Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.850.2022.2.JKU

1. Czy działalność Spółki, w ramach której rozwija i udoskonala oraz kompiluje zakupiony częściowo kod, spełnia przesłanki uznania za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT? 2. Czy rozwijane i udoskonalane przez Spółkę kody stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, co do których Spółka jest i będzie uprawniona stosować ulgę IP Box? 3. Czy Spółka prawidłowo kalkuluje i będzie kalkulować wskaźnik Nexus w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym aplikacji, tj. czy zasadnie: - przypisuje/będzie przypisywać opisane we wniosku koszty do lit. a, - przypisuje/będzie przypisywać opisane we wniosku koszty do lit. b, - przypisuje/będzie przypisywać opisane we wniosku koszty do lit. c? 4. Czy Spółka prawidłowo rozpoznaje i kalkuluje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania preferencji IP Box.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 17 stycznia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. Opis działalności Spółki.

Spółka działa w ramach szeroko pojętej branży (…) online. Działalność Spółki obejmuje przede wszystkim tworzenie oprogramowania oraz prowadzenie platform internetowych, a także tworzenie i aktualizacje aplikacji mobilnych. Spółka współpracuje z wieloma trenerami i couchami. Współpraca ta polega m.in. na prowadzeniu platform internetowych i świadczeniu usług elektronicznych w zakresie produktów sygnowanych nazwiskami ww. specjalistów. Usługi te mogą być płatne lub bezpłatne. W zakresie produktów płatnych Spółka oferuje przede wszystkim:

a)abonamenty na określone (…) oraz

b)narzędzia Online wspomagające kontrolę (…).

Spółka jest (…).

Aplikacje mobilne, jak i serwisy internetowe dedykowane są użytkownikom indywidualnym mieszkającym zarówno w Polsce, jak i za granicą. W ramach prowadzonej działalności Spółka stworzyła, a obecnie rozwija Aplikację Y, poprzez dodawanie do nich kolejnych funkcjonalności i ulepszeń, a także tworzy innowacyjne projekty (…) bazujące na określonych (…). W ramach prowadzonej działalności Spółka wytworzyła w przeszłości m.in. opisane poniżej szczegółowo Projekty oraz Aplikacje Y, które generują dla niej przychody z tytułu udostępniania ich do korzystania w zamian za abonament płacony przez klientów.

Prace nad rozwojem Aplikacji oraz tworzeniem i rozwojem poszczególnych Projektów wynikają przede wszystkim z chęci poprawienia przewagi konkurencyjnej nad innymi spółkami działającymi w szeroko pojętej branży (…), a także z chęci rozszerzenia grupy klientów.

Spółka posiada dział IT, który wszechstronnie zajmuje się tworzeniem i rozwojem poszczególnych projektów. W skład działu wchodzi Chief Technology Officer, programiści oraz testerzy.

2. Produkty Spółki - Projekty (…) oraz aplikacje.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe informacje dotyczące wytworzonych dotychczas Projektów oraz Aplikacji:

a) W zakresie Projektów (…) Spółka posiada aktualnie w swoim portfolio kilka platform internetowych. Spółka pracuje obecnie nad następną platformą oraz planuje stworzenie kolejnych. Decyzja o wprowadzeniu kolejnych platform poprzedzona jest każdorazowo wnikliwą analizą i następującymi czynnościami:

1)Zauważenie popularności tematu na rynku poprzez analizę trendów za pomocą określonych aplikacji (…), wiadomości w mediach, a także wiadomości z pomysłami od klientów.

2)Analiza możliwości technicznych wprowadzenia nowego serwisu.

3)Analiza konkurencyjności - sprawdzenie czy na rynku istnieją podobne rozwiązania.

4)Produkcja techniczna i marketingowa.

5)Start platformy.

W dalszej kolejności projekt jest rozwijany i udoskonalany. Każdy z projektów może być rozwijany w dwóch formach: platformy WWW lub aplikacji, przy czym czas i kolejność ich wprowadzania zależy od konkretnej analizy potrzeb użytkowników i możliwości rozwijania informatycznego obu wersji przez Spółkę w danym momencie.

W ramach projektów (…) i aplikacji, Spółka prowadzi platformy znanych influencerów/trenerów (…) - wówczas konkretne pomysły i założenia są szczegółowo ustalane z tymi osobami, niemniej jednak wszelkimi zmianami informatycznymi i prowadzeniem tych serwisów zajmuje się Spółka.

Natomiast w zakresie struktury informatycznej, Projekty zbudowane są albo na należącym do Spółki (…), tj. wzorca architektonicznego służącego do organizowania struktury aplikacji posiadających graficzne interfejsy użytkownika, albo na (…). W ramach Projektów, Spółka wykorzystuje również zaawansowane bazy danych np. (…), wyszukiwarkę (…), a także dynamiczne raporty online w oparciu o (…). Spółka ma także możliwość rozwijać oprogramowanie w architekturze mikroserwisowej. Korzysta również z rozmaitych technologii: (…) do zarządzania mikroserwisami, (…) do komunikacji, (…) do wyszukiwania.

W ramach tworzenia nowych platform (…) Spółka opracowuje zaawansowane algorytmy, które pozwalają na (…).

Spółka udostępnia użytkownikom (…) w ramach określonych płatnych abonamentów, stanowiących formę licencji na korzystanie z platform.

Jednym z takich projektów jest platforma X, czyli projekt, nad którym pracowała grupa kilkudziesięciu osób, której celem było stworzenie wiarygodnego, profesjonalnego serwisu (…). Aby taki serwis mógł powstać, niezbędne było stworzenie specjalistycznych zespołów zadaniowych, w których skład weszli (…).

Jednocześnie Spółka współpracowała w tym zakresie z informatykami specjalizującymi się w technologii (…), którzy odpowiadali za „frontend”, czyli widoczną dla użytkownika część aplikacji, łącząc się do tworzonego i wyodrębnionego w systemie (...) należącym do Spółki. Spółka stworzyła u siebie backend (stronę serwerową. ...), scaliła ją z pracami wykonanymi przez zewnętrznych informatyków i przetestowała całość. W tym celu Spółka korzystała z platformy (…). Jest to platforma (...) do budowania i używania (...). (…) upraszcza każdy etap cyklu życia interfejsu (...) i usprawnia współpracę, dzięki czemu możliwe jest szybsze tworzenie lepszych interfejsów (...) Od strony informatycznej (...) musi mieć dokumentację endpointów: za co odpowiada, jaki ma adres, jakie parametry wejściowe i wyjściowe. W tym zakresie Spółka korzysta a (…), który jednocześnie jest środowiskiem testowym do wysyłania zapytań do (...).

b) Kolejnym projektem jest Y. Aplikacja Y jest aplikacją dedykowaną użytkownikom, którzy mają określony cel (…). Aplikacja pozwala użytkownikom (…). W niej użytkownicy (…).

Z punktu widzenia informatycznego Aplikację można podzielić na dwie części, tj. tzw. frontend (kody tworzone przez informatyków, które odpowiadają za funkcje widoczne u użytkownika, np. sama aplikacja, wielkość i kształt czcionek, kolor tła itd.) a także backend, czyli część, która odpowiada za działanie aplikacji (część niewidoczna dla użytkownika), np. bazy danych na serwerach.

Aplikacje są dostępne zarówno w wersji mobilnej, jak i przez stronę internetową. Aplikacja i strona internetowa mogą się różnić się między sobą - każda z nich może oferować różne funkcjonalności.

Aplikacja mobilna komunikuje się z serwerami Wnioskodawcy za pomocą (...).

W sytuacji, gdy użytkownik będzie chciał (…). PHP komunikuje się wówczas z bazą danych (MySQL) oraz, aby przyspieszyć odpowiedzi, również z Redisem (szybka baza danych trzymana w pamięci RAM). Po przetworzeniu żądania i obliczeniu wartości, serwer przekazuje odpowiedź do Aplikacji mobilnej i wyświetla ją użytkownikowi.

3.Transformacja technologiczna.

Proces przejścia technologicznego obejmuje sukcesywnie zarówno platformę X, jak i aplikację Y. Prace związane z transformacją technologiczną toczą się w przypadku X, jak i Y, jednak znajdują się one na różnym poziomie zaawansowania.

W procesie unowocześniania dostępu do usługi X Spółka stworzyła oprogramowanie do obsługi (…). Spółka chce wykorzystać szansę i przejść transformację technologiczną, aby znacząco zwiększyć wydajność, konkurencyjność i innowacyjność aplikacji. Wybór jej nowego (…).

Proces przejścia technologicznego z (…) wymaga, aby programista przeanalizował aktualną implementację napisaną w (…), a następnie napisał od podstaw nowy kod w (…). Proces jest czasochłonny, ale daje wiele korzyści:

-Każda funkcjonalność przeniesiona do (…) działa płynniej i szybciej nawet o 30%.

-Dzięki nowej technologii Spółka może dodawać płynne animacje, które ułatwiają zrozumienie mechaniki jej aplikacji. Jednocześnie zmniejsza się zużycie baterii telefonu.

-Podczas przenoszenia funkcjonalności analizowany i optymalizowany jest cały proces, aby udoskonalić aktualne rozwiązania.

-Przeniesienie całego projektu przyśpieszy także implementację kolejnych, nowych funkcjonalności.

Proces przejścia technologicznego wymaga indywidualnego podejścia do każdej istniejącej funkcjonalności. Spółka starannie analizuje aktualne funkcjonalności dostępne dla użytkownika - bada co się sprawdziło, a co nie. Z nową wiedzą tworzy funkcjonalności od podstaw w języku (…). Uwzględnia ulepszenia, animacje i nowy wygląd. Nowo powstały kod przechodzi potem przez proces inspekcji kodu (code review) oraz testów. Po każdym cyklu publikowana jest nowa wersja aplikacji z ulepszeniami.

Zarówno w przypadku X, jak i Y, prace obejmują stworzenie bazowej wersji pełnoprawnej aplikacji (tzw. pushe i lepszy look&feel) w technologii (…). W tym celu zaprojektowano prototypy aplikacji w Miro i przeprowadzono badania z użytkownikami tychże prototypów.

W przypadku X zewnętrzna firma wykonała część kodowania, ale zostało ono następnie wykorzystane przez Spółkę do dalszych działań, czyli scalone z pracami Spółki i przetestowane. Firma zewnętrzna przeniosła na Spółkę prawa autorskie do wykonanych prac, a Spółka dalej je rozwija.

Aplikacja ma trzy wersje - developerska, główna testowa przedprodukcyjna i właściwa produkcyjna. Wersja developerska jest tworzona na potrzeby wewnętrznych testów programistów (np. współpraca frontend-backend). Wersja główna testowa przedprodukcyjna obejmuje testy własne albo z użytkownikami, zaś wersja właściwa produkcyjna to wersja finalna, która udostępniana jest użytkownikom. Każda wersja ma odrębne środowisko z (...) i identyfikator w sklepach.

Budowanie plików aplikacji i wrzut do sklepów odbywa się przez (…) (zewnętrzna platforma, która dba o poprawność procesów i udostępnia środowiska ios).

4.Ewidencja.

W zakresie wyżej opisanych Projektów oraz Aplikacji, Spółka prowadzi szczegółową ewidencję, która pozwala w sposób rzetelny i dokładny wyodrębnić zarówno przychody, jak i koszty (a w konsekwencji dochód (stratę), które przypadają na poszczególne Projekty w postaci platform (…) i połączonych z nimi Aplikacji. Przede wszystkim ewidencja ta pozwala Wnioskodawcy na wyodrębnienie kosztów będących podstawą do obliczenia wskaźnika Nexus określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT. Ewidencja ta jest odrębna od standardowej ewidencji rachunkowej, którą Spółka zobowiązana jest prowadzić w związku z przepisami ustawy o rachunkowości.

5.Koszty poniesione przy rozwijaniu i udoskonalaniu kodu oraz kalkulacja wskaźnika Nexus.

W pierwszej kolejności, Wnioskodawca wskazuje, iż dla każdego projektu w postaci platformy (…) oraz aplikacji koszty oraz wskaźnik Nexus kalkuluje oddzielnie. Poniżej natomiast przedstawiony został ogólny sposób kwalifikacji kosztów do poszczególnych liter, który jest uniwersalny dla każdego z projektów.

W zakresie ponoszonych kosztów w ramach działalności polegającej na rozwijaniu i udoskonalaniu kodu, najistotniejszą dla Wnioskodawcy kategorią kosztów są koszty ponoszone na wynagrodzenia wysoko wykwalifikowanych osób - przede wszystkim informatyków, z którymi Spółka zawarła umowy o współpracę (dalej: „umowy B2B”). Według Wnioskodawcy koszty poniesione z tytułu nabycia usług informatycznych powinny zostać zakwalifikowane do litery b. Zgodnie z postanowieniami umów B2B, informatycy przenoszą prawo autorskie do wyników swoich prac na Spółkę. Osoby z którymi współpracuje Spółka co do zasady nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. W ramach rozliczeń Wnioskodawca nie rozróżnia jednak jaka część wynagrodzenia dotyczy przeniesienia praw autorskich. Wynika to z faktu, iż wyniki prac współpracujących informatyków nie mogą być przedmiotem ewentualnej dalszej odsprzedaży (nie stanowią gotowego produktu). Wytworzone kody zostały następnie wykorzystane przez Spółkę do dalszych działań, czyli scalone z pracami Spółki, przetestowane i opublikowane dla użytkowników. Dopiero po połączeniu każdego elementu wytworzonego kodu z określonym Projektem lub Aplikacjami będącymi własnością Spółki - co wymaga dodatkowej pracy po stronie Spółki - Projekt lub Aplikacja zyskuje nową funkcjonalność, co w konsekwencji może prowadzić do zwiększenia zainteresowania jej kupnem wśród grupy docelowej konsumentów.

Wnioskodawca dla każdego projektu prowadzi dokumentację, w której ujawnione zostały osoby zaangażowane w poszczególne zadania. Z uwagi na długotrwałość projektów osoby te mogą się zmieniać. Wnioskodawca chciałby jednak podkreślić, iż żaden z członków zespołu nie tworzy gotowego Projektu lub Aplikacji w całości - każdy informatyk zajmuje się określonymi kodami źródłowymi bądź też zespołem kodów lub też wykonuje inne czynności związane z rozwojem Aplikacji lub tworzeniem Projektu (np. wspiera merytorycznie innych członków zespołu, przedstawia nowe pomysły i ewentualny sposób realizacji).

Efekty prac zespołu informatyków mogą być następnie wdrożone do Projektów oraz Aplikacji, co powoduje zwiększenie jej użyteczności i funkcjonalności.

Do innych kosztów ponoszonych przez Spółkę w ramach prac rozwojowych nad Aplikacjami oraz platformami (…) można zaliczyć:

a)koszty sprzętu elektronicznego wykorzystywanego na potrzeby tworzenia i testowania nowych kodów,

b)koszty szkoleń,

c)koszty najmu biura,

d)koszty opłat za prąd,

e)szkolenia zespołu IT oraz marketingowego,

f)serwery, na których uruchamiane jest oprogramowanie w fazie testów oraz później – w fazie utrzymywania produktu dla korzystających z niego użytkowników,

g)bazy danych produktów spożywczych oraz przepisy, które są wykorzystywane w Aplikacji i bez których nie może ona działać.

Natomiast na potrzeby kalkulacji wskaźnika Nexus, wskazanego w art. 24d ust 4 ustawy o CIT, Spółka zamierza kwalifikować koszty w następujący sposób:

a)koszty wynagrodzeń osób w ramach umowy B2B - Spółka zamierza przypisać do litery b,

b)koszty sprzętu elektronicznego, koszty serwerów testowych oraz serwerów produkcyjnych - Spółka zamierza przypisać do litery a,

c)koszty wynagrodzeń dla podmiotów powiązanych, jeśli wystąpią - Spółka zamierza przypisać do litery c.

W ocenie Wnioskodawcy brak jest kosztów, które należałoby przypisać do litery d.

6.Kalkulacja dochodu objętego IP Box.

Płatności otrzymywane przez Wnioskodawcę składają się z określonych abonamentów. W przypadku platform (…) istnieje możliwość wyboru płatności jednorazowych lub płatności w ramach subskrypcji. Wysokość abonamentów uzależniona jest przede wszystkim od okresu abonamentowego lub liczby osób dla których zostanie świadczona usługa (tzw. abonamenty dla par).

Na podstawie posiadanej ewidencji, Wnioskodawca jest w stanie zidentyfikować opłaty należne za abonament zarówno dla Aplikacji, jak i poszczególnych platform (…). Opłaty te Spółka traktować będzie jako element dochodu kwalifikowanego wskazanego w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

Osiągane przychody z ww. produktów Spółki będą pomniejszane o funkcjonalnie związane z nimi koszty, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Takimi kosztami będą m.in. koszty związane z nabyciem usług od podmiotów zewnętrznych, koszty utrzymania infrastruktury koniecznej do funkcjonowania platform i aplikacji (przede wszystkim koszty serwerów), koszty szkoleń informatyków, sprzętu elektronicznego wykorzystywanego do tworzenia kodów źródłowych, a także opłaty za prąd i najem powierzchni biurowych.

Spółka zidentyfikuje jaka cześć dochodu może podlegać pod ulgę IP Box (tzn. jest należna za kwalifikowane prawo własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi), a jaka cześć nie podlega pod ulgę IP Box - np. koszty związane z kontaktem z (…).

Tytułem uzupełnienia, pismem z 17 stycznia 2023 r., Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1.

Realizowana działalność w zakresie rozwijania i udoskonalania oraz kompilacji zakupionego częściowo kodu obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ad. 2.

Wykonywane prace w ramach rozwijania i udoskonalania oraz kompilacji zakupionego częściowo kodu mają charakter działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ad. 3.

Rozwijany i udoskonalany kod, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania za program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad. 4.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwoju/udoskonalenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 5.

Istnieje bezpośredni związek kosztów, które Wnioskodawca zalicza do lit. a wskaźnika nexus z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową.

Wydatki na sprzęt elektroniczny ponoszone są w celu uzyskania dostępu do wiedzy i narzędzi programistycznych, komunikacji elektronicznej oraz procesu rozwijania i udoskonalania oraz uruchamiania i kompilacji zakupionego częściowo kodu, a przede wszystkim jego testowania (wersji aplikacji przed jej upublicznieniem).

Koszty serwerów testowych związane są z fazą testowania rozwijanego i udoskonalanego kodu w ramach procesu rozwijania, udoskonalania oraz kompilacji zakupionego częściowo kodu. Koszty te są niezbędne w związku z przechowywaniem danych wykorzystywanych w trakcie rozwijania i udoskonalania kodu, a także do przechowywania kolejnych wersji kodu.

Koszty serwerów produkcyjnych służą natomiast utrzymaniu aplikacji/strony WWW Wnioskodawcy, które powstają w wyniku kompilacji kodu i są niezbędną częścią ekosystemu informatycznego, bez którego Aplikacja nie będzie działać.

Podkreślić należy, iż zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4011.54.2022.2.SK, koszty miesięcznej dzierżawy serwerów ponoszone w celu utrzymania aplikacji Wnioskodawcy, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a”, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ad. 6.

W ramach usług informatycznych, które Wnioskodawca zalicza do lit. b wskaźnika nexus nabywane są wyniki prac badawczo-rozwojowych związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tylko od podmiotów niepowiązanych, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 7.

Pod pojęciem wydatków na sprzęt elektroniczny należy rozumieć zarówno koszty komputerów, laptopów, monitorów oraz innego sprzętu elektronicznego wykorzystywanego do rozwijania i udoskonalania oraz kompilacji zakupionego częściowo kodu. Ponoszone wydatki obejmują również koszty szkoleń osób zatrudnionych przy realizacji prac badawczo-rozwojowych względem udoskonalanego kodu oraz wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę w zakresie związanym z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Koszty serwerów testowych oraz serwerów produkcyjnych obejmują koszty dzierżawy serwera, usługi hostingu serwerów oraz usługi wsparcia technicznego hostowanej infrastruktury (hosting w chmurze).

Wnioskodawca wskazuje również, że zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4011.54.2022.2.SK, koszty miesięcznej dzierżawy serwerów ponoszone w celu utrzymania aplikacji Wnioskodawcy, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a”, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ad. 8.

W ramach kosztów wynagrodzeń dla podmiotów powiązanych, z którymi Wnioskodawca współpracuje na podstawie umowy o współpracę (B2B), a które Wnioskodawca zalicza do lit. c wskaźnika nexus, nabywa on wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od pomiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 9.

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do kodu źródłowego.

Ad. 10.

Kod źródłowy, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania za program komputerowy.

Ad. 11.

Ww. kod jest kompilowany, zaś finalnym efektem prac jest plik z aplikacją, która uruchamia się na telefonie lub strona WWW, która jest „uruchamiana” (interpretowana) przez przeglądarkę.

Pytania

1.Czy działalność Spółki, w ramach której rozwija i udoskonala oraz kompiluje zakupiony częściowo kod, spełnia przesłanki uznania za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT?

2.Czy rozwijane i udoskonalane przez Spółkę kody stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, co do których Spółka jest i będzie uprawniona stosować ulgę IP Box?

3.Czy Spółka prawidłowo kalkuluje i będzie kalkulować wskaźnik Nexus w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym aplikacji, tj. czy zasadnie:

-przypisuje/będzie przypisywać opisane we wniosku koszty do lit. a,

-przypisuje/będzie przypisywać opisane we wniosku koszty do lit. b,

-przypisuje/będzie przypisywać opisane we wniosku koszty do lit. c?

4.Czy Spółka prawidłowo rozpoznaje i kalkuluje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność prowadzona w związku z rozwijaniem i udoskonalaniem oraz kompilacją zakupionego częściowo kodu opisanych w pkt 2 spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

Badaniami naukowymi są:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Natomiast, jeśli mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Mając na względzie powyższą definicję, a także wydane przez Ministerstwo Finansów w dniu 16 lipca 2019 r. - Objaśnienia podatkowe dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia IP Box”) działalność badawczo - rozwojowa musi posiadać następujące cechy:

a)twórczość,

b)systematyczność,

c)zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystywanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z Objaśnieniami twórczość, należy rozumieć jako: „Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.”

Systematyczność należy rozumieć jako: „W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. (...) Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.”

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań należy rozumieć jako: W świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.

W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy”, nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat”.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że z tak zdefiniowanymi przesłankami, jakie musi spełniać działalność badawczo-rozwojowa, zgadzają się organy podatkowe. Prezentowane przez nie rozumienie działalności badawczo-rozwojowej jest zbliżone.

Przykładem tego może być interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 grudnia 2017 r., w której wskazano, że „innowacja jest to każda zmiana, która coś ulepsza, daje nową jakość lub pozwala stworzyć nowy produkt, usługę bądź nową jakość. Może to być zmiana radykalna, dająca zupełnie nowy produkt, ale również cząstkowa, prowadząca do udoskonalenia produktu. Dlatego też, definicja tego słowa jest bardzo szeroka.”

Również w Interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 kwietnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP3-1.4011.143.2019.1.ES wskazano, iż: „Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli chodzi o bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.”

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wskazane powyżej cechy występują w przypadku realizowanych przez Spółkę prac opisanych w stanie faktycznym.

I.Twórczość:

Działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy. Świadczy o tym choćby fakt, iż to Spółka jest liderem rynku wprowadzającym, jako pierwsza, liczne nowe rozwiązania. W ramach prowadzonej działalności Spółka dodaje do projektów i aplikacji kolejne funkcjonalności i ulepszenia, które na skalę przedsiębiorstwa (a często również na skalę całego rynku, nie tylko polskiego) są rozwiązaniami nowymi, innowacyjnymi i w znacznym stopniu odróżniającymi się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących w Spółce. Analizowany i optymalizowany jest cały proces, aby udoskonalić aktualne rozwiązania. W przypadku tworzenia, rozwijania i udoskonalania zakupionego częściowo kodu, co związane jest z wykorzystaniem technologii (…), następuje analiza i optymalizacja całego procesu, aby udoskonalić dotychczasowe rozwiązania.

Proces przejścia technologicznego, czyli rozwijania i udoskonalania zakupionego częściowo kodu, wymaga indywidualnego podejścia do każdej istniejącej funkcjonalności. Spółka starannie analizuje aktualne rozwiązania - bada co się sprawdziło, a co nie. Z nową wiedzą tworzy funkcjonalności na nowo w technologii (…). Uwzględnia ulepszenia, animacje i nowy wygląd. Nowo powstały kod przechodzi potem przez proces inspekcji kodu (code review) oraz testów. Po każdym cyklu publikowana jest nowa wersja aplikacji z ulepszeniami.

Rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę kody stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Wybranie rozwiązań dedykowanych dla danej aplikacji czy projektu (…) wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego kodu i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

Innowacyjny charakter prac związanych z rozwijaniem i udoskonalaniem zakupionego częściowo kodu polega i będzie polegać na tym, iż koncepcje przyjęte przez Wnioskodawcę są rozwiązaniami nowymi i w znacznym stopniu odróżniającymi się od koncepcji dotychczas funkcjonujących na rynku.

II.Systematyczność.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest systematycznie w sposób zorganizowany. Organizowane są spotkania, na których są omawiane nowe pomysły, optymalizacje procesowe. Efektem spotkań projektowych są maile ze zleconymi zadaniami, pliki Excela z konkretnymi zadaniami lub notatki w Google Docs, dodatkowo Spółka wykorzystuje dedykowane oprogramowanie do zarządzania projektami pod nazwą Jira. Nowo powstały kod przechodzi przez proces inspekcji kodu (code review) oraz testów, z którego tworzone są protokoły błędów.

Prowadzone prace mają charakter długoterminowy, zorganizowany i systematyczny. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

III.Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystywanie ich do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań - przede wszystkim w zakresie związanym z rozwojem i udoskonalaniem częściowo zakupionego kodu. W ramach rozwoju i udoskonalania kodu, Wnioskodawca wprowadza istotne nowe funkcjonalności i ulepszenia (często również ułatwienia dla użytkowników), które nie mają charakteru okresowych i rutynowych zmian, ale skutkują istotną jakościowo i technicznie zmianą Aplikacji.

Rozwijanie i udoskonalanie kodu związane z wykorzystaniem technologii (…) pozwala usprawnić działanie aplikacji, wprowadzić animacje i nowy wygląd, a także zmniejszyć zużycie baterii w telefonach użytkowników.

W celu realizacji prac Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii. Należy przy tym podkreślić, że prace opisane w stanie faktycznym, zmierzające do rozwijania i udoskonalania kodu nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca, wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Działalność Wnioskodawcy polegająca na rozwijaniu i udoskonalaniu kodu jest i będzie nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Działalność ta polega i będzie polegać na tym, iż koncepcje przyjęte przez Wnioskodawcę są rozwiązaniami nowymi i w znacznym stopniu odróżniającymi się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących na rynku. Wnioskodawca jako lider na rynku tego rodzaju aplikacji nieustannie opracowuje nowe rozwiązania odpowiadające na potrzeby zgłaszane przez użytkowników lub będące jego autorskimi pomysłami.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, związane z tworzeniem i rozwijaniem aplikacji, a także w zakresie tworzenia nowych projektów (…) mają i będą miały charakter innowacyjny, twórczy obejmujący prace rozwojowe, jak również podejmowane są w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozwijane i udoskonalane przez Spółkę kody stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, wobec czego Spółka będzie mogła zastosować ulgę IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT,

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie natomiast z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

1.Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

2.Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

3.Prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

4.Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3)rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Przekładając powyższy przepis na stan faktyczny opisany we wniosku, w opinii Wnioskodawcy, rozwijane i udoskonalane przez Spółkę kody stanowią autorskie prawo do programu komputerowego.

Zgodnie z Objaśnieniami IP Box (str. 32), autorskie prawo do programu komputerowego przyznawane jest na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (model ochrony prawnej sui generis). Zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”.

W konsekwencji Minister Finansów wskazał, iż podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), co też Spółka niniejszym czyni.

W ślad za Objaśnieniami IP Box, należy wskazać, iż doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę ekspresji utworu jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.

Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność.

Konkluzja zawarta w Objaśnieniach IP Box wskazuje, iż brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej wskazane przesłanki są spełnione w odniesieniu do rozwijanego i udoskonalanego przez Spółkę kodu. Rozwijany i udoskonalany przez Wnioskodawcę kod spełnia przesłanki do uznania za program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony w stanie faktycznym sposób kalkulacji wskaźnika Nexus jest prawidłowy.

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b)* 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższego przepisu, im więcej procesów związanych z wytworzeniem lub rozwijaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, podatnik będzie prowadził we własnym zakresie, tym wskaźnik nexus będzie wyższy. Jednocześnie podatnik nie jest obowiązany do wytwarzania kwalifikowanego prawa własności tylko we własnym zakresie - możliwe jest bowiem nabycie przez podatnika zarówno prac badawczo - rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej lub też nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ślad za Objaśnieniami IP Box (str. 48) Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilnoprawnej z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, czy spółką osobową świadczącą analogiczne usługi (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo- rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym.

Natomiast, jak już wcześniej zostało wskazane w stanie faktycznym, osoby lub spółki współpracujące z Wnioskodawcą w ramach umowy B2B, co do zasady, nie są podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą. Dodatkowo nabywane przez Spółkę wyniki prac badawczo - rozwojowych w postaci kodów źródłowych wytworzonych przez informatyków są związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, jednakże same w sobie nie stanowią tego prawa z uwagi na to, iż wartość (przydatność) tych kodów aktualizuje się dopiero po połączeniu ich z konkretną Aplikacją - same w sobie nie stanowią produktów stanowiących przedmiot komercjalizacji.

Prawidłowość powyższej interpretacji przepisów organy podatkowe potwierdziły m.in. w interpretacji indywidualnej z 16 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.25.2020.2.IZ, a także interpretacji indywidualnej z 29 września 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.201.2020.2.JS oraz interpretacji indywidualnej z 24 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.179.2020.2.NL.

Natomiast, w zakresie innych kosztów wskazanych w stanie faktycznym, tj. koszty sprzętu elektronicznego, koszty serwerów testowych oraz serwerów produkcyjnych Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w kalkulacji wskaźnika nexus, koszty te powinny zostać zakwalifikowane do litery a jako koszty bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową podatnika.

Jak już wcześniej zostało wskazane, Wnioskodawca co do zasady współpracuje z podmiotami niepowiązanymi. Niemniej jednak zdarzają się sytuacje, w której Wnioskodawca postanowi współpracować z podmiotami powiązanymi (np. z członkiem zarządu lub wspólnikiem Spółki). Wówczas takie koszty zostaną zakwalifikowane do litery c. W sytuacji współpracy z podmiotami powiązanymi, wchodzą one w skład zespołu, zaś Wnioskodawca współpracuje z podmiotami powiązanymi na podstawie umowy o współpracy (B2B).

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, iż dla każdego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dla każdej platformy (…) oraz każdej aplikacji będzie obliczał koszty oddzielnie.

Ad. 4.

Na gruncie art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2 tej ustawy:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zdaniem Wnioskodawcy, po Jego stronie występuje dochód wskazany w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, tj. dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Przychodem natomiast będzie ponoszona przez klientów opłata abonamentowa za korzystanie z określonej Aplikacji lub platformy (…). Jest to bowiem opłata, którą klienci uiszczają w zamian za możliwość korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jaką są Aplikacje oraz platformy (…) wytworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę.

W zakresie opłat abonamentowych, Wnioskodawca chciałby dodatkowo wskazać, iż na ten moment nie oferuje użytkownikom możliwości dokupienia do abonamentu dodatkowych usług. Niemniej jednak w sytuacji wprowadzenia takiej możliwości, np. w postaci tzw. mikropłatności Spółka stoi na stanowisku, iż taka fakultatywna opłata również będzie zakwalifikowana do przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec tego Wnioskodawca każdorazowo będzie określał dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ten sposób, iż przyporządkuje przychody tytułu opłat abonamentowych (odrębnie do każdej platformy (…) oraz Aplikacji), a następnie przyporządkuje do tych przychodów funkcjonalnie związane koszty uzyskania przychodów. Kalkulacja ta będzie przeprowadzana z uwzględnieniem zasad cen transferowych z uwagi na to, iż, zgodnie z art. 24d ust. 8 ustawy o CIT, do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP BOX zostały odzwierciedlone w art. 24d–24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Natomiast, zgodnie z  art. 24d ust. 8 updop,  

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d, zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 updop, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że działalność w zakresie rozwijania i udoskonalania oraz kompilacji zakupionego częściowo kodu ma charakter twórczy i jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w celu tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Jak wskazał Wnioskodawca, rozwijany i udoskonalany kod, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania za program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

W świetle powyższego, opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na rozwijaniu i udoskonalaniu oraz kompilacji zakupionego częściowo kodu będącego programem komputerowym spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach updop. 

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy działalność Spółki, w ramach której rozwija i udoskonala oraz kompiluje zakupiony częściowo kod, spełnia przesłanki uznania za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 2, zauważyć należy, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: „Objaśnienia IP Box”), ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wynika z opisu sprawy, rozwijany i udoskonalany kod, o którym mowa we wniosku, jest wynikiem działalności badawczo-rozwojowej Spółki i stanowi odrębny program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, Wnioskodawca od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzi na bieżąco ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, rozwijane i udoskonalane przez Spółkę kody są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy rozwijane i udoskonalane przez Spółkę kody stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, co do których Spółka jest i będzie uprawniona stosować ulgę IP Box należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się pytania oznaczonego we wniosku nr 3 wskazać należy, że w celu wyznaczenia wskaźnika nexus niezbędne jest określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Koszty w rodzajach wskazanych w literach „a”-„d” art. 24d ust. 4 updop, kwalifikują się do uwzględnienia w kalkulacji tego wskaźnika. Pozostałe rodzaje kosztów, w tym koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie mogą być zaliczone do kalkulacji wskaźnika.

Podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

-kwalifikowanymi IP,

-dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Wskazać należy, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Z opisu sprawy wynika, że na potrzeby kalkulacji wskaźnika Nexus, wskazanego w art. 24d ust 4 ustawy o CIT, Spółka zamierza kwalifikować koszty w następujący sposób:

a)koszty wynagrodzeń osób w ramach umowy B2B - Spółka zamierza przypisać do lit. b,

b)koszty sprzętu elektronicznego, koszty serwerów testowych oraz serwerów produkcyjnych - Spółka zamierza przypisać do lit. a,

c)koszty wynagrodzeń dla podmiotów powiązanych - Spółka zamierza przypisać do lit. c.

Wydatki na sprzęt elektroniczny ponoszone są w celu uzyskania dostępu do wiedzy i narzędzi programistycznych, komunikacji elektronicznej oraz procesu rozwijania i udoskonalania oraz uruchamiania i kompilacji zakupionego częściowo kodu, a przede wszystkim jego testowania (wersji aplikacji przed jej upublicznieniem).

Koszty serwerów testowych związane są z fazą testowania rozwijanego i udoskonalanego kodu w ramach procesu rozwijania, udoskonalania oraz kompilacji zakupionego częściowo kodu. Koszty te są niezbędne w związku z przechowywaniem danych wykorzystywanych w trakcie rozwijania i udoskonalania kodu, a także do przechowywania kolejnych wersji kodu.

Koszty serwerów produkcyjnych służą natomiast utrzymaniu aplikacji/strony WWW Wnioskodawcy, które powstają w wyniku kompilacji kodu i są niezbędną częścią ekosystemu informatycznego, bez którego Aplikacja nie będzie działać.

Pod pojęciem wydatków na sprzęt elektroniczny należy rozumieć zarówno koszty komputerów, laptopów, monitorów oraz innego sprzętu elektronicznego wykorzystywanego do rozwijania i udoskonalania oraz kompilacji zakupionego częściowo kodu. Ponoszone wydatki obejmują również koszty szkoleń osób zatrudnionych przy realizacji prac badawczo-rozwojowych względem udoskonalanego kodu oraz wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę w zakresie związanym z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Koszty serwerów testowych oraz serwerów produkcyjnych obejmują koszty dzierżawy serwera, usługi hostingu serwerów oraz usługi wsparcia technicznego hostowanej infrastruktury (hosting w chmurze).

W ramach usług informatycznych, które Wnioskodawca zalicza do lit. b wskaźnika nexus nabywane są wyniki prac badawczo-rozwojowych związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tylko od podmiotów niepowiązanych, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ramach kosztów wynagrodzeń dla podmiotów powiązanych, z którymi Wnioskodawca współpracuje na podstawie umowy o współpracę (B2B), a które Wnioskodawca zalicza do lit. c wskaźnika nexus, nabywa On wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od pomiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

Z treści art. 24d ust. 4 updop, wynika, że pod lit. a wskaźnika nexus należy uwzględnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów dot. IP-BOX (akapit nr 114) wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Wskazać należy, że przepisy IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych. Należy jednak pamiętać, że koszty poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu podatnik będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku nexus, tj. koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu niepowiązanego - w literze b, a koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów powiązanych – w literze c.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca zasadnie kwalifikuje ponoszone koszty działalności badawczo-rozwojowej związanej z rozwojem/udoskonaleniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj.:

a)koszty sprzętu elektronicznego, koszty serwerów testowych oraz serwerów produkcyjnych - do lit. a,

b)koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego - do lit. b,

c)koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od podmiotu powiązanego - do lit. c.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, Spółka prawidłowo kalkuluje wskaźnik Nexus w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym aplikacji, tj. czy zasadnie przypisuje opisane we wniosku koszty odpowiednio do lit. a, lit. b, lit. c, należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 4, wskazać należy, że z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka uzyskuje przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży. Wnioskodawca każdorazowo będzie określał dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ten sposób, iż przyporządkuje przychody tytułu opłat abonamentowych (odrębnie do każdej platformy (…) oraz Aplikacji), a następnie przyporządkuje do tych przychodów funkcjonalnie związane z nimi koszty uzyskania przychodów.

Z literalnego brzmienia cytowanego powyżej art. 24d ust. 7 pkt 3 updop, jednoznacznie wynika, że dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Powyższe oznacza, że kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest wyłącznie dochód z samego kwalifikowanego IP, który jest uwzględniony (zawarty) w cenie produktu, czy usługi, a nie cała wartość produktu/usługi zawarta w cenie sprzedaży.

Podkreślić należy, że także w piśmiennictwie wskazuje się, iż mając na uwadze, że Innovation Box udziela preferencji podatkowej jedynie dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności zawartego w sprzedawanych towarach, podatnik będzie musiał wyekstrahować ten właśnie dochód z całości dochodu, który uzyskuje ze sprzedaży danego produktu na rynku i posiadając w tym zakresie odpowiednią dokumentację.

Zatem, zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że Spółka prawidłowo rozpoznaje i kalkuluje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-działalność Spółki, w ramach której rozwija i udoskonala oraz kompiluje zakupiony częściowo kod, spełnia przesłanki uznania za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT – jest prawidłowe,

-rozwijane i udoskonalane przez Spółkę kody stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, co do których Spółka jest i będzie uprawniona stosować ulgę IP Box – jest prawidłowe,

-Spółka prawidłowo kalkuluje i będzie kalkulować wskaźnik Nexus w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym aplikacji, tj. czy zasadnie:

-przypisuje opisane we wniosku koszty do lit. a,

-przypisuje opisane we wniosku koszty do lit. b,

-przypisuje opisane we wniosku koszty do lit. c,

-Spółka prawidłowo rozpoznaje i kalkuluje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).