Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.685.2022.1.MM

Obowiązki składania korekt informacji PIT-11 i deklaracji PIT-4R w związku z kontrolą ZUS, która zakwestionowała rodzaj umowy zawartej z dyrektorem oraz zasadność pobierania składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków złożenia przez płatnika korekt PIT-11 i PIT-4R.

Treść wniosku jest następująca: 

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcy, jako płatnikowi, wydana została decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia (...) 2020 r., zgodnie z którą od dnia 28 maja 2018 r. pracownik Spółki nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu.

Pracownik zatrudniony był w Spółce na podstawie umowy o pracę z dnia 1 października 2013 r. na stanowisku Dyrektora ds. (...). W dniu 28 maja 2018 r. pracownik nabył 100 udziałów Spółki, co stanowiło 100% kapitału. Tym samym stał się jedynym wspólnikiem sp. z o. o.

W ocenie ZUS posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje o podleganiu przez niego ubezpieczeniom społecznym jako osoby prowadzącej działalność gospodarczą, powyższe wyłącza możliwość stosunku pracy.

Wobec powyższego Wnioskodawca przekwalifikował stosunek pracy na kontrakt menadżerski. W dniu 8 stycznia 2020 r. zawarto Porozumienie w przedmiocie rozliczenia wynagrodzenia za świadczone usługi menadżerskie, w którym: Strony potwierdziły ustalenie nieistnienia stosunku pracy na podstawie Umowy o pracę z dnia 1 października 2013 r., począwszy od dnia 28 maja 2018 r. z uwagi na treść ww. decyzji ZUS z dnia (...) 2020 r. Strony uzgodniły, iż z tytułu usług menadżerskich Wykonawca otrzymał począwszy od miesiąca czerwca 2018 r. wynagrodzenie. Strony uzgodniły, że wypłacone na podstawie umowy o pracę z dnia 1 października 2013 r. wynagrodzenie, począwszy od 28 maja 2018 r., jak też wszelkie dokonane w ramach tego stosunku pracy potrącenia, w tym na poczet należności publicznoprawnych, po tym dniu, uznaje się za wypłacone za świadczone usługi menadżerskie i dokonuje się na podstawie Porozumienia ich rozliczenia, tj. ustalenie podstawy ich zapłaty, jak zapłata wynagrodzenia z tytułu świadczenia umowy zlecenia.

Strony zgodnie postanowiły, że począwszy od dnia 1 lutego 2021 r. Wykonawca otrzymywał będzie ryczałtowe, miesięczne wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług.

Za styczeń 2021 r. było wypłacone jeszcze wynagrodzenie etatowe, a następnie wszystko było korygowane.

Koniecznym było prawidłowe naliczenie podatku dochodowego oraz zwrot nadpłaconych składek ZUS pracownikowi, za lata 2018 - 2020.

W 2021 r. uzyskano informację z ZUS o nieprawidłowości dokonanych korekt z uwagi na brak obowiązku pobierania także składki zdrowotnej z tytułu zawartego kontraktu.

Składki były wypłacone pracownikowi w maju 2021 r. - po zrobieniu korekt – bez uwzględnienia korekty składki zdrowotnej oraz w sierpniu 2021 r. po rozliczeniu tychże składek.

W tym czasie z ww. Dyrektorem zawarty był kontrakt menadżerski.

Spółka w maju 2021 r. dokonała korekt deklaracji PIT-11 i PIT-4R za lata 2018-2020.

Po uzyskaniu informacji z ZUS o nieprawidłowości dokonanych korekt z uwagi na brak obowiązku pobierania także składki zdrowotnej z tytułu zawartego kontraktu – w sierpniu 2021 r. – dokonano ponownie korekt PIT-11 i PIT-4R za ww. okres, we wrześniu dopłacono w całości podatek za lata 2018-2020.

Ponadto w trakcie dokonywanych korekt, w tym dotyczących roku 2021, w których ww. osoba była rozliczana jeszcze przez miesiąc ze stosunku pracy, prowadzona była w Spółce kontrola podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od 1 stycznia 2021 r. do 1 czerwca 2021 r., która nie zakwestionowała zasadności korygowania rozliczeń w PIT -11 i PIT-4R.

Pytanie

Czy w takiej sytuacji, Spółka powinna skorygować PIT-4R oraz PIT-11, a jeżeli tak, to czy za lata 2018 – 2020, czy za rok 2021, w którym dokonano korekt za te lata i ponownych rozliczeń?

Państwa stanowisko w sprawie

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika. Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b i ust. 2 ww. ustawy, podatek dochodowy, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, przy czym kwota obniżenia nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki. W myśl art. 32 ust. 2 i 3b tej ustawy zaliczki na podatek pobierane są od dochodu obliczonego następująco: od uzyskanego w ciągu miesiąca przychodu po odliczeniu kosztów uzyskania oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne. Obliczoną zaliczkę zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika. Zgodnie z art. 38 ust. 1 a ww. ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.

Stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru.

Zgodnie z powyższymi przepisami za lata 2018 – 2020 informacje PIT-11 i deklaracje PIT- 4 były prawidłowe, gdyż odzwierciedlały faktycznie wówczas pobrane kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne, ze środków pracownika.

W deklaracji PIT-4R wykazano faktycznie pobrane w danym roku zaliczki na podatek dochodowy pracownika.

Takie stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 14 grudnia 2018 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.489.2018.1.JM, wyjaśniając, że informacje i deklaracje podatkowe, w tym PIT-11 i PIT-4R, służą do odwzorowania zaistniałego w trakcie roku podatkowego stanu faktycznego, a nie do jego kreowania. Zatem w informacji PIT-11 składanej za dany rok podatkowy płatnik winien wykazać między innymi takie kwoty potrąconych w roku podatkowym ze środków podatnika składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczek na podatek dochodowy, które odzwierciedlają jego działania jako płatnika, tzn. kwoty faktyczne pobrane w tym roku podatkowym. Deklaracja PIT-4R jest deklaracją roczną o faktycznie pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku.

W ocenie Wnioskodawcy nie miał on obowiązku składania korekt deklaracji za lata 2018 - 2020 oraz jednorazowo w roku dokonania ponownych rozliczeń (2021).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.),

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 powołanej ustawy, zostały określone źródła przychodów i zgodnie z pkt 1 i 2 tego artykułu:

Źródłami przychodów są:

–stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

–działalność wykonywana osobiście.

Na mocy art. 11 ust. 1, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2019 r.:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 13 pkt 9 tej ustawy:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zaś, że

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, [uchylonym ustawą z dnia 9 czerwca 2022 r. (Dz. U. z 2022 r., poz. 1265), która weszła w życie 1 stycznia 2023 r. :

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ,,zakładami pracy'', są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 32 ust. 1 ww. ustawy, mającym zastosowanie do dochodów uzyskiwanych do 31 grudnia 2019 r. :

Zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1)za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;

2)za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Stosownie do art. 32 ust. 1 ww. ustawy, brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r.:

Zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1)za miesiące, w których dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy nie przekroczył kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali - 17% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;

2)za miesiąc, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 17% od tej części dochodu uzyskanego w tym miesiącu, która nie przekroczyła tej kwoty, i 32% od nadwyżki ponad kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali;

3)za miesiące następujące po miesiącu, o którym mowa w pkt 2 - 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Na mocy art. 32 ust. 2 tej ustawy:

Za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Na mocy art. 32 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Obliczoną zaliczkę zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika.

W myśl art. 38 ust. 1a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.

Z treści art. 39 ust. 1 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., wynika, że:

Płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o  unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Natomiast przepis art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.

Jak wynika z art. 42 ust. 1a ww. ustawy:

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawcy jako płatnikowi, wydana została decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia (...) 2020 r., zgodnie z którą od dnia 28 maja 2018 r. pracownik Spółki nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu.

Pracownik zatrudniony był w Spółce na podstawie umowy o pracę z dnia 1 października 2013 r. na stanowisku Dyrektora ds. organizacyjno-zarządczych. W dniu 28 maja 2018 r. pracownik nabył 100 udziałów Spółki, co stanowiło 100% kapitału. Tym samym stał się jedynym wspólnikiem sp. z o. o.

W ocenie ZUS posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje o podleganiu przez niego ubezpieczeniom społecznym jako osoby prowadzącej działalność gospodarczą, powyższe wyłącza możliwość stosunku pracy.

Wobec powyższego Wnioskodawca przekwalifikował stosunek pracy na kontrakt menadżerski. W dniu 8 stycznia 2020 r. zawarto Porozumienie w przedmiocie rozliczenia wynagrodzenia za świadczone usługi menadżerskie, w którym: Strony potwierdziły ustalenie nieistnienia stosunku pracy na podstawie Umowy o pracę z dnia 1 października 2013 r., począwszy od dnia 28 maja 2018 r. z uwagi na treść ww. decyzji ZUS z dnia (...) 2020 r. Strony uzgodniły, iż z tytułu usług menadżerskich Wykonawca otrzymał począwszy od miesiąca czerwca 2018 r. wynagrodzenie. Strony uzgodniły, że wypłacone na podstawie umowy o pracę z dnia 1 października 2013 r. wynagrodzenie, począwszy od 28 maja 2018 r., jak też wszelkie dokonane w ramach tego stosunku pracy potrącenia, w tym na poczet należności publicznoprawnych, po tym dniu, uznaje się za wypłacone za świadczone usługi menadżerskie i dokonuje się na podstawie Porozumienia ich rozliczenia, tj. ustalenie podstawy ich zapłaty, jak zapłata wynagrodzenia z tytułu świadczenia umowy zlecenia.

Strony zgodnie postanowiły, że począwszy od dnia 1 lutego 2021 r. Wykonawca otrzymywał będzie ryczałtowe, miesięczne wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług.

Za styczeń 2021 r. było wypłacone jeszcze wynagrodzenie etatowe, a następnie wszystko było korygowane.

Koniecznym było prawidłowe naliczenie podatku dochodowego oraz zwrot nadpłaconych składek ZUS pracownikowi, za lata 2018 - 2020.

W 2021 r. uzyskano informację z ZUS o nieprawidłowości dokonanych korekt z uwagi na brak obowiązku pobierania także składki zdrowotnej z tytułu zawartego kontraktu.

Składki były wypłacone pracownikowi w maju 2021 r. - po zrobieniu korekt bez uwzględnienia korekty składki zdrowotnej oraz w sierpniu 2021 r. po rozliczeniu tychże składek.

W tym czasie z ww. Dyrektorem zawarty był kontrakt menadżerski.

Spółka w maju 2021 r. dokonała korekt deklaracji PIT-11 i PIT-4R za lata 2018-2020.

Po uzyskaniu informacji z ZUS o nieprawidłowości dokonanych korekt z uwagi na brak obowiązku pobierania także składki zdrowotnej z tytułu zawartego kontraktu –  w sierpniu 2021 r. – dokonano ponownie korekt PIT-11 i PIT-4R za ww. okres, we wrześniu dopłacono w całości podatek za lata 2018-2020.

Ponadto w trakcie dokonywanych korekt, w tym dotyczących roku 2021, w których ww. osoba była rozliczana jeszcze przez miesiąc ze stosunku pracy, prowadzona była w Spółce kontrola podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od 1 stycznia 2021 do 1 czerwca 2021 r., która nie zakwestionowała zasadności korygowania rozliczeń w PIT -11 i PIT-4R.

Z powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że w zależności od rodzaju umowy, na podstawie której dana osoba jest zatrudniona (np. umowa o pracę lub kontrakt menadżerski) płatnik obowiązany jest kwalifikować wynagrodzenia otrzymywane przez te osoby do rożnych źródeł przychodów.

Zatem skoro ZUS w wydanej decyzji zakwestionował prawidłowość kwalifikacji wynagrodzeń wypłacanych Dyrektorowi ds. organizacyjno-technicznych do wynagrodzeń ze stosunku pracy i na mocy Porozumienia zawartego 8 stycznia 2020 r. wynagrodzenia te – za okres od czerwca 2018 r. – zostały zakwalifikowane do działalności wykonywanej osobiście (kontrakt menadżerski), o której mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, to stwierdzić należy, że od ww. wynagrodzenia nieprawidłowo pobierane były i odprowadzane zaliczki na zasadach określonych w art. 31, 32 i art. 38, a nie na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pobierane składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia, poboru i odprowadzenia w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od świadczeń wypłaconych lub postawionych do dyspozycji podatnika, a także sporządzenia i przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu w ustawowym terminie informacji według ustalonego wzoru.

Wskazać przy tym należy, że zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika, że:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Natomiast § 2 ww. artykułu stanowi, że:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Z treści art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m. in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość przychodu bądź dochodu, wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny organ podatkowy stwierdza, że skoro w opisanej sytuacji Wnioskodawca – jako płatnik – wystawił pracownikowi (Dyrektorowi ds. organizacyjno-zarządczych) informacje PIT-11 za lata 2018 – 2020, wykazując w nich przychód ze stosunku pracy, który – w związku z przeprowadzoną kontrolą ZUS i zawartym Porozumieniem – został zakwalifikowany do przychodów z działalności wykonywanej osobiście (kontrakt menadżerski), to zasadne jest skorygowanie deklaracji PIT-11 za ww. lata, tak aby ich treść była zgodna ze stanem faktycznym. Tylko bowiem wystawienie informacji wykazującej faktycznie osiągnięty przez ww. podatnika przychód, który zakwalifikowany zostanie do właściwego źródła przychodów i faktycznie pobrane w poszczególnych latach zaliczki na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne (czyli bez uwzględnienia rozliczeń dokonanych w 2021 r.) stanowi realizację przez płatnika obowiązku wynikającego z art. 39 i art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Korekta deklaracji powinna zatem dotyczyć przeniesienia kwot wynagrodzenia (za okres wskazany w Porozumieniu) z pozycji dotyczącej wynagrodzeń ze stosunku pracy do pozycji dotyczącej działalności wykonywanej osobiście. Natomiast w korygowanych informacjach PIT-11 nie należało zmieniać faktycznie zapłaconych w latach 2018-2020 składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, gdyż kwoty tych składek zostały zwrócone pracownikowi przez ZUS za pośrednictwem Wnioskodawcy dopiero w 2021 r. Skutki podatkowe tego zwrotu dotyczą zatem roku 2021.

Z uwagi na zmianę kwalifikacji umowy za lata 2018-2020 zawartej z Dyrektorem ds. (...) zasadne jest również złożenie korekt deklaracji PIT-4R, w której należy wykazać kwoty zaliczek od wynagrodzeń tej osoby (za ww. okres) we właściwych pozycjach dotyczących działalności wykonywanej osobiście.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Państwa interpretacji należy stwierdzić, że rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualne sprawie i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie może być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Ponadto powołana interpretacja została wydana w oparciu o inny stan faktyczny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).