Interpretacja indywidualna z dnia 8 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.890.2022.2.SJ

Powstanie przychodu w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 lutego 2023 r. (data wpływu 6 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce oraz podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja instrumentów i przyrządów pomiarowych, kontrolnych i nawigacyjnych. Spółka współpracuje z członkami zarządu (dalej: „Członkowie Zarządu”) w oparciu o kontrakty menedżerskie (dalej: „Kontrakty”). Miejscem wykonywania Kontraktów jest siedziba Spółki ...., jak również inne miejsca, w których zasadne jest podjęcie czynności w celu realizacji obowiązków. Członkowie Zarządu to osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Do obowiązków Członków Zarządu należy prowadzenie spraw i interesów Spółki. Czynności te wymagają wyjazdów w szereg miejsc wykonywania aktualnych obowiązków służbowych, w tym często poza siedzibę główną Spółki. Charakter pełnionych funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Członków Zarządu stałej mobilności i stałej dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). W związku z tym, w celu realizacji obowiązków służbowych (ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają stałej gotowości i dyspozycyjności), Członkom Zarządu powierzany jest samochód służbowy.

W związku z udostępnieniem Członkowi Zarządu samochodu służbowego, każdorazowo zawierana jest umowa określająca zasady korzystania z samochodu służbowego (dalej: „Umowa”), w których precyzyjnie uregulowane są warunki użytkowania powierzonego mienia. W szczególności zgodnie z Umową, Członek Zarządu zobowiązany jest do dbałości o powierzone mienie, w tym do dokonywania systematycznych przeglądów technicznych oraz parkowania samochodu w miejscu swojego zamieszkania (po zakończeniu wykonywania obowiązków służbowych).

Ponadto, Umowa przewiduje, iż Członek Zarządu jest zobowiązany do prowadzenia odpowiedniej ewidencji przebiegu pojazdu służbowego. Ewidencja ta jest prowadzona osobno dla każdego miesiąca kalendarzowego. Zawiera ona informacje o poszczególnych przejazdach – ich dacie i trasie – wraz ze wskazaniem celu danego przejazdu, początkowym stanie licznika, końcowym stanie licznika oraz liczbie przejechanych kilometrów (do poszczególnych pozycji oraz sumarycznie w całym miesiącu).

Umowa dopuszcza również prywatne użytkowanie służbowego. Członek Zarządu jest zobowiązany aby taki ewentualny przejazd prywatny (jeżeli w ogóle wystąpi w danym miesiącu) również uwzględnić w prowadzonej ewidencji przebiegu.

W przypadku wykorzystania samochodu służbowego do celów prywatnych, Spółka uwzględnia przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń po stronie Członka Zarządu (zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 2a ustawy PIT, jednocześnie spełniając obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ww. ustawy). Wysokość przychodu w tym zakresie obliczana jest na podstawie proporcji kilometrów przejechanych do celów prywatnych w danym miesiącu w stosunku do łącznej wartości przejechanych kilometrów w danym miesiącu (w oparciu o prowadzoną ewidencję przebiegu pojazdu). Tak skalkulowana proporcja odnoszona jest do wartości brutto opłat leasingowych dla danego samochodu ponoszonych przez Spółkę w tym miesiącu (odpowiednia część wartości opłat leasingowych przypisywana jest wówczas jako przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń po stronie Członka Zarządu).

Wymaga podkreślenia, iż w przypadku wystąpienia sytuacji w której samochód służbowy jest wykorzystywany do celów prywatnych, to Członek Zarządu jest zobowiązany do całkowitego pokrycia kosztów paliwa w tym zakresie (Spółka pokrywa koszty paliwa wyłącznie na przejazdy do celów służbowych).

Powierzony danemu Członkowi Zarządu samochód służbowy wykorzystywany jest m.in. w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do siedziby Spółki lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych. Udostępnienie samochodu umożliwia szybkie i sprawne przemieszczanie się przez danego Członka Zarządu pomiędzy różnymi lokalizacjami, w których będzie on wykonywał obowiązki służbowe. Posiadanie przez Członka Zarządu samochodu służbowego zapewnia jego stałą mobilność (nawet poza godzinami pracy) oraz oszczędność czasową.

Uzupełnienie wniosku

Jak wskazano w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, złożony przez Spółkę wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego dotyczy wyłącznie sytuacji, w której Spółka udostępnia Członkom Zarządu samochody służbowe użytkowane na mocy umowy leasingu.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy Członkowie Zarządu, którym powierzonyzostanie samochód służbowy w celu należytego wywiązywania się z obowiązków służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem, uzyskają z tego tytułu przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do którego Wnioskodawca będzie musiał wypełnić obowiązki płatnika ww. podatku?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego wartość przychodu Członków Zarządu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych, należy ustalać na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy PIT, tj. według cen zakupu usługi leasingowej (i co za tym idzie zakup tej usługi powinien być brany pod uwagę przy ustaleniu wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu prawa do korzystania z pojazdu dla celów prywatnych)?

Państwa stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Członkowie Zarządu, w związku z zawartymi Kontraktami, korzystając z samochodów udostępnionych przez Spółkę w celach służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem, nie uzyskują przychodu z nieodpłatnych świadczeń podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z art. 11 ust. 1 ustawy PIT w zw. z art. 13 pkt 7 i 9 ustawy PIT.

Zgodnie z brzmieniem z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, ze ściśle określonymi wyjątkami. Przepis ten wskazuje na powszechnie obowiązującą ogólną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym wszelkich osiągniętych przez podatnika w danym roku korzyści majątkowych, z zastrzeżeniem tych, które na mocy ustawy zostały wyłączone z tego opodatkowania.

Z kolei w art. 10 ust. 1 ustawy PIT wymieniono katalog źródeł przychodów. Jednym z takich źródeł jest stosunek służbowy oraz stosunek pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT). Kolejny punkt przywołanego przepisu wskazuje, że źródłem przychodów jest również działalność wykonywana osobiście.

Działalność wykonywana osobiście określona w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT została szerzej zdefiniowana w art. 13 ww. ustawy. Poza szeregiem wskazanych w tym artykule przypadków, w punkcie 7 określono, iż przez przychody z działalności wykonywanej osobiście rozumie się: „przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych”. Dalej, w pkt. 9 ww. artykułu za źródło przychodów z działalności wykonywanej osobiście wskazano również: „przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej– z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7”.

Biorąc pod uwagę treść powołanych wyżej regulacji, w ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie Członków Zarządu z tytułu Kontraktów powinno stanowić przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy PIT. Nie ulega wątpliwości, iż przychody uzyskiwane z tytułu Kontraktów powinny stanowić przychody z działalności wykonywanej osobiście (o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT).

Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Członkowie Zarządu to osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy PIT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy PIT: „Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1”.

Z kolei na podstawie art. 42 ust. 1 powyższej ustawy: „Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania”.

Powołane przepisy wprowadzają wyraźny obowiązek płatnika w stosunku do osób fizycznych podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych, wykonujących czynności służbowe na podstawie kontraktów menedżerskich.

W odniesieniu do omawianego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, konsekwencją powyższego jest opodatkowanie przychodów uzyskiwanych przez Członków Zarządu na podstawie Kontraktów za pośrednictwem płatnika, zgodnie z normami wskazanymi w art. 41 i art. 42 ustawy PIT.

Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami, są nie tylko otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, ale także wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przepisy ustawy PIT nie definiują terminu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Należy zatem odnieść się do stanowiska prezentowanego przez sądy administracyjne w ugruntowanej linii orzeczniczej na gruncie podatku dochodowego.

Naczelny Sąd Administracyjny w uchwałach z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r., sygn. akt FPS 1/06 stwierdził, iż pojęcie „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, należy zwrócić uwagę, że korzystanie z udostępnionych samochodów przez Członków Zarządu Spółki następuje (i będzie następowało) w celu należytego wypełniania powierzonych obowiązków służbowych. Istota pełnionych funkcji przez Członków Zarządu wymaga stałej dyspozycyjności. Parkowanie samochodów w miejscu zamieszkania Członków Zarządu samochodów jest gwarantem stałej gotowości i mobilności w wypełnianiu obowiązków służbowych. Samochody są narzędziem, które ma ułatwiać realizację powierzonych zadań (są niezbędnymi narzędziami umożliwiającymi efektywne wywiązywanie się z powierzonych zadań i są powierzane Członkom Zarządu w celu ułatwienia wykonywania zadań służbowych, wymagających stałej mobilności oraz przemieszczania się między lokalizacjami).

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy:

·w interpretacji indywidualnej z 2 września 2022 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.487.2022.1.GG, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(…) mając na uwadze powyższy stan prawny oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że korzystanie przez członków Zarządu z samochodów służbowych dla celów wykonywania zadań służbowych w ramach kontraktu menedżerskiego (dojazdy z miejsca garażowania/parkowania samochodu służbowego do siedziby Spółki i z powrotem), nie generuje po stronie Ich stronie, powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 2a ww. ustawy”;

·w interpretacji indywidualnej z 2 października 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.594.2020.1.GG, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(…) samochód służbowy będzie wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celu wykonywania obowiązków służbowych oraz zadań powierzonych Mu przez Spółkę, to brak jest podstaw do uznania, że po jego stronie powstanie przychód z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z dojazdem samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania, powierzonych Mu przez Wnioskodawcę zadań i z powrotem”;

·w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2017 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.216.2017.3.MST, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „Przenosząc się na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że z opisu stanu faktycznego wynika, że zasoby rzeczowe, finansowe i organizacyjne Spółki wskazane we wniosku, będą przez Zarządzającego wykorzystywane wyłącznie w celach służbowych. Wobec tego, korzystanie przez Zarządzającego z udostępnionych przez Spółkę: samochodu służbowego, komputera (laptopa), telefonu komórkowego oraz powierzchni biurowej w siedzibie Spółki w celu wykonywania kontraktu o zarządzanie, a także zwrot przez Spółkę wydatków poniesionych przez Zarządzającego w związku z wykonywaniem powierzonych Mu zadań na eksploatację sprzętu (w tym paliwo, rozmowy telefoniczne) służy wyłącznie celom Wnioskodawcy i jako takie nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie. W przedmiotowej sytuacji w ww. zakresie Zarządzający nie otrzymuje żadnej korzyści majątkowej kosztem Wnioskodawcy. Nie generuje to zatem po stronie Zarządzającego dodatkowego przychodu z działalności wykonywanej osobiście w postaci nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, na Wnioskodawcy w tym zakresie nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych”;

·w interpretacji indywidualnej z 2 października 2017 r., nr 0111-KDIB2-3.4011.132.2017.1.KB, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż „Reasumując, jeżeli istotnie jak stwierdza Wnioskodawca samochód będzie wykorzystywany przez członka zarządu w celu wykonywania obowiązków wynikających z zawartej umowy o świadczenie usług zarządzania w celach służbowych, to brak jest podstaw do uznania, że w związku z przejazdami członka zarządu z miejsca zamieszkania/garażowania do miejsca wykonywania powierzonych mu obowiązków służbowych i z powrotem po jego stronie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 updof”;

·w interpretacji indywidualnej z 24 listopada 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.757.2016.2.IC, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że „Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że w wyżej opisanym zdarzeniu przyszłym przejazdy z miejsca zamieszkania/garażowania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych/powierzonych zadań i z powrotem powierzonym samochodem służbowym nie będą stanowiły dla Członków Zarządu Spółki nieodpłatnego świadczenia stanowiącego przychód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie powołania w ramach kontraktu menedżerskiego, o ile przejazdy te będą odbywać się wyłącznie w celach służbowych. Oznacza to, że wartość tego świadczenia nie stanowi przychodu z kontraktu menadżerskiego na podstawie art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 ww. ustawy”;

·w interpretacji indywidualnej z 16 kwietnia 2014 r., nr IPPB2/415-44/14-4/MG, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż „(…) po stronie osób zarządzających w związku z udostępnieniem, wyłącznie do realizacji zleconych czynności, aktywów Spółki, tj. sprzętu komputerowego, telefonów komórkowych, a także dwóch leasingowanych przez Spółkę samochodów, oraz pokrywaniem przez Spółkę kosztów związanych z ich eksploatacją (bezpośrednio przez Spółkę lub zwrot kosztów) nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku udostępniania i wykorzystywania składników majątku Spółki wyłącznie na potrzeby wykonywania zleconych zadań, a nie do celów prywatnych zarządzający nie uzyskają przychodu, a tym samym Spółka jako płatnik nie będzie obowiązana do obliczania, poboru i wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W konsekwencji powyższego, Członkowie Zarządu, w związku z zawartymi Kontraktami, korzystając z samochodów udostępnionych przez Spółkę w celach służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsc zamieszkania do miejsc wykonywania obowiązków służbowych oraz z powrotem, nie uzyskują/nie będą uzyskiwali przychodu z nieodpłatnych świadczeń podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z art. 11 ust. 1 ustawy PIT w zw. z art. 13 pkt 7 ani pkt 9 ustawy PIT (zarówno z tytułu użytkowania samochodu służbowego, jak i wszelkich wydatków eksploatacyjnych związanych z jego użytkowaniem – takimi jak m.in. koszty napraw, przeglądów czy też paliwa).

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość przychodu Członków Zarządu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych, należy ustalać na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy PIT, tj. według cen zakupu usługi leasingowej (i co za tym idzie zakup tej usługi powinien być brany pod uwagę przy ustaleniu wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu prawa do korzystania z pojazdu dla celów prywatnych), przy użyciu metody pozwalającej na jednoznaczne określenie wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu użytkowania samochodu do celów prywatnych (np. z uwzględnieniem proporcji przejechanych kilometrów do celów prywatnych w danym miesiącu w odniesieniu do łącznej liczby kilometrów przejechanych w danym miesiącu).

Jak już wyjaśniano wcześniej, przychodami są również inne nieodpłatne świadczenia (co wynika z art. 11 ust. 1 ustawy PIT).

Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Biorąc pod uwagę treść powyższej regulacji, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji, w której udostępniane Członkom Zarządu samochody są przedmiotem umowy leasingu, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń po stronie danego Członka Zarządu z tytułu prywatnego wykorzystywania samochodu służbowego powinien zostać określony na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy PIT (tj. z uwzględnieniem ceny zakupu przez Spółkę usługi leasingu). W ocenie Wnioskodawcy, cena zakupu powinna być w niniejszym przypadku rozumiana jako miesięczne obciążenie brutto z tytułu umowy leasingowej pokrywane przez Spółkę.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż samochody służbowe będą wykorzystywane przez Członków Zarządu zarówno w celu należytego wykonywania obowiązków służbowych, jak i do celów prywatnych, kalkulacja przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń powinna być dokonywana przy użyciu metody pozwalającej na jednoznaczne określenie wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu użytkowania samochodu do celów prywatnych (np. z uwzględnieniem proporcji przejechanych kilometrów do celów prywatnych w danym miesiącu w odniesieniu do łącznej liczby kilometrów przejechanych w danym miesiącu).

Należy przy tym podkreślić, iż koszty paliwa z tytułu ewentualnego prywatnego użytkowania samochodu służbowego są pokrywane bezpośrednio przez danego Członka Zarządu (zgodnie z Umową, Spółka nie pokrywa takich kosztów).

Stanowisko przedstawione przez Spółkę znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy:

·w interpretacji indywidualnej z 30 października 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4011.150.2017.2.KB, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż: „Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy samochód, który spółka udostępniła Wnioskodawczyni będzie przez nią wykorzystywany do własnych celów prywatnych, to wówczas po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia zaliczany do przychodów z innych źródeł, którego wartość jest ustalana zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 11 u.p.d.o.f. […]. Wartość tego przychodu będzie ustalana zatem na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 u.p.d.o.f., tj. według cen zakupu. Przedmiotem świadczenia jest bowiem usługa zakupiona u innego podmiotu. Spółka komandytowa zawierając umowę leasingu, zakupiła usługę w niej wymienioną i co za tym idzie zakup tej usługi powinien być brany pod uwagę przy ustaleniu wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu prawa do korzystania z pojazdu dla celów prywatnych”;

·w interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.80.2018.2.AC, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż: „(…) przepisy ustawy o PIT nie wskazują praktycznego sposobu ustalania wartości nieodpłatnego świadczenia w związku z wykorzystywaniem przez Członków Zarządu samochodów służbowych. W związku z tym, uznać należy, że w tym celu może być stosowana każda metoda, która pozwoli na jednoznaczne określenie wartości tego świadczenia. Co do zasady jednak sposób ten musi odpowiadać cenie rynkowej stosowanej w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem czasu i miejsca ich uzyskania, co wynika z art. 11 ust. 2 ustawy o PIT. Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka może przykładowo pozyskiwać od Członków Zarządu miesięczny wykaz przejazdów prywatnych z wyodrębnieniem przebytej trasy w kilometrach w poszczególnych dniach miesiąca”;

·w interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2018 r., sygn. 0115-KDIT2-2.4011.275.2018.1.MM, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż: „Odnosząc się zatem do sposobu ustalenia wartości przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z używaniem samochodu służbowego, który osoba zarządzająca będzie wykorzystywała do celów prywatnych, a który Wnioskodawca/Spółka użytkuje na mocy umowy leasingu lub umowy o podobnym charakterze, wskazać należy, że ustalenia wartości pieniężnej tego świadczenia Spółka powinna dokonać w oparciu o postanowienia art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wg cen zakupu. Przedmiotem świadczenia na rzecz członka zarządu będą bowiem usługi zakupione u innego podmiotu”;

·w interpretacji indywidualnej z dnia 24 marca 2015 r., sygn. ITPB2/415-1194/14/IB, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, iż „W tym przypadku mają bowiem zastosowanie ogólne zasady ustalania wartości pieniężnej świadczeń uregulowane w art. 11 ww. ustawy. W rezultacie, Spółka jako płatnik ma obowiązek doliczenia do przychodów menedżera (Członka Zarządu) wartości pieniężnej świadczenia z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych w wysokości ustalonej zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 2 – działalność wykonywana osobiście.

Natomiast poszczególne kategorie przychodów z działalności wykonywanej osobiście wymienione zostały przez ustawodawcę w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 7 i pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menadżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką, czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów jest zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją zakwalifikowania tych przychodów jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście jest ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika – na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując oceny stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanu prawnego przedstawionego w złożonym wniosku wyjaśnić należy, że ustawodawca definiując na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie przychodu w art. 11 ust. 1 powyższej ustawy, dokonał rozróżnienia pieniędzy i wartości pieniężnych od wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wyodrębniając pojęcie nieodpłatnych świadczeń od pieniędzy uznał tym samym, że nieodpłatne świadczenia muszą mieć postać niepieniężną. Stanowisko to potwierdza również brzmienie art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy, w których to regulacjach ustawodawca wskazuje sposób ustalania wartości świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 11 ust. 2a ww. ustawy:

Natomiast art. 11 ust. 2b cytowanej ustawy stanowi:

Mając na uwadze opis sprawy oraz zacytowane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że Członkowie Zarządu, którym powierzony zostanie samochód służbowy w celu należytego wywiązywania się z obowiązków służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem, nie uzyskają z tego tytułu przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do którego Państwo będziecie musieli wypełnić obowiązki płatnika ww. podatku.

Odnosząc się natomiast do sposobu ustalenia wartości przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z używaniem samochodu służbowego, który osoba zarządzająca będzie wykorzystywała do celów prywatnych, a który Spółka użytkuje na mocy umowy leasingu, prawidłowo uznali Państwo, że zastosowanie znajdzie art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy zastrzec, że przedmiotem interpretacji indywidualnej w niniejszej sprawie może być wyłącznie wskazanie i zinterpretowanie przepisu, na podstawie którego Spółka powinna ustalić wartość nieodpłatnych świadczeń na rzecz zarządzających, natomiast zagadnienie dotyczące potwierdzenia prawidłowości przedstawionej we wniosku kalkulacji wartości nieodpłatnych świadczeń nie może stanowić przedmiotu tej interpretacji. W konsekwencji tutejszy organ nie ustosunkował się do opisanej przez Spółkę kalkulacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).