Interpretacja indywidualna z dnia 27 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.829.2022.2.MJ

Brak obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w gospodarstwie rolnym jeżeli suma przychodów netto osiągniętych przez małżonków odrębnie, proporcjonalnie do udziału w zysku, będzie niższa niż równowartość 2 000 000 euro.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 listopada 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 14 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w związku z osiąganiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 stycznia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani gospodarstwo rolne pod nazwą "X". W skład gospodarstwa wchodzi 5 kurników oraz 20 ha ziemi (w roku 2022 i 2023 nie ulegnie ono zmniejszeniu ani zwiększeniu). Od 1 czerwca 2019 r. jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT.

W ramach gospodarstwa prowadzi Pani działy specjalne produkcji rolnej o przeważającej działalności według PKD 01.41.Z chów i hodowla drobiu.

Gospodarstwo prowadzi Pani razem z mężem, z którym łączy Panią małżeńska wspólność majątkowa. Przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustalany jest przy zastosowaniu norm szacunkowych według składanej do 20 stycznia roku podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych deklaracji PIT-6 o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym, korygowanej co roku do faktycznego rozmiaru produkcji i wykazywanej w zeznaniu rocznym PIT-36 na zasadach ogólnych.

W 2022 r. zadeklarowała Pani cały rozmiar produkcji hodowli drobiu rzeźnego w deklaracji PIT-6. Pani mąż zdecydował od 9 listopada 2022 r. rozpocząć działalność - działy produkcji rolnej pod nazwą Y, w ramach jednego tego samego gospodarstwa, deklarując część rozmiaru produkcji, jaką Pani pierwotnie zadeklarowała na początku roku.

Mąż nie będzie prowadził odrębnego gospodarstwa rolnego ani pozarolniczej działalności, oraz nie będzie podatnikiem podatku VAT. Mąż nie wystawi ani jednej faktury sprzedażowej z działów specjalnych produkcji rolnej, pomimo złożonej deklaracji PIT-6. Przychody ze sprzedaży całego Gospodarstwa będą opodatkowane podatkiem VAT wyłącznie przez Panią. Faktury będą wystawiane przez Panią. Pani będzie zgłoszona jako czynny podatnik VAT, przy czym faktury będą obejmowały łączne przychody z działów specjalnych produkcji rolnej prowadzonych przez Panią i męża, pod nazwą Pani gospodarstwa, wykazywane będą jedynie u Pani w JPK VAT, jako jedynego czynnego podatnika VAT.

Przychody netto z całego gospodarstwa według szacunków to 11 500 000 zł, a zatem przekroczą w 2022 r. w złotych polskich - próg 2 000 000 euro.

Mąż od 9 listopada 2022 r. rozpoczął działalność - działy specjalne produkcji rolnej w ramach tego samego gospodarstwa rolnego co Pani. W pierwotnej deklaracji PIT-6 składanej w styczniu 2022 r. zadeklarowała Pani wstawienie 97500 szt. Łącznie w gospodarstwie planuje się jednak wstawienie 120 000 szt., przy czym mąż zadeklarował wstawienie 45 800 szt. Jako, że przekracza to możliwości produkcyjne całego gospodarstwa zrezygnowała Pani z części wstawienia zawiadamiając o tym Urząd Skarbowy, że bieżący rok zamknie się ostatecznie w wielkości 74 200 szt.

Szacujecie Państwo, że dochód za 2022 r. dla całego Gospodarstwa Rolnego wyniesie około 11 500 000 zł. Przyjmując wcześniej wskazane udziały Pani dochód będzie wynosił około 7 110 833,34 zł, męża zaś 4 389 166,67 zł.

W uzupełnieniu wniosku podano:

1.Pani intencją jest rozstrzygnięcie, czy limit 2 mln euro przypada na każdego z małżonków oddzielnie, czy też jest to jeden limit na Państwa wspólne gospodarstwo (art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 24a ust. 4 ww. ustawy oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości), a w konsekwencji, czy zobowiązani będą Państwo w roku 2023 do prowadzenia ksiąg handlowych osiągając przychody jak wcześniej wskazano.

2.Wniosek dotyczy roku 2023 w związku z osiągniętymi przychodami w 2022 r.

3.Gospodarstwo rolne, o którym mowa we wniosku objęte jest małżeńską wspólnością majątkową.

4.Ustalony dochód na poszczególnych małżonków jest wynikiem uzyskanego dochodu przez całe gospodarstwo w proporcji do deklarowanych wielkości produkcji w PIT-6.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany w 2023 r. do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości po przekroczeniu przychodu netto 2 000 000 euro w 2022 r. jeżeli 1/2 przychodów netto z całego gospodarstwa przypadającego dla każdego z małżonków nie przekroczy limitu 2 000 000 euro, ale jednocześnie przychody netto z całego gospodarstwa przekroczą równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro?

2.Czy limit 2 000 000 euro w ramach działów produkcji rolnej będzie przypadał na każdego z małżonków?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy żadne z małżonków nie jest zobowiązane w 2023 r. do prowadzenia ksiąg rachunkowych po przekroczeniu przychodu netto 2 000 000 euro w 2022 r. całego gospodarstwa, bowiem 1/2 przychodów netto z całego gospodarstwa przypadającego dla każdego z małżonków nie przekroczy limitu 2 0000 0000 Euro.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy przychody netto dla małżonków prowadzących działy produkcji rolnej we wspólnym gospodarstwie rolnym ustala się po 1/2 przychodów netto z całego Gospodarstwa Rolnego. Limit przychodów zobowiązujący do prowadzenia ksiąg rachunkowych wynoszący 2 000 000 euro ustala się odrębnie dla każdego z nich i przyjmuje się niezależnie od udziału w majątku wspólnym przychodu rocznego z działów specjalnych produkcji rolnej, co wynika z art. 43 par. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jeżeli między małżonkami istnieje wspólność majątkowa i prowadzą oni osobno działy produkcji rolnej we wspólnym gospodarstwie, nawet gdy jedno z nich zaczyna działy produkcji rolnej w trakcie roku, wówczas do ustalenia limitu przychodów zobowiązujących do prowadzenia ksiąg rachunkowych każdy z małżonków przyjmuje 50% przychodu rocznego z działów specjalnych produkcji rolnej.

Ponadto z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przy czym zasady wyrażane w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Tak orzekł: 28 kwietnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji nr ITPB1/4511 -116/16/HD, 14 września 2016 r.; Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji ITPB1/4511-703/16-2/HD, 13 grudnia 2021 r.; Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji 0115-KDIT3.4011.759.2021.3.JŁ; Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji 0114-KDIP3-1.4011.623.2022.2 z dnia 29 sierpnia 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych.

Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1:

Nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1.miesiąc - w przypadku roślin,

2.16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3.6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ww. ustawy:

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy:

Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".

Artykuł 9 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Działy specjalne produkcji rolnej stanowią odrębne źródło przychodów.

Stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 ww. ustawy:

Przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Regulacja art. 15 ust. 2 ww. ustawy określa, że:

W przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

W myśl powyższego przepisu dochód z tego źródła może być ustalony w dwojaki sposób:

–przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, wyszczególnionych w załączniku nr 2 ustawy,

–w oparciu o prowadzoną przez podatnika księgę rachunkową.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ww. ustawy:

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 24a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku podatnik informuje o prowadzeniu ksiąg rachunkowych w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym były prowadzone. Jeżeli księgi prowadziła spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska, informację składają wszyscy wspólnicy.

W odniesieniu do źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozstrzyga o obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, a jedynie określa konsekwencje dla opodatkowania tego źródła przychodów w przypadku, gdy obowiązek ten wynika z odrębnych przepisów.

Limit kwotowy wskazany w art. 24a ust. 4 ww. ustawy, zobowiązujący podatnika do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120).

Stanowi on, iż przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.

Przy czym wielkość wyrażoną w euro – stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy o rachunkowości:

Przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.

Z powyższego wynika, że wyboru sposobu ustalania dochodu ze źródła, którym są prowadzone działy specjalne produkcji rolnej, tj. na podstawie ksiąg bądź norm szacunkowych dokonuje sam podatnik. Jednakże możliwość wyboru sposobu ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej jest ograniczona wielkością uzyskiwanego przychodu z tego źródła. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy bowiem od formy prawnej jednostki lub wielkości osiąganych przychodów, nie zaś od przedmiotu działalności i sposobu opodatkowania. Jeżeli więc przychody netto osób fizycznych prowadzących działy specjalne produkcji rolnej przekroczą kwotę określoną w art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o rachunkowości – tj. kwotę 2 000 000 euro – osoby te są zobowiązane do stosowania przepisów o rachunkowości i założenia ksiąg rachunkowych od nowego roku podatkowego, następującego po roku, w którym ich przychód uzyskany z prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej przekroczył ww. limit.

Przystępując do oceny skutków podatkowych opisanej we wniosku sytuacji w pierwszej kolejności wskazać należy, że do ustalenia określonego w ustawie o rachunkowości limitu przychodów zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych – każdy z małżonków powinien ustalić odrębnie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy:

Zasady wyrażone w ust.1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W konsekwencji opodatkowanie uzyskanych przez małżonków dochodów z prowadzonych wspólnie działów specjalnych produkcji rolnej winno nastąpić zgodnie z ww. zasadami, a więc w szczególności z uwzględnieniem ustalonego przez nich prawa do udziału w zysku.

Z dalszej analizy powołanych regulacji prawnych wynika, że konsekwencją uzyskania przez osobę fizyczną, spółkę cywilną osób fizycznych, spółkę jawną osób fizycznych oraz spółkę partnerską określonych w przepisach ustawy o rachunkowości łącznych przychodów netto ze sprzedaży towarów w kwocie określonej w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy – jest obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

Wobec powyższego, analiza okoliczności opisanego zdarzenia przyszłego w kontekście omówionych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że limit przychodów netto uzyskanych w ramach gospodarstwa rolnego w kwocie 2 000 000 euro, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych – dotyczy każdego z małżonków odrębnie. Zatem jeżeli suma przychodów netto osiągniętych w 2022 r. przez każdego z małżonków odrębnie, proporcjonalnie do udziału w zysku będzie niższa niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro to – w świetle przepisów o rachunkowości – nie będzie ciążył na Pani obowiązek prowadzenia w 2023 r. ksiąg rachunkowych w prowadzonym gospodarstwie rolnym, pomimo osiągnięcia wspólnie z mężem przychodów netto powyżej równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pani jako osoby występującej z wnioskiem. Nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pani męża.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opieramy się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.), dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1651 ze zm.).