Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.663.2022.2.APR

Brak obowiązku uwzględnienia otrzymanych przez Instytut dotacji i subwencji w literze B prewspółczynnika.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku uwzględnienia otrzymanych przez Instytut dotacji i subwencji w literze B prewspółczynnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 stycznia 2023 r. (wpływ 16 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

I. Instytut (...) („Wnioskodawca”) posiada siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski, i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („podatek VAT”). Wnioskodawca posiada status instytutu badawczego w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. 2022 r. poz. 498), („ustawa o instytutach badawczych”).

II. Wnioskodawca w ramach swojej podstawowej działalności prowadzi badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie (…), ukierunkowane na wdrożenie i zastosowanie tych prac w praktyce. Wnioskodawca prowadzi działalność naukową i techniczną w dziedzinie (…), zarówno w kraju jak i za granicą. Przedmiotem podstawowej działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (PKD 72.19.Z). Wszystkie badania prowadzone przez Wnioskodawcę mają w swoim założeniu mieć praktyczne zastosowanie i podejmowane są z zamiarem ich późniejszej komercjalizacji. Badania mogą być również prezentowane w publikacjach Wnioskodawcy oraz podczas konferencji Wnioskodawcy, których celem jest pozyskanie nowych kontrahentów. Ponadto, w ramach działalności statutowej wynikającej z ustawy o instytutach badawczych, Wnioskodawca wykonuje badania i analizy oraz opracowuje opinie i ekspertyzy w zakresie prowadzonych badań naukowych, przystosowuje wyniki badań naukowych do potrzeb praktyki, prowadzi działalność normalizacyjną, certyfikacyjną i aprobacyjną, przystosowuje wyniki badań do potrzeb praktyki gospodarczej. Zgodnie z ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 poz. 574 ze zm.) badania prowadzone przez Wnioskodawcę można zaliczyć do badań aplikacyjnych związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (art. 4 ust. 2 pkt 2).

III. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 28 kwietnia 2017 r. wydał - na wniosek Wnioskodawcy - interpretację indywidualną (nr 1462-IPPP1.4512.115.2017.1.MK) zgodnie z którą jest on zobowiązany do rozliczania podatku VAT naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (za pomocą tzw. prewspółczynnika) z uwagi fakt, że wydatki na nabycie towarów i usług ponoszone przez Wnioskodawcę wykorzystywane są zarówno do celów działalności gospodarczej - przeprowadzenie prac badawczo-rozwojowych, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza - rozwój młodych naukowców i uczestników studiów doktoranckich.

IV. Konieczność obliczania tzw. prewspółczynnika w przypadku Wnioskodawcy wynika z faktu, że Wnioskodawca otrzymuje subwencje, z których środki są wykorzystywane zarówno na cele badawczo-rozwojowe, których efekty będą w swoim założeniu służyć działalności gospodarczej Wnioskodawcy (opodatkowanej podatkiem VAT według stawki podstawowej), jak i na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT).

IV. 1. Tabela poniżej przedstawia wykorzystanie subwencji w 2021 r.

IV.2. Tabela poniżej przedstawia plan wykorzystania subwencji w 2022 r. - wstępny przydział środków.

V. Ponadto, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał - na wniosek Wnioskodawcy - interpretację indywidualną w dniu 17 października 2017 r. (nr 0114-KDIP4.4012.346.2017.1.BS), w której organ podatkowy wskazał, iż „odnosząc się do kwalifikowania środków finansowych do poszczególnych symboli wzoru, należy wskazać, że nieprawidłowe jest przyjęcie pod symbolem A wzoru, dotacji wykorzystywanych na cele badawczo-rozwojowe, których efekty będą w swoim założeniu służyć działalności opodatkowanej podatkiem VAT (co do których Wnioskodawca przewiduje w przyszłości komercjalizację wyników ich prac). Do proporcji będą zatem wliczane dopiero „przychody” ze sprzedaży tych wyników prac jako uzyskane w ramach działalności gospodarczej (będą wliczane do obrotu z działalności gospodarczej - symbol A w liczniku i w mianowniku proporcji). Jeśli w chwili obecnej takie przychody nie występują nie „pojawią się” ani w liczniku ani w mianowniku proporcji. W przypadku przyjęcia metody obrotowo-przychodowej, we wskaźniku proporcji za dany rok należy w liczniku ujmować wyłącznie obrót z działalności gospodarczej. Ani w liczniku ani w mianowniku wskaźnika za dany rok nie powinny być ujmowane środki wydatkowane w danym roku na badania i prace rozwojowe, w stosunku do których planowane jest osiągnięcie obrotu dopiero w latach następnych. W omawianym przypadku obrót z działalności gospodarczej wystąpi dopiero przy komercjalizacji - sprzedaży wyników prac badawczych i rozwojowych. Projekty takie powinny zostać ujęte w liczniku wskaźnika (i mianowniku) dopiero gdy nastąpi sprzedaż ich wyników. W przeciwnym wypadku doszłoby do zdublowania wpływu tych środków na wskaźnik poprzez ujęcie we wskaźniku za poszczególne lata wydatków ponoszonych na te projekty, a następnie w roku sprzedaży wyników badań - ujęcie w liczniku i w mianowniku wskaźnika również obrotu ze sprzedaży. Sytuacja taka nie może mieć miejsca, gdyż prowadziłaby do zawyżenia kwoty podatku podlegającej odliczeniu. Zatem w celu wyliczenia proporcji wg ww. wzoru, Wnioskodawca powinien do symbolu A przyjąć roczny obrót, w rozumieniu § 2 pkt 4 rozporządzenia. Odnosząc się natomiast do pozostałych środków objętych symbolem B w mianowniku powyższego wzoru, należy zauważyć, że symbol ten będzie obejmował dotacje statutową w zakresie wykorzystywanym na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu [ustawy o VAT], jednakże - co wymaga podkreślenia - do wysokości poniesionych kosztów przez Instytut w danym roku”.

Dodatkowo, przy analogicznym opisie zdarzenia przyszłego, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał na wniosek Spółki interpretację indywidualną z dnia 8 lutego 2018 r. nr 0114-KDIP4.4012.729.2017.1.IT, w której w całości zgodził się ze stanowiskiem Spółki, odstępując jednocześnie od uzasadnienia.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca otrzymuje obecnie subwencje, natomiast nie można wykluczyć że w przyszłości będzie otrzymywał również dotacje. Przedstawiony stan faktyczny dotyczy zatem wyłącznie subwencji, natomiast zdarzenie przyszłe zarówno subwencji, jak i dotacji.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, w celu obliczenia tzw. prewspółczynnika zgodnie ze wzorem określonym w § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. 2021 r. poz. 999), („Rozporządzenie MF z 17 grudnia 2015 r.”), w literze B we wzorze nie powinny być uwzględnione kwoty dotacji i subwencji wykorzystywane na cele badawczo-rozwojowe, których efekty będą w swoim założeniu służyć działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. tj. na badania naukowe (badania aplikacyjne) i prace rozwojowe, zakup aparatury naukowobadawczej, współpracę naukową krajową i zagraniczną; zatrudnienie kadry naukowej i inżynieryjnej; zakup literatury na potrzeby badań, ze względu na to, iż są to cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, w celu obliczenia tzw. prewspółczynnika zgodnie ze wzorem określonym w § 7 Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r., w literze B we wzorze nie powinny być uwzględnione kwoty dotacji i subwencji wykorzystywane na cele badawczo-rozwojowe, których efekty będą w swoim założeniu służyć działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, tj. na badania naukowe (badania aplikacyjne) i prace rozwojowe, zakup aparatury naukowo-badawczej, współpracę naukową krajową i zagraniczną; zatrudnienie kadry naukowej i inżynieryjnej; zakup literatury na potrzeby badań, ze względu na to, iż są to cele związane z działalnością gospodarcze Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

I.1. Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT „w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (...) gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalność gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w [art. 86] ust. 2 [ustawy o VAT], oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć”.

Art. 86 ust. 22 ustawy o VAT stanowi, iż „minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego”.

I.2. Zgodnie z § 7 Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r. „w przypadku instytutu badawczego, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X = (Ax100) / (A+B)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej instytutu badawczego,

B - sumę wykorzystanych przez instytut badawczy środków obejmującą:

1) subwencje, dotacje i inne środki o podobnym charakterze przeznaczone w danym roku przez ten instytut na zadania związane z działalnością naukową lub kształceniem w szkole doktorskiej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, których realizacja nie mieści się w działalności gospodarczej,

2) dotacje i inne środki o podobnym charakterze przeznaczone na realizację przez ten instytut w danym roku badań naukowych, prac rozwojowych lub innych zleconych zadań, których realizacja nie mieści się w działalności gospodarczej

- z wyłączeniem środków finansowych przeznaczonych na stypendia dla doktorantów”.

II.1. Rozporządzenie MF z 17 grudnia 2015 r. nie zawiera odrębnej definicji działalność gospodarczej, która powinna być stosowana dla celów tego rozporządzenia. Zatem, zgodnie z zasadami wykładni systemowej, dla celów Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r. winna być stosowana definicja działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (potwierdza to m. in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 kwietnia 2017 r. nr 0461-ITPP2.4512.32.2017.2.AK).

II.2. Zgodnie zatem z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi natomiast, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

III. Z przywołanych przepisów ustawy o VAT oraz Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r. wynika, iż w literze B wzoru wskazanego w § 7 Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r. znajduje się suma wykorzystanych przez instytut badawczy środków obejmujących: subwencje, dotacje i inne środki o podobnym charakterze przeznaczone w danym roku przez ten instytut na zadania związane z działalnością naukową lub kształceniem w szkole doktorskiej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, których realizacja nie mieści się w przedmiocie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a także dotacje i inne środki o podobnym charakterze przeznaczone na realizację przez ten instytut w danym roku badań naukowych, prac rozwojowych lub innych zleconych zadań, których realizacja nie mieści się w działalności gospodarczej rozumianej jako działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

IV. Definicja działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT ma charakter podmiotowy - odnosi się nie tyle do charakteru działalności, ile do podmiotów tę działalność prowadzących. Definicja obejmuje więc wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Należy więc podkreślić, iż taka formuła oznacza, że działalnością gospodarczą jest każda działalność prowadzona np. przez producenta, a nie tylko działalność polegająca na samej produkcji. To samo dotyczy, rzecz jasna, także innych podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Warto też podkreślić, iż definicja z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie wymaga, aby działalność gospodarcza miała charakter zarobkowy (tak T. Michalik [w] „VAT. Komentarz” Warszawa 2021).

V. W orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) można znaleźć wyroki dotyczące m.in. tego, kiedy daną działalność można uznać już za działalność gospodarczą dla celów podatku VAT. W wyroku TSUE z dnia 14 lutego 1985 r. w sprawie D. A. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen v. Minister van Financien (sygn. akt 268/83), TSUE podkreślił bardzo wyraźnie, iż zwrot działalność gospodarcza - dla celów podatku VAT - powinien być rozumiany w sposób szeroki. Oznacza to, iż działalność gospodarcza obejmuje także m.in. czynności przygotowawcze do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Dlatego, zdaniem TSUE, dana osoba ma status podatnika podatku VAT już w chwili dokonania takich czynność przygotowawczych, nawet mimo że nie wykonała jeszcze żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu. TSUE, odnosząc się do tego orzeczenia w wyroku z dnia 11 lipca 1991 r. w sprawie Hansgeorg Lennartz v. Finanzamt Munchen (sygn. akt C-97/90), zaznaczył, iż „osoba, która nabywa towary w celu prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI dyrektywy, czyni to jak podatnik, nawet jeżeli towary te nie są niezwłocznie wykorzystane dla prowadzenia tej działalności”. Potwierdza to zatem brak elementu zarobkowego jako bezwzględnie wymaganego dla określenia charakteru prowadzonej działalności, jako działalności gospodarczej dla celów VAT. Ponadto, w wyroku TSUE z dnia 29 lutego 1996 r. w sprawie INZO przeciwko Państwu Belgii (sygn. akt C-110/94), spółka, działając jako podatnik podatku VAT, przygotowywała inwestycję polegającą na budowie przedsiębiorstwa zajmującego się odsalaniem wody morskiej. INZO występowało na bieżąco z wnioskami o zwrot podatku VAT naliczonego przy zakupach inwestycyjnych i zwrot ten otrzymywało. Jednakże przeprowadzona po wykonaniu pewnych prac inwestycyjnych analiza ekonomiczna pozwoliła na uznanie inwestycji za nieopłacalną. INZO wstrzymało więc prace, belgijskie organy podatkowe zaś wystąpiły o kwotę podatku VAT, która ich zdaniem została INZO zwrócona niesłusznie (zważywszy na to, iż inwestycja została przerwana i w związku z tym nigdy nie służyła ani nie będzie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej). W rezultacie organy podatkowe uznały, że INZO nie prowadziło działalności gospodarczej. TSUE nie zgodził się jednak ze stanowiskiem władz belgijskich i uznał, że firma zadeklarowała zamiar prowadzenia działalność gospodarczej, dokonywane przez nią zaś zakupy - w tym analizę opłacalności inwestycji, która spowodowała zaprzestanie prowadzenia prac, należy uznać za mieszczące się w ramach definicji działalności gospodarczej. W rezultacie trzeba podkreślić, iż w ocenie TSUE, prowadzenie działalności gospodarczej nie oznacza jedynie dokonywania sprzedaży, ale za działalność gospodarczą należy uznać także czynności przygotowawcze, prace inwestycyjne itp.

VI. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy oznacza, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, w celu obliczenia przez Wnioskodawcę tzw. prewspółczynnika zgodnie ze wzorem określonym w § 7 Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r., w literze B we wzorze nie mieszczą się kwoty dotacji i subwencji wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele badawczo-rozwojowe, których efekty będą w swoim założeniu służyć działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT tj. dotacja i subwencja wykorzystywane na badania naukowe (badania aplikacyjne) i prace rozwojowe, zakup aparatury naukowo-badawczej, współpracę naukową krajową i zagraniczną; zatrudnienie kadry naukowej i inżynieryjnej; zakup literatury na potrzeby badań.

Zdaniem Wnioskodawcy, w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, mieszczą się bowiem także badania naukowe (badania aplikacyjne) i prace rozwojowe, zakup aparatury naukowo-badawczej, współpraca naukowa krajowa i zagraniczna; zatrudnienie kadry naukowej i inżynieryjnej oraz zakup literatury na potrzeby badań - jeżeli w swoim założeniu mają mieć praktyczne zastosowanie i podejmowane są z zamiarem ich późniejszej komercjalizacji. Efekty wszystkich prowadzonych przez Wnioskodawcę badań mają natomiast w swoim założeniu mieć praktyczne zastosowanie i podejmowane są z zamiarem ich późniejszej komercjalizacji przez Wnioskodawcę. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem Wniosku, spełnione będą przesłanki wykorzystywania przez Wnioskodawcę dotacji i subwencji na cele związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

VII. Z literalnej definicji litery B we wzorze wskazanym w § 7 Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r. wynika bowiem, iż do litery B zaliczają się m.in. dotacje, subwencje i inne środki o podobnym charakterze przeznaczone w danym roku na zadania związane z działalnością naukową lub kształceniem w szkole doktorskiej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, których realizacja nie mieści się w działalności gospodarczej oraz dotacje i inne środki o podobnym charakterze przeznaczone na realizację w danym roku badań naukowych, prac rozwojowych lub innych zleconych zadań, których realizacja nie mieści się w działalności gospodarczej.

A contrario, jeżeli środki finansowe, o których mowa powyżej zostaną przeznaczone w danym roku na realizację badań naukowych (badań aplikacyjnych), prac rozwojowych, oraz innych zleconych zadań, których realizacja mieści się w działalności gospodarczej, to nie mieszczą się one w literze B we wzorze z § 7 Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r. Nadto, wzór określony w § 7 Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r. nie zawiera definicji negatywnej. W konsekwencji nie można uznać, iż to co nie zostanie wliczone do litery A we wzorze z § 7 Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r., powinno zostać zaliczone w tym wzorze do litery B.

VIII. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, skoro w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem Wniosku, dotacje i subwencje otrzymywane przez Wnioskodawcę będą wykorzystywane na cele badawczo-rozwojowe, których efekty będą w swoim założeniu służyć działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT, tj. na badania naukowe (badania aplikacyjne) i prace rozwojowe, zakup aparatury naukowo-badawczej, współpracę naukową krajową i zagraniczną; zatrudnienie kadry naukowej i inżynieryjnej; zakup literatury na potrzeby badań, które to czynności mają w swoim założeniu mieć praktyczne zastosowanie i podejmowane są z zamiarem ich późniejsze komercjalizacji, to kwoty ww. dotacji i subwencji nie zostaną wliczone do litery B we wzorze określonym w § 7 Rozporządzenia MF z 17 grudnia 2015 r. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę wskazują bowiem na zakwalifikowanie ich jako wykonywanych w ramach działalność gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

IX. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie także w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2017 r. (nr 0114-KDIP4.4012.346.2017.1.BS) wydanej na wniosek Wnioskodawcy, w której organ podatkowy wskazał, iż „odnosząc się natomiast do pozostałych środków objętych symbolem B w mianowniku powyższego wzoru, należy zauważyć, że symbol ten będzie obejmował dotację statutową w zakresie wykorzystywanym na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy, jednakże - co wymaga podkreślenia - do wysokości poniesionych kosztów przez Instytut w danym roku”.

X. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał na jego wniosek interpretację indywidualną z dnia 8 lutego 2018 r. nr 0114-KDIP4.4012.729.2017.1.IT odnoszącą się do analogicznego zdarzenia przyszłego, niemniej dotyczącego aktualnego na dzień złożenia tego wniosku stanu prawnego. Co istotne wówczas organ podatkowy odstąpił od uzasadnienia swojego stanowiska, zgadzając się tym samym w całości ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Wnioskodawcę. Z uwagi na to, że zmiany w brzmieniu przepisów w ocenie Wnioskodawcy mają charakter jedynie techniczny (względem obowiązujących na dzień złożenia poprzedniego wniosku), zdaniem Wnioskodawcy organ podatkowy powinien podtrzymać swoje stanowisko wydając pozytywne rozstrzygnięcie względem niniejszego wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.