Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 27 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.736.2022.2.AW

Czy: - w opisanym stanie faktycznym, uwzględniając przebieg procesu produkcyjnego jaki ma miejsce w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, które będą mieściły się w katalogu określonym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT będą stanowiły koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ustawy o CIT i czy w związku z tym Wnioskodawca będzie mógł je odliczyć od podstawy opodatkowania; - uwzględniając brzmienie art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju w jakimkolwiek stopniu będzie uprawniało Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT i pozwoli Wnioskodawcy odliczyć koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów; - w opisanym stanie faktycznym sprawy, dopuszczalne jest przyjęcie iż możliwość odliczenia na zasadach opisanych w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT wydatków związanych z promocją marki Wnioskodawcy i/lub promocją dotychczasowych produktów będących w ofercie Wnioskodawcy nie jest wyłączona w sytuacji gdy wydatki te mają charakter związany/uboczny względem wydatków poniesionych na promocję nowego produktu; - wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na promocję nowego produktu, który będzie wprowadzany na rynek a polegające na przekazaniu egzemplarzy produktów do testów influencerom lub jako nagród w konkursach może być uznane za koszty działań informacyjno-promocyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT; - w opisanym stanie faktycznym sprawy dopuszczalne jest przyjęcie, że możliwość odliczenia na zasadach opisanych w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT wydatków poniesionych na promocję nowego produktu nie jest wyłączona, jeżeli wskutek realizowanych działań promocyjnych, Wnioskodawca osiągnie przychód ze sprzedaży nowego produktu do klienta, który nabędzie od Wnioskodawcy promowany produkt w celu jego dalszej odsprzedaży pod własną marką

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-w opisanym stanie faktycznym, uwzględniając przebieg procesu produkcyjnego jaki ma miejsce w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, które będą mieściły się w katalogu określonym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT będą stanowiły koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ustawy o CIT i czy w związku z tym Wnioskodawca będzie mógł je odliczyć od podstawy opodatkowania;

-uwzględniając brzmienie art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju w jakimkolwiek stopniu będzie uprawniało Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT i pozwoli Wnioskodawcy odliczyć koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów;

-w opisanym stanie faktycznym sprawy, dopuszczalne jest przyjęcie iż możliwość odliczenia na zasadach opisanych w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT wydatków związanych z promocją marki Wnioskodawcy i/lub promocją dotychczasowych produktów będących w ofercie Wnioskodawcy nie jest wyłączona w sytuacji gdy wydatki te mają charakter związany/uboczny względem wydatków poniesionych na promocję nowego produktu;

-wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na promocję nowego produktu, który będzie wprowadzany na rynek a polegające na przekazaniu egzemplarzy produktów do testów influencerom lub jako nagród w konkursach może być uznane za koszty działań informacyjno-promocyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT;

-w opisanym stanie faktycznym sprawy dopuszczalne jest przyjęcie, że możliwość odliczenia na zasadach opisanych w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT wydatków poniesionych na promocję nowego produktu nie jest wyłączona, jeżeli wskutek realizowanych działań promocyjnych, Wnioskodawca osiągnie przychód ze sprzedaży nowego produktu do klienta, który nabędzie od Wnioskodawcy promowany produkt w celu jego dalszej odsprzedaży pod własną marką.

Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 18 stycznia 2023 r. (data wpływu 23 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, która polega m.in. na sprzedaży hurtowej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, produkcji baterii i akumulatorów, sprzedaży hurtowej i detalicznej motocykli, ich naprawie i konserwacji oraz sprzedaży hurtowej i detalicznej części i akcesoriów do nich, sprzedaży hurtowej (...).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa od swojego podmiotu powiązanego wyrób nieprzetworzony w postaci akumulatorów suchych które nie posiadają własności użytkowych/rozruchowych pozwalających na montaż w pojeździe. W celu doprowadzenia tak nabytego wyrobu do finalnego kształtu i nadania mu cech i funkcjonalności, Wnioskodawca przeprowadza szereg operacji produkcyjno-technologicznych.

Proces wytwarzania produktu ostatecznego, realizowany przez Wnioskodawcę obejmuje formację, mycie i osuszanie, testy w tym test wysokoprądowy oraz test wysokonapięciowy oraz konfekcjonowanie (w tym oklejanie etykietami i oznaczeniami zgodnymi z wymogami prawa). Gotowe produkty magazynowane są przez Wnioskodawcę, przed ich dalsza odsprzedażą. Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że nabywany przez Wnioskodawcę wyrób nie stanowi produktu finalnego i sam w sobie nie posiada właściwości użytkowych umożliwiających eksploatację i odpowiednie, zgodnie z jego przeznaczeniem, zastosowanie. W celu nadania temu wyrobowi (akumulatorowi) odpowiednich wartości i parametrów fizyko-chemicznych, na skutek których powstaje innowacyjny produkt finalny. Wnioskodawca poddaje w/w akumulatory skomplikowanemu procesowi technologicznemu począwszy od zróżnicowanego procesu formacji, poprzez mycie, osuszanie aż do testów sprawdzających a następnie następuje oklejanie etykietami zawierającymi pełne dane pozwalające na identyfikację produktu. Końcowym etapem jest magazynowanie Produktów.

W przedsiębiorstwie Wnioskodawcy przeprowadzany jest szereg niżej opisanych procesów i czynności zmierzających do wytworzenia produktu finalnego z nabywanych akumulatorów suchych : Formacja akumulatorów, celem tego procesu jest ładowanie akumulatorów kwasowo-akumulatorowe ołowiowych. Akumulatory suche są rozstawiane i łączone w obwody szeregowe za pomocą złączek. Przed podłączeniem akumulatory są napełniane elektrolitem (tj. roztworem kwasu siarkowego) w zależności od rodzaju prowadzonego procesu formacji). Obwody - linie są podłączane do urządzeń prostowniczych po czym rozpoczyna się proces formacji, nadzorowany przez operatorów. Po osiągnięciu zadanych parametrów naładowania przez akumulator proces jest zakańczany. Następnie akumulatory zostają przygotowane do transportu na linię do testowania i paletyzowania. Metoda Formacji akumulatorów u Wnioskodawcy jest zróżnicowana w zależności od użytej technologii.

Ze względu na zastosowane systemy wyróżnić można:

I.System formacji (…)

II.System formacji (…)

III.Konfekcjonowanie akumulatorów (…)

IV.Test wysokoprądowy (…)

V.Test wysokonapięciowy

VI.Oznaczanie/etykietowanie (…)

VII.Magazynowanie (…)

Opisany proces umożliwia Wnioskodawcy wytworzenie i przekazanie do obiegu handlowego produktu, który dzięki poddaniu go skomplikowanym operacjom produkcyjno-technologicznym w ramach posiadanych przez Wnioskodawcę zasobów, w tym nowoczesnego i wysokowydajnego parku maszynowego w finalnym kształcie może zostać zbyty w kraju i za granicą.

W efekcie przeprowadzonego procesu produkcyjnego Wnioskodawca posiada w swojej ofercie handlowej następujące produkty :

(…)

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wprowadził w 2022 roku oraz zamierza także wprowadzać w przyszłości na rynek nowe produkty, który dotychczas nie znajdowały się w ofercie Wnioskodawcy. W związku z powyższym Wnioskodawca planuje, że osiągnie przychody ze sprzedaży tych nowo wprowadzanych produktów, które dotychczas nie były przez Wnioskodawcę oferowanego. Wnioskodawca zamierza osiągać przychody ze sprzedaży głównie na rynkach zagranicznych (zachodnia i południowa Europa), ale również w Polsce.

W celu osiągnięcia przychodów ze sprzedaży nowo wprowadzanych na rynek produktów, Wnioskodawca poniósł i zamierza także ponosić w przyszłości następujące koszty:

-koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, zakup biletów lotniczych dla pracowników, zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników,

-koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów a także wydatki polegające na przekazaniu egzemplarzy wprowadzanych na rynek produktów do testów influencerom lub jako nagród w konkursach związanych z promocją produktu,

-koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów,

-przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych,

-przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Wnioskodawca do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, zamierza wliczać odpłatne zbycie produktów do podmiotu zewnętrznego niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa o CIT”). Wnioskodawca zakłada możliwość skorzystania z ulgi na ekspansję o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT, jeśli w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniesie wymienione powyżej koszty zwiększenia przychodów, osiągnie w jakikolwiek stopniu przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnie w jakikolwiek stopniu przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wnioskodawca nie wyklucza, że wskutek prowadzonych działań promocyjnych, może dojść do sytuacji w której potencjalny nabywca (będący podmiotem niepowiązanym z Wnioskodawcą z rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT zdecyduje się na nabycie produktu oferowanego przez Wnioskodawcę, po jego uprzednim oznaczeniu marką klienta, za zgodą Wnioskodawcy. Przychód osiągnięty z tego rodzaju transakcji Wnioskodawca również zamierza traktować jako osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wnioskodawca akceptuje jednocześnie, że w przypadku gdy, po skorzystaniu z odliczenia o którym mowa w art. 18eb ustawy o CIT nie spełni warunku, o którym mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT. W zeznaniu składanym za rok podatkowy w którym upłynie termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, Wnioskodawca zobowiązany będzie do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz że uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.

Wnioskodawca nadmienia także, że planuje, skorzystanie z odliczenia o którym mowa w art. 18eb ustawy o CIT w zeznaniu za rok podatkowy w którym poniesie on koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, chyba, że Wnioskodawca poniesie za ten rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu będzie niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń. Wówczas odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - Wnioskodawca dokona w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym Wnioskodawca skorzysta lub będzie miał prawo skorzystać z odliczenia.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że nie zamierza korzystać z jakiejkolwiek innej formy zwrotu względem kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, ani też nie zamierza dokonać ich odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, w zakresie innym aniżeli objęty niniejszym Wnioskiem.

Zasadnicze wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia możliwości skorzystania z odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, uwzględniając zastrzeżenie, o którym mowa w art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT. Innymi słowy, Wnioskodawca zastanawia się czy omawiane koszty (w pełnym zakresie opisanym przez Wnioskodawcę) będą mogły zostać rozliczone w ramach ulgi prowzrostowej (tzw. ulgi na ekspansję), o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT, uwzględniając fakt, że Wnioskodawca nabywa produkt od spółki powiązanej, który poddaje istotnemu przetworzeniu w ramach własnej działalności gospodarczej, w wyniku czego powstaje pełnowartościowy produkt użytkowo określonych cechach i funkcjach, których nie posiadał w momencie jego nabycia.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z 18 stycznia 2023 r., wskazali Państwo, że Wnioskodawca wskazuje, że na koszty dostosowań opakowań do wymagań kontrahentów składają się następujące wydatki:

- wydatki związane z koniecznością zaprojektowania etykiet, zgodnie z wymaganiami koniecznymi do przeprowadzenia transakcji z danym klientem, obejmujące przygotowanie graficzne plików, dostosowanie ich do druku, całkowite zmiany w projektach brandów własnych klienta - w zakresie tych czynności wydatkiem jest koszt współpracy grafika, który wykona wymienione czynności;

- wydatki związane z produkcją etykiet, obejmujące wybór odpowiedniej technologii druku dopasowanej do warunków przechowywania akumulatora (koszt ten wynika z faktu, że w tzw. „krajach gorących” wymagana jest inna technologia druku etykiet, bardziej odporna na temperatury i wilgotność, co powoduje konieczność poniesienia dodatkowego kosztu związane z zakupem partii etykiet wymaganych do danego zamówienia,

- wydatki związane z wytworzeniem wykrojników pudełek nowego typu akumulatora w części w jakiej ponoszone są one przez Wnioskodawcę - wydatek związany jest z faktem, że klienci z rynków bliskowschodnich zamawiają akumulatory pakowane w kartonowe pudełka, w przypadku których każdy akumulator pakowany jest oddzielnie - z uwagi na nową konstrukcję jednego z bloków serii (…), konieczne jest zaprojektowanie nowego kartonu (wykonanie wykrojnika, wydruki próbne). W tym przypadku koszty dostosowania graficznego pudełek oraz koszt samego ich wykonania ponosi kontrahent. Wnioskodawca ponosi natomiast koszty przygotowania nowego wykrojnika na które to koszty składa się koszt współpracy z inżynierem oraz grafikiem wyłącznie przygotował w tym przypadku nowy wykrojnik - na koszty składa się praca inżyniera oraz grafika;

- wydatki związane z przygotowaniem dokumentu w postaci karty gwarancyjnej - każdorazowo kartę gwarancyjna związana z wytworzeniem nowego produktu jest przygotowywana indywidualnie dla danego Klienta do którego produkt ma trafić - w tym przypadku kosztem Wnioskodawcy są koszty ponoszone na wykonanie projektu i wydruk kart gwarancyjnych.

Wnioskodawca wskazuje że w jego ocenie, powyższe wydatki mają charakter wydatków związanych z dostosowaniem opakowań produktów do wymagań kontrahentów, które poniesione są w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. Wydatki te bowiem nie tylko umożliwiają Wnioskodawcy sprzedaż produktów na rynkach docelowych ze względu na uwarunkowania prawne (koszty związane z etykietowaniem), ale także są związane ze specyficznymi oczekiwaniami kontrahentów, dla których poniesienie tych kosztów jest warunkiem przeprowadzenia transakcji z Wnioskodawcą. Efektywnie więc, osiągnięcie przez Wnioskodawcę sprzedaży z tych produktów będzie możliwe po ich dostosowaniu do wymagań kontrahentów.

Wnioskodawca wskazuje, że na wydatki dotyczące certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych nakładają się następujące pozycje:

- w zakresie wydatków dotyczących certyfikacji towarów Wnioskodawca wskazuje, że niektóre rynki, na których Wnioskodawca zamierza prowadzić sprzedaż, wymagają oprócz certyfikacji produktu także inspekcji konkretnej wysyłki, co wiąże się z wystawieniem certyfikatu dla danej dostawy. W takim przypadku, niezależnie od dotychczasowej współpracy konieczne jest wystawienie certyfikatu dla danej partii towaru, która podlega wysyłce. Wnioskodawca ponosi zatem koszty nie tylko certyfikacji danego produktu, ale także certyfikacji danej wysyłki. Przykłady krajów, w których taka procedura jest wymagana to m.in.: (…) Ponadto, Wnioskodawca aby móc otrzymać dany certyfikat produktowy, musi ponieść koszty przeprowadzenia raportów z badań w akredytowanym laboratorium.

- w zakresie wydatków związanych z rejestracją znaków towarowych Wnioskodawca ponosi koszty związane z rejestracją etykiet w Urzędzie Patentowym.

Wnioskodawca wskazuje że w jego ocenie, powyższe wydatki mają charakter wydatków związanych z przygotowaniem dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych które poniesione są w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W pierwszej kolejności wskazać należy, że regulacja art. 18eb ust. 7 pkt 4) ustawy o CIT jest przepisem który przewiduje otwarty katalog wydatków związanych z przygotowaniem dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów. W efekcie, przedstawione wyliczenie obejmujące koszt certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych, ma charakter jedynie przykładowy. Wskazać zatem należy, że wydatki związane z rejestracją znaków towarowych, obejmujące koszty związane z rejestracją etykiet w Urzędzie Patentowym są wydatkami, które ustawodawca wprost wskazał w treści przepisu. Podobnie rzecz ma się jeśli chodzi o koszt certyfikacji towarów. Zważywszy, że koszt uzyskania certyfikatu w przypadku towarów produkowanych przez Wnioskodawcę wymaga przeprowadzenia raportów z badań w akredytowanym laboratorium, koszt ten również jest bezpośrednio związany z uzyskaniem certyfikatu produktu.

Jednocześnie, odnosząc się do wydatku na certyfikację poszczególnych dostaw należy wskazać, że koszt ten jest niezbędny w celu dokonania dostawy i sprzedaży produktów. Zważywszy więc, że Ustawodawca nie zamknął wspomnianego katalogu wynikającego z art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT, wydaje się, że celowo umożliwił podatnikom rozliczenie kosztów innych niż wskazane, ale również niezbędnych do wprowadzenia produktów na rynek i skutecznego przeprowadzenia procesu sprzedaży. Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, również wydatek związany certyfikacją dostaw powinien umożliwiać skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 18eb ustawy o CIT.

Wnioskodawca wskazuje, że na koszty dotyczące przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom składają się następujące koszty:

- koszt związany z przygotowaniem dokumentacji technicznej - który to koszt obejmuje wynagrodzenia pracowników i współpracowników zatrudnionych w ramach działu technicznego Wnioskodawcy,

- koszt przebadania akumulatorów (jeśli poniesienie tego kosztu jest wymogiem koniecznym do wzięcia udziału w danym przetargu), zlecenie badań i testów laboratoryjnych oraz przygotowanie dokumentacji badawczej,

- koszt przeprowadzenia szkoleń produktowych dla klientów i pracowników działu handlowego, które poprzedzają przygotowanie oferty sprzedaży produktu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyższe wydatki stanowią koszty dotyczące przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom wymienione w art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT. Wymóg przygotowania dokumentacji technicznej na ogół jest podstawowym wymogiem związanym z wzięciem udziału w przetargu. Biorąc pod uwagę charakter towaru oferowanego przez Wnioskodawcę, jego parametry techniczne, konstrukcja i zastosowanie, są szczególnymi cechami, które mają znaczenie z perspektywy potencjalnego nabywcy, w tym nabywającego towary w drodze organizowanego przetargu. Z tego względu, przygotowanie dokumentacji technicznej jest niezbędne celem precyzyjnego przedstawienia oferowanego produktu. W tym zakresie, Organy stoją również na stanowisku, że wynagrodzenie pracowników może stanowić koszt kwalifikujący się do odliczenia w ramach ulgi prowzrostowej, jeśli jest to wydatek poniesiony są w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (Znak: 0111-KDIB1-3.4010.366.2022.1.MBD). Podobnie również, jeśli jest to wymogiem danego przetargu Wnioskodawca niekiedy ponosi koszty przebadania akumulatorów, z którymi wiąże się zlecenie i przeprowadzenie testów laboratoryjnych przez jednostkę zewnętrzną, oraz przygotowanie dokumentacji badawczej. Powyższe, w przypadku konkretnej konstrukcji zapytania przetargowego bywa niezbędne dla możliwości wzięcia w nim udziału. Ponadto, Ustawodawca dopuścił także możliwość uznania za koszt kwalifikujący do ulgi prowzrostowej także wydatki poniesione w celu składania ofert innym podmiotom. W ocenie Wnioskodawcy, taka redakcja przepisu wskazuje, na to, że Ustawodawca dopuszcza szeroki katalog czynności, które mogą mieć związek z zamiarem składania przez Wnioskodawcę ofert innym podmiotom. Wnioskodawca wskazuje, że w jego przypadku, kosztem taki jest wydatek związany z przeprowadzeniem szkolenia produktowego - szkolenia takie bowiem z perspektywy pracowników pozwalają im na poznanie oferowanego produktu a w przyszłości na odpowiednie informowanie potencjalnych nabywców o jego cechach, natomiast z perspektywy potencjalnych klientów jest źródłem informacji na temat produktu, który w przyszłości może stać się przedmiotem konkretnej oferty, jeśli potencjalny nabywca zwróci się do Wnioskodawcy o jej sporządzenie. Efektywnie więc, koszty te także zmierzają do usprawnienia i przeprowadzenia w sposób profesjonalny procesu sprzedaży.

Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku działań informacyjno-promocyjnych nowego produktu polegających na przekazaniu egzemplarzy produktów do testu influencerom, Wnioskodawca przekazuje produkty do testów osobom, które dzięki swoim kanałom medialnym (media społecznościowe, portale informacyjne), potrafią dotrzeć z opinią do potencjalnego grona odbiorców. Otrzymane przez influencera od Wnioskodawcy produkty są poddawane testom, używane zgodnie z przeznaczeniem, a następnie przez influencera konstruowana jest opinia, która pojawia się w prowadzonych przez influencerów mediach społecznościowych. Z założenia, współpraca z influencerami polega na tym, że umieszczają oni nazwy produktów w swoich treściach na portalach społecznościowych, rekomendując je swoim obserwatorom i zachęcając ich do kupowania produktów, których używają. W ten sposób wykorzystywany jest potencjał rekomendacyjny influencerów w celu dotarcia do określonej grupy docelowej i potencjalnych klientów. Dzięki zasięgom influencerów Wnioskodawca ma pewność, że jego produkty będą odebrane pozytywnie, gdyż będą one polecone, zaprezentowane i wypromowane przez osobę popularną i w ocenie jej społeczności wiarygodną. Współpraca w tym zakresie ma charakter barterowy.

Wnioskodawca wskazuje, że akceptowalność powyższych działań i związanych z tym wydatków jako kosztów potwierdzone zostało w interpretacji indywidualnej z dnia 23 grudnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.412.2022.1.AR.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach podejmowanych działań informacyjno - promocyjnych nowe produkty (akumulatory) przekazywane są jako nagrody w konkursach prowadzonych przez współpracujących influencerów, dziennikarzy lub organizatorów wydarzeń publicznych (zawody sportowe, wydarzenia kulturalne itp.). Akumulator może być nagrodą w konkursie wiedzowym, motoryzacyjnym, sportowym lub nagrodą, którą uczestnik może wylosować podczas wydarzenia. Organizator prezentuje nagrodę wcześniej w kanałach komunikacyjnych, którymi dysponuje: zamieszcza bannery na stronie internetowej lub w mediach społecznościowych, publikuje opisy nagrody, zachęca do wzięcia udziału w konkursie. Wygrany otrzymuje gotowy produkt lub bon na akumulator do wykorzystania w sklepie internetowym (w ten sposób może wybrać produkt o interesujących go parametrach spośród wskazanej gamy). Zwycięzca otrzymuje również materiały informacyjne o produkcie w postaci ulotek, katalogu oraz promocyjne gadżety z logo produktu. Powyższy sposób informowania o cechach produktu oraz o samej nagrodzie powoduje, że komunikacja ma charakter informacyjno-promocyjny a Wnioskodawca zwiększa zasięg informowania o pojawienia się produktu na rynku i jego cechach.

Wnioskodawca wskazuje, że sposób komunikacji na produkcie odsprzedawanym pod marką własną klienta co do tego że produkt został wytworzony przez Wnioskodawcę jest uzależniony od uzgodnień z konkretnym kontrahentem. W tym zakresie Wnioskodawca, wskazuje jednak, że w jego ocenie, powyższa okoliczność pozostaje bez znaczenia dla możliwości skorzystania z odliczenia o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT. Należy bowiem wskazać, że z perspektywy nabywcy produktu z którym transakcję zawiera Wnioskodawca, jasnym jest kto jest wytwórcą produktu i że jest nim Wnioskodawca, skoro to Wnioskodawca jest podmiotem władnym do wyrażenia zgody na sprzedaż tego produktu przez kontrahenta pod marką własną. Jednocześnie, w analizowanym przypadku Wnioskodawca w sensie faktycznym - pozostaje wytwórcą sprzedawanego towaru. Tym samym, na etapie pozyskania Klienta przez Wnioskodawcę i ponoszonych w tym celu kosztów, nie budzi wątpliwości, że to Wnioskodawca jest wytwórcą produktu, i że sprzedaż produktu wytworzonego przez Wnioskodawcę, będzie przedmiotem transakcji, która finalnie wygeneruje po stronie Wnioskodawcy przychód z tytułu sprzedaży tego produktu. Nie powinno zatem mieć znaczenia jakie oznaczenie producenta będzie widniało na towarze odsprzedawanym przez kontrahenta Wnioskodawcy jego nabywcom, skoro w momencie zawarcia transakcji przez Wnioskodawcę był on faktycznym wytwórcą produktu i okoliczność ta nie budziła wątpliwości z perspektywy nabywcy z którym Wnioskodawca nawiązuje transakcję handlową.

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym, uwzględniając przebieg procesu produkcyjnego jaki ma miejsce w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, które będą mieściły się w katalogu określonym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT będą stanowiły koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ustawy o CIT i czy w związku z tym Wnioskodawca będzie mógł je odliczyć od podstawy opodatkowania?

2.Czy uwzględniając brzmienie art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju w jakimkolwiek stopniu będzie uprawniało Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT i pozwoli Wnioskodawcy odliczyć koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów?

3.Czy w opisanym stanie faktycznym sprawy, dopuszczalne jest przyjęcie iż możliwość odliczenia na zasadach opisanych w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT wydatków związanych z promocją marki Wnioskodawcy i/lub promocją dotychczasowych produktów będących w ofercie Wnioskodawcy nie jest wyłączona w sytuacji gdy wydatki te mają charakter związany/uboczny względem wydatków poniesionych na promocję nowego produktu?

4.Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na promocję nowego produktu, który będzie wprowadzany na rynek a polegające na przekazaniu egzemplarzy produktów do testów influencerom lub jako nagród w konkursach może być uznane za koszty działań informacyjno-promocyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2)?

5.Czy w opisanym stanie faktycznym sprawy dopuszczalne jest przyjęcie, że możliwość odliczenia na zasadach opisanych w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT wydatków poniesionych na promocję nowego produktu nie jest wyłączona, jeżeli wskutek realizowanych działań promocyjnych, Wnioskodawca osiągnie przychód ze sprzedaży nowego produktu do klienta, który nabędzie od Wnioskodawcy promowany produkt w celu jego dalszej odsprzedaży pod własną marką?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, uwzględniając przebieg procesu produkcyjnego jaki ma miejsce w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, wydatki, które będą ponoszone przez Wnioskodawcę stanowić będą koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym Wnioskodawca może je odliczyć od podstawy opodatkowania.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że: podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy, przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT, przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 tej ustawy, w przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Ponadto, zgodnie z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1.uczestnictwa w targach poniesione na

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników,

2.działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów,

3.dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów,

4.przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych, przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż w treści art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT Ustawodawca wskazał na ograniczenie zgodnie z którym, przez produkty których zwiększenie sprzedaży kwalifikuje do możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Uwzględniając powyższe należy wskazać, że zgodnie z definicją przedstawioną w słowniku języka polskiego, sformułowanie wytworzyć oznacza „zrobić, wyprodukować coś”. Produkt z kolei, definiowany jest w słowniku języka polskiego jako „wyrób powstający w procesie produkcji; rezultat określonej działalności ludzkiej”. Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podejmowane przez niego czynności produkcyjne, przetwórcze, badania i testy w efekcie których powstaje produkt finalny o pełnych właściwościach użytkowych i fizyko-chemicznych znajdujący się w ofercie Wnioskodawcy, są procesem produkcyjnym. Przemawia za tym fakt iż w wyniku tych działań powstaje produkt o określonych cechach i właściwościach, których nie posiadał w momencie nabycia przez Wnioskodawcę. Istotne jest przy tym to, że cechy nadawane produktowi w procesie jego przetwórstwa realizowanego w Firmie Wnioskodawcy, decydują o możliwościach eksploatacyjnych i funkcjonalności tego produktu i pozwalają na jego zamontowanie w pojazdach, maszynach i urządzeniach zgodnie z przeznaczeniem.

Opisany szczegółowo w części dotyczącej stanu faktycznego proces umożliwia wytworzenie przez Wnioskodawcę produktu, który dzięki skomplikowanemu procesowi dostosowawczemu, w finalnym kształcie może zostać zbyty na rynkach zarówno krajowym jak i zagranicznych.

Jednocześnie, wskazać należy, że to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za tenże produkt jako producent, ponieważ udziela gwarancji, wystawia karty gwarancyjne i rozpatruje reklamacje. Ponadto, przeprowadzany proces etykietowania produktu powoduje zarówno na płaszczyźnie marketingowej, jak i funkcjonalnej przypisanie produktu finalnego do Wnioskodawcy. Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że można uznać go za wytwórcę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, wskazane we wniosku działania i związane z nimi wydatki, które wprost wpisują się w katalog kosztów o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, będą mogły zostać potraktowane przez Wnioskodawcę, jako koszty, które służą zwiększeniu przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ustawy o CIT, bowiem zostały one przez ustawodawcę wprost wymienione w przykładowym katalogu kosztów, wobec czego są traktowane jako dopuszczalne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

W świetle art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 ustawy o CIT:

w przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wątpliwości Państwa, w zakresie pytania oznaczonego nr 1 dotyczą kwestii ustalenia, czy uwzględniając opisany powyżej przebieg procesu produkcyjnego jaki ma miejsce w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, które będą mieściły się w katalogu określonym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT będą stanowiły koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ustawy o CIT i czy w związku z tym Wnioskodawca będzie mógł je odliczyć od podstawy opodatkowania.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności wskazać należy, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 ustawy o CIT wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Dlatego też, aby ocenić czy do Wnioskodawcy mają zastosowanie przepisy art. 18eb ustawy o CIT dotyczące ulgi na ekspansję, w pierwszy kolejność należy ocenić czy Wnioskodawca wytwarza rzeczy (produkty) w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przepisach dotyczących ulgi na ekspansję, jak i w pozostałych przepisach ustawy o CIT nie zostało zdefiniowane wyrażenie „wytworzyć rzecz”. Szukając definicji ww. wyrażenia należy odnieść się przede wszystkim do jej rozumienia słownikowego, np. w Słowniku PWN  słowo „wytworzyć” oznacza „zrobić, wyprodukować coś”, „wytwórca”.

Kolejną definicję słowa wytworzyć możemy znaleźć także w Wielkim słowniku języka polskiego Instytutu Języka Polskiego PAN, gdzie definiuje się „wytworzyć” jako: „spowodować powstanie czegoś”.

Z kolei pojęcie „rzeczy” należy odnieść do definicji zawartej w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) w świetle którego:

rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Mając na uwadze powyższe definicje, stwierdzić zatem  należy, że wyrażenie „wytworzyć rzecz” przez podatnika oznacza wyprodukować  różnego rodzaju przedmioty materialne przez tego podatnika.

Wytworzenie rzeczy (produktów) w postaci akumulatora jest niezwykle skomplikowanym procesem. Proces ten składa się na szereg elementów, począwszy od wyprodukowania obudowy akumulatora, poprzez skomplikowany proces wyprodukowania kratek, nadanie tym kratkom właściwości fizyko-chemicznych, zamontowanie ich w bloku akumulatora, przeprowadzenie etapu kontroli jakości, ładowanie akumulatorów, czyszczenie akumulatora, jego testowanie przed wysyłką do klienta, etykietowanie oraz magazynowanie.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą, która polega m.in. na sprzedaży hurtowej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, produkcji baterii i akumulatorów, sprzedaży hurtowej i detalicznej motocykli, ich naprawie i konserwacji oraz sprzedaży hurtowej i detalicznej części i akcesoriów do nich, sprzedaży hurtowej metali i rud metali, sprzedaży hurtowej odpadów i złomu, transporcie drogowym towarów, badaniami naukowymi i pracami rozwojowymi w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa od swojego podmiotu powiązanego wyrób nieprzetworzony w postaci akumulatorów suchych, które nie posiadają własności użytkowych/rozruchowych pozwalających na montaż w pojeździe. W celu doprowadzenia tak nabytego wyrobu do finalnego kształtu i nadania mu cech i funkcjonalności. Wnioskodawca przeprowadza szereg operacji produkcyjno-technologicznych. Proces prac realizowanych przez Wnioskodawcę zw. z ww. akumulatorami obejmuje formację (tj. ładowanie akumulatorów kwasowo-akumulatorowe ołowiowych), mycie i osuszanie, testy w tym test wysokoprądowy oraz test wysokonapięciowy oraz konfekcjonowanie (w tym oklejanie etykietami i oznaczeniami zgodnymi z wymogami prawa). Gotowe produkty magazynowane są przez Wnioskodawcę, przed ich dalszą odsprzedażą.

Mając na uwadze powyższy opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie wytwarza rzeczy (produktu) w postaci akumulatora. Jak wskazano powyżej wytworzyć produkt oznacza jego wyprodukowanie, a więc przeprowadzenie jego etapów produkcji od początku do końca. Na etap produkcji akumulatora składa się szereg czynności od wyprodukowania obudowy akumulatora, skomplikowany proces wyprodukowania kratek, nadanie tym kratkom właściwości fizyko-chemicznych, zamontowanie ich w bloku akumulatora, przeprowadzenie etapu kontroli jakości po ładowanie akumulatorów, czyszczenie akumulatora, jego testowanie przed wysyłką do klienta, etykietowanie oraz magazynowanie. Wnioskodawca nie przeprowadza jednak wszystkich tych czynności, gdyż nabywa suchy akumulator. Z wniosku nie wynika, aby Spółka produkowała obudowy akumulatora, kratki, nadawała tym kratkom właściwości fizyko-chemiczne, przeprowadzała ich montaż, czy też przeprowadzał etap kontroli akumulatora na tym etapie. Spółka wyłącznie ładuje suchy akumulator, przeprowadza jego czyszczenie, etykietowanie oraz magazynowanie.

Zatem, skoro Spółka nie przeprowadza wszystkich etapów potrzebnych (niezbędnych) do  wyprodukowania akumulatora, to nie można stwierdzić, że wytwarza rzecz materialną (produkt) w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumienie art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT w postaci akumulatora i w związku z tym nie może w stosunku do tych akumulatorów opisanych w niniejszym wniosku stosować przepisów art. 18eb ustawy o CIT pozwalających na skorzystanie z tzw. ulgi na ekspansję.

Zatem, skoro Spółka nie produkuje akumulatorów i w związku z tym nie mają zastosowania do niej przepisy dotyczące ulgi na ekspansję określone w art. 18eb ustawy o CIT, to  bezprzedmiotowe stało się ocenianie Państwa stanowiska w zakresie ustalenia, czy:

-w opisanym stanie faktycznym, uwzględniając przebieg procesu produkcyjnego jaki ma miejsce w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, które będą mieściły się w katalogu określonym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT będą stanowiły koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ustawy o CIT i czy w związku z tym Wnioskodawca będzie mógł je odliczyć od podstawy opodatkowania;

-uwzględniając brzmienie art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju w jakimkolwiek stopniu będzie uprawniało Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT i pozwoli Wnioskodawcy odliczyć koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów;

-w opisanym stanie faktycznym sprawy, dopuszczalne jest przyjęcie iż możliwość odliczenia na zasadach opisanych w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT wydatków związanych z promocją marki Wnioskodawcy i/lub promocją dotychczasowych produktów będących w ofercie Wnioskodawcy nie jest wyłączona w sytuacji gdy wydatki te mają charakter związany/uboczny względem wydatków poniesionych na promocję nowego produktu;

-wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na promocję nowego produktu, który będzie wprowadzany na rynek a polegające na przekazaniu egzemplarzy produktów do testów influencerom lub jako nagród w konkursach może być uznane za koszty działań informacyjno-promocyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT;

-w opisanym stanie faktycznym sprawy dopuszczalne jest przyjęcie, że możliwość odliczenia na zasadach opisanych w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT wydatków poniesionych na promocję nowego produktu nie jest wyłączona, jeżeli wskutek realizowanych działań promocyjnych, Wnioskodawca osiągnie przychód ze sprzedaży nowego produktu do klienta, który nabędzie od Wnioskodawcy promowany produkt w celu jego dalszej odsprzedaży pod własną marką.

Zatem, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00