Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.718.2022.2.JG

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy tzw. ulgi IP BOX. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 lutego 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca świadczy usługi jako niezależny deweloper. W ciągu ostatnich lat świadczył usługi programistyczne na rzecz podmiotu z Polski, a w przyszłości nie wyklucza świadczenia podobnych usług na rzecz innych podmiotów z Polski lub zagranicy (dalej pojedynczo jako Spółka).

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w językach PHP, HTML, CSS i SQL. Wnioskodawca tworzy nowe lub usprawnia istniejące rozwiązania u klientów tworząc oprogramowanie, którego celem jest pobieranie, przetwarzanie i potencjalnie wizualizacja ogromnych ilości informacji zawartych w bazach danych, a także integracja różnych systemów ze sobą. Przykładowo, celem oprogramowania jest bardziej zrozumiały sposób prezentowania ogromnych ilości gromadzonych danych na dwuwymiarowym medium, którym jest monitor, jak i opracowywanie sposobów interakcji użytkownika z tymi danymi.

Wnioskodawca specjalizuje się w programowaniu front-end i w ramach swojej działalności tworzył i rozwijał między innymi oprogramowanie - aplikacje wspierające procesy obsługi klientów firmy telekomunikacyjnej w zakresie obsługi usług sieciowych, tj.:

aplikacja (...),

aplikacja (...).

Zgodnie z zapisami umowy wszelkie wynalazki i prawa własności intelektualnej powstałe w związku ze świadczeniem usług stają się własnością Spółki i Wnioskodawca potwierdza przeniesienie tych praw na ich rzecz, tzn. w ramach umowy dochodzi do przejścia majątkowych praw autorskich.

Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac. Jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wykonywanie usług polega przede wszystkim na pisaniu kodu oraz na pracy koncepcyjnej z przedstawicielami Spółki poprzez analizowanie danych, pogłębianie wiedzy, testowanie oprogramowania, optymalizowanie istniejącego kodu oprogramowania, poprawianie błędów oraz proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań. Zadaniem Wnioskodawcy jest tworzenie oprogramowania, które lepiej będzie spełniało oczekiwania Spółki i ułatwiało prowadzenie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci programów o nowych lub ulepszonych funkcjonalnościach. Działania Wnioskodawcy polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Zmieniające się warunki rynkowe powodują, że Wnioskodawca musi stale rozszerzać swoja wiedzę poprzez np. uczestnictwo w szkoleniach (np. konferencjach branżowych czy tzw. webinarach), czytanie literatury związanej z przedmiotem działalności, zapoznawanie się z publicznie dostępnymi wynikami badań naukowych czy wymianę wiedzy poprzez portale zrzeszające programistów. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami klientów.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie lub zamówieniu dotyczącym konkretnego projektu - Wnioskodawcy przysługuje kwota wynagrodzenia, które może być kalkulowane w oparciu o stawkę dzienną, godzinową lub stałą kwotę miesięcznie. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej raz w miesiącu faktury.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala na wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Ewidencja prowadzona jest w formie arkusza kalkulacyjnego. Wnioskodawca może świadczyć usługi w przyszłości w podobny sposób również na rzecz innych krajowych i zagranicznych podmiotów.

Uzupełnienie wniosku

Wniosek dotyczy roku 2022 i lat następnych. Pytania dotyczą świadczenia usług tworzenia oprogramowania zarówno w stanie faktycznym, jak i w zdarzeniu przyszłym.

Pod pojęciem oprogramowania Wnioskodawca rozumie programy komputerowe - bezpośrednie efekty pracy Wnioskodawcy, prawa do których przenosi on na Spółkę.

W pytaniach pojęcia „oprogramowanie” Wnioskodawca używa w odniesieniu do programów komputerowych - bezpośrednich efektów pracy Wnioskodawcy, prawa do których przenosi on na Spółkę. Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe mogą być wykorzystywane przez Spółkę jako samodzielne oprogramowanie lub mogą być częścią większego systemu (produktu IT) Spółki, który powstał z połączenia efektów prac Wnioskodawcy i innych osób/podmiotów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że wniosek dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ ulepszania oprogramowania (programów komputerowych). Przez tworzenie Wnioskodawca rozumie tworzenie nowych, nieistniejących wcześniej programów komputerowych, natomiast przez ulepszanie i rozwijanie oprogramowania Wnioskodawca rozumie takie zmiany w istniejących programach komputerowych, które zmierzają do ich lepszego działania (np. większej efektywności lub funkcjonalności rozwiązań programistycznych).

Wnioskodawca wyjaśnia również, że rozwijanie i ulepszanie oprogramowania można traktować tożsamo (tj. Wnioskodawca nie różnicuje tych pojęć), przy czym zaznacza, że przez rozwój i ulepszanie oprogramowania Wnioskodawca nie ma na myśli rutynowych, okresowych zmian w oprogramowaniu.

Bezpośrednim efektem ulepszania oraz rozwijania oprogramowania przez Wnioskodawcę jest kod źródłowy programu komputerowego zapisywany w środowisku, którego właścicielem jest Spółka.

Wskazane we wniosku 2 aplikacje wspierające procesy obsługi klientów firmy telekomunikacyjnej w zakresie obsługi usług sieciowych są oprogramowaniem tworzonym i rozwijanym przez Wnioskodawcę. Zmiany do wymienionych aplikacji, stanowiące odrębne programy komputerowe, są oprogramowaniem tworzonym i rozwijanym przez Wnioskodawcę.

Powyższa lista programów komputerowych, które tworzył i/lub rozwijał Wnioskodawca jest wyczerpująca w stanie faktycznym. W przyszłości Wnioskodawca planuje w ramach prowadzonych prac rozwojowych tworzyć i/lub rozwijać również inne programy komputerowe.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

Wykonując te czynności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Wnioskodawca odpowiada za należyte, terminowe wykonanie usług.

Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca odpowiada względem Spółki oraz osób trzecich za niewykonanie lub nienależyte świadczenie usług. Odpowiedzialność jest ustalona na zasadach ogólnych. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nie ma wglądu w umowy Spółki z podmiotami trzecimi i w konsekwencji nie zna szczegółowych postanowień zakresu odpowiedzialności Spółki względem tych podmiotów.

Bezpośrednim efektem poszczególnych usług programistycznych Wnioskodawcy zawsze są programy komputerowe - utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prace Wnioskodawcy będące przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i są kreacją nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Efekty pracy Wnioskodawcy nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są twórczą realizacją projektów zlecanych przez Spółkę.

Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru badań naukowych, ale wyłącznie prac rozwojowych. W ramach świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce. Działania te są wyodrębnione z uwagi na cel ich prowadzenia, służą projektowaniu i tworzeniu nowych, zmienionych lub ulepszonych programów komputerowych i obejmują łącznie:

nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności,

łączenie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac);

kształtowanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy (tj. takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac); oraz

wykorzystanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy.

Poniżej Wnioskodawca zamieszcza listę wyodrębnionych prac rozwojowych wraz ze wskazaniem terminów ich prowadzenia:

aplikacja (...) - prace realizowane od stycznia 2022 r. i wciąż trwają,

aplikacja (...) - prace realizowane od stycznia 2022 r. i wciąż trwają.

Prace dotyczyły oraz będą dotyczyć stworzenia nowego lub rozwinięcia istniejącego oprogramowania, ich celem było/będzie wykorzystywanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych programów komputerowych. Prace można podzielić na kilka faz obejmują one takie czynności jak:

1.Faza koncepcyjna - zrozumienie zapotrzebowania rynkowego np. poprzez rozmowę ze Spółką, jej przedstawicielami, osobami odpowiedzialnymi za prowadzenie działalności, by zrozumieć jakie docelowe kryteria powinien spełniać dany program komputerowy, który będzie tworzył Wnioskodawca np. poprzez omówienie funkcjonalności.

2.Faza planowania - proces planowania prac, na który składa się np.: wybór technologii, planowanie rozwiązań, ustalenia poszczególnych etapów prac.

3.Faza programowania - etap tworzenie oprogramowania na który składa się np. pisanie kodu, testowanie przyjętych rozwiązań etc.

4.Faza weryfikacji - przedstawienie oprogramowania klientowi docelowemu, wprowadzanie zmian zgodnie z życzeniem klienta.

Przez pogłębianie wiedzy Wnioskodawca ma na myśli nabywanie wiedzy, której wcześniej nie posiadał lub nabywanie wiedzy o sposobach wykorzystania posiadanej wiedzy w taki sposób, który pozwoli na osiągnięcie celów prowadzonych prac rozwojowych.

Prace rozwojowe kończą się powstaniem programu komputerowego (kodu źródłowego), który zapisywany jest w środowisku, którego właścicielem jest Spółka.

W przypadku usług Wnioskodawcy prace rozwojowe polegają na stworzeniu nowych lub istotnym ulepszeniu istniejących aplikacji (tj. programów komputerowych) wspierających procesy obsługi klientów firmy telekomunikacyjnej w zakresie obsługi usług sieciowych. Prace zmierzają do stworzenia takiego systemu, który pozwoli na usprawnienie procesów obsługi klientów sieciowych m.in. poprzez scentralizowane gromadzenie i udostępnianie informacji niezbędnych personelowi Spółki do wykonywania zadań.

Nowość zastosowań powstającego oprogramowania polega więc na tym, że dane i informacje dotychczas gromadzone w licznych rozproszonych systemach informatycznych Spółki są dostępne w jednym punkcie dostępu, co znacząco przyspiesza i ułatwia pracę personelowi Spółki. Dzięki wykorzystaniu tego oprogramowania personel Spółki może lepiej i sprawniej wykonywać swoje obowiązki w zakresie obsługi usług sieciowych. Posiada także łatwy nadzór nad wykonanymi działaniami.

Wnioskodawca oferuje i będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w działalności gospodarczej. W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca stworzył/stworzy nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę.

Do nowych, zmienionych lub ulepszonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych będących efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac programistycznych i skutkujących udoskonaleniem wewnętrznych procesów Spółki należy zaliczyć:

aplikację (...),

aplikację (...).

Bezpośrednie efekty prac Wnioskodawcy mają/będą miały charakter nowego, zmienionego lub ulepszonego programu komputerowego, skutkującego powstaniem nowych i ulepszonych procesów w ramach działalności gospodarczej Spółki. Należy do nich zaliczyć:

aplikację (...),

aplikację (...).

Programy komputerowe są tworzone/rozwijane przez Wnioskodawcę na potrzeby Spółki, przy czym Spółka może zarówno wykorzystywać nabyte programy komputerowe wewnętrznie w ramach swojej działalności, jak też sprzedawać/komercjalizować te programy komputerowe na rynku.

Wnioskodawca oferuje/oferował i będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w działalności gospodarczej. W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Ich innowacyjność polega na tym, że stanowią oryginalne, nieistniejące wcześniej programy komputerowe, wspierające procesy obsługi klientów firmy telekomunikacyjnej w zakresie obsługi usług sieciowych.

Programy te, aby wypełniać swój cel, tj. służyć prowadzeniu działalności gospodarczej przez Spółkę, gromadzą i efektywnie udostępniają użytkownikom dane i informacje dotychczas gromadzone w licznych rozproszonych systemach informatycznych Spółki, co pozwala na lepsze i sprawniejsze wykonywanie zadań w zakresie obsługi usług sieciowych.

Opisane przez Wnioskodawcę działania miały charakter prowadzenia własnych prac rozwojowych skutkujących powstaniem nowych lub istotnie ulepszonych programów komputerowych. Tym niemniej działania Wnioskodawcy mogą być elementem szerszego przedsięwzięcia realizowanego przez Spółkę.

W zakresie w jakim usługi Wnioskodawcy na rzecz Spółki są przedmiotem wniosku o interpretację podatkową, Wnioskodawca nie wykonywał ww. czynności, w szczególności nie wykonywał powtarzalnych działań programistycznych, nie wykorzystywał wcześniej stosowanych rozwiązań, ani nie realizował rutynowych aktualizacji oprogramowania.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie lub zamówieniu dotyczącym konkretnego projektu - Wnioskodawcy przysługuje kwota kalkulowana w oparciu o stawkę godzinową, stawkę dzienną lub stawkę miesięczną. W praktyce jedyną usługą Wnioskodawcy jest tworzenie/rozwijanie programów komputerowych, całość wynagrodzenia jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do utworów, które są bezpośrednimi efektami prac Wnioskodawcy (do programów komputerowych). Umowy Wnioskodawcy nie różnicują stawek godzinowych w zależności od rodzajów wykonywanych czynności.

Umowy zawarte przez Wnioskodawcę ze Spółką nie wyodrębniają wynagrodzenia za poszczególne rodzaje czynności. W praktyce jedyną usługą Wnioskodawcy jest tworzenie programów komputerowych, całość wynagrodzenia jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich.

Na fakturze nie następuje wyodrębnienie wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich gdyż w praktyce jedyną usługą Wnioskodawcy jest tworzenie programów komputerowych, całość wynagrodzenia jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich.

Program komputerowy jest produktem cyfrowym, wszelkie czynności z nim związane odbywają się w świecie cyfrowym. Program tworzony przez Wnioskodawcę zapisywany jest w środowisku, którego właścicielem jest Spółka i tam odbywa się jego przekazanie zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką. Potwierdzeniem przekazania jest zapis historii wpisów.

W każdym przypadku bezpośrednie efekty prac Wnioskodawcy, do których przenosi on na Spółkę majątkowe prawa autorskie, są skończoną, samodzielną funkcjonalnie całością oraz są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Powyższe nie wyklucza jednak, że efekty prac Wnioskodawcy, jako odrębne całości, mogą być dalej integrowane jako część większych systemów informatycznych/oprogramowania Spółki.

Bezpośrednie efekty prac Wnioskodawcy, do których przenosi on na Spółkę majątkowe prawa autorskie, służą powstaniu programów komputerowych albo są częściami składowymi programów komputerowych wykorzystywanymi w działalności gospodarczej Spółki (poprzez używanie tych programów lub ich dalszą komercjalizację do klientów końcowych).

Pytania

1.Czy działalność w zakresie świadczonych usług tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania opisana przez Wnioskodawcę, jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 oraz art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu świadczonych usług tworzenia, ulepszania i rozwijania oprogramowania, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku że:

opisana we wniosku i jego uzupełnieniu, realizowana przez Wnioskodawcę na podstawie umowy ze Spółką działalność w zakresie świadczonych usług tworzenia i ulepszania/rozwijania programów komputerowych jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 oraz art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z tytułu świadczenia usług w zakresie tworzenia i ulepszania/rozwijania programów komputerowych.

Za swoje prace rozwojowe Wnioskodawca uważa czynności zmierzające do powstania nowych i zmienionych/ulepszonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych. Czynności te składają się na fazę koncepcyjną, fazę planowania, fazę programowania oraz fazę weryfikacji. Za kwalifikowane IP, z którymi wiąże się prawo do skorzystania z ulgi IP BOX, Wnioskodawca uważa nowe, zmienione lub ulepszone przez Wnioskodawcę programy komputerowe, tj.:

aplikacja (...),

aplikacja (...).

Zdaniem Wnioskodawcy za dochód podlegający preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% należy uznać tą część wynagrodzenia ze świadczenia usług programistycznych, która przypada na poszczególne wytworzone przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawa własności intelektualnej. W zależności od charakteru działań, za które Wnioskodawca jest wynagradzany w danym okresie, może to być całość lub część wynagrodzenia Wnioskodawcy otrzymanego na podstawie wystawionej faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy, przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak sam wskazał w uzupełnieniu wniosku – w ramach świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce.

Podkreślenia jednak wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę, ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak zaznaczono w opisie zdarzenia, w każdym przypadku bezpośrednie efekty prac Wnioskodawcy, do których przenosi on na Spółkę majątkowe prawa autorskie, są skończoną, samodzielną funkcjonalnie całością oraz są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych z powyższego przepisu, tworzonych i rozwijanych/ulepszanych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5%.

Wyeksponować w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w sytuacji Wnioskodawcy opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00