Interpretacja indywidualna z dnia 3 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.577.2022.2.ID

Opodatkowanie otrzymanej dotacji z RPOW, w ramach której Wnioskodawca przekaże środki pieniężne Grantobiorcom oraz opłaci koszty inspektora nadzoru oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek sygnowany datą 28 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·uznania czy otrzymana dotacja z RPOW, w ramach której Wnioskodawca przekaże środki pieniężne Grantobiorcą oraz opłaci koszty inspektora nadzoru inwestorskiego, powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

·braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 stycznia 2023 r. (wpływ 24 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca realizuje zadanie pn. „(…)” (dalej: „projekt”).

Projekt polega na udzielaniu, wybranym w ramach konkursu grantowego, mieszkańcom Gminy (dalej: „Grantobiorcy”) grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii (dalej również jako: „OZE”) na budynkach mieszkalnych na terenie Gminy.

Głównym celem Projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę mikroinstalacji, tj. paneli fotowoltaicznych wykorzystujących OZE oraz montaż kolektorów słonecznych w indywidualnych gospodarstwach domowych na potrzeby własne Grantobiorców.

Grantobiorcy są odpowiedzialni za wyłonienie wykonawców mikroinstalacji.

Grantobiorca podpisując z Gminą umowę grantową jednocześnie zobowiązuje się do sfinansowania montażu paneli fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych, czego dowodem będą przedstawione przez niego faktury/rachunki i dowody zapłaty, podczas składania wniosku o wypłatę grantu (refundacja poniesionych wydatków). Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z projektem będą wystawiane na Grantobiorców. W związku z powyższym Grantobiorcy otrzymają faktury VAT z wykazanym podatkiem.

Zainstalowane w wyniku realizacji inwestycji urządzenia wchodzące w skład poszczególnych zestawów paneli fotowoltaicznych lub kolektorów słonecznych będą własnością Grantobiorców przez okres minimum pięciu lat trwałości projektu. Finansowe zobowiązania związane z eksploatacją sprzętu w okresie trwałości projektu będą pokrywać Grantobiorcy.

Grantobiorcy jako właściciele instalacji OZE będą zobowiązani do właściwej tj. zgodnej z pierwotnym przeznaczeniem i parametrami technicznymi eksploatacji urządzeń energetycznych wchodzących w skład zestawu oraz warunkami technicznymi eksploatacji zestawów.

Gmina w celu realizacji powyższego projektu zawarła umowę o dofinansowanie inwestycji ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020 (dalej: „RPOW”). Wnioskodawca zrealizuje projekt przekazując środki pieniężne Grantobiorcom z otrzymanej dotacji, natomiast w pozostałej części Grantobiorcy sfinansują niniejszy projekt ze środków własnych. VAT w ramach dofinansowania został wskazany jako koszt kwalifikowalny. Ponadto w ramach prawidłowej realizacji projektu Gmina wyłoni inspektora nadzoru inwestorskiego. Koszty nadzoru inwestorskiego nie mogą przekroczyć 2% bezpośrednich wydatków kwalifikowalnych projektu grantowego.

Gmina zaznacza, iż nie będzie pobierała żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem w projekcie. Realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności gminnej.

Przeprowadzenie projektu wynika również ze zobowiązania wynikającego z dyrektywy Parlamentu Europejskiego 2009/28/WE, w sprawie promowania energii ze źródeł odnawialnych. Ogólny cel krajowy w zakresie udziału energii ze źródeł odnawialnych w ostatecznym zużyciu energii brutto w roku 2020 został określony w krajowym planie działania na poziomie 15%. Instalacja paneli fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych w Gminie przyczyni się do uzyskania tych wartości.

Gmina również ponosiła wydatki związane z realizacją projektu, tj. wydatki związane z weryfikacją wniosków o wypłatę grantów. Wydatki te zostały udokumentowane fakturą VAT wystawioną na Gminę.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1.Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją wskazanego we wniosku projektu są wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

2.W związku z realizacją projektu grantowego Gmina nie będzie wykonywała jakichkolwiek czynności, tj. dostawy towarów lub świadczeń usług na rzecz mieszkańców Gminy.

3.Wydatki poniesione przez Gminę na nadzór inwestorski mają na celu wyłącznie umożliwienie prawidłowego rozliczenia na rzecz Grantobiorców.

4.Usługa nadzoru inwestorskiego nie zostanie zakupiona przez Gminę celem jej świadczenia (refaktury) na rzecz Grantobiorców.

5.Źródłem finansowania poniesionych przez Gminę wydatków związanych z weryfikacją wniosków o wypłatę grantu jest budżet Gminy.

6.Gmina w związku z kosztami poniesionymi na weryfikację wniosków o wypłatę grantów nie obciąży Grantobiorców fakturami VAT z tego tytułu.

Pytania

1.Czy dotacja z RPOW na realizację projektu, w ramach którego Wnioskodawca przekaże środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji oraz opłaci koszty inspektora nadzoru inwestorskiego, powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?

2.Czy Gmina przy realizacji projektu będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Gminy, dotacja z RPOW na realizację projektu, w ramach którego Wnioskodawca przekaże środki pieniężne z tej dotacji Grantobiorcom, nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie:

Gmina jako podmiot władzy publicznej, posiada specyficzny status na gruncie ustawy o VAT.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, odnoszący się do prawnopodatkowej podmiotowości organów władzy publicznej, stanowi lex specialis w odniesieniu do art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o VAT, w świetle którego dana czynność podlega VAT, jeśli jest dokonywana przez przedsiębiorcę i następuje w wykonaniu jego działalności gospodarczej. Jest to zasada ogólna, odnosząca się również do organów władzy publicznej (w tym gmin).

Art. 15 ust. 6 ustawy o VAT ustanawia natomiast wyjątek od tej reguły, gdyż na jego mocy nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jeżeli zatem dana czynność ma miejsce w ramach wykonywania zadań nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa i nie ma formy umowy cywilnoprawnej – nie podlega VAT.

Ad 1

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Wpływ dotacji na cenę:

W świetle przytoczonego powyżej art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podobnie wskazuje art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L z 2006 r., 347 s. 1 ze zm.; dalej: „Dyrektywa VAT”), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

W konsekwencji decydujący dla opodatkowania dotacji podatkiem VAT powinien być element bezwzględnego i bezpośredniego związku dotacji z ceną jednostkową towaru lub usługi (możliwość alokacji dotacji do ceny towaru lub usługi). Jeżeli zatem sposób kalkulacji dotacji związany jest nawet z ceną jednostkową towaru lub usługi, ale jedynie pośrednio (tylko w sensie ekonomicznym) albo kalkulacja dotacji oderwana jest całkowicie od ceny towaru czy usługi świadczonej przez podatnika, dotacja (dopłata) taka nie podlega opodatkowaniu.

Przedmiotem umowy zawartej przez Gminę z Grantobiorcą jest jedynie zwrot kosztów i operacji tej nie towarzyszą żadne inne świadczenia pomiędzy Gminą a Grantobiorcą. Okoliczność otrzymania środków przez Grantobiorcę od Gminy nie generuje skutków podatkowych w VAT dla Gminy. Gmina w tym wypadku występuje jako podmiot udzielający grantu – Grantobiorca będzie zobowiązany do właściwego rozliczenia się z Gminą, jako podmiotem udzielającym dofinansowania.

Podsumowując, w przedmiotowej sytuacji, nie ma możliwości powiązania otrzymanej dotacji z ceną świadczonych usług, ponieważ takowe (cena oraz świadczenie usług) po stronie Gminy nie występują. Stanowisko Gminy zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

· z 31 sierpnia 2018 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.253.2018.2.NK, zgodnie z którą: „W konsekwencji dofinasowanie, które Gmina otrzyma w związku z realizacją opisanego projektu, nie będzie stanowiło dotacji, subwencji lub innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, gdyż w przedmiotowej sytuacji Gmina nie będzie nabywać towarów ani usług i nie będzie odsprzedawać ich dalej na rzecz Grantobiorcy”.

·z 10 maja 2019 r., o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.150.2019.1.ICZ, w której organ stwierdził „W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymana przez Gminę dotacja na wymianę systemów grzewczych c.o. na systemy ekologiczne w formule grantowej, nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT”.

Cel przyjętej regulacji:

Ponadto Wnioskodawca wskazuje na cel normy prawnej określonej w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, mianowicie jest nim realizacja zasady neutralności VAT.

Konieczność uwzględnienia otrzymanych przez podatnika dotacji w podstawie opodatkowania związana jest z wynikającą z tego możliwością obniżenia cen z tytułu świadczonych usług lub dostawy towarów. Gdyby zatem dotacja w takich okolicznościach pozostała poza zakresem opodatkowania VAT, podatnik, zachowując pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, korzystałby – przy niezmiennej wysokości uzyskanego dochodu – z możliwości zmniejszenia swego zobowiązania z tytułu podatku należnego VAT.

Norma prawna określona w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT pozwala zatem na wyeliminowanie ww. nieuprawnionej korzyści po stronie podatnika i utrzymanie wysokości podatku należnego na poziomie zapewniającym zachowanie zasady neutralności VAT.

W opinii Wnioskodawcy, uznanie przez organ, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi konieczność opodatkowania dotacji byłoby sprzeczne z realizacją powyżej przedstawionego celu. Wynika to z faktu, iż Gmina w związku z realizacją projektu nie wykonuje podlegających opodatkowaniu VAT świadczeń, skutkujących nabyciem prawa do odliczenia podatku należnego (co zostało szerzej przedstawione w dalszej części uzasadnienia). Przyznanie grantu jako nieodpłatne świadczenie usług – zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż Gmina realizując projekt, wypełnia swoje zadania własne określone w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym oraz nie działa na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, to na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT Gmina nie działa w przedmiotowym zakresie jako podatnik VAT.

Według Wnioskodawcy, wykonywanie opisywanych działań jest analogiczne do innych czynności realizowanych w ramach wykonywania zadań własnych przez Gminę, np. prace porządkowe, remonty dróg, itp. Działania te realizowane są na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie, a jednocześnie można w wielu przypadkach zidentyfikować konkretnych beneficjentów zrealizowanych czynności (np. mieszkańców ulicy, która była przedmiotem remontu).

Tym samym w opinii Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż projekt nie będzie przez Gminę realizowany w charakterze podatnika podatku VAT (a zatem nie podlega ocenie na gruncie regulacji ustawy o VAT), to jego realizacja nie powinna zostać uznana za nieodpłatne świadczenie usług zrównane z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w odniesieniu do stanów faktycznych dotyczących analogicznych projektów:

·interpretacji indywidualnej z 13 maja 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.125.2020.1.AG, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż: „(...) należy stwierdzić, że – mimo, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT – w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina realizując przedmiotową inwestycję nie będzie działać bowiem w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w ramach realizacji projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Gminę”.

·interpretacji indywidualnej z 1 lutego 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.604.2017.MG, zgodnie z którą wg. organu: „Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Realizacja powyższego projektu nastąpi w ramach wypełniania przez Gminę zadań własnych w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sferze zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym”.

W związku z tym, iż:

·Grantobiorcy sami wybierają wykonawcę instalacji OZE i zawierają z nim umowę,

·faktura zostanie wystawiona przez przedsiębiorcę dokonującego montażu OZE na Grantobiorcę,

·Grantobiorca będzie właścicielem ww. instalacji,

·pomiędzy Gminą (Grantodawcą) a Grantobiorcami dochodzi jedynie do zwrotu części kosztów nabycia instalacji OZE poniesionych przez Grantobiorców

nie będziemy mieli do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a przekazywanych środków finansowych nie będzie można uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczonej usługi/dokonanej dostawy towarów na rzecz Grantobiorców.

W konsekwencji dofinasowanie, które Gmina otrzyma w związku z realizacją opisanego projektu, nie będzie stanowiło dotacji, subwencji lub innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, gdyż w przedmiotowej sytuacji Gmina nie będzie nabywać towarów ani usług i nie będzie odsprzedawać ich dalej na rzecz Grantobiorców.

Uwzględniając powyżej przedstawioną argumentację, w opinii Wnioskodawcy, dotacja nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bowiem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza, więc możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1). Natomiast w odniesieniu do art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, zadania własne Gminy dotyczą również wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Jak zostało wyżej wskazane, Gmina będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie realizować niniejszy projekt, jako zadanie własne. Natomiast podatek naliczony jaki będzie zawarty na otrzymywanych przez Grantobiorcę fakturach nie będzie podlegać odliczeniu, gdyż w związku z wykonywanym przez Gminę projektem nie wystąpi związek ze sprzedażą opodatkowaną.

Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone m.in. w:

·interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 marca 2020 r. sygn. 0112-KDIL3.4012.17.2020.1.AW, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatnika mówiące o tym, że „Projekt będzie realizowany w formule Grantowej. Beneficjentami będą wyłącznie osoby fizyczne zamieszkujące Gminę, które wymienią źródła ciepła dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą i nie mają możliwości odzyskania VAT w związku z realizacją projektu. W przypadku działań takich jak przygotowanie projektu, zarządzanie projektem, promocja, system kontroli Beneficjentów Gmina nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT, gdyż usługi związane z tymi działaniami nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych. W szczególności Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat od Beneficjentów w związku z udziałem w projekcie, podatek VAT nie może więc zostać odzyskany w oparciu o przepisy (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) i będzie stanowił wydatek kwalifikowany w projekcie”.

·interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 lutego 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.860.2019.2.ŻR w której organ wskazał, iż „(...) dofinansowanie otrzymane przez Gminę na realizację inwestycji dotyczącej budowy nowych jednostek wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej wykorzystujących energię słoneczną, polegających na instalacji ogniw fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych, nie będzie stanowić podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Zatem, z uwagi na powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Gmina w ramach ww. projektu nie będzie wykonywała odpłatnych świadczeń na rzecz mieszkańców, a nabywane przez Gminę usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach przedmiotowego projektu. Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy”.

W konsekwencji, mając powyższe na względzie, Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem, ponieważ nie będzie miał on związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów lub odpłatna usługa. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzeczy innej osoby, na której składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza go do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów/świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów/świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług należy rozumieć prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów/świadczącego usługę do żądania od odbiorcy towaru/usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Jak wynika z treści powołanych przepisów w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i realizuje zadania pn. „(…)”. Projekt polega na udzielaniu, wybranym w ramach konkursu grantowego, mieszkańcom Gminy grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii na budynkach mieszkalnych na terenie Gminy. Głównym celem projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę mikroinstalacji, tj. paneli fotowoltaicznych wykorzystujących OZE oraz montaż kolektorów słonecznych w indywidualnych gospodarstwach domowych na potrzeby własne Grantobiorców. Grantobiorcy są odpowiedzialni za wyłonienie wykonawców mikroinstalacji. Grantobiorca podpisując z Gminą umowę grantową jednocześnie zobowiązuje się do sfinansowania montażu paneli fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych, czego dowodem będą przedstawione przez niego faktury/rachunki i dowody zapłaty, podczas składania wniosku o wypłatę grantu (refundacja poniesionych wydatków). Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z projektem będą wystawione na Grantobiorców. Zainstalowane w wyniku realizacji inwestycji urządzenia wchodzące w skład poszczególnych zestawów paneli fotowoltaicznych lub kolektorów słonecznych będą własnością Grantobiorców przez okres minimum pięciu lat trwałości projektu. Finansowe zobowiązania związane z eksploatacją sprzętu w okresie trwałości projektu będą pokrywać Grantobiorcy. Gmina w celu realizacji powyższego projektu zawarła umowę o dofinansowanie inwestycji ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020. Wnioskodawca realizując projekt przekazuje środki pieniężne Grantobiorcom z otrzymanej dotacji, natomiast w pozostałej części Grantobiorcy sfinansują niniejszy projekt ze środków własnych. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem w projekcie. Z otrzymanej dotacji Gmina opłaci inspektora nadzoru inwestorskiego, wydatki poniesione przez Gminę w związku z usługą nadzoru mają na celu wyłącznie umożliwienie prawidłowego rozliczenia Grantobiorców. Usługa nadzoru inwestorskiego nie została zakupiona przez Gminę celem świadczenia (refaktury) na rzecz Grantobiorców. Gmina z własnego budżetu ponosiła również wydatki związane z realizacją projektu, tj. wydatki związane z weryfikacją wniosków o wypłatę gruntów, wydatki te zostały udokumentowane fakturą VAT wystawioną na Gminę. Wnioskodawca w związku z kosztami poniesionymi na weryfikację wniosków o wypłatę grantów nie obciąży Grantobiorców fakturami VAT z tego tytułu. Reasumując, Gmina w związku z realizacją projektu grantowego nie będzie wykonywała jakichkolwiek czynności, tj. dostawy towarów lub świadczeń usług na rzecz mieszkańców Gminy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia czy dotacja z RPOW na realizację projektu, w ramach którego Wnioskodawca przekaże środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji oraz opłaci koszty inspektora nadzoru inwestorskiego, powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że udzielone dotacje celowe Grantobiorcom w postaci refundacji części kosztów w związku z montażem mikroinstalacji OZE na ich nieruchomościach, nie stanowią dopłaty do ceny tych instalacji, gdyż Gmina nie weszła w rolę dostawcy, co za tym idzie – nie świadczy usług ani nie dostarcza towaru na rzecz mieszkańców Gminy biorących udział w projekcie.

Należy zatem uznać, że przekazanie mieszkańcom środków w formie pieniężnej jako refundacja poniesionych wydatków na towary i usługi w ramach projektu, nie stanowi świadczenia usług. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że Gmina nie świadczy na rzecz mieszkańców biorących udział w projekcie jakichkolwiek czynności. Wszystkie czynności związane z wyborem wykonawcy inwestycji i montażem mikroinstalacji OZE, tj. paneli fotowoltaicznych wykorzystujących OZE oraz kolektorów słonecznych w indywidualnych gospodarstwach domowych będą po stronie Grantobiorcy, który następnie będzie ubiegał się o zrefundowanie części poniesionych wydatków. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem w projekcie, bowiem to mieszkaniec poniesie pełny koszt realizacji grantu i złoży wniosek o wypłatę grantu (refundację poniesionych wydatków), zaś Gmina po wybraniu w ramach konkursu grantowego Grantobiorców przekaże środki pieniężne z otrzymanej dotacji.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują zatem, że Gmina jest Grantodawcą i nie wykonuje żadnej czynności w ramach realizacji inwestycji OZE.

Jeżeli więc operacji tej nie będą towarzyszyły żadne świadczenia pomiędzy Gminą a mieszkańcem, na co wskazuje przedstawiony opis sprawy, to zwrot kosztów montażu instalacji na rzecz Grantobiorcy (mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego). Przekazywanych środków pieniężnych mieszkańcowi (inwestorowi) nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru).

W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymane przez Gminę dofinansowanie na montaż instalacji OZE w związku z realizacją projektu pn. „(…)”, nie jest dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, ponieważ Gmina nie będzie nabywać towarów ani usług i nie będzie odsprzedawać ich dalej na rzecz Grantobiorcy, tak więc czynności polegające na przekazaniu mieszkańcom dotacji (grantów) nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, otrzymane dofinansowanie na realizację projektu, w ramach którego Wnioskodawca przekaże środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji oraz opłaci koszty inspektora nadzoru inwestorskiego, nie stanowi wynagrodzenia z tytułu wykonywanych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT..

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia, czy Gmina przy realizacji projektu będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Nadmienić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Z opisu sprawy wynika, że Gmina w związku z realizacją wskazanego we wniosku projektu nie będzie wykonywała jakichkolwiek czynności, tj. dostawy towarów lub świadczeń usług na rzecz mieszkańców Gminy, a towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do powyższego, zgodnie z powołanymi przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje, bowiem mimo iż Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, to jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie będzie wykonywał jakichkolwiek czynności (dostawy towarów i usług) na rzecz mieszkańców i nie będzie pobierał żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem w projekcie, w związku z czym towary i usługi nabywane przez Gminę na realizacją projektu są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W zawiązku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „(…)”.

Podsumowując, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślam, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne dla Państwa przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).