Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.710.2022.2.AW
1. Czy w związku z zapłatą na rzecz spółki brytyjskiej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z udzieleniem kredytu stockowego, powstały przychód zostanie opodatkowany w państwie, na terenie którego siedzibę ma podmiot do nich uprawniony wobec czego zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku u źródła? 2. Jeśli odpowiedź będzie negatywna, to czy w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę na rzecz spółki brytyjskiej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z udzieleniem kredytu stockowego, zastosowanie znajdzie 5% stawka podatku u źródła?
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:
1.czy w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki zagranicznej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z udzieleniem kredytu stockowego, powstały z ww. tytułu przychód, zostanie opodatkowany w państwie, na terenie którego siedzibę ma podmiot do nich uprawniony wobec czego zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku u źródła (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1);
2.czy w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki zagranicznej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z opisanym w stanie faktycznym udzieleniem kredytu stockowego, zastosowanie znajdzie 5% stawka podatku u źródła (pytanie oznaczone we wniosku numerem 3).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 stycznia 2023 r. (wpływ 20 stycznia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca (dalej jako: „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której przeważający przedmiot stanowi sprzedaż ciągników oraz maszyn rolniczych.
Spółka dokonuje zakupu towarów stanowiących przedmiot jej działalności od polskiego producenta. Kontrahent ten oferuje dodatkowo tzw. kredyt stockowy, tj. możliwość przedłużenia terminu płatności wybranej faktury, w zamian za określoną kwotę odsetek. Usługę tę świadczy on za pośrednictwem Spółki posiadającej siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii (dalej jako: „Spółka zagraniczna”) na mocy stosownego, zawartego między producentem a Spółką zagraniczną, porozumienia.
Zdarza się, że Wnioskodawca korzysta ze świadczonego przez kontrahenta odroczenia płatności. W takiej sytuacji Spółka zagraniczna wystawia na jego rzecz fakturę dokumentującą wysokość odsetek należnych z tytułu ww. przesunięcia terminu zapłaty należności za zakupioną maszynę, które następnie są regulowane przez Wnioskodawcę.
Spółka zagraniczna nie jest polskim rezydentem podatkowym, posiada ona certyfikat rezydencji w kraju swojej siedziby, tj. Wielkiej Brytanii, który to został przekazany Wnioskodawcy. Ponadto zaznaczyć należy, że Spółka zagraniczna nie jest podmiotem powiązanym w stosunku do Wnioskodawcy.
W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:
1. Wedle wiedzy Podatnika, w przedstawionych na łamach wniosku z dnia 17 października 2022 r. okolicznościach, rzeczywistym właścicielem wypłacanych przez Wnioskodawcę należności w postaci odsetek powstałych w związku z udzieleniem kredytu stockowego, zgodnie z definicją zawartą w treści art. 4a pkt 29 ustawy o CIT jest Spółka zagraniczna, świadcząca usługę odroczenia płatności za zakup maszyn rolniczych od polskiego producenta – na mocy stosownego, zawartego między producentem a Spółką zagraniczną porozumienia. To Spółka zagraniczna jest podmiotem, który wystawia fakturę dokumentującą wysokość ww. odsetek, zaś kwoty należne z ich tytułu, wpłacane są przez Wnioskodawcę na jej rachunek bankowy. Ponadto, zaznaczyć należy, iż Wnioskodawca dysponuje oświadczeniem Spółki zagranicznej, na rzecz której dokonuje on zapłaty odsetek, iż jest ona w myśl art. 4a pkt 29 ustawy o CIT rzeczywistym właścicielem otrzymywanych należności.
2. Wnioskodawca dokonuje zakupu maszyn rolniczych od polskiego producenta – spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka zagraniczna wspomniana w treści wniosku, występuje w stanowiącej przedmiot niniejszego stanu faktycznego transakcji jedynie jako świadczący usługę kredytu stockowego, tj. przedłużenia terminu płatności wybranej faktury wystawionej w związku z zakupem maszyn rolniczych, w zamian za określoną kwotę odsetek, na mocy stosownego, zawartego między producentem a Spółką zagraniczną porozumienia. Wielka Brytania jest miejscem siedziby podmiotu, na rzecz którego Wnioskodawca dokonuje wpłaty należności z tytułu odsetek powstałych w związku z wydłużeniem terminu płatności za dokonany od polskiego producenta zakup maszyn rolniczych.
3. Ponadto Wnioskodawca wskazał dane identyfikujące zagraniczny podmiot, o którym mowa we wniosku.
Pytania
1.Czy w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki zagranicznej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z opisanym w stanie faktycznym udzieleniem kredytu stockowego, powstały z ww. tytułu przychód zostanie w myśl Konwencji opodatkowany w państwie, na terenie którego siedzibę ma podmiot do nich uprawniony, tj. w Wielkiej Brytanii, wobec czego zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku u źródła?
2.W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy na Spółce będzie ciążyć obowiązek złożenia deklaracji CIT-10Z, IFT-2/IFT-2R oraz inne, przewidziane w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT obowiązki płatnika?
3.W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki zagranicznej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z opisanym w stanie faktycznym udzieleniem kredytu stockowego, zastosowanie znajdzie 5% stawka podatku u źródła?
Państwa stanowisko w sprawie
(pkt ad 1 i ad 3 ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Ad 1
W ocenie Wnioskodawcy, w związku z zapłatą przez niego na rzecz Spółki zagranicznej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z opisanym w stanie faktycznym udzieleniem kredytu stockowego, powstały z ww. tytułu przychód, zostanie w myśl Konwencji opodatkowany w państwie, na terenie którego siedzibę ma podmiot do nich uprawniony, tj. w Wielkiej Brytanii, wobec czego zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku u źródła.
Według art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku gdy podatnicy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, podmiot na rzecz którego Wnioskodawca uiszcza należne odsetki – powstałe w wyniku przedłużenia płatności za dokonany przez Spółkę od polskiego producenta zakup maszyn rolniczych – jest Spółką zagraniczną, mającą siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii, zatem w odniesieniu do dochodów osiągniętych na terenie Polski objęty jest on ograniczonym obowiązkiem podatkowym.
W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.
Art. 21 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.
Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, zawarta została Konwencja z dnia 20 lipca 2006 r. Zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji, odsetki, które powstają w umawiającym się państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim państwie.
Art. 11 ust. 4 Konwencji wskazuje, że użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 niniejszej Konwencji.
Ponadto, art. 11 ust. 3 Konwencji stanowi, iż bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, jakiekolwiek odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym umawiającym się państwie, w którym osoba uzyskująca odsetki ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli taka osoba jest osobą uprawnioną do odsetek i odsetki są wypłacane w związku ze sprzedażą na kredyt jakiegokolwiek urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego.
Dokonując wykładni pojęcia „urządzenie przemysłowe” należy odwołać się do stanowiska doktryny i orzecznictwa, zgodnie z którym przyjąć należy, że pojęcie „urządzenie przemysłowe” (podobnie jak handlowe lub naukowe) ma charakter sformułowania ogólnego, mieszczącego w sobie wszelkie możliwe urządzenia, stanowiące pewien zespół mechanizmów, elementów technicznych, które mogą mieć zastosowanie w działalności podmiotów o określonej specyfice – przemysłowej, handlowej lub naukowej. W myśl stanowiska NSA zawartego w wyroku z dnia 26 kwietnia 2018 r., sygn. II FSK 1138/16 „normatywne zaliczenie do urządzeń przemysłowych także środków transportu, i to bez żadnych ograniczeń, wskazuje, że określenie "urządzenia przemysłowe" należy rozumieć możliwie szeroko, jako wszelkie urządzenia, które racjonalnie rzecz biorąc mogą być wykorzystywane w przemyśle. Zaliczenie urządzenia do "urządzeń przemysłowych" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. zależy od obiektywnych cech konstrukcyjnych i użytkowych tego urządzenia, a nie od okoliczności, czy lub w jaki sposób urządzenie to jest w danym okresie wykorzystywane”.
Nie jest zatem pobierany podatek od wypłacanych przez przedsiębiorstwo w Polsce odsetek przedsiębiorstwu brytyjskiemu z tytułu sprzedaży na kredyt towarów, w tym również wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego. W takim przypadku odsetki te będą opodatkowane tylko w Wielkiej Brytanii. Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, że w niniejszym stanie faktycznym sytuacja taka także będzie miała miejsce. W związku ze wskazywanym przez przedstawicieli zarówno sądownictwa jak i doktryny szerokim rozumieniem pojęcia „urządzenia przemysłowe” uznać należy, że także maszyny rolnicze mieścić będą się w tej definicji, zatem uiszczane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki zagranicznej odsetki z tytułu odroczenia płatności za ich zakup (tj. kredytu stockowego) mieścić będą się w katalogu należności z art. 11 ust. 3 Konwencji, które zawsze podlegają opodatkowaniu w państwie, na terytorium którego ma siedzibę podmiot do nich uprawniony.
Mając na uwadze powyższe, w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki zagranicznej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z opisanym w stanie faktycznym udzieleniem kredytu stockowego, powstały z ww. tytułu przychód, zostanie w myśl Konwencji opodatkowany w państwie, na terenie którego siedzibę ma podmiot do nich uprawniony, tj. w Wielkiej Brytanii, wobec czego zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku u źródła.
Ad 3
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki zagranicznej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z opisanym w stanie faktycznym udzieleniem kredytu stockowego, zastosowanie znajdzie 5% stawka podatku u źródła.
Art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, stanowi, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.
Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W myśl art. 11 ust. 2 Konwencji odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.
W świetle wyżej przytoczonych przepisów, co do zasady, wypłata odsetek na rzecz podmiotu zagranicznego, będzie w myśl art. 21 ust. 1 ustawy o CIT opodatkowana stawką 20%. Wyjątek przewiduje jednak art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jak zostało uregulowane w art. 11 ust. 2 Konwencji, odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
W niniejszym stanie faktycznym, miejscem powstania odsetek jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaś podmiotem uprawnionym do nich – Spółka zagraniczna z siedzibą w Wielkiej Brytanii – tj. drugim z umawiających się Państw. W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Jak już wielokrotnie wskazywano, Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji Spółki zagranicznej, na rzecz której dokonuje on wypłaty wskazanych odsetek, zatem w przypadku uznania przez organ, iż zaistniały przesłanki do opodatkowania niniejszej należności podatkiem u źródła nie ulega wątpliwości, iż zastosowanie będzie miała obniżona – wynikająca z postanowień Konwencji – 5% stawka zryczałtowanego podatku.
Mając na uwadze powyższe, w przypadku uznania przez organ, że w niniejszym stanie faktycznym po stronie Spółki zaistnieje obowiązek obliczenia oraz poboru podatku u źródła, w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki zagranicznej należności z tytułu odsetek powstałych w związku z opisanym w stanie faktycznym udzieleniem kredytu stockowego, zastosowanie znajdzie 5% stawka podatku u źródła.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
W świetle art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:
Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – ustala się w wysokości 20% przychodów.
Regulacja art. 21 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że:
Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Potwierdza to także art. 22a ust. 1 ustawy o CIT, który stanowi, że:
Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ponadto na podstawie art. 22b ustawy o CIT:
Zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.
Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach określonych w art. 26 ustawy o CIT.
W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:
Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, że w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu a uzyskuje przychody na tym terytorium, w kwestii sposobu opodatkowania, pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu. Przy czym należy podkreślić, że zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji, wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.
Mając na uwadze fakt, że zgodnie z art. 21 ust. 2 oraz art. 22a ust. 1 ustawy o CIT, przepisy art. 21 ust. 1 ww. ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, zasadne jest odwołanie się do postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840 dalej zwanej: „UPO”) zmodyfikowanej Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku podpisaną 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369 ze zm. zwaną „Konwencją MLI”).
Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.):
Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.
Powołanie się na konkretną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania jest szczególnie istotnie ponieważ umowy zawierane z poszczególnymi państwami mogą przewidywać nieco odmienne definicje odsetek, preferencyjne stawki podatku u źródła, czy zwolnienia z podatku u źródła.
Zatem w przedmiotowej sprawie, w stosunku do odsetek wypłacanych przez Spółkę polską na rzecz spółki zagranicznej zastosowanie znajdą przepisy art. 11 UPO.
Zgodnie z art. 11 ust. 1-4 UPO:
1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.
3. Bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, jakiekolwiek odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba uzyskująca odsetki ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli taka osoba jest osobą uprawnioną do odsetek i odsetki są wypłacane:
a) na rzecz Rządu Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, lub banku centralnego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek instytucji będącej w całości własnością Rządu Umawiającego się Państwa;
b) z tytułu pożyczki wszelkiego rodzaju przyznanej, zabezpieczonej lub gwarantowanej przez instytucję rządową w celu promocji eksportu;
c) w związku ze sprzedażą na kredyt jakiegokolwiek urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego;
d) z tytułu jakiejkolwiek pożyczki udzielonej przez bank.
4. Użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 niniejszej Konwencji.
Sprzedaży urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego na kredyt, o której mowa w powyższym przepisie art. 11 ust. 3 lit. c UPO, musi dokonać udzielający kredytu. Pod pojęciem sprzedaży na kredyt należy rozumieć sprzedaż dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu zagranicznego, dokonywaną w ramach polityki finansowej tego podatnika, uwzględniającej np. sprzedaż w ramach kredytu kupieckiego (odroczonego terminu płatności za wynagrodzeniem w postaci wynagrodzenia np. odsetek) lub sprzedaży ratalnej.
Interpretując przepisy zawarte w umowie międzynarodowej należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienia Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.
Powyższe potwierdza Komentarz do art. 11 ust. 2 pkt 7.8 zawarty w Modelowej Konwencji OECD w sprawie od dochodu i majątku wydawnictwa Wolters Kluwer, wersja skrócona z 15 lipca 2014 r., Warszawa 2016: „(…) w przypadku sprzedaży na kredyt urządzeń i innych handlowych sprzedaży kredytowych. W takich przypadkach sprzedawca bardzo często przenosi na klienta cenę, którą on sam musiałby zapłacić bankowi lub agencji finansującej eksport w celu sfinansowania kosztów uzyskanego kredytu. W takich przypadkach odsetki są raczej elementem ceny sprzedaży niż dochodem z zainwestowanego kapitału.
Z kolei pkt 7.9 ww. Komentarza wskazuje: „(…) Sprzedaż finansowana poprzez generalną linię kredytową udostępnioną przez sprzedawcę klientowi stanowi również sprzedaż na kredyt w rozumieniu tego przepisu.
Jest bez znaczenia, czy odsetki zastrzega się w oddzielnym kontrakcie dodatkowo do ceny sprzedaży, czy też od samego początku włączone są do ceny płaconej w ratach”.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, przeważający przedmiot działalności Spółki stanowi sprzedaż ciągników oraz maszyn rolniczych. Spółka dokonuje zakupu towarów stanowiących przedmiot jej działalności od polskiego producenta, który oferuje Spółce tzw. kredyt stockowy, tj. możliwość przedłużenia terminu płatności wybranej faktury w zamian za określoną kwotę odsetek. Świadcząca usługę kredytu stockowego spółka zagraniczna mająca siedzibę w Wielkiej Brytanii jest – zgodnie z definicja zawartą w art. 4a pkt 29 ustawy o CIT – rzeczywistym właścicielem należności odsetkowych.
Z powyższego wynika, że sprzedaży urządzenia przemysłowego (maszyn rolniczych) dokonał polski producent, u którego Wnioskodawca dokonał zakupu maszyny. Podmiot brytyjski jest kredytodawcą w tej transakcji i rzeczywistym właścicielem wypłacanych przez Spółkę odsetek.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca zawiera umowę sprzedaży z polskim podmiotem, który nie kredytuje zakupu maszyn rolniczych. Z kolei kredytodawcą jest zagraniczny podmiot, który nie dokonuje sprzedaży maszyny rolniczej. W tej sytuacji nie został spełniony jeden z warunków przewidzianych w art. 11 ust. 3 lit. c UPO niezbędnych do tego, aby wypłacone w Polsce odsetki mogły być zwolnione z opodatkowania w Polsce, gdyż kredytodawca brytyjski nie dokonał sprzedaży maszyn rolniczych Wnioskodawcy.
Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego należy uznać, że odsetki, o których mowa we wniosku nie są – wbrew stanowisku Wnioskodawcy – jakimikolwiek odsetkami wypłacanymi w związku ze sprzedażą na kredyt jakiegokolwiek urządzenia przemysłowego w rozumieniu art. 11 ust. 3 lit. c UPO, zatem w konsekwencji przepis ten nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.
Dopasowując brzmienie powołanych powyżej przepisów do przywołanego stanu faktycznego Wnioskodawca będzie zobowiązany jako płatnik do poboru podatku u źródła od opisanych należności odsetkowych wypłacanych podmiotowi brytyjskiemu.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 należało uznać za nieprawidłowe.
Mając na uwadze, że oceny stanowiska w zakresie pytania 2 Wnioskodawca żądał wyłącznie w przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie 1, kwestia objęta pytaniem 2 stała się bezprzedmiotowa.
Odnosząc się do kwestii zastosowania 5% stawki podatku u źródła wskazać ponownie należy na treść powołanego wyżej przepisu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, w myśl którego osoby prawne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 tej ustawy (w tym odsetek) są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Jednocześnie przepis ten nakłada na płatnika obowiązek dochowania należytej staranności przy weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku.
Jak podał w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca, spółka zagraniczna posiada certyfikat rezydencji w kraju swojej siedziby, tj. Wielkiej Brytanii, który to został przekazany Wnioskodawcy.
Biorąc pod uwagę opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wypłacane spółce brytyjskiej odsetki od kredytu stockowego podlegają opodatkowaniu w Polsce i Wnioskodawca, jako płatnik posiadający certyfikat rezydencji tej spółki oraz dochowując należytej staranności, winien pobrać od nich – na podstawie art. 11 ust. 2 UPO w zw. z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT – zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 5% kwoty brutto tych odsetek.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3 należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right