzonej wypłaty dywidendy istnieje tylko stan przewidywanej dywidendy. Jest to więc stan niepewny i przyszły. Nie można wykluczyć sytuacji, że w momencie podejmowania decyzji o wypłacie zaliczek są środki na wypłatę, a jednak podział dywidendy między wspólników nigdy nie nastąpi, (tak: Kidyba Andrzej, Dumkiewicz Małgorzata,Komentarz aktualizowany do art. 1-300 Kodeksu spółek handlowych, Opublikowano: LEX/el. 2022).

Wobec powyższego, zaliczka wypłacana na podział zysku, w momencie dokonania uchwały nie stanowi zysku.

Takie stanowisko zajmuje też ustawodawca wskazując wprost w przepisach prawa obowiązek ich zwrotu, tj. w artykule 195 § 11 k.s.h. wprost ustawodawca wskazał, że w przypadku gdy w danym roku obrotowym zaliczka na poczet przewidywanej dywidendy została wypłacona wspólnikom, a spółka odnotowała stratę albo osiągnęła zysk w wysokości mniejszej od wypłaconych zaliczek, wspólnicy zwracają zaliczki w:

 1) całości - w przypadku odnotowania straty albo

 2) części odpowiadającej wysokości przekraczającej zysk przypadający wspólnikowi za dany rok obrotowy - w przypadku osiągnięcia zysku w wysokości mniejszej od wypłaconych zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy.

Przyjęcie innego stanowiska prowadziłoby do wniosku, że obowiązek zapłaty podatku powstaje wcześniej aniżeli zobowiązanie podatkowe - co w sposób rażący godzi w podstawowe zasady tj. zasadę praworządności oraz pewności prawa oraz podstawowe zasady prawa podatkowego tj. zasadę legalizmu oraz zasadę zaufania. Nadto pozostawałoby to w sprzeczności z podstawową dyrektywą interpretacji dotyczącej założenia o racjonalności prawodawcy:

- D9 „W obrębie danego aktu lub gałęzi prawa różnokształtnym zwrotom nie należy przypisywać tego samego znaczenia” (zakaz wykładni synonimicznej)

- D10 „W obrębie danego aktu lub gałęzi prawa tym sam zwrotom nie należy przypisywać odmiennego znaczenia” (zakaz wykładni homonimicznej).

Biorąc pod uwagę przepisy źródłowe tj. ww. przepisy kodeksu spółek handlowych należy przyjąć, że podział zysku nastąpi dopiero w następnym roku kalendarzowym i w tym roku podatek powinien być zapłacony do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego. Skorelowany z tymi postanowieniami jest również czasowy obowiązek do zatwierdzenia sprawozdania finansowego i podjęcia uchwał w zakresie podziału zysku (jako zasada; nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia bilansowego, czyli do 30 czerwca, jeżeli rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym). Wskazuje się, iż z uwagi na to, że zobowiązanie podatkowe wynika z obowiązku podatkowego określonego ustawą, nie może być oparte na domniemaniach i wykładni rozszerzającej (por. wyrok WSA w Poznaniu z 30.01.2008 r., I SA/Po 1025/07, LEX nr 468113).

- Według definicji ustawowej obowiązek podatkowy jest wynikającą z ustaw podatkowych ogólną powinnością zapłaty podatku w związku z zaistnieniem zdarzenia opisanego w ustawie.

- Według legalnej definicji zobowiązania podatkowego jest to wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Zobowiązanie podatkowe jest konkretne. Cecha ta odróżnia je od abstrakcyjnego obowiązku podatkowego. Konkretność zobowiązania podatkowego dotyczy zatem, jak wskazano wyżej, następujących elementów: osoby podatnika, wysokości świadczenia, terminu płatności oraz miejsca spełnienia świadczenia. Zobowiązanie podatkowe tworzy dla podatników obowiązek uiszczenia podatku, a dla organu podatkowego - uprawnienie i zarazem także obowiązek żądania takiej zapłaty, jej przyjęcia lub egzekwowania należnej sumy przy zastosowaniu przewidzianych środków przymusu.

Dalej wskazać należy, że z zobowiązaniem podatkowym będziemy mieli do czynienia, w przypadku gdy nastąpi konkretyzacja zobowiązania podatnika. Musi ona dotyczyć trzech elementów, tj. wysokości należności oraz terminu i miejsca, w którym wpłata powinna nastąpić. Dopiero podjęcie uchwały upoważniającej Zarząd do wypłaty zaliczek na poczet dywidendy oraz określającej kwoty i terminy wypłaty zaliczki może skonkretyzować wysokość należności. Wcześniej kwota ta nie jest znana.

Wobec powyższego, nie jest możliwym odprowadzenie podatku od nieskonkretyzowanego, niepewnego i przyszłego zdarzenia, w nieokreślonej wysokości. Dopiero w następstwie przekształcenia się obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe powstaje konieczność zapłaty podatku w określonej kwocie, w określonym czasie i w określonym miejscu.

Spółka, korzystając ze swojego uprawnienia przewidzianego w przepisach prawa podejmując uchwałę w zakresie wypłaty zaliczki na poczet dywidendy za rok 2021 w dniu 14 października 2021 r., już z samego założenia nie zapłaciła podatku w terminie, a tym samym powstała zaległość podatkowa. Reprezentowane stanowisko przez Organ kłóci się z zasadami prawa podatkowego tj. zasadą legalizmu oraz zasadą zaufania, zasady rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 28m ust. 2 ustawy o CIT:

Jak wynika z art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku). Uzupełniająco, art. 28m ust. 2 reguluje, iż wskazany art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a stosuje się odpowiednio do zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).

Sformułowanie art. 28 m ust. 2 poprzez „odpowiednie jego stosowanie” pozwala na objęcie jego zakresem różnych stanów faktycznych – zarówno przypadków, gdy wypłata zaliczek na poczet dywidendy następuje na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników sp. z o.o., jak również sytuacji, gdy wypłata zaliczek następuje bez podjęcia takiej uchwały. Należy bowiem zauważyć, iż z ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.) nie wynika obowiązek dokumentowania uchwałą wypłaty zaliczek na dywidendę przez sp. z o.o. (mimo, iż jest to częstą praktyką).

Zatem, kwota wypłaconej wspólnikowi zaliczki na poczet dywidendy, w okresie stosowania przez Spółkę zasad określonych w Rozdziale 6b ustawy o CIT, będzie stanowiła podstawę opodatkowania Ryczałtem od dochodów spółek, na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 2 ustawy o CIT.

Odnosząc się do wątpliwości dotyczącej terminu zapłaty przez Spółkę ryczałtu od kwoty wypłaconej zaliczki na poczet dywidendy wskazać należy na następujące przepisy.

W myśl art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 25 października 2022 r.:

Stosownie do art. 28n ust. 2 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 25 października 2022 r.:

Zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 25 października 2022 r.:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 14 października 2021 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwalę na mocy której podjęto uchwałę o wypłacie zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy za rok 2021 według zasad określonych w Kodeksie Spółek Handlowych, proporcjonalnie do posiadanych przez wspólników udziałów. Zaliczka płatna była w dwóch ratach:

1) do dnia 31.10.2021 r.,

2) do dnia 28.02.2022 r.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy jeżeli uchwała o wypłacie zaliczek na poczet dywidendy zostanie podjęta w drugiej połowie roku kalendarzowego, to czy w takiej sytuacji podatek dochodowy od wypłaconych zaliczek na poczet dywidendy, Spółka powinna wpłacić do 20. dnia siódmego miesiąca następnego roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym wypłacono zaliczkę.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że w zakresie terminu zapłaty ryczałtu od zaliczek na poczet dywidendy, odpowiednie zastosowanie znajdzie zatem art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat do 20 dnia siódmego miesiąca roku podatkowego.

Przepis ten pozostaje w związku ze wskazanym wcześniej art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, który referuje do podzielonego zysku (i znajduje odpowiednie zastosowanie w przypadku zaliczek na poczet dywidendy).

Wskazać należy, iż właściwy w sprawie art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wyznacza termin zapłaty ryczałtu „do 20 dnia siódmego miesiąca roku podatkowego”. Przepis ten nie reguluje obowiązku zapłaty do 20 dnia siódmego miesiąca następnego roku podatkowego ale roku podatkowego czyli roku, w którym uzyskany został dochód z tytułu zaliczki.

W powyższym zakresie pomocniczo należy wskazać na treść przepisu art. 28n ust. 2, w świetle którego podział lub pokrycie wyniku finansowego netto podatnika są dokonywane do końca szóstego miesiąca następującego po ostatnim dniu roku podatkowego, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe. Natomiast jeśli uchwała o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto podjęta zostanie w terminie późniejszym, przyjmuje się, że uchwała ta została podjęta ostatniego dnia tego szóstego miesiąca. Tym samym, w świetle art. 28n ust. 2 w związku z art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w przypadku podjęcia uchwały o podziale zysku w drugiej połowie danego roku podatkowego lub później, termin zapłaty ryczałtu przypadnie i tak 20 lipca danego roku podatkowego.

Odnosząc się zatem do terminu zapłaty ryczałtu od zaliczek na poczet dywidendy, kluczowe znaczenie ma użycie w art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT sformułowania „roku podatkowego”. Ponadto, ze względu na odpowiednie zastosowanie do zaliczek na poczet dywidendy art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT i w konsekwencji art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, odpowiedniego uwzględnienia wymaga również art. 28n ust. 2. Stąd przepis art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT – w związku ze wskazanymi art. 28m ust. 1 pkt 1, art. 28m ust. 2 oraz art. 28n ust. 2 ustawy o CIT – należy interpretować w ten sposób, iż termin zapłaty ryczałtu przypada 20 lipca danego roku podatkowego, w którym doszło do podjęcia uchwały o wypłacie zaliczek na poczet dywidendy bądź wypłatę zaliczek na poczet dywidendy bez uprzedniej uchwały.

Jednakże, należy także zwrócić uwagę na ustawę z 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 2180, dalej jako: „ustawa zmieniająca”), która zmodyfikowała ww. przepisy.

I tak zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Art. 28n ust. 2 ustawy o CIT został uchylony.

Z koeli art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, stanowi, że:

Przepisy w powyższym brzmieniu weszły w życie 26 października 2022 r., co wynika z art. 27 pkt 3 ustawy zmieniającej, zgodnie z którym:

Powyższe zmiany wprowadziły zmiany odnośnie ustalenia momentu powstania zobowiązania podatkowego oraz terminu jego zapłaty.

W stanie prawnym do 25 października 2022 r. podatek z tytułu podzielonego zysku powstaje w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale wyniku finansowego netto, a podatek należy wpłacić do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego.

Natomiast po ww. zmianach podatek z tytułu podzielonego zysku powstaje w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale wyniku finansowego netto, a podatek należy wpłacić do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do zaliczek na poczet zysku, zgodnie z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT.

Zwrócić także należy uwagę na przepisy przejściowe ww. ustawy zmieniającej:

- art. 20 ust. 10 ustawy zmieniającej:

- art. 20 ust. 11 ustawy zmieniającej:

Z powyższego wynika, że przepisy w dotychczasowym brzmieniu mają zastosowanie do uchwał o podziale zysku podjętych do 30 czerwca 2022 r., natomiast znowelizowane przepisy stosuje się do uchwał o podziale zysku, które zostały podjęte po 30 czerwca 2022 r.

W konsekwencji, jeżeli uchwała o podziale zysku (w tym o zaliczce na poczet zysku) została podjęta w 2022 r. przed 30 czerwca 2022 r. to stosowny ryczałt należy zapłacić w terminie do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego, w którym podjęto uchwałę.

Natomiast jeżeli uchwała o podziale zysku (w tym o zaliczce na poczet dywidendy) została podjęta w 2022 r. po 30 czerwca 2022 r. stosowny ryczałt należy zapłacić do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale wyniku finansowego netto, czyli do końca marca 2023 r.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, gdy uchwała o wypłacie zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy za rok 2021 została podjęta 14 października 2021 r. to ryczałt należało zapłacić do 20 lipca 2021 r.

Zatem nie można zgodzić się z Państwem, że kwota wypłaconej wspólnikowi zaliczki na poczet dywidendy, w okresie stosowania przez Spółkę zasad określonych w Rozdziale 6b ustawy CIT, stanowiła podstawę opodatkowania Ryczałtem od dochodów spółek i termin zapłaty przez Spółkę podatku od kwoty wypłaconej zaliczki na poczet dywidendy, wynosił do 20 dnia siódmego miesiąca roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym wypłacono zaliczkę tj. 20 lipca 2022 r.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanego przez Państwa wyroku należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).