Interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.1013.2022.1.AP

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od przyjętych do używania inwestycji w obcym środku trwałym oraz możliwość uznania poniesionych nakładów inwestycyjnych za koszty pośrednie.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych:

–w części dotyczącej braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od przyjętych do używania inwestycji w obcym środku trwałym - jest prawidłowe,

–w części możliwości uznania poniesionych nakładów inwestycyjnych za koszty pośrednie - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 grudnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 29 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani wspólnikiem 2-osobowej Spółki cywilnej. Wspólnikami Spółki cywilnej są:

-Pani- udział 70%,

-Pani córka - udział 30%.

Pani córka jest właścicielką działki gruntu nr .... o powierzchni 0.0997 ha w części zabudowanej, położonej w …

Do Spółki cywilnej Pani córka zamierza przekazać na podstawie umowy użyczenia wydzieloną część niezabudowanej działki nr.... gruntu o powierzchni 229 m² do nieodpłatnego używania. Na niezbudowanej części ww. działki, którą Pani córka zamierza wnieść do nieodpłatnego używania (patrz zdanie poprzednie) – zamierza Pani z córką, jako wspólnicy Spółki cywilnej, ponieść nakłady o charakterze inwestycyjnym, polegające na budowie budynku usługowo-handlowego z przeznaczeniem na działalność gastronomiczną Spółki cywilnej. Spółka, w której jest Pani wspólniczką, prowadzi działalność gastronomiczną pod nazwą i adresem …

Przedmiotem działalności Spółki cywilnej są usługi gastronomiczne w zakresie przygotowania, podawania napojów, oraz usługi kateringowe.

W celu uściślenia powyższych informacji wskazała Pani, że w Polsce podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i Pani miejsce zamieszkania jest na terenie RP. Tutaj jest także Pani centrum interesów życiowych. Prowadzi Pani działalność gospodarczą w oparciu o wpis do CEIDG wyłącznie w formie Spółki cywilnej - jest Pani wspólniczką. Pani udział w Spółce wynosi 70% udziału w przychodach i wydatkach, rozliczany podatkiem liniowym na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Prace związane z budową budynku usługowo-handlowego rozpoczną się pod koniec marca 2023 r. Po wybudowaniu budynku, Spółka cywilna będzie nieodpłatne używała wydzieloną część działki ...., stanowiącej własność wspólniczki - Pani córki, na podstawie umowy użyczenia. Pozwolenie na budowę pierwotne będzie wydane na nazwisko właścicielki gruntu, tj. Pani córki. Po uzyskaniu pozwolenia na budowę na Pani córkę - zostanie złożony przez wspólniczki wniosek o przeniesienie decyzji pozwolenia na budowę na Spółkę cywilną. Przeniesienie pozwolenia na budowę polegać będzie na tym, że Pani córka jako właścicielka gruntu wyrazi zgodę na przeniesienie pozwolenia na budowę przez Spółkę cywilną, a Spółka oświadczy że decyzję przyjmuje z jej wszystkimi zapisami i uzgodnieniami. W celu skutecznego dokonania przeniesienia decyzji pozwolenia na budowę na Spółkę konieczne będzie oświadczenie wspólników Spółki o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w oparciu o umowę użyczenia. Wybudowany budynek usługowo-handlowy zostanie zaklasyfikowany do Klasyfikacji Środków Trwałych KŚT 103 - Budynki Handlowo-Usługowe. Wybudowany budynek nie będzie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych. Budynek zostanie wybudowany na gruncie stanowiącym własność Pani córki i z tego względu nie będzie stanowić inwestycji w obcym środku trwałym. Po wybudowaniu budynku usługowo-handlowego wspólnicy zamierzają przenieść miejsce prowadzenia działalności gastronomicznej do nowo wybudowanego budynku usługowo-handlowego …- kontynuując pod nowym adresem prowadzoną działalność w formie Spółki cywilnej.

Pani córka zwróciła się również z wnioskiem o wydanie w przedmiotowej sprawie interpretacji indywidualnej (Nr 0113-KDIPT1-1.4012.652.2022.2.MG oraz Nr 0113-KDIPT2-1.4011.738.2022.3.KO).

Pytania

1.Czy jako wspólniczka Spółki cywilnej ma Pani prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów m.in. odpisy amortyzacyjne od przyjętych do używania inwestycji w obcym środku trwałym (art. 22a ust. 2 pkt 1 w związku z art. 22 ust. 8 ustawy PDOF) w wysokości udziału wynikających z umowy Spółki cywilnej (70%), skoro właścicielem gruntu jest Pani córka (druga wspólniczka)?

2.Czy poniesione nakłady inwestycyjne w stosunku do Pani osoby jako wspólniczki Spółki cywilnej można uznać za koszty pośrednie w 70%, potrącane w dacie ich poniesienia na zasadach właściwych dla prowadzonej przez Spółkę cywilną ewidencji księgowej (PKPiR) - z uwzględnieniem przysługującemu Pani prawa doudziału w zysku w tym przypadku odpowiednio 70%?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Uważa Pani, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów m.in. odpisów amortyzacyjnych od przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych nie jest możliwe z uwagi na to, że jako wspólniczka Spółki cywilnej nie jest Pani wyłącznym właścicielem działki gruntu, z którego będzie korzystać Spółka cywilna w prowadzonej działalności gospodarczej, co Pani zdaniem, uniemożliwia zarachowanie i zakwalifikowanie poniesionych nakładów na wybudowanie tego budynku jako inwestycji w obcym środku trwałym.

Ad. 2.

Uważa Pani, że w przedstawionej sytuacji poniesione nakłady inwestycyjne w stosunku do Pani osoby jako wspólniczki Spółki cywilnej można będzie uznać za koszty pośrednie, potrącane w dacie ich poniesienia z uwzględnieniem prawa do udziału w zysku Spółki, tj. 70%. Wydatki (nakłady) poniesione przez Spółkę cywilną na przedmiotową nieruchomość, w Pani ocenie, nie mogą zostać uznane za inwestycję w obcym środku trwałym. Wspólnicy poniosą bowiem nakłady na nieruchomość będącą tylko w części ich własnością. W konsekwencji, brak jest podstaw do traktowania tych nakładów w Spółce cywilnej jako inwestycji w obcym środku trwałym. Zatem, Pani jako podatniczce podatku dochodowego od osób fizycznych nie przysługuje prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od poniesionych nakładów jako inwestycji w obcym środku trwałym.

W związku z brakiem możliwości wprowadzenia nieruchomości do ewidencji środków trwałych jako inwestycji w obcym środku trwałym, ich rozliczenie, Pani zdaniem, należy rozpatrywać pod kątem zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu Spółki mających związek przyczynowo-skutkowy z osiąganymi przychodami.

Należy także zauważyć, że to na gruncie (nieruchomości) stanowiącej własność wspólniczki w osobie Pani córki zostanie wybudowany budynek handlowo-usługowy dla potrzeb prowadzonej przez Spółkę cywilną działalności gastronomicznej, zatem poniesione nakłady nie powinny stanowić inwestycji w obcym środku trwałym, czy też być wpisane do ewidencji środków trwałych. Ponadto, zgodnie z zasadą superficies solo cedit - to, co zostaje wzniesione na gruncie, dzieli los tego gruntu. W takim wypadku wybudowana przez Spółkę nieruchomość stanowiłaby własność tylko tego wspólnika, który jest właścicielem ziemi - w tym przypadku Pani córki.

Z powyższych względów, w Pani ocenie, poniesione wydatki związane z planowaną inwestycją stanowią dla Pani osoby koszt pośredni w wysokości 70% udziału, co wynika z zawartej umowy Spółki cywilnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku:

–w części dotyczącej braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od przyjętych do używania inwestycji w obcym środku trwałym - jest prawidłowe,

–w części możliwości uznania poniesionych nakładów inwestycyjnych za koszty pośrednie - jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Stosownie do art. 867 § 1 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 5a pkt 26 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ww. ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że spółka cywilna nie jest samodzielnym podmiotem prawa. Jest to umowa zawarta przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Spółka cywilna nie posiada ani osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, czyli przyznanej przepisami prawa możliwości bycia stroną stosunków cywilnoprawnych, skutkiem tego nie ma możliwości nabywania praw i zaciągania zobowiązań we własnym imieniu. Ponadto, spółka nie posiada odrębnego majątku, gdyż stanowi on majątek wspólników objęty współwłasnością łączną, co oznacza, że wspólnik nie może rozporządzać udziałem we własnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

–być poniesiony przez podatnika,

–być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

–pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

–być definitywny (rzeczywisty), czyli wartość poniesionego wydatku nie może zostać podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

–zostać właściwie udokumentowany,

–wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja środków trwałych - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych - określona została w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznać można za środki trwałe, podlegające amortyzacji oraz w art. 22c ww. ustawy, w którym wymieniono również składniki majątku uznawane m.in. za środki trwałe niepodlegające amortyzacji. Definicja środków trwałych została więc dla celów podatkowych ściśle powiązana z pojęciem amortyzacji.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy:

W myśl zaś art. 22a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

Z powyższego wynika, że (co do zasady) wydatki poniesione przez podatnika na nabycie lub wytworzenie środków trwałych, w tym również stanowiące inwestycję w obcych środkach trwałych, są rozliczane w czasie i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tych środków.

Należy jednak zaznaczyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje wprost, co należy rozumieć przez inwestycję w obcych środkach trwałych.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje się natomiast definicja pojęcia „inwestycji”.

Zgodnie z art. 5a pkt 1 tej ustawy:

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości ilekroć w ustawie jest mowa o:

Tym samym biorąc pod uwagę ww. definicje można stwierdzić, że inwestycja w obcym środku trwałym to ogół działań (nakładów) podatnika, odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa sądowego przez „inwestycje w obcych środkach trwałych” należy rozumieć nakłady ponoszone na ulepszenie istniejącego już środka trwałego, który nie stanowi własności (współwłasności) podatnika, jest jednak przez niego wykorzystywany, na podstawie stosownej umowy (najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.). Przy czym wszystkie nakłady poniesione przed oddaniem składnika majątku do używania (również o charakterze odtworzeniowym - remontowym) należy zaliczyć do inwestycji w obcym środku trwałym. Przykładem nakładów o charakterze ulepszającym obcy środek trwały jest konieczność dostosowania używanych na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy użyczenia, obcych budynków do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej użytkownika. Podejmując inwestycję w obcym środku trwałym podatnik powinien dysponować zezwoleniem uzyskanym od właściciela ulepszanego środka trwałego. Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki poniesione na inwestycję w obcym środku trwałym podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tej inwestycji.

Natomiast budynek wybudowany na cudzym gruncie (wytworzony), mimo że z ekonomicznego punktu widzenia jest szczególnego rodzaju inwestycją, to na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odrębną kategorię środka trwałego, podlegającego (po spełnieniu ustawowych przesłanek) amortyzacji przez podatnika, który wybudował ten budynek, niezależnie od posiadania tytułu własności do gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony i przewidywanego okresu jego używania.

Zatem, nowe budynki i budowle na cudzym gruncie są specyficznym środkiem trwałym. Jest to spowodowane faktem, że może istnieć sytuacja, w której właścicielem gruntu jest jeden podmiot, ale budynek bądź budowla została wybudowana przez inny podmiot, przy czym właścicielem całej nieruchomości pozostaje ten pierwszy podmiot, zgodnie z zasadą, że wszystko, co trwale stoi na gruncie, jest własnością właściciela gruntu.

Jak wynika przy tym z art. 22c pkt 1 cytowanej ustawy podatkowej:

Z powyższych przepisów wynika, że odpisów amortyzacyjnych mogą dokonywać, co do zasady, jedynie podmioty będące właścicielami lub współwłaścicielami wymienionych w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych składników majątku. Przepisy prawa podatkowego dopuszczają również możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego niestanowiących własności podatnika na podstawie powołanego powyżej art. 22a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pani wspólnikiem 2-osobowej Spółki cywilnej. Pani córka (druga wspólniczka Spółki) jest właścicielką działki gruntu nr..... o powierzchni 0.0997 ha w części zabudowanej. Do Spółki cywilnej Pani córka zamierza przekazać na podstawie umowy użyczenia wydzieloną część niezabudowanej działki nr .... gruntu o powierzchni 229 m² do nieodpłatnego używania. Na niezbudowanej części ww. działki, którą Pani córka zamierza wnieść do nieodpłatnego używania, zamierza Pani z córką jako wspólnicy Spółki cywilnej, ponieść nakłady o charakterze inwestycyjnym, polegającym na budowie budynku usługowo-handlowego z przeznaczeniem na działalność gastronomiczną Spółki cywilnej. Spółka, w której jest Pani wspólniczką, prowadzi działalność gastronomiczną. Pani udział w Spółce wynosi 70% udziału w przychodach i wydatkach, rozliczany podatkiem liniowym na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Prace związane z budową budynku usługowo-handlowego rozpoczną się pod koniec marca 2023 r. Po wybudowaniu budynku, Spółka cywilna będzie nieodpłatne używała wydzieloną część działki ..... stanowiącej własność wspólniczki - Pani córki, na podstawie umowy użyczenia. Pozwolenie na budowę pierwotne będzie wydane na nazwisko właścicielki gruntu, tj. Pani córki. Po uzyskaniu pozwolenia na budowę na Pani córkę - zostanie złożony przez wspólniczki wniosek o przeniesienie decyzji pozwolenia na budowę na Spółkę cywilną. Przeniesienie pozwolenia na budowę polegać będzie na tym, że Pani córka jako właścicielka gruntu wyrazi zgodę na przeniesienie pozwolenia na budowę przez Spółkę cywilną, a Spółka oświadczy, że decyzję przyjmuje z jej wszystkimi zapisami i uzgodnieniami. W celu skutecznego dokonania przeniesienia decyzji pozwolenia na budowę na Spółkę konieczne będzie oświadczenie wspólników Spółki o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w oparciu o umowę użyczenia. Wybudowany budynek usługowo-handlowy zostanie zaklasyfikowany do Klasyfikacji Środków Trwałych KŚT 103 - Budynki Handlowo-Usługowe. Wybudowany budynek nie będzie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych. Budynek zostanie wybudowany na gruncie stanowiącym własność Pani córki i z tego względu nie będzie stanowić inwestycji w obcym środku trwałym. Po wybudowaniu budynku usługowo-handlowego wspólnicy zamierzają przenieść miejsce prowadzenia działalności gastronomicznej do nowo wybudowanego budynku usługowo-handlowego - kontynuując pod nowym adresem prowadzoną działalność w formie Spółki cywilnej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że budowa budynku na gruncie należącym do Pani córki nie może stanowić inwestycji w obcym środku trwałym. Jak bowiem wskazano powyżej, za inwestycję w obcym środku trwałym można uznać jedynie te nakłady, które są ponoszone na składnik majątku, który już istnieje, a poza tym należą do innego podmiotu. Budowa wskazanego we wniosku budynku nie ma również miejsca na obcym gruncie, ponieważ właścicielem gruntu jest Pani córka – wspólnik Spółki cywilnej. Zatem – w niniejszej sprawie Pani córka ponosi w ramach swojej działalności gospodarczej nakłady na budowę budynku na gruncie należącym do niej.

Reasumując, koszty inwestycji prowadzonej przez Panią na gruncie, którego właścicielem jest Pani córka, nie mogą zostać uznane za inwestycję w obcym środku trwałym.

W związku z powyższym, rozliczenie tych nakładów należy rozpatrywać pod kątem zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej w formie Spółki cywilnej przez Panią działalności gospodarczej.

Co do zasady kosztami podatkowymi są wszelkie wydatki poniesione w związku z prowadzoną działalnością, w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia albo zachowania ich źródła.

Tym samym, kosztami uzyskania przychodów mogą być zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione i podmiot jest zobowiązany do ich ponoszenia.

Zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5d tej ustawy:

Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego (art. 22 ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6b cytowanej ustawy:

W świetle powyższego wydatki, których nie można przyporządkować do określonych przychodów danego roku podatkowego (koszty pośrednie), powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

W związku z faktem, że budynek wybudowany przez Spółkę cywilną, w której jest Pani wspólnikiem, będzie wykorzystywany przez tę Spółkę w działalności gospodarczej, jednak nakładów poniesionych przez Spółkę cywilną na ten budynek nie można przyporządkować do konkretnych przychodów, to wydatki te (w wysokości 70% nakładów ogółem) będą stanowić koszty podatkowe pośrednie, potrącane w dacie ich poniesienia.

Reasumując, koszty inwestycji prowadzonej przez Spółkę cywilną (w wysokości 70% nakładów ogółem) dla potrzeb prowadzonej przez Spółkę cywilną działalności gospodarczej, pozostające w pośrednim związku z przychodami tej działalności stanowią koszty uzyskania przychodów, potrącalne w dacie ich poniesienia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuję, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w Pani indywidualnej sprawie i dotyczy skutków podatkowych (opisanego zdarzenia przyszłego) powstałych wyłącznie po Pani stronie. Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga więc o sytuacji podatkowej drugiego wspólnika Spółki cywilnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2561 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).