Interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.741.2022.2.PS

Opodatkowanie i udokumentowanie fakturą przeniesienia Kosztów na Gwaranta przez Beneficjenta.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

17 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania fakturą przeniesienia Kosztów na Gwaranta przez Beneficjenta. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie –  pismem z 25 stycznia 2023 r. (data wpływu 25 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B Spółka Akcyjna.

Opis zdarzenia przyszłego

A sp. z o.o. (dalej: „Beneficjent”) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Beneficjent w czerwcu 2022 r. nabył od spółki kapitałowej nieruchomość opisaną poniżej.

Opis Transakcji i historia Transakcji

W ramach transakcji (dalej jako „Transakcja”) Beneficjent nabył od C sp. z o.o. ., zarejestrowanej jako podatnik VAT czynny (dalej jako: „Sprzedawca”):

‒prawo własności zabudowanej działki o numerze ewidencyjnym 1, dla której Sąd Rejonowy dla (…), (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą o numerze I (dalej: „Działka 1”);

‒prawo własności zabudowanej działki o numerze ewidencyjnym 2 powstałej z podziału działki o numerze ewidencyjnym 3, dla której Sąd Rejonowy dla (…), (…) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą o numerze II (dalej: „Działka 2”);

‒trzy budynki magazynowo-biurowo-usługowe (dalej łącznie: „Budynki”);

‒pozostałe naniesienia w postaci budowli (dalej łącznie jako „Budowle na Gruncie”);

‒dalej Działka 1, Działka 2, Budynki oraz Budowle na Gruncie określane łącznie jako: „Nieruchomość".

Transakcja sprzedaży Nieruchomości zdaniem Beneficjenta i Sprzedawcy jest opodatkowana VAT, przy czym kwestia ta jest przedmiotem odrębnego wniosku wspólnego o interpretację, o którą wystąpili Beneficjent oraz Sprzedawca. Transakcji towarzyszy również przeniesienie na Beneficjenta szeregu innych elementów związanych z Nieruchomością, np. praw/obowiązków wynikających z umów cywilnoprawnych (tj. umów najmu).

Na dzień złożenia niniejszego wniosku 100% powierzchni Budynków, stanowiących przedmiot opisanej transakcji, jest przedmiotem odpłatnych umów najmu (dalej: „Umowy Najmu”) z różnymi najemcami.

(i)Cel i charakter umowy gwarancyjnej

Ze względu na to, że wolą Beneficjenta oraz grupy kapitałowej B, która uczestniczyła w procesie związanym z realizacją inwestycji dotyczącej budowy Budynków i ich komercjalizacją, było podzielenie ryzyka związanego z Umowami Najmu, polska spółka kapitałowa B S.A., zarejestrowana jako podatnik VAT czynny (zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej jako: „Gwarant”), zobowiązała się nieodwołalnie i bezwarunkowo udzielić Beneficjentowi, jego generalnym sukcesorom, każdemu kolejnemu właścicielowi Nieruchomości, a także podmiotom finansującym Beneficjenta, gwarancji na zasadzie ryzyka w zakresie zapewnienia danego poziomu dochodów z tytułu wynajmu określonej powierzchni w Nieruchomości. Gwarant i Beneficjent będą dalej łącznie określani jako: „Strony” lub „Zainteresowani”.

Szczegółowe zasady realizacji ww. obowiązku Gwaranta wobec Beneficjenta zostały uregulowane w Umowie Gwarancji Czynszowych (ang. Rental Guarantee Agreement), która została zawarta w odniesieniu do Nieruchomości (dalej jako: „Umowa Gwarancji Czynszowych”). Co do zasady, podstawowy termin obowiązywania ww. gwarancji to 5 lat od dnia zawarcia Umowy Gwarancji Czynszowych (dalej: „Okres Trwania Gwarancji”).

Skutki Umowy Gwarancji Czynszowych w zakresie VAT stanowią przedmiot niniejszego wniosku.

Umowa Gwarancji Czynszowych została zawarta na podstawie zasady swobody kształtowania umów zawartej w art. 353¹ Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Cechą umowy tego rodzaju jest to, że gwarant przyjmuje w niej ryzyko związane z realizacją bądź niepowodzeniem określonego w umowie przedsięwzięcia.

W praktyce, zawarcie Umowy Gwarancji Czynszowych nie spowoduje, że Gwarant uzyska prawo do korzystania z powierzchni objętych Umową Gwarancji Czynszowych, nawet w sytuacji realizacji obowiązku wynikającego z Umowy Gwarancji Czynszowych po jego stronie. Równocześnie, w związku z otrzymywaniem Świadczeń Gwarancyjnych zdefiniowanych szczegółowo w pkt (ii) niniejszego wniosku, Beneficjent nie będzie zobowiązany do jakichkolwiek świadczeń na rzecz Gwaranta (czy to w postaci jakiegokolwiek działania czy też powstrzymywania się od określonych działań).

Celem zawarcia Umowy Gwarancji Czynszowych jest zabezpieczenie interesu ekonomicznego Beneficjenta, który podejmując decyzję o nabyciu Nieruchomości kalkulował cenę ich nabycia biorąc pod uwagę zapewnienia grupy B co do możliwości ich wynajmu i osiągania z tego tytułu określonego poziomu dochodów z najmu (składane w tym zakresie zapewnienia wpłynęły na cenę, za jaką Sprzedawca sprzedał Nieruchomość do Beneficjenta). W związku z powyższym, w ściśle określonych w Umowie Gwarancji Czynszowych przypadkach (opisanych szerzej w dalszej części niniejszego wniosku), w sytuacji, gdyby zakładany poziom dochodów z najmu nie był osiągany, Beneficjent będzie otrzymywał od Gwaranta opisane poniżej Świadczenia Gwarancyjne, które będą wyrównywały niedobory w faktycznie uzyskiwanych dochodach z najmu.

Jednocześnie, w Okresie Trwania Gwarancji, Gwarant będzie upoważniony do aktywnego poszukiwania nowego najemcy na powierzchnię objętą Umową Gwarancji Czynszowych (dalej: „Przyszły Najemca”) w przypadku, gdyby Beneficjent wypowiedział obowiązującą na datę zawarcia Umowy Gwarancji Czynszowych umowę najmu dotyczącą powierzchni, których dotyczy Umowa Gwarancji Czynszowych. Zapewnienie zawarcia umowy pomiędzy Beneficjentem a jednym Przyszłym Najemcą będzie bowiem oznaczało zwolnienie Gwaranta z obowiązku uiszczania płatności w ramach Umowy Gwarancji Czynszowych w odniesieniu do powierzchni zajętej przez takiego najemcę/ów, bowiem gwarantowany poziom dochodów z najmu takiej powierzchni będzie realizowany przez Beneficjenta.

Umowa Gwarancji Czynszowych przewiduje, że umowa wygasa po zakończeniu Okresu Trwania Gwarancji, niemniej Gwarant pozostaje zobowiązany do wypłaty świadczeń gwarancyjnych, jeśli zobowiązanie do ich wypłaty powstało przed zakończeniem Okresu Trwania Gwarancji, lub w stosunku do których została wystawiona nota księgowa lub faktura VAT i nie została opłacona przed zakończeniem Okresu Trwania Gwarancji.

Ponadto, Umowa Gwarancji Czynszowych przewiduje, że Umowa Gwarancji Czynszowych wygasa automatycznie w przypadku zapewnienia Przyszłego Najemcy przez Gwaranta na warunkach określonych w Umowie Gwarancji Czynszowych, albo zapłaty przez najemcę, którego zobowiązania pieniężne z tytułu umowy najmu z Beneficjentem są objęte Umową Gwarancji Czynszowych, pełnej kwoty czynszu i opłat eksploatacyjnych za pełne 8 kolejnych okresów rozliczeniowych, pod warunkiem, że wpłaty zostaną dokonane w całości, tj. zostaną zapłacone w wysokości 100% czynszu i opłat eksploatacyjnych w terminach określonych w umowie najmu, z zastrzeżeniem maksymalnego opóźnienia wynoszącego 3 dni robocze. W przypadku dokonywania przez najemcę płatności na zasadach wskazanych powyżej, Beneficjent nie może rozwiązać z nim umowy najmu.

Umowa Gwarancji Czynszowych wygaśnie automatycznie również w przypadku zawarcia aneksu do umowy najmu objętej Umową Gwarancji Czynszowych powodującej zwiększenie czynszu i opłat eksploatacyjnych z tego tytułu, bez uzyskania na to zgody Gwaranta, a także w przypadku wypowiedzenia przez Beneficjenta umowy najmu objętej Umową Gwarancji Czynszowych z naruszeniem zasad określonych w akapicie powyżej.

(ii)Opis poszczególnych świadczeń gwarancyjnych

Zgodnie z Umową Gwarancji Czynszowych, Gwarant, co do zasady, zapłaci Beneficjentowi, w okresie gwarancji, za każdy miesiąc kalendarzowy zaistnienia zdarzeń objętych Umową Gwarancji Czynszowych i powodujących po stronie Gwaranta powstanie obowiązku wynikającego z Umowy Gwarancji Czynszowych (chyba że przewidziane będą specyficzne terminy płatności w odniesieniu do poszczególnych świadczeń), w trybie i na warunkach określonych w tej umowie, równowartość sumy:

1)świadczenia gwarancyjnego z tytułu zapłaty należności za opłaty czynszowe („Świadczenia Gwarancyjne 1”),

2)świadczenia gwarancyjnego z tytułu opłat za usługi serwisowe („service charges”) („Świadczenia Gwarancyjne 2”),

3)świadczenia gwarancyjne z tytułu udzielonych na rzecz Przyszłych Najemców zachęt pieniężnych i niepieniężnych, w tym okresów wolnych od czynszów („rent free periods”, „rent abatements”) lub dopłat do kosztów ponoszonych przez Przyszłych Najemców na wykończenie wynajmowanej powierzchni („fit - out contributions”) („Świadczenia Gwarancyjne 3”),

4)świadczenie gwarancyjne z tytułu tzw. „pustych okresów” („void periods”), tj. za okres pomiędzy zakończeniem Umowy Najmu dotyczącej danej powierzchni a zawarciem nowej umowy najmu z Przyszłym Najemcą dotyczącej danej powierzchni („Świadczenie Gwarancyjne 4”),

‒zwane dalej łącznie: Świadczeniami Gwarancyjnymi.

Umowy Gwarancji Czynszowych przewidują, że płatności z tytułu Świadczeń Gwarancyjnych będą płacone przez Gwaranta na rzecz Beneficjenta w terminie 10 dni roboczych od otrzymania przez Gwaranta stosownej noty kredytowej, a także oświadczenia Beneficjenta wraz z dokumentami zawierającymi odpowiednie kalkulacje dotyczące kwoty żądanego Świadczenia Gwarancyjnego wraz z dowodem, że najemca, którego umowa najmu objęta jest Umową Gwarancji Czynszowych pozostaje w zwłoce z daną płatnością co najmniej 7 dni pomimo otrzymania od Beneficjenta odpowiedniej notyfikacji/wezwania o płatności oraz potwierdzające, że Beneficjent jako wynajmujący wyczerpał kwotę zatrzymaną wynikającą z umowy sprzedaży Nieruchomości.

Jednocześnie, celem zabezpieczenia Świadczeń Gwarancyjnych przysługujących Beneficjentowi pod Umowami Gwarancji Czynszowych, Gwarant dostarczy oświadczanie o poddaniu się egzekucji zgodnie z art. 777 kodeksu postępowania cywilnego.

Umowy Gwarancji Czynszowych określają również szczegółowo sposób obliczania i płatności poszczególnych Świadczeń Gwarancyjnych.

Zgodnie z Umową Gwarancji Czynszowych, Świadczenia Gwarancyjne 1 i 2 odnoszą się do sytuacji, w których najemca pozostaje w zwłoce z zapłatą czynszu lub opłat serwisowych (ponad 3 dni od terminu płatności wynikającej z umowy najmu), za przynajmniej jeden okres płatności oraz w przypadku wykorzystania przez Beneficjenta pełnej sumy wynikającej z tzw. „kwoty zatrzymanej” („retention amount”) z tytułu Transakcji (szczegółowo zdefiniowanej w umowie przenoszącej własność Nieruchomości w ramach Transakcji).

Płatności z tytułu Świadczenia Gwarancyjnego 1, 2 oraz 4 będą ponoszone w wysokości czynszu (z wyłączeniem kwot wynikających z okresów wolnych od czynszów („rent free periods”, „rent abatements”) lub dopłat do kosztów ponoszonych przez najemców na wykończenie wynajmowanej powierzchni („fit-out contributions”) oraz odpowiednio w wysokości opłat serwisowych, wynikających z danej Umowy Najmu obliczonych na dzień zakończenia tej Umowy Najmu.

Dodatkowo, zgodnie z Umową Gwarancji Czynszowych Świadczenie Gwarancyjne 1 będą indeksowane według formuły ustalonej w Umowach Najmu.

Z kolei Świadczenia Gwarancyjne 3 odnoszą się do ewentualnych przyszłych umów najmu, które zostaną zawarte przez Beneficjenta z Przyszłymi Najemcami. W odniesieniu do ww. przypadku Gwarant wypłaci Beneficjentowi równowartość udzielonych przez Beneficjenta na rzecz nowego najemcy okresów wolnych od czynszu („rent free periods”, „rent abatements”) lub dopłat do kosztów ponoszonych przez Przyszłych Najemców („fit-out contributions”), o ile takie zostaną określone w umowie najmu (z zastrzeżeniem ustalonych limitów).

Dodatkowo Umowa Gwarancji Czynszowych przewiduje, że Gwarant pokryje również standardowe koszty rynkowe związane z wynajmem powierzchni najmu na rzecz Przyszłych Najemców:

‒koszty pośrednika nieruchomościowego (do ustalonej kwoty) (dalej: „Koszty 1”)

‒koszty adaptacji pomieszczeń poniesione przez Beneficjenta dla potrzeb Przyszłych Najemców („fit-out works”) (dalej: „Koszty 2”)

(dalej łącznie: Koszty).

Zgodnie z Umową Gwarancji Czynszowych, odpowiedzialność Gwaranta z tytułu Świadczeń Gwarancyjnych nie może przekroczyć ustalonej przez Strony kwoty.

Jednocześnie, Zainteresowani pragną wskazać, że otrzymali wcześniej pozytywne interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna z dn. 4 listopada 2020 r. znak: 0114-KDIP4-1.4012.455.2020.1.AM oraz interpretacja indywidualna z dn. 14 stycznia 2022 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.980.2021.1.IK), w których to organ podatkowy, w zbliżonym stanie faktycznym i w odniesieniu do podobnych umów potwierdził, że płatności z tytułu Świadczeń Gwarancyjnych od Gwaranta na rzecz Beneficjenta nie będą podlegać opodatkowaniu VAT.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Koszty pośrednika nieruchomościowego oraz koszty adaptacji pomieszczeń (Koszty) będą w pierwszej kolejności ponoszone przez Beneficjenta bezpośrednio na podstawie faktur otrzymanych odpowiednio od pośredników nieruchomości / wykonawców adaptacji pomieszczeń.

Faktury dokumentujące Koszty (tj. koszty pośrednika nieruchomościowego oraz koszty adaptacji pomieszczeń), będą wystawiane na rzecz Beneficjenta odpowiednio przez pośredników nieruchomości / wykonawców adaptacji pomieszczeń.

Wprawdzie faktycznym nabywcą usług pośrednictwa nieruchomościowego oraz adaptacji pomieszczeń będzie Beneficjent (jako właściciel zdefiniowanej we Wniosku Nieruchomości), niemniej finalnie ekonomiczny koszt usług pośrednictwa nieruchomościowego oraz adaptacji pomieszczeń będzie ponosił B S.A. jako Gwarant.

W związku z przeniesieniem na Gwaranta kosztów pośrednictwa nieruchomościowego oraz kosztów adaptacji pomieszczeń (Kosztów), Gwarant nie uzyska od Beneficjenta żadnych korzyści, a Beneficjent nie będzie zobowiązany do świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz Gwaranta.

Pytanie

Czy na gruncie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, przeniesienie Kosztów na Gwaranta przez Beneficjenta będzie podlegało opodatkowaniu VAT i powinno być udokumentowane fakturą?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych, na gruncie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, przeniesienie Kosztów na Gwaranta przez Beneficjenta będzie podlegało opodatkowaniu VAT i powinno być udokumentowane fakturą.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a Ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W ocenie Zainteresowanych, opisany w zdarzeniu przyszłym zwrot Kosztów przez Gwaranta na rzecz Beneficjenta będzie wypełniał dyspozycję ww. art. 8 ust. 2a Ustawy o VAT. 

W związku z powyższym, przeniesienie Kosztów przez Beneficjenta na Gwaranta będzie podlegało opodatkowaniu VAT i powinno zatem zostać udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez Beneficjenta na rzecz Gwaranta.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy,

Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy,

Zgodnie z art. 8 ust. 2a,

Pod pojęciem usługi (świadczenia) w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

‒w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

‒świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zaprezentowana argumentacja w przedmiocie wzajemności świadczeń jako warunku koniecznego do uznania usługi za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje szerokie poparcie zarówno w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Szczególnie trafnie kwestię tę ujął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 89/12, w którym stwierdził, że

W wyroku z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 TSUE przypomniał, że

Kwestia odpłatności i bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym wynagrodzeniem była wielokrotnie podnoszona w orzecznictwie Trybunału (wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86, wyrok z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01, wyrok z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93).

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia opodatkowania przeniesienia Kosztów na Gwaranta przez Beneficjenta oraz udokumentowania fakturą tej czynności.

W wyniku analizy przedstawionego opisu sprawy i powołanych przepisów należy stwierdzić, że wartość zwracanych Kosztów przez Gwaranta na rzecz Beneficjenta nie jest w rzeczywistości wynagrodzeniem za jakąkolwiek usługę świadczoną przez Beneficjenta na rzecz Gwaranta. Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, w związku z przeniesieniem na Gwaranta kosztów pośrednictwa nieruchomościowego oraz kosztów adaptacji pomieszczeń (Kosztów), Gwarant nie uzyska od Beneficjenta żadnych korzyści a Beneficjent nie będzie zobowiązany do świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz Gwaranta. Faktycznym nabywcą usług pośrednictwa nieruchomościowego oraz adaptacji pomieszczeń będzie Beneficjent. Ponadto, koszty pośrednika nieruchomościowego oraz koszty adaptacji pomieszczeń (Koszty) będą w pierwszej kolejności ponoszone przez Beneficjenta bezpośrednio na podstawie faktur otrzymanych odpowiednio od pośredników nieruchomości / wykonawców adaptacji pomieszczeń. W opisanym przypadku nie dojdzie do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy.

W konsekwencji, zwrotu Kosztów przez Gwaranta na rzecz Beneficjenta nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem VAT wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem przeniesienie Kosztów na Gwaranta przez Beneficjenta nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy,

Art. 2 pkt 22 ustawy wskazuje, że

Podkreślić należy, że – jak wyżej wskazano – zwrot Kosztów przez Gwaranta na rzecz Beneficjenta nie będzie stanowiło wynagrodzenia ani za dostawę towarów, ani za świadczenie usług. Oznacza to, że w tej sytuacji nie dojdzie do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy.

Wobec tego, w związku z przeniesieniem Kosztów na Gwaranta Beneficjent nie będzie zobowiązany do dokumentowania ww. czynności fakturami. Z kolei na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT brak jest przeciwwskazań do wystawienia przez Beneficjenta noty księgowej. Należy jednak zauważyć, że nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 4. W zakresie pytań nr 1, 2, 3 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).